16 پاسخ برای این موضوع

[GioVanni Agnelli]

- رسیدیم به مرحله نهایی؛ یعنی انتخاب بهترین بازیکن فصل یوونتوس.

بونوچی، مارکیزیو و توز با رای کاربران انتخاب شدند، بوفون هم به نظرسنجی نهایی اضافه شد.

 

1- جانلوئیجی بوفون : بدون شک یکی از بهترین فصل های خودش رو سپری کرد، در بسیاری از بازی ها ناجی ـه یووه بود.

این فصل 46 بازی برای یوونتوس انجام داد.

 

2- لئوناردو بونوچی : 47 بار برای یووه به میدان رفت و 3 گل هم به ثمر رسوند که گل های حساسی هم بودند.

با ثباب ترین مدافع این فصل تیم.

 

3- کلودیو مارکیزیو : 47 بازی برای یووه و انجام وظیفه در پست های مختلف به بهترین شکل ممکن؛ هافبک وسط، هافبک وسط دفاعی، هافبک وسط سمت راست و هافبک وسط سمت چپ.

3 گل و 7 پاس گل هم آمار این فصلش بود.

 

4- کارلوس توز : توز هم طبق آمار میشه گفت که از بهترین فصل های خودش رو سپری کرد، 28 گل و 8 پاس گل در 47 بازی قطعا آمار مناسبی ـه برای این مهاجم آرژانتینی.

 

 

و حالا نوبت شماست که بهترین بازیکن فصل یووه رو از بین این "بهترین ها" انتخاب کنید ...

[Prince Claudio]

انتخاب بین اینا واقعا سخته. خیلی سخت
هر کدومشون نبودن احتمالش زیاد بود که این فصل تاریخی بدست نیاد
انتخاب خودم بوفون هست.
تو این سن اگه نگیم بهترین جزو 4 دروازبان برتر دنیاست.
انتخاب های بعدیم به ترتیب مارکیزیو توز بونوچی

[مهدی تورین . آتزوري]

چقدر سخت شد . این چهار نفر یه جورایی 4 شگفت انگیز این فصل بودن برای من و خیلیهای دیگه مخصوصا استاد (از قول پیتر چک )
انتخابم قطعا بوفون 2 . بونوچی 3 . مارکیزیو . 4 . توز

[Vecchia Signora]

خیلی انتخاب سختیه، واقعا سخته. اول کلی فکر کردم و بونوچ و توز رو خط زدم از گزینه ها (البته جفتشون رو چشم ما جا دارن دمشون هم گرم ) ولی انتخاب یکی از بین کلودیو و جیجی خیلی سخت تر بود. مارکیزیو به طور کامل قبلا دربارش توضیح دادم تو پست بهترین هافبک، فقط یه بار دیگه یاداوری می کنم که در طول فصل همه جای خط میانی بازی کرد و اگر نبودش خیلی خیلی به مشکل میخوردیم. چرا بونوچ خط خورد؟ بعضی وقت ها مطمئن کار نمی کرد، فقط بعضی وقت ها   وگرنه هیچ ایراد دیگه ای تو کارش نیست، توز آخر فصل موتورش خاموش شد، فینال اروپا که بیشتر از هر جایی بهش نیاز داشتیم زیاد خوب نبود.

 

کسی نمیمونه جز کاپیتان اسطوره ای   چی بگم آخه من در وصف کاپیتان؟ هر چی بگم کم گفتم، کاش یه روز از نزدیک ببینمش بیفتم به دست و پاش هی ماچش کنم هی ماچش کنم

 

بوفون با وجود شرایط سنیش، این فصل بهترین دروازه بان اروپا بود. واکنش های خیره کننده کم نداشته، فقط دو تا واکنشش یکی جلوی ناپولی و یکی هم جلوی بارسا واسه کل فصل و کل واکنش های دروازه بانای سوسول دیگه (منظورم نویر و دخیا نیستا!) بسه. با همین دو تا واکنش بریم و راضی باشیم.

