1833 پاسخ برای این موضوع

[اِل کاپیتانو]

انتظار داشتم تا الان تولد ش رو تبریک گفته باشند.

 

زود فراموش نکنیم ، بازگشت به قدرت رو بیشتر از هر کس دیگه مدیون ایشون هستیم.

[دایی احمد]

تولدت مبارک مرد خونسرد روزهای سخت

هنوز هم اگه بودی فیکس بودی

[Buffon1]

اوف

[Serie A]

ملاقات بازیکنان یووه - پیرلو/ نیویورک

 

 

واسه دسکتاپ   

[ace of glass]

https://www.tarafdar...comment-9036887

 

 

ویدیو حتما دیده شود .....بعد از پیرلو اون مالکیت رو نداشتیم .....بعد از پیرلو پاس قطری طولی شعاعی هر چی اسمشو میذاری نداشتیم ....بعد از پیرلو کلاس بازیمون افت کرد .....بعد از پیرلو ارشیتیکت نداشتیم ....بعد از پیرلو لیخت و اساموا شدن  در حد لیگ چین....بعد از پیرلو پوگبا و ویدالم رفتن 

[amirabas1369]

پیرلو اعجوبه ای بی تکرار بود! واقعاً اعجوبه برازندشه! به نظرم فوتبال با پیرلو زیباتر شد. به کلاسش اضافه شد و ورزش قابل اعتنا تری شد!

ابدا عرق خاصی به پیرلو ندارم! پیرلو شاهکار انچلوتی و از بهترین های تاریخ میلانه! و من یک یوونتوسی دو آتیشه! خیلی خوش شانس بودم که پیرلو رو توی لباس سیاه و سفید دیدم!

 بعید ی دونم کسی فوتبال دیده باشه و از فوق العاده بودنش به وجد نیومده باشه! به نظرم از این جهت کم نظیره!

   

 

واقعا پیرلو رو کم داریم! برای قهرمانی اروپا این تیم یک پیرلو نیاز داره نه هیچ سوپر استار دیگه ای! اون به بازی نظم می داد. عمق می داد و عرض میداد. توی همه این کارا متبحر بود و به بهترین شکل انجام میداد! ای کاش یه پیرلو داشتم توی ترکیبمون!

   

 

توی رهایی از کالچوپولی و رسیدن دوباره به قله فوتبال دنیا خیلیا نقش داشتن! از دلپیرو و بوفون بگیر تا کنته و ورزشگاه جدید و الگری! اما این وسط اومدن یه نفر همه چیز رو به یوونتوس داد. اونم حضور پیرلو بود! پیرلو یه وزنه فوق العاده برای یووه شد و به تیم پراکنده اون زمان یکپارچگی هدیه داد. کنته به درستی تیم رو حول توانایی های اون شکل داد و حتی سیستم رو طوری طراحی کرد که بالاترین تاثیر رو توی بازی تیم داشته باشه! به نظرم پیرلو بخش مهمی از تاریخ یوونتوس هم هست!

   

 

یه نکته راجع به پیرلو فوق العادست! تمام بازیکن هایی که در اطراف اون بازی کردن از یه بازیکن معمولی تبدیل به بهترین های دنیا شدن! همه از بازیش ایده گرفتن! حتی سعی کردن هر چند ناشیانه از بازی فوق متبحرانش با توپ درس بگیرن و چند درصدی پیرلو به بازیشون اضافه کنن! ویدال، پوگبا، مارکی حتی بونوچی همه  وهمه از پیرلو یاد گرفتن و بزرگ شدن! بی صبرانه منتظرم مربی گری رو توی فوتبال شروع کنه! اون حتماً معلم خوبی کنار زمین هم خواهد بود!

   

 

انقدر فوق العاده و تک بود که نمی تونم آرزو کنم یکی مثلش پیدا شه! واقعیت اینه که به برآورده شدنش خیلی باور ندارم! پیرلو بی تکرار خواهد بود و شاید باید از خاکسترش پیرلوی جدیدی ظهور کنه...

