اینقدر مربی محور نباش، چون واقعا آدم از بحث و صحبت کردن راجع به یووه پشیمون میشه.
دوست عزیز و محترم... هدف از بحث و صحبت چیه؟
- یه موقع ممکنه من بخوام نظر شما رو تغییر بدم و به نظر خودم نزدیک کنم. مثلا میخوام تلاش کنم شما رو متقاعد کنم از آنتی آلگری به طرفدار آلگری تبدیل بشی.
- یه وقت هست که میخوام حقانیت حرفامو ثابت کنم و جلوی شما و بقیه کم نیارم. تا هروقت که حال و حوصلشو داشته باشم پست های شما رو ریپلای میکنم تا بقیه نگن دیدی حرفی برای دفاع نداشت.
ولی من هدفم از نوشتن، بیان نظر شخصیمه. فقط همین. سعی هم میکنم در کمال احترام این کارو انجام بدم. بچه پیغمبر هم نیستم که عصبانی نشم و بد و بیراه نگم. ولی حداقل تلاشمو میکنم که این کارو نکنم تا جای ممکن. شما مختاری تفکر من رو قبول نداشته باشی. منم مجازم نظرمو هرجا که خواستم و با رعایت اصول و مقررات فروم بیان کنم.
خواستم همین اول اینو بگم که فضای مثبت گفتگو جای خودشو به فضای منفی کل کل نده.
"جواب دادن تفکرات آلگری تو یووه" از نظر من ایناس:
1- حفظ ثبات: آلگری تیمی رو از کنته تحویل گرفت که سه بار قهرمان سری آ شده بود. انتظارات از تیم به شدت بالا رفته و از طرفی سرمربی محبوب هوادارا (و خود من) از تیم رفته و فرد نچسب و دوست‌نداشتنی‌ای مثل آلگری اومده سرکار. مربی جدید باید با نفرت هوادارا، میراث سنگین کنته، انتظارات بالای کادر فنی، یوونتوسی که خودش نقشی در انتخاب بازیکن‌هاش نداشته و بهبود مستمر بقیه تیمهای سری آ مبارزه کنه. ثبات بی نظیر آلگری در سری آ فوق العاده بوده و دستاورد کمی نیست. چندتا مربی میتونی مثال بزنی که یه تیم برنده رو تحویل گرفته باشه و همچنان برنده باشه؟ گنده تر از فن‌خال که منچستر رو به اون روز انداخت که دیگه نداریم.
2- بهبود ذهنیت پیروزی تیم در جام های داخلی: اگه اشتباه نکنم 10 سال بود که کوپا رو نبرده بودیم. به نوعی آرزو شده بود برامون. آلگری عملا با بازی دادن به تیم دوم در بیشتر بازیها چهار سال پیاپی این جام رو کسب کرده. در سری آ هم ذهنیت برنده تیم کنته رو نه تنها حفظ بلکه ارتقا داد. مساوی برای ما فرقی با باخت نداره.
اگه منظورت سری آ و کوپا ایتالیاست که البته در عین اینکه اصلا نمیخوام کار آلگری رو بی ارزش قلمداد کنم (چون به واقع بی ارزش نیست) ولی کار خارق العاده ای هم نبوده.
همه اینها در حالی که تیم های سری آ خیلی قوی تر از فصل اول آلگری شدن. فصل پیش اگه گل هیگوایین مقابل اینتر در هفته های پایانی نبود یا دو فصل پیش که ناپولی کاری کرد خون بالا بیاریم و قهرمان بشیم نشون میده قهرمانی توی سری آ اصلا راحت و بی ارزش نیست. من کاری به 4 بار دبل داخلی ندارم. ولی این ثبات خارق العاده است. اینکه بازیکنها رو همچنان تشنه پیروزی نگه داری کار سخت و مهمیه.
3- از این رو به اون رو کردن ذهنیت اروپایی تیم: بی تعارف بگم. کنته توی اروپا کارنامه اش ضعیفه. من خودم طرفدار کنته هستم و دوست دارم هر تیمی که میره موفق باشه. ولی یادمون هست که از گروهی با سلام و صلوات میومدیم بالا. باخت به تیم های درجه 3 اروپا رو هم یادمون هست. چمپیونز که جای خود داره ما توی لیگ اروپا هم ذهنیت ترسو داشتیم. اون سالی که فینال یورو لیگ توی استادیوم خودمون بود رو یادم نمیره. کنته میتونست با قهرمانی توی اون لیگ خاطره ماندگاری برامون ثبت کنه. ولی باختیم و حذف شدیم و همون تیمی که ما رو حذف کرد تا فینال رفت. آلگری با همون تیمی که کنته رهاش کرد و رفت، و با حفظ همون 3-5-2 تا فینال اروپا رفت.
اما اگه منظور از این "جواب داده" در اروپاست که به نظرم داری خیلی کم لطفی میکنی.
خوردن 7 گل در 2 فینال CL یعنی جواب دادن ؟!
