آقا بهمون ننداخته باشن! از اون گری گوریا نباشه 
.
.
.
.
.
.
.
هجوم( حجوم 
) -راجع به(راجب) - علی‌رغم - حواس - انضباط - زمینه(ضمینه ) حضور(حظور) - مزخرف(مضخرف) - دردِ دل(درد و دل)- توجیه( توجیح ) - دست مریزاد - نصیب - حاضر(حاظر ) - کج دار و مریز - لهجه
وگرنه = در غیر این‌صورت
مگه نه = مگه اینطور نیست؟
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
اسمش خیلی ایتالیاییه
در فوتبال نهاوند مرغ یک پا دارد 
کلا یووه چون همیشه ساختار دفاعی منظم و قوی داره دروازه بان تو بازی شاید فقط چند صحنه دروازش تهدید بشه امیدوارم مثل ژسنی نشه
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
^^^
منتظرن شزنی تشریفشو ببره...
بنظرم باید هر چی موتا میخواد براش بخرن تا بهونه ای نباشه. هم لوئیز هم گریگوری... دیگه مثه آلگری هم نیست که ارزش سرمایه گذاری رو نداشته باشه!
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
این دروازه بان رو که بهترین دروازه بان سری آ شده رو واقعا هوشمندانه بخدمت گرفت جنتو چون ظاهرا تو اکادمی اینتر بوده و هندانوویچ بتش بحساب میاد و الان اینتر داره دنبال دروازه بان میگرده با پولی تو همین حدود اگر زودتر اقدام نکرده بودیم این راهی اینتر میشد
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
میکلآنجلو رامپولا ، گلر سابق یووه در دهۀ 90 :
« دی گرگوریو هر اونچیزی که لازمه ، برای حتی کاملتر شدن در یووه دارن. او توسط تیاگو موتا انتخاب شد و مشخصاً متناسب با سبک بازی ـی هست که تیم قراره ارائه بده. در کنار پرین ، یووه دو تا دروازه بان عالی داره! »
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
bahman_alex
B a H M a N
GioVanni Agnelli
●•٠·˙Ȥɛɗɲέƙ Ɠгƴɡɛгɑ˙·٠•●
ϾĦɌƗSŦƗɅƝ ƤѺƲLSΣƝ
𝔃𝓭𝓮𝓷ě𝓴 𝓰𝓻𝔂𝓰𝓮𝓻𝓪
«سَر شکسته» یا «سرشکسته» تقدیر کدام است؟
سَنمیکله یک خروس داشت!
برادران تاویانی، فیلمسازانِ ارزشمند سینمایِ ایتالیا فیلمی به نام «سَنمیکله یک خروس داشت» (اوایل دهه‌ی 70 میلادی) دارند که بر مبنای رمانِ «خدا و انسان» که درامی استعاره‌آمیز از تضاد میان دو مفهومِ پرتکرار و البته مناقشه‌برانگیزِ آن دوران: «سوسیالیسم تخیلی» و «سوسیالیسم علمی» بود. ارجاع این این فیلم و شمایی از مفهومش در جهان یوونتوسیِ ما، این روزها یک مترادف و معنای نابهنگام دارد: تقابل دوباره‌ی دوگانه‌ی «بوفون و دیگـــری» در عصر جدید یا همان «زوف و دیگری» در دوران ماضی.
کافیست یک نام برای قرار گرفتن در دروازه یووه مطرح شود؛ ناخودآگاه شمایل افسانههای بیانکونری در این پست احضار و دستگاه سخت‌گیرانه‌ی قیاس فعال و پرسش کلیدی بدون هیچ اغماض متبلور می‌شود: «آیا این دروازه‌بان واجد جادو و کاریزمایی مسحورکننده همچون اسطورههای پیشین است و می‌توان به مثابه عنصری نجات‌بخش به آن نگریست یا خیـــر؟»
انگار دیگر نمی‌توان کاری کرد؛ باید پذیرفت که پایههای دروازه‌ی یوونتوس آنقدر اتوپیک و آن‌جهانی شده که ورود عضوی جدید حوالی آن به این آسانی‌ها پذیرفته نمی‌شود. شاید به همین خاطر است که می‍کله‌ی تازه‌وارد یا باید فرشته‌ای هبوط کرده و اعطاء شده از معبد الهه‌گان دروازه‌بانی باشد یا (سَن)می‍کله‌ای که صرفاً یک خروس دارد یا یک جورجو کیه‌لینیِ ایثارگر با سری شکسته درون دروازه!