   

[asgar]

با سلام ممنون که منو پذیرفتین کل فوتبال در دنیا از اولش با سه کشور شناخته میشه ایتالیا المان برزیل. حالا ما دو اتیشه لاجوردی پوشان هستیم و بهتیرنش تیم ایتالیا در 2006 بود همه ستاره و الان اسطوره . که من در میان انها دو اتیشه بوفون و پیرلو هستم البته از مالدینی و الکس و کاناوارو نمیشه گذشت. سلاطین و پادشاه همه اینها کسی نیست جز روبرتو باجو که مسی و رونالدو هم بپاش نمیرسن اینو از روی تعصب نگفتم باجو با اون دستمزد و امکانات بازی میکرد اینها با تبلیغات و پول بازی میکنن. خیلی ممنون

[asgar]

ملاقات بازیکنان یووه - پیرلو/ نیویورک

 

 

واسه دسکتاپ   

همه خوشتیپ شدن عجب پیرهنی کاش برا بازی بود تا این عکس و دیدم کلی ذوق کردم چه خوشتیپ بوفون البته من عکس و سیو کردم الن تو دسکتابمه خیلی عالیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

[asgar]

نبود بازیکنی چون پیرلو و بونوچی نتیجه اش میشه این بیا سوپر کاپ و واگذار کردیم .عدم وجود هافبک بازیساز و دفاع مستحکم خدیرا را باید ب مارکیزیو تعویض میکرد این چه وضعیه آخه......................

[Jack Sparrow]

آقا بیخیال این نیز بگذرد.
آلگری واسه اینم حتما یه فکری داره.

[ace of glass]

https://www.tarafdar...017/10/09/n.jpg

 

گوندوعان:

هر کس بازی های این مرد بزرگ را به خاطر ندارد، خیلی زود بلیت مسابقاتش را بگیرد زیرا به زودی بازنشسته می شود. فکر نمی کنم دیگر کسی مانند او توپ را لمس کند. 

[Escanor]

مرسی برای همه ی خاطره های خوشی که ساختی

[Orphée]

به مناسبت خداخافظیش...

 

 

- دهندۀ بیشترین پاس گل (23) توسط یه بازیکن در استادیوم یووه! (= با مارکیزیو البته!)

 

- خالقِ بیشترین موقعیتِ گل در جام جهانیِ 2006 (24 تا من جمله 3 پاسِ گل!)...

 

- مُخترعِ خوشحالیِ بعدِ گلِ نشان دادن پیراهن به هوادارا !! قبل از مسی + رونالدو + ایکاردی و مارسلو و...

 

- بیشترین تعدادِ گلِ کاشته در 5 لیگ معتبر اروپایی از فصل 2012-13 و جایگاه سوم پیرلو علی رغم 3 سال دوری از فوتبالِ اروپا!!

 

1) مسی = 13

2) پیانیچ = 12

3) پیرلو ، رونالدو و چالهانوگلو = 11

[MaMpIeRo]

خیلی واسه برگشتمون بهش مدیونیم.

واقعا خودش و اله اون سال اول بدجور بهمون کمک کردن.

ایتالیا هم خودش یه تنه اورد بالا این چند سال.

واقعا بدون اون ایتالیا کلاسش رو خیلی وقته نداره.