 

بوفون اول بقیه همه دوم! دیگه نمیشه رتبه بندی کرد، در توان من نیست

[Massimiliano Allegri]

معیار این بود که فرض کردم اون بازیکن رو نداشتیم و جانشینش تو ترکیب بود ! 
حالا چه نتیجه ای بدست می اومد ؟

حالا بین بوفون و توز باید انتخاب میکردم ، بدلیل درحشش و ثبات بوفون بهش رای دادم 

[many200363]

سلام به همه بچه های فروم

این اولین پست من تو فروم هست.

واقعا سخته بین این ۴ باریکن یکی رو انتخاب کرد.

چیزی که جالبه واسم اینه که توز با اینکه بهترین بازیکن فصل تیم شناخته شده ولی از نظر بچه های فروم اینطور نیست و تا الان کسی بهش رای نداده. شاید تصمیماتش تو فصل نقل انتقالات تو انتخاب بچه ها تاثیر گذاشته باشه. 

این حرفا رو زدم ولی با این حال من خودمم توز رو بعنوان نفر اول انتخاب نمیکنم و رنکینگ دوم رو بهش میدم.

لقب بهترین باریکن فصل بنظرم شایسته ی بوفنه  ، نه فقط به خاطر عملکرد فوق العادش تو دروازه بلکه بیشتر بخاطر کاریزما و نقش رهبری که تو تیم داره.

بعد از بوفن و توز هم مارکیزیو رو بعنوان نفر سوم انتخاب میکنم که من رو با عملکرد این فصلش شگفت زده کرد البته من همیشه مارکیزیو رو دوس داشتم   و روش حساب ویژه ای باز میکردم در حالی که دوستام من رو مسخره میکردند ولی عملکرد این فصلش تو دهنی بزرگی بود به این دوستان عزیز 

بعد اونا هم بونو عزیز هست که واقعا عالی بود عاشق اون گلش به رم هستم

[Sayyed Amir]

- حوصله نوشتن پست نیست .

خلاصه اش ، بوفون کسی بود که فصل رو بدون هیچ نوسانی پشت ِ سر گذاشت . بدون در نظر گرفتن سوپر سیو هاش جلوی ناپل و بارسا ، کسی بود که روح تیم بود . این رو می شد روزهای ِ آخر خیلی حس کرد . همه بعد از اسم ِ یووه ، اسم ِ بوفون رو می آوردن ...

[pezhman]

خيلی سخته . ولی من بونوچی رو انتخاب کردم . این فصل بيشتر موفقيت هامون رو به خاطر خط دفاع خوبمون به دست اورديم به رهبری بونوچی .
درسته که بوفون عالی بود . ولی بهترين دروازبان قرن هم که باشی. بدون يه خط دفاع خوب هم که نميتونی کاری کنی

ضمن اينکه سه چهار تا گل زد اونم به تيمهای منفور ما

[ace of glass]

 من بوفونو انتخاب میکنم چون توز تو فینال ر...د  واقها میتونست 2 تا توپو راحت گل کنه ولی شال بعد با نبودش میفهمیم واقعا چ مهاجمی رو از دست دادیم .

 

بوفونو انتخاب میکنم چون یوونتوسیه 

 

بوفونو انتخاب میکنم چون خوش تیپه ...مرده ...وفاداره ...و نبود چنین کاپیتانی تو بازی های بزرگ خیلی سخته و نبودش میتونه تیمو اشفته کنه ..

[The_God_of_Goalkeepers]

قطعا بوفون. کاندید شایسته ی توپ طلا و شایسته ترین فردی که لایق توپ طلاست.

 

البته بعد از اون شاهزاده میتونه گزینه ی ایده الی باشه.

[moha684]

انتخاب ها به نظرم بیشتر از اینکه با دید فنی انجام شده باشه بیشتر با دید احساسیه.

