ابتدا این برد روحیه بخش رو به همه دوستان تبریک میگم .
اما بازی ...
زمانی این سبک بازی رو از یووه میپسندم که حداقل از میانه ی زمین مهاجمین و هافبک های ما تیم حریف رو پرس کنند نه چیزی که دیشب بودیم .
ما با میل خودمون توپ و زمین رو کاملا به ناپولی واگذار کردیم و بجای پرس از میانه ی زمین همگی جمع شده بودیم دور محوطه ی جریمه ی خودمون ...
خطا ها و اشتباهات زیادی داشتیم که شاید عمده ترینش پاسهای عرضی و رو به عقب اشتباه در مرگبارترین منطقه ی زمین برامون بود .
الگری و تیمش نباید به این شکل پیروزیها دل ببندند چون هر لحظه امکان گل خوردن یووه و عقب افتادنش وجود داره ...
آیا به این فکر کردیم که اگر در مسابقه ای ما گل اول رو دریافت کنیم و قرار باشه برای زدن گل جلو بیایم چه بلایی به سرمون میاد ؟ ...شاید چیزی شبیه به فاجعه ی کاردیف برامون رقم بخوره .
به نظرم بهترین بازیکن زمین کاستا بود .