[ace of glass]

هنوزم پی اس 17 بازی میکنم هنوزم او بازی  با تو بازی میکنم تا یاد بازی هات تو تیمم باشم ....خودت و مارو خوشحال کردی با اومدن به یوونتوس 

 

وقتی شنیدم اومدی به یووه و خرید ووچینیچ به همراه تو برام خیلی خیلی عجیب بود  از خرید استیگاریبیا الان رسیدیم ب جایی که میتونیم ک.تینیو و امثالهم رو بخرریم بازگشت یوونتوس از جایی شروع شد که تو اومدی کنته اومد ...انیلی اومد ماروتا و دستیاراش اومدن 

[Dreamer]

گلهای خاطره انگیز کم نزده حداقل برا من ک اینطور بود

ضربه آزادش ب میلان
ضربه آزادش ب فیورنتینا تو لیگ اروپا ک اگه نمیزد عمرا صعود میکردیم
شوت قشنگش ب تورینو تو اون دقیقه

کلا 19 تا گل زد ک حدود 15 تاش ضربه آزاد بود!

تو عرصه ملی هم واقعا گل کاشت مخصوصا تو یورو 2012 ک البته حیف شد...

شاید خیلیا پیرلو رو بیشتر ب میلان ربط بدن ولی ب نظرم یووه نقش خیلی مهمی رو تو زندگی پیرلو ایفا کرد اصلا با اومدن ب یووه دوباره زنده شد

[Buffon1]

پیام خداحافظی آندره پیرلو از دنیای فوتبال

آندره پیرلو، ستاره ایتالیایی نیویورک سیتی پیام خداحافظی خود را از دنیای فوتبال منتشر کرد.

 

 ستاره سابق اینتر، میلان و یوونتوس پیش از این گفته بود در پایان فصل ایالت متحده از فوتبال خداحافظی خواهد کرد و دیروز با رخ دادن این اتفاق، این ستاره خلاق برای همیشه کفش ها را آویخت.

 

 

 

 

پیرلو گفت: "آخرین بازی من در لیگ ایالت متحده انجام شد و من علاقمندم چند کلمه ای در این خصوص صحبت کنم.

 

من می خواهم از همه به خاطر لطف و حمایت غیرقابل تصوری که در نیویورک به من ابراز داشتند تشکر کنم. ممنون از شما هواداران، کادر فنی، افرادی که پشت صحنه تلاش کردند و هم بازی هایم.

 

نه تنها ماجراجویی من در نیویورک ، بلکه سفر من به عنوان یک بازیکن فوتبال نیز به پایان رسید و به همین دلیل از این فرصت برای تشکر از خانواده و فرزندانم برای حمایت و عشقی همیشگی که به من ابراز داشتند استفاده می کنم.

 

به هر تیمی که در آن بازی کردم و همه هم تیمی هایم افتخار می کنم و از همه مردمی که باعث خلق چنین دوران فوق العاده ای شده و همه هوادارانم در سراسر دنیا که از من حمایت کردند تشکر می کنم. شما همیشه در قلب من خواهید بود."

[Buffon1]

در روزهایی که فوتبال ایتالیا حتی برای رسیدن به جام جهانی نیز دچار بحران شدیدی شده، شنیدن خبر خداحافظی آندره پیرلو از فوتبال به شکل طعنه آمیزی یادآور به پایان رسیدن دوران شیرین ارتش قدرتمند ابتدای هزاره جدید فوتبال آتزوری است که بزرگترین دستاوردش، فتح برلین در سال 2006 بوده است.

 

 

 

 

با ورق زدن صفحات تاریخ فوتبال ایتالیا، در می یابیم که همیشه خط هافبک این تیم مملو از ستارگانی چون والنتینو و ساندرو ماتزولا، جانی ریورا، جیانکارلو آنتونونی، مارکو تاردلی، گنارو گاتوسو و دنیله ده روسی و دیگران بوده؛ اما به دلایلی، باید پیرلو را درخشان ترین ستاره خط میانی این کشور در سالهای اخیر دانست.

 

گرچه آندره پیرلو درخشش خود را در لباس اینترمیلان آغاز کرد؛ اما به سنت دوام نیاوردن ستارگان آتزوری در لباس نراتزوری، جواهر خوش سیمای آن روزها خیلی سریع راهی اردوی رقیب شد و فصل جدیدی از درخشش خود را در روسونری آغاز کرد.