دو تا عامل رو بگم اول بعد در مورد انتخاب خودم حرف بزنم.اول اینکه ماها همیشه توی این نوع نظرسنجی ها جهت گیریمون سمت اسطوره هامون هست، همیشه یه امتیاز ویژه، ورای عملکرد فنی برای اونایی که بیشتر دوستشون دارم قائلیم.یعنی توی شرایط برابر انتخابمون بین توز و بوفون اونیه که محبوب تره و امکانش خیلی کمه که توز رو انتخاب کنیم.
مورد دوم هم اینه که حافظه ی ما یک مقدار ضعیفه، از عملکرد یه بازیکن فقط اونایی که اخیرا دیدیم تو خاطرمون میمونه.مثلا عملکرد متوسط توز توی بازی فینال ل ق رو پر رنگ تر از بازیهای قبلش یادمونه.طبیعی هم هست

اما یک بار کل اتفاقات فصل رو مرور کنید. بوفون یکی از بهترین فصول کل کریرش رو داشت، بعضی سیو هاش بازیهایی رو برامون درآورد. مارکیزیو با ثبات ترین هافبک فصل بود و آچار فرانسه ی فوق العاده کارآمدی توی خط میانی بود، پاس های گل و کلیدی زیادی داشت و در مجموع مثل بوفون یکی از بهترین فصول دوران فوتبالیش رکو پشت سر گذاشت.بونوچی هم ستون اصلی خط دفاع بود و مثل فصود قبل سیر صعودی داشت و در مجموع باثبات تر و کم اشتباه تر از فصول قبل ظاهر شد و میشه این فصل رو بهترین فصل دوران بازیش دونست.

اما کنار همه ی اینها توز قرار داشت.توز ی که ستون خط حمله ی تیم بود، تکیه گاه و مهره ی اصلی تفکرات مربیمون بود، توی بیشتر از نصف بازیهای فصل نقش اصلی رو برای بردهای تیم ایفا کرد، بارها گره بازی رو تنهایی برامون باز کرد، گل زودهنگامش دورتموند رو خلع سلاح کرد و شوت فوق العاده اش برنامه های رئال رو به هم ریخت و حتی گل فینال ل ق رو هم روی ریباند شوتش زدیم.

یه جا دیگه هم گفتم، توز هم برامون مهاجم بود، هم هافبک هجومی و حتی بعضی اوقات انقدر عقب میومد که کار یه هافبک بازیساز رو هم انجام میداد.بهترین فصل کل کریرش رو داشت و از بهترین مهاجمای فصل اروپا بوده و چندین برابر پولی هم که گرفت نفع رسوند به تیممون.

حق توز ی که این فصل اسمش کنار بهترین های اروپا بود دو تا رای نیست

[satfootball]

کارلوس تیوز بهترین بازیکن فصل یووه بوده...

 

چون به نحو شگفت انگیزی نسبت به فصل قبل صددردصد پیشرفت و تعداد گلهاش رو دو برابر کرد و عامل اصلی قهرمانی خیلی پیش هنگام یووه در ایتالیا بود.

 

در سطح اروپا هم هنرنمایی اش در بازی رفت با ریال و گرفتن پنالتی و گل زنی به دورتمند در المان فراموش نشدنی است مثل همان گلی که ویدال با پای چلاق به چلسی زد..

[tecra]

تیمی که دو جام میگیره و در آستانه فتح سومین هم بوده مسلمن بازیکنای آماده ی زیادی داشته. بوفون امسال خیلی خوب بوده و هرچی بازی حساس تر شد بهتر عمل کرد. توز به لطف محوریتی که الگری بهش داده بود نقش پررنگی در یووه پیدا کرد. و البته موراتا -که بنظرم جاش تو این نظرسنجی خالیه- از نیم فصل دوم فوق العاده بود. مارکیزیو علیرغم تداوم و کیفیتش در نیم فصل دوم، در رده های بعدی قرار میگیره.

 

ولی اینجا میخوام از حیثیت بونوچی دفاع کنم:

 

دوستان انگار بازی های نیم فصل اول و حتی این اواخر رو یادشون رفته..اسکودتوی یووه به لطف دفاع مستحکم+ توز بود. جایی که بارزاگلی عمده فصل رو از دست داد و کیه لینی با مصدومیت های البته جزئی و اشتباهات مقطعیش پایینتر از کیفیت فصل قبلش بود، این بونوچی بود که دفاع یووه رو نگه داشت. فوق العاده باهوش و منظم، با کمترین اشتباه و نوسان در تمام طول فصل بازی کرد و تبدیل به بهترین دفاع یووه شد. همونقدر که بوفون در بازی های پایانی اروپایی یووه درخشان بود، بونوچی هم در مهار بهترین مهاجم های جهان بی نقص و بی اشتباه بازی کرد. بیشترین پیشرفت رو در بین بازیکنان دفاعی داشت و الان به نظرم جلوتر از کیه لینی جزو 3 مدافع برتر اروپاست.

