یه زمانی ما افتخار میکردیم که سریآ تاکتیکیترین لیگ دنیاست. به یووه هم افتخار میکردیم و میگفتیم دفاع کردن سختتر از حمله کردنه. بعد تیم رو از لحاظ تاکتیکی آنالیز میکردیم و کیف میکردیم.
دوستان منتقد انصافا بازی دیشب رو از منظر تاکتیکی هم نگاه کردن؟
* متوجه شدید همون ده دقیقه اول بازی آلگری جای دیشیلو و کانسلو رو در دو سمت زمین عوض کرد؟ سمت راست با حضور کانسلو و هجوم پریشیچ و آساموا به شدت آسیبپذیر شده بود. توجه کردید وقتی دیشیلو اومد چپ، پریشیچ که یکی از وینگرهای خوب دنیاس، محو شد کلا؟
* به این دقت کردید که مانژو داشت توی دو تا پست بازی میکرد؟ در فاز هجومی، مهاجم نوک بود. در فاز دفاعی میومد چپ کمک کانسلو. این کار، قدرت بدنی وحشتناک و دوندگی بالایی میطلبه که فقط از مانژو برمیومد. یه زمانهایی از بازی حس میکردم مانژو داره هافبک باکس بازی میکنه!
* شمردید بنتانکور چندتا قطع/بازپسگیری توپ داشت؟ بروزوویچ رو کلا از کار انداخته بود.
* حس کردید توی این بازی چقدر بهتر از قبل پرس میکردیم؟ نیمه دوم که کلا اینتر تو قوطی بود. نیمه اول هم به جز 15، 20 دقیقه بقیه بازی دست ما بود.
خداوکیلی اینا رو شما هم دیدید؟ یا من داشتم یه کانال دیگه رو نگاه میکردم؟!
----------------------------------------
یه اشتباهاتی داشتیم که اگه جلوی تیمهای بزرگ مرتکب بشیم قطعا گل میخوریم. مثل سوتی متوییدی. مثل سانتری که اومد رو دروازه و کانسلو به جای اینکه توپ رو به سمت خط طولی پشت سرش دفع کنه، هد زد به سمت پشت محوطه جریمه و جلوی بازیکن حریف. یا مثلا خطاهای غیرضروری که متوییدی پشت محوطه جریمه میده.
این کانسلو تو حمله عالیه. اینتریها دونفری نمیتونستن بگیرنش. بازی چشمنواز و لذتبخشش با بهبود عملکرد دفاعیش تکمیل خواهد شد.
از بازی کیلینی، دیشیلو، کانسلو، بنتانکور و مانژوکیچ لذت بردم.
عملکرد شزنی، بونوچی و دیبالا خوب بود.
به جای دیبالا، آلگری میتونست رونالدو رو تعویض کنه. ولی انصافا رونالدو بازیکنیه که حتی دقیقه 95 هم بوی گل میده.
بازی جذابی بود و ما تیم خوب و سرعتی اینتر رو عملا به زانو درآوردیم.