 

 

 

 

اگرچه پیرلو در ابتدا خیلی در امور هجومی نقش داشت و حتی در بسیاری از موارد نقش مهاجم سایه را ایفا می کرد؛ اما آنچلوتی با تصمیمی هوشمندانه او را در میانه میدان گمارد که این اتفاق نقطه عطفی در دوران باشکوه یکی از بهترین پاسورهای تاریخ فوتبال لقب گرفت.

 

سالها بعد دونگا سرمربی وقت تیم ملی برزیل ادعا کرد که پیرلو برزیلی ترین فوتبالیست فوتبال اروپاست و در تیم رویایی کاپیتان سابق سلسائو او اولین نام خواهد بود.

 

ارسال پاس های فوق العاده کوتاه و بلند، نواختن ضربات ایستگاهی و کرنر اعجاب انگیز و در دست گرفتن نبض میدان باعث شد تا خیلی زود پیرلو تبدیل به کارگردان میلان رویایی ابتدای هزاره جدید شود و اگرچه طبق عادت کارلو آنچلوتی و ناکامی همیشگی در فتح لیگ، آنها تنها یک بار سری آ را فتح کردند؛ اما در لیگ قهرمانان میلان به تنهایی آبروی فوتبال ایتالیا را حفظ کرد.

 

 

 

 

ترکیب اعجاب انگیز پیرلو، سیدورف، گتوزو و کاکا باعث شد روسونری طی 5 سال 3 بار راهی فینال لیگ قهرمانان شده و 2 بار نیز برنده بازی نهایی باشد. اگرچه پیرلو نیز در خیل ستارگانی بود که در فینال استانبول شاهد بازگشت رویایی لیورپول بودند؛ دیداری که بعدها پیرلو بارها از آن به عنوان بدترین خاطره دوران ورزشی خود نام برد.

 

سناریوی قهرمانی ایتالیا در جام جهانی 2006 با ضربه دیدنی پیرلو به غنا آغاز شد و تا فینال، آتزوری پله به پله با جادوی پیرلو و رهبری او در میانه میدان بالا آمد و در دیدار برابر فرانسه، بازیگردانی ستاره خوش سیمای آتزوری بی شک یکی از دلایل اصلی کامیابی تیمی لقب گرفت که پیش از شروع جام و به علت حوادث کالچوپولی، کسی کمتر شانسی برای آنها قائل بود.

 

با قهرمانی ایتالیا در جام جهانی و فتح همه عناوین داخلی و اروپایی با میلان، پیرلو قصد داشت به رویای خود جامه عمل پوشانده و به پیشنهاد پرطمطراق رئال مادرید که تیم رویای کودکی او بود پاسخ مثبت دهد؛ اما در نهایت مدیران میلان به هر نحوی پاسخ منفی داده و جواهر ایتالیایی را در گنجینه خود نگه داشتند.

 

 

 

 

اگرچه 2 سال بعد آنها تورنمنت یوروی ناموفقی را پشت سرگذاشتند؛ اما درخشش پیرلو در لباس روسونری همچنان ادامه داشت و در سال 2007 و در فینال آتن، آنها با رهبری پیرلو بالاخره انتقام خود را از لیورپول گرفته و هفتمین سی ال را نیز به کلکسیون افتخارات قرمز- مشکی ها اضافه کردند.

 

البته پیرلو به جز رئال مادرید، در یک مقطع نیز به شدت مورد توجه بارسا قرار گرفت و گواردیولا مستقیما از او خواست تا ترکیبی رویایی در کنار ژاوی، اینیستا، بوسکتس و خودش رقم بزند؛ اما پیرلو باز هم در ایتالیا باقی ماند.

 

 

 

 

البته با مرور سابقه نه چندان خوب ستاره های مهاجرت کرده آتزوری به خارج از سری آ در می یابیم که در هر 2 مقطع اوضاع به سود پیرلو پیش رفته زیرا در صورت مهاجرت شاید عمر افتخارآفرینی او به این درازا نمی کشید.