[amin-scorpion]

هر جا انتخابی باشه و اسمه جی جی باشه کار برای من راحته تو انتخاب.

 

نفر بعد هم توز.

[GioVanni Agnelli]

- تو انتخاب بهترین، برای هر کسی میتونه معیار متفاوت باشه، شخصا وقتی صحبت از بهترین میشه اونم در جمع بهترین ها، صرفا به این نگاه نمی کنم که چقدر تاثیرگذار بوده و یا آمارش چقدر شگفت انگیز.

گاهی نیمکت نشینی ـه یک بازیکن بزرگ میتونه یک انگیزه مضاعف برای بازیکنی باشه که به جاش به زمین رفته.

 

ابتدا از بونوچی شروع می کنم، بونوچی باثبات ترین مدافع این فصل یووه بود، گل های حساسی به ثمر رسوند و وقتی که با 3 دفاع بازی می کردیم نقش لیدر رو به عهده گرفته بود ولی در زمان اوج کیه لینی، این کیه لینی بود که نقش پر رنگ تری داشت و بیشتر درگیر میشد، بونوچی سعی میکرد عمق رو پوشش بده تا اینکه خودش وارد جدال تک به تک بشه. بونوچی هنوز هم جای پیشرفت داره و به عقیده من بهترین دفاع این فصل تیم بود ولی بهترین بازیکن ؟ نه، هنوز خیلی جای کار داره تا چنین عنوانی رو به دست بیاره.

 

مارکیزیو این فصل خستگی ناپذیر بود، هر جا که آلگری دوست داشت بهش بازی میداد و وظایف مختلف و متعددی هم به عهده داشت، شاید نقطه عطف عملکرد مارکیزیو زمانی بود که در نبود پیرلو به عنوان هافبک وسط مرکزی ایفای نقش میکرد و فوق العاده ظاهر شد، یک نمای جدیدی رو از مارکیزیو دیدیم. کم پاس های عمقی و زیبا نداد و البته دونده، پر تلاش و همیشه حاضر بود در زمین. عملکرد فوق العاده ای داشت، ولی شاید این دستور آلگری بود که کمتر نزدیک محوطه جریمه بشه، از نظرآماری به نظرم خوب بود، تنها 3 گل نمی تونه جالب باشه، هر چند 7 پاس گل داد. نقطه ضعف این فصل مارکیزیو رو توی آمارش می دونم !

 

کارلوس توز، وقتی که به توز فکر می کنم یاد گلش به پارما میوفتم که همه رو دریبل زد و توپ رو به داخل دروازه روانه کرد. به نظرم از بهترین گل های تاریخ یووه بود ! توز این فصل عملکرد فوق العاده ای داشت و بدون شک به تنهایی دلیل خیلی از پیروزی های تیم بود. توز فقط یک مهاجم ساده نبود، عقب میومد، موقعیت سازی میکرد و اعتقاد دارم یکی از مهم ترین دلایل عملکرد خوب موراتا، توز بود. روی گل های حساس موراتا میشه ردپای توز رو دید. توز فوق العاده بود، شاید فراتر از فوق العاده، ولی در مقطعی که بهش نیاز شدید داشتیم از فرم خوبش خارج شده بود. توز بازیکن بدون جانشین ـه تیم بود و خارج شدن از فرم دلیل توجیه پذیری نداره !

 

و اما بوفون، رای من بوفون ـه.

بوفون مثل یک شراب میمونه، هرچقدر کهنه تر میشه، لذیذ تر و البته گرون قیمت تر میشه. بوفون حتی حضورش هم در تیم یکی از دلایل برتری ـه یووه بر سایر رقیبان بود !

مثل یک رهبر واقعی رفتار میکرد، واکنش هاش یکی فوق العاده تر از دیگری بودند و در نهایت یکی از مهم ترین علل موفقیت یووه در این فصل ...

