برشا - یوونتوس
زمان : سه شنبه، 2 مهرماه 1398
ساعت : 22:30 به وقت تهران
مکان برگزاری : ورزشگاه برشا
برشا - یوونتوس
زمان : سه شنبه، 2 مهرماه 1398
ساعت : 22:30 به وقت تهران
مکان برگزاری : ورزشگاه برشا
______ Never chase a bitch _______
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
تو این بی پولی مانیتو ما هم سوخت نمیشه اومد فروم ....این رابیو اگر امرووز بازی نکنه فتنه بین نیمکت شروع میشه ....باید بازی بده ب چان و رابیو ...و رمزی ...رپزی واقعا شکاع ایجاد میکنه بین هافبک و دفاع حریف ...رابیو ب شدت از متوییدی بهتره عجیبه ساری از اون استفاده نمیکنه ....
منتظر خروج ارام ارام متوییدی و بنتانکور از سرزمیت یوونتوس هستم ...
برشا تیم جالبیه یاد تیم برشای روبرتو باجو میفته ادم
نمره املا صفر
ترکیب رسمی: شزنی - دنیلو - دلیخت - بونوچی - ساندرو - خدیرا - پیانیچ - رابیوت - رمزی - ایگوائین - دیبالا
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
یه بازیس مزخرف دیگه از ساری و یه بازی دیگه که صرفا بردیم
سوال من اینه اقای سایری تا چند بازی دیگه میخاد همین فرمون رو ادامه بده مگه با همین سبک جلو فلورانس امتیاز از دست ندادیم؟؟؟
بهتر نیست دست از کفتار های پیر یوو خدیرا و متیودی برداره؟؟؟ ایا واقعا ساری تو چلسی و ناپولی اینقد تیمش ترسو بوده ؟؟
خدایی بعضی از لحضات میگم صد رحمت به الگری
شاید واقعا روح نیمکت یوو طوریه که هرکی سرمربی مییشه اینقدر ترسو از اب در میاد
وضعیت درست تقریبا خوبه اما سبک و شکل بازی یوو طوریه که راحت گل میخرویم و به سختی گل میزنیم یعنی زنگ خطر به صدا در اومده کافیه یکی دوبازی مثل فلورانس امتیاز از دست بدیم اونوقت تا قیامت نمیتونیم از کنته جلو بیفتیم
به نظرم با توجه به شرایط تیم بازی راضی کننده ای انجام دادیم .
30 دقیقه ی اول بسیار ناهماهنگ بودیم و محو جو بازی شدیم ولی کم کم از اون شرایط بیرون اومدیم ...مثلث های قشنگی شکل گرفت ...تعداد پاسهای صحیحمون بسیار بهتر شد ...بازی روان و تکضرب گهگاهی به چشم میامد ...
در نیمه ی دوم سوار جریان بازی بودیم و چند موقعیت خوب رو از دست دادیم .
اینکه تونستیم لایه های دفاعی بسیار ضخیم تیم حریف رو با سرعت دادن و بازی روان باز کنیم امیدوار کننده ست .
بهترین های تیم ما دیبالا ( کاملا پخته و مفید بازی کرد ) و رمزی بودند .
هیگواین ی گل 100 درصدی رو از دست داد و در کنار ربیو که کاملا نا آمادگیش تو ذوق میزد بدهای تیم بودند .
ای به رویا سرسپرده با توام ای همه خوبی
راهی کدوم دیاری...
نتیجه خوب بود حال بازی هم زیاد انتفادشدنی نبود با این کلغتی که برسکیا برای دفاعش ساخته بود..
از درس های این بازی لزوم حضور پیانیچ دیبالا در ضربات کاشته است.
در فوتبال نهاوند مرغ یک پا دارد
i#SommarioDelPrimoTempo
- « این بابا بدتر از آلگری به خدیرا و ماتوییدی اعتقاد داره که! حس بدی بود که نیمۀ اول، یه برشای تازه صعود کرده بازی رو تو دستاش گرفت... بالوتلی از فیزیکش برای مخافظت از توپ استفاده میکرد و بازیکنای ما هم صبر استراتژیک نداشتن و هی روش خطا میکردن، شانس آوردیم که معمولاً دور از دروازه بود و مالکیت توپ سودی به حالشون نداشت ولی تک تک حملات برشا بوی گل میداد انصافاً! سر گل اول خط میانیمون خیلی سهل و ممتنع با عبور مهاجم اونا از کنار خودش عبور کرد، وگرنه ساندرو سایه به سایه دوناروما در حال حرکت بود. هر چند مقصر اصلی شزنی بود با جاگیری بدش...
- پاسای تک ضرب و کوتاه خوبی میدادیم ولی آروم و قابل پیش بینی! فقط رمزی و دیبالا تو آزاد کردن خودشون و سورپرایز کردن حریف با حرکاتشون موفق بودن. کوآد خیلی بیشتر از دنیلو به سبک ساری میخوره؛ کوآدرادوی آلگری خفه و رنگ و رو رفته بود ولی الان سریعه و تو ارائۀ هنر دریبلینگش آزاد + ماهر در بازی تک ضرب؛ دقیقاً کیفیاتی که ساری به وفور در ناپولی داشت!
- دنیلو چهارمین مصدوم ماهیچه ای تیم بود، من نمیدونم پس فلسفۀ تغییر کادر پزشکی چیه؟ + اگه قرار بود همینطوری تلفات بدیم، پس فلسفۀ پیش فصل چیه؟ این از اون جمله بازیهایی بود که آلگری بخاطرش تخطئه میشد؛ طرز بازی نه چندان دلچسب توأم با یه پیروزی خفیف! منتها شاید بشه اینطوری برداشت کرد که زیر نظر آلگری زجر کشیدنمون پشتش برنامه و فکر بود... اما خب نیمۀ پُر لیوان اینه که تنها تیم بزرگ اروپا نیستیم که در ابتدای فصل به مشکل خوردیم! »
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
آقا این برشا با این تماشاگرا خیلی کارا میکنه، خواهیم دید در انتهای فصل چه تیم هایی زمین گیر میشن، یونتوس این بازی رو یا یک گل بخودی و ضربه ایستگاهی برد، خیلی تیم با تلاشی بودن، خیلی هم ساده نگیرین این برد رو
0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی