[ بازیکنی که صفحۀ ویکی پدیای انگلیسی / ایتالیایی ندارد !!! ]
[ ریشه ها ]
به نقل از اسکای، بصورت رسمی با ارتقای درجه به تیم بزرگسالان منتقل شده و دروازه بان سوم یووه خواهد بود! * 19 ساله، متولد اندونزی از پدری اندونزیایی و مادری ایتالیایی (به احتمال زیاد چون اطلاعات کمی ازش موجوده) و شهروند ایتالیا..
اوایل کریرش وینگر بوده و خیلی اتفاقی و وقتی تیم دوران بچگیش کومیانا (نزدیک تورین) به دروازه بان نیاز داشته، تو اون پست بازی کرده. بعد بهش علاقه مند شده و ادامه ش داده..
کمی در اندونزی زندگی و بعد به ایتالیا مهاجرت کرده. پدرشم تا دو سال پیش در اندونزی زندگی میکرده. آتزوری رو در تمامی رده های سنی از U-15 گرفته تا U-20 نمایندگی کرده..
بازیهای چشم گیر و با ثباتش برای پریماورا و گروسو از فصل 2013-14، توجه آلگری رو جلب کرد و باعث شد به تیم اصلی دعوتش کنه..
از تمرین با تیم اصلی در 15 سالگی بعنوان بزرگترین های لایتش در یووه یاد میکنه و ازش بعنوان خاطره ای واضح و عظیم نام میبره. تا قبل از اون بازی ستارگان یووه رو تو استادیوم و یا از تلویزیون میدیده..
تا 2 سال پیش هنوز تو خونۀ والدینش زندگی میکرده و احتمالاً هنوزم میکنه! تا 2 سال پیش ماشین نداشته و پدر و مادرش به محل تمرین (وینووو) میرسوندنش!!
[ 9 سال حضور در یووه ! ]
امیل از بچگی هوادار یووه بوده و تقریباً به اندازۀ نصف سالیان حضور دل پیرو در یووه، در باشگاه حضور داره! (9 سال و از وقتی در مقطع راهنمایی بود!! + تو J-College هم درس خونده!)..
در واقع در تیم فعلی، بعد از مارکیزیو، ده چلیه، بوفون و کیه لینی، رکوردار حضور در یوونتوسه!!
[ بُتی بنام بوفون ! ]
بُتش همیشه و از وقتی که برای اولین بار دستکش دستش کرده، بوفون بوده.. خودش معتقده که علاوه بر تموم اون چیزایی که موقع بازی بصورت غریضی انجام میده، کمی هم از بوفون کپی برداری میکنه!
بوفون اولین شخصی بوده که آئودرو اونو الگوی خودش قرار داده. در طول جام جهانی 2006 بازیاشو میدیده و بوفون محرکش بوده برای ادامه دادن..
* بلحاظ تبلیغاتی هم خیلی به نفع یووه ست، اندونزی 255.5 میلیون جمعیت داره! یووه در تابستون 2014 و طی سفر آسیا-اقیانوسیه ایش به اندونزی رفت و مورد استقابل بینظیری قرار گرفت! آئودرو در مورد اون سفر :
پدرم میگفت از الان (هنوز معروف نشدی) میشناسنت! ولی چون خودم شخصاً تجربه ش نکرده بودم، نمیخواستم باورش کنم. تا رسیدیم، بطرز باورنکردنی ازمون استقبال کردن..
صدها و حتی هزاران نفر و درحالیکه مثه بلبل ایتالیایی حرف میزدن برا استقبالمون اومدن! فکر نمیکردم اینقدر پرشور باشن...