[Pouya]

من دیر دیدم این تاپیک رو. الان امیر گفت فهمیدم.  

من اگه تیم منتخب فصل گذشته اروپا رو انتخاب کنم، احتمالا هر 4 تا توش هستن. ویدالم تو تیم اصلی +ذخیره هست.

بونوچی از دید من بهترین مدافع فصل قبل اروپا بود. مارکیزیو رو نمی تونم بگم بهترین هافبک چون مقایسه سخته بین پست های مختلف تو هافبک. ولی قطعا از بهترین ها بود.

توز هم یکی از موثرترین بازیکن های لیگ قهرمانان بود و فینالم نسبت به خودش خوب نبود نه اینکه کلا بد باشه.

بدون تعصب   به نظرم بوفون یکی از دو بازیکن برتر در کل اروپا بود فصل پیش. اسم و تاثیر روحی روانیش رو هم فراموش کنیم، سیوهای بی نظیری داشت، در حساس ترین مقطع از مهم ترین بازی ها. همه ش رو باهم ببینیم واقعا بوفون فوق العاده بود. ما که به عظمت بوفون واقفیم ولی اینکه دنیا دوباره بوفون رو این همه تحسین کنه - نه به خاطر اینکه بازیکن بزرگیه، به خاطر فقط عملکردش - واقعا احساس خیلی خوبیه. شاید بالاتر از احساس حضور در لیگ قهرمانان. وقتی توپ هایی رو می گیره که آلمانی های متعصب میگن نویر که الان تو اوجه نمی گرفت و به عنوان بهترین دروازه بان سال انتخابش می کنن در سالی که نویر عالی بوده و در بهترین فرمش هم بوده، فقط میشه به احترامش کلاه ها رو برداشت.  

[ERF_JU]

منم با پست پویا دیدم این پست رو و گویا در زمان غیبت کبری من این داستانا شده و خبر نداشتم مرسی پویا 

 

توضیح اضافی نمیدم دوستان همه توضیحاتو به وقتش کامل و جامع دادن چندتا مورد میگم فقط و نمیخام پر حرفی شه

 

میشه کسی غیر سوپر من انتخاب کرد واقعا؟  من دیگه حرفی ندارم ( به سبک فامیل دور بخونین )

 

قطعا از بهترین و درخشانترین  فصل ها برای سوپر من بود هیچکسم نمیتونه انکار کنه   وای که وقتی تک تک توپایی که تو لحظات حساس خصوصا سی ال برامون گرفت فک میکنم موهای تنم سیخ میشه!  از بازی آخر گروهی با اتلتیک که اول بازی تو بازی نگهمون داشت نذاشت حذف دراماتیکی رو بار دیگه تجربه کنیم  تا بازی با موناکو و اون توپایی که تو بازی برگشت (و حتی رفت )در اون لحظات سخت و نفسگیر ورود به نیمه نهایی از خط دروازه درآورد ...بازی جلو رئال و هنرنماییاش تا اوج کار و سیو توپ اون برزیلی در لحظاتی که پیکر بهت زده بانو بعد خوردن گل اول هنوز کمر راست نکرده بود و با اون شوت ممکن بود تحقیر بدی انتظارمون رو بکشه...اون مهار شوت سوارز که تو بازی قبلش جناب بهترین گلر دو سال اخیر از نیمار و در زاویه ای به مراتب تنگ تر نوش جان کرده بود و و و خیلی لحظات دیگه تو سری آ که یادم نمیاد اصلا به شماره نمیان!

 

در کل چیزی نمیتونم بگم جز لب به تحسین گشودن و همینطور به قول پویا احساس سرخوشی و شعق کردن ازینکه دوباره اسم عشقم بهترین گلر تاریخ سر زبونا افتاده و همه اونو با این سن بهترین میدونن و تحسینش میکنن هر لحظه...ای کاش روزگار این نامردی رو با سوپر من و بانوش نمیکرد که مدتها پیش و حتی با استمرار بیشتر این حس میتونست در ما پدیدار بشه که همیشه سوپرمنمون رو بالای قله افتخار و تحسین میدیدیمش و این همه حق خوری تا به امروز در حق کاپیتان با وفامون نمیدیدم...حیف