**********
سلامِ من به تو یارِ قدیمـــی . . .
مونتزای تازه وارد به رقابت‌های سری B بر سر پرداخت 4 میلیون یورو برای ثبت مالکیت گلرِ (آن زمان) 23 ساله‌ی اینتر که در «Pordenone» درخشیده و سهمی انکارناپذیر در کمک به مارمولک‌های سبز (لقب این تیم) در رسیدن به نیمه‌نهایی پلی‌آف سری B ایفا کرده بود، با به‌په ماروتا به توافق می‌رسد.
اهمیت میکله دیگرگوریو اما نه صرفاً از توانمندی‌هایش که از بندِ زیرکانه‌ی ماروتا قابل حدس بود؛ همان نقطه‌ی مدبرانه‌ای که به استناد آن، 10 درصد از فروش این سنگربانِ زاده‌ی میلان در صورتی که روزگاری می‌خواست مونتزا را به مقصدی دیگر ترک کند، می‌بایست به حساب خزانه‌ی نراتزوری واریز میشد. انتقال وجه و سهمی که سرانجام در اوایل تابستان 2024 با نقش‌آفرینیِ یوونتوس و البته «چشمکِ رندانه‌ی مدیر سابق» به بانوی‌پیر محقق شد تا یادمان نرود «استاد» تا همیشه «استاد» باقی خواهد ماند.
**********
Miserià یـــا Felicità
اما گام دوم حقیقت جنجال‌برانگیزِ آمار عملکرد میکله در فصلی که سپری شد، است؛ دوگانه‌ای متضاد که در هفته‌های اخیر، هواداران و منتقدان این گلرِ در آستانه‌ی 27 سالگی (9 روز دیگر) مخاطبان‌شان را با ارجاع دادن به آن و تلاش برای پنهان‌سازی آن دیگری به خود مشغول ساخته است:
[موافقان]
14 بازی با کلین شیت از مجموع 33 بازی انجام شده (از 38 بازی فصل گذشته‌ی مونتزا)
[مخالفان]
35 گل خورده در جریان تنها 19 بازی از مجموع 33 بازی انجام داده برای مونتزا (از 51 گل خورده‌ی فصل گذشته‌ی مونتزا)
* شما به نگرانیِ آماری کدام گروه اعتنا می‌کنید؟ «الف؟»، «ب؟» شاید هـــم «هیچکدام!» *
**********
چـی داری، چـی نداری؟ برامون چــــی میاری؟!!!
آنها که نمایش‌های دیگرگوریو را دیده‌اند تقریباً در 4 ویژگی بارز او اتفاق نظر دارند.
1) سیوهای تأثیرگذار
واکنش‌ها و دفع‌توپ‌های دیگرگوریو اگرچه غالباً تداعی‌گرِ رفلکس‌های کلاسیک دروازه‌بانان نیست و فاقد ظرافت‌های استتیکی رایج است اما آمیزه‌ای از دوگانه‌ی «شجاعت» و «غیرنمایشی» بودن را با خود دارد؛ سیوهایی متکی به نوعی از جسارت، جاگیری صحیح و عکس‌العمل‌هایی کارآمد برای مهار توپ و نه الزاماً مبتنی بر «زیبایی‌شناسی‌های رفلکسیو»
در این بخش البته آمار یک‌بار دیگر به کمک توصیفِ (شاید) نجات‌بخش دیگرگوریو می‌آید:
او با 121 سیو، پس از لورنزو مونتیپو (گلر هلاس ورونا / با 126 واکنش مؤثر)، دومین سنگربان فصل گذشته‌ی رقابت‌های سری A از حیث این پارامتر شده بود.