الان تمام اروپا از یوونتوس میترسن. ذهنیت ما با 4 سال پیش یکسانه؟ ما توی رده بندی های مختلف هنوز تیم چهارم اروپاییم. هنوز اتلتیکو مادرید از حیث امتیازات بالاتر از ماست. تیمی که گرون ترین دستمزدش 7، 8 تا بود به هیگوایین... انتظار نداشتم بارسا رو ببره. فینال کاردیف امیدوار بودم ولی واقعا در سطح رئال نبودیم. چندین بار گفتم. بازم میگم. توی این دو فینال ما مستحق برد نبودیم. تیم حریف از هر لحاظی گردن کلفت‌تر از ما بود. خط هافبک دو نفره پیانیچ-خدیرا کجا، خط هافبک کروس-مودریچ-کاسیمرو کجا؟ تعویض‌های ما کوادرادو- مارکیزیو-لمینا ( 
)، تعویض‌های رئال آسنسیو-بیل-موراتا... اختلاف سطحمون خیلی بود. وقتی میشه از آلگری انتظار قهرمانی اروپا رو داشت که تیمی که دستشه حداقل همسطح قوی ترین ها باشه. بنابراین نظر من اینه ک تفکرات آلگری در اروپا فراتر از "جواب دادن" بوده. از یه تیم ترسوی بازنده، یه تیم برنده ساخته که حتی 10 نفره توی زمین حریف حمله میکنه و برنده میشه.
----------
همونجور که خودت هم میدونی نیمکت یووه با ترکیب اصلی بسیاری از تیمهای سری آ برابری میکنه، همین به خوبی برتری ـه یووه رو نسبت به سایر رقبا در سری آ رو نشون میده.
اما در این مورد حرف دارم. هیچ وقت ترکیب فوق العاده نمیتونه تضمین قهرمانی باشه. اگر اینجوری بود کنته سال اول با یووه قهرمان نمیشد. مانچینی با منچسترسیتی قهرمان جزیره نمیشد. کنته با چلسی قهرمان جزیره نمیشد. لستر سیتی با رانیری قهرمان نمیشد.
یا مثلا پارسال رئالی که سه گانه کرد باید قهرمان لالیگا میشد که نشد. اینکه ترکیب خوبی داریم پس قهرمانیمون بدیهیه حرفای یه فوتبال بلد نیست. چون کلی مثال نقض میشه براش آورد. بارسا با مسی توی نیوکمپ دیشب 4 تا خوردن و باختن. اگه صرفا به ترکیب باشه دو سال پیش توی لالیگا بارسا باید قهرمان میشد که نشد. در مورد سری آ یی حرف میزنیم که ناپولی داره بهترین عملکرد تاریخ باشگاهش رو به نمایش میزاره. رم پارسال بارسلونا رو از اروپا حذف کرد. از دو سال پیش اینتر و میلان بهبود مستمر داشتن هرچند با سرعت کم. پس به نظر من اینکه بگیم چون ترکیبمون نسبت به بقیه تیمهای سری آ بهتره پس باید قهرمان بشیم از بیخ و بن غلطه.
----------
از محاسن آلگری موارد دیگه ای هم هست که دیگه دستم خسته شد از تایپ کردن 
مثلا استفاده از جوونایی که واقعا زحمت بکشن و خودشونم بخوان که موفق باشن. موراتا، پوگبا، دیبالا، همین بنتانکور جوون، اینا زیر دست آلگری درخشان ترین عملکرد دوران ورزشیشونو داشتن. به یه سری هم به اندازه کافی فرصت رسید و قدر ندونستن... استورارو، لمینا و امثالهم.
این همه نقطه قوت داره. یه سری نقاط ضعف هم داره که به کررات گفته شده. منم قبلا گفتم که نقاط قوتش به نقاط ضعفش برتری داره.
بحث بسیاره. اینا صرفا نظرات منه. ممکنه تمامش یا بخشیش اشتباه باشه یا مورد قبول شما و بقیه دوستان نباشه. اصراری ندارم که اثبات کنم حق با منه. ولی به این دلایل معتقدم تفکرات آلگری در یوونتوس جواب داده. اینکه روزی دی‌ناتاله واسه ما طاقچه بالا گذاشت ولی امروز رونالدو داره برامون بازی میکنه، اینکه ستاره هایی که از تیم رفتن، یا عذرخواهی کردن و برگشتن یا اگه راه داشته باشه با کله برمیگردن، بخشیش بخاطر عملکرد آلگریه.
حالا الان ممکنه یکی از دوستان بیاد ریپلای کنه بگه پس آلگری گرون ترین الماس اقیانوس مربیان بوده و ما خبر نداشتیم. از این تیکه پرونی ها علیه آلگری زیاد دیدیدم. ولی میتونم بشینم دو صفحه از آلگری انتقاد بکنم. زحمتشو دوستان کشیدن و واقعا از خوندن بعضی از پست های انتقادی لذت بردم و دلم میخواد یه روز توی تاپیک تقدیر و تشکر ازشون تشکر کنم. آلگری معصوم نیست. اشتباهاتی داره. ولی با وجودی که هرسال زدن یه جای تیمشو ناقص کردن و هرسال (بجز امسال) ستاره اصلی تیمشو فروختن، هیچ وقت توی تمرینات پیش فصل قهر نکرد و نرفت و موند و شجاعانه با وجود نواقص راه حلی برای بهبود تیم پیدا کرد.
با احترام 