2) کلین‌شیــــت
الصاق و استفاده از صفتِ «کلین شیت» به عنوان ویژگی قابل‌توجه یک دروازه‌بان، البته موافقان و مخالفان خاص خودش را دارد؛ اما در هر صورت میکله دیگرگوریو در این بخش، مدت‌هاست تاج‌گذاری کرده و شاید بتوان یکی از صاحب‌نامانِ فعلی فوتبال ایتالیا در این حوزه قلمداد کرد؛ (واقعاً می‌توان؟)
آمار زیر را ملاحظه کنید:
باشگاه Renate (رقابت‌های سری C) = 14 کلین‌شیت
باشگاه Novara (رقابت‌های سری C) = 12 کلین‌شیت
باشگاه Pordenone (رقابت‌های سری B) = 11 کلین‌شیت
باشگاه Monza (رقابت‌های سری B) = 27 کلین‌شیت
باشگاه Monza (رقابت‌های سری A) = 24 کلین‌شیت
منتقدان دیگرگوریو البته اعتقاد دارند، بخش قابل‌توجهی از این بسته نگه‌داشتن‌های دروازه، نه‌تنها در سطوح پایین فوتبال ایتالیا رخ داده که از حیث آماری نیز چندان قابل‌ملاحظه نبوده‌اند. نظر کارشناسی و منتقدانه‌ی آنها در مورد این گلر 187 سانتی‌‌متری از قضا نه اتکاءِ صرف به کلین‌شیت که بیشتر حولِ عملکرد دوگانه‌ی اوست؛ نقطه‌ای که در آن یا دروازه‌اش به سختی باز می‌شود یا به کمتر توپی در جریان بازی «نَـه» می‌گویـــد!
3) قابلیت کار با توپ
سومین ویژگی او البته همان عنصری‌ست که تیاگو موتا (سرمربی نامحبوب یووه از دید نگارنده‌ی این متن) مسحور و در طلب آن است: «قابلیت استفاده‌ی مؤثر از توپ و بازی با پا» در واقع، رصد بازی‌های دیگرگوریو نشان می‌دهد که او در هنگام مالیکت و تصاحب توپ با پا در جریان بازی، خونسرد، مسلط و اساساً متبحر است.
داده‌های وب‌سایت WhoScored حاکی از آن است که او پس از وانیا میلینکویچ‌ساویچ (تورینو) و جوزپ مارتینز (جنوا)، سومین دروازه‌بان فصل گذشته‌ی رقابت‌های سری A در دادن پاس به بازیکنان تیمش بوده است؛ این آمار وقتی عاملی برای تثبیت برتری او می‌شود که بدانیم گرگوریو از حیث «موفق بودنِ پاس» بالاتر از دو گلر یاد شده، در رتبه‌ی اول قرار می‌گیرد.
خلاصه آنکه، در با کیفیت بودن پاس‌های او همین بَس که چند مورد از همین پاس‌ها در دو فصل گذشته برای مونتزا (در رقابت‌های سری A و B) منجر به گل نیز شده تا او سابقه‌ی دادن پاس گل را نیز در کارنامه‌اش داشته باشد.
4) فاتح ضیافت پنالتـــی‌ها
چهارمین ویژگی سنگربان جدید یوونتوس، توانمندی او در مهار ضربات پنالتی عنوان شده است. اجازه بدهید یک بار دیگر دست به دامان آمارها شویم؛ جایی که نشان می‌دهد او در پنج سال گذشته، دقیقاً 25 درصد از پنالتی‌های گرفته شده بر علیه تیم‌هایی که او در آنها حضور داشته را مهار کرده؛ از جمله پنالتیِ دوشان ولاهوویچ در بازی رفت یووه مقابل مونتزا در دهم آذرماه سال گذشته!
**********
Salò یا (فعلاً) 365 روز در توریــــن!
ترکیب این ویژگی‌ها با محوریت کلیدیِ شوت‌گیر بودن و توزیع سریع و با کیفیت توپ در خط دفاعی احتمالاً مهم‌ترین فاکتورهایی بوده که تیاگو موتا را پیش از عزیمت رسمی‌اش به تورین وادار کرده، نام این بازیکن را در میان اصلی‌ترین گزینه‌های مدنظرش به مدیران یوونتوس اعلام کند.
دیگرگوریو اگرچه از یک سو به زعم صاحب‌نظرانِ دروازه‌بانی و کارشناسِ فوتبال در ایتالیا، اساساً در میان گلرهای استاندارد اما ماهیتاً متوسط رده‌بندی می‌شود و (یحتمل) نظر سخت‌پسند و استعلایافته‌ی تیفوسی‌های بوفون‌دیده را ارضاء نکند اما از سوی دیگر (قطعاً) تیاگو موتا را برای اعطای نقشی محوری در رویکردهای تاکتیکی مدنظرش متقاعد خواهد کرد.
جانلوئیجی بوفون غالباً یکی از مشوقین و حامیان سنگربانان جوان فوتبال ایتالیا بوده و بارها از چهره‌هایی که در فواصل مختلف درخشیده‌اند تعریف و تمجید نیز کرده و تقریباً کمتر گلری را در این کشور می‌توان یافت که چندکلمه‌ای از ابراز محبت و امیدبخشیِ این افسانه بی‌بهره بوده باشد. این رویکرد و روال در مورد میکله دیگرگوریو نیز صادق بوده و جی‌جی این‌گونه جانشین خود در یوونتوس را مورد التفات قرار داده: «نمایش‌های خوب او در فصل گذشته، توجه همه را به خود جلب کرد، تا حدی که توانست با عملکردش، خود را به عنوان یکی از بهترین دروازه‌بانان سری A اثبات کند.»
پس از غروب ناگزیرِ دینو زوف و جانلوئیجی بوفون افسانه‌ای و با گذر از خاطرات قابل‌احترام و نسبتاً مطبوعِ تاکونی، پروتزی و فن‌درسار؛ سالهاست که دروازه‌ی یوونتوس در حسرت شمایل یک ستاره‌ی بی‌بدیل و کلیدداری قابل‌اعتماد می‌سوزد و می‌سازد. باید پذیرفت علی‌رغم تلاش‌های شزنی، منینگر، کارینی و رامپولا؛ با وجود زحماتِ پرین، استوراری، کیمنتی و حتی آبیاتی؛ و البته بسیار بالاتر از روبینیو، پینسولیو و حتی ماریو کیرف، «یوونتوس» هرگز گمشده‌ی خود در دروازه را پیدا نکرده و شاید بعید باشد با میکله دیگرگوریو نیز به آن دست یازد. با این همه آنچه در این شرایط برای احیای دوباره تیم نیاز است، نه شمایل یک ناجی و گلری فوق‌ستاره که صرفاً دروازه‌بانی حداقلی اما امیدساز است. ردای گرگوریو کدام است؟ «ناجی و قدیس» یا «حواریِ مؤمن و وفادار» یا یک «شعله‌ی برافراخته به وقت امروز اما کم‌‌بنیه و رو به افول در فرداها»؟
پرسش‌های خاتمه‌بخش بالا نه وسواس‌های فکری نگارنده که احتمالاً استفهامات بسیاری از شیفتگان یوونتوس باشد؛ مثل این جمله‌ی همدلانه‌ی آدام دیگبی، نویسنده‌ی یوونتوسیِ مجله‌ی معروف Forbes: «با پیوستن به یووه، میکله دیگرگوریو بی‌تردید هر لحظه فشار اسلاف برجسته‌ی خود را ورای خود احساس خواهد کرد؛ آیا او توان، شوق و امیدِ تصاحب اریکه‌ی میراث افسانههای شماره یک یوونتوس را دارد و برایش خواهد جنگیـــد؟»
----------
تکمله:
نظر شخصی نگارنده‌ی پرخطا، ناشی و کم‌دانشِ این سطور در مورد میکله دیگرگوریو؟ «دلواپس و اجالتاً ناامــــید»
Tu sei la squadra del cuore
sempre in campo undici eroi
vinci l'impossibile e vai
Ti seguiremo anche noi
0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