 

اما دیگر نقطه عطف دوران باشکوه پیرلو، تصمیم مهم وی در مهاجرت به یوونتوس در سال 2011 بود. در تیم سنتی آلگری به سبک ایتالیایی مبتنی بر دفاع و ضدحمله، دیگر جایی برای پیرلوی 32 ساله در ترکیب نبود تا او راهی تورین شده همانند اسطوره اش روبرتو باجیو طعم حضور در لباس هر 3 غول بزرگ ایتالیایی را بچشد.

 

اما طبق ویژگی خاص فوتبال ایتالیا، پیرلو نه هنگامی که از اینتر راهی میلان شد و نه در زمان انتقال از روسونری به یوونتوس هیچگاه در بین فوتبالدوستان این کشور منفور نشد. با بررسی اتفاقاتی که برای ستارگان جا به جا شده میان رئال و بارسا، آرسنال و چلسی، لیورپول و یونایتد و دیگر رقبای داخلی در سراسر اروپا رخ داده در می یابیم این ویژگی در دنیای امروز فوتبال شاید در کشور چکمه ای منحصر به فرد باشد.

 

 

 

 

در ادامه و در عرصه ملی، پیرلو به همراه نسل کم ستاره لاجوردی پوشان توفیق دیگری به دست نیاورد؛ اما تک صحنه های به یادماندنی نقش آفرینی شده توسط او همانند ضربه چیپ فراموش نشدنی به دروازه جو هارت، هرگز از اذهان پاک نخواهد شد.

 

مدتی پیش جان لوییجی بوفون سنگربان افسانه ای یوونتوس و تیم ملی ایتالیا در مورد پیرلو گفت: "من معتقدم پیرلو در کنار روبرتو باجیو 2 نابغه فوتبال ایتالیا بوده اند و من پیرلو را با استعدادترین ستاره ایتالیایی 25 سال اخیر می دانم."

 

اما در ترکیب یوونتوس و زیر نظر کونته، پیرلو تولدی دوباره یافت و بی شک نقش مهم و غیرقابل انکاری در بازگشت یوونتوس به سطح اول سری آ و ایجاد امپراطوری غیرقابل رسوخ این تیم در سالهای اخیر ایفا کرد.

 

 

 

 

در فصل اول ترکیب درخشان بوفون، کیه لینی، بونوچی، بارزالی، مارکیزیو، پیرلو در کنار دل پیرو، یک ایتالیایی رویایی را در ترکیب یوونتوس بنا کرد تا آنها بعد از سالها کمک کنند بانوی پیر دوباره به قله سری آ تکیه بزند.

 

در آخرین روزهای حضور پیرلو در ترکیب بیانکونری و در هنگام حذف رئال مادرید در برنابئو در نیمه نهایی لیگ قهرمانان، پیرلو نیز توسط هواداران رئال مادرید تشویق شد تا او نیز همانند رونالدینیو و دل پیرو در خاک رقیب اینگونه مورد ستایش قرار بگیرد.

 

در سالهای اخیر، پیرلو تصمیم گرفت اواخر عمر فوتبالی خود را در ایالت متحده سپری کند و اگرچه هنوز هم گاه و بیگاه شاهد درخشش او و نواختن ضربات ایستگاهی مهلک ستاره ایتالیایی بودیم؛ اما خبر خداحافظی او دیروز به شکل رسمی منتشر شد.

 

در دنیای امروز فوتبال کمتر شاهد ظهور بازیکنانی از این دست هستیم و با توجه به تغییر سبک فوتبال و کمتر مورد توجه قرار گرفتن هافبک هایی با ویژگی پیرلو، باید این جواهر ایتالیایی را آخرین آرشیتکت مستطیل سبز نامید.

[ace of glass]

http://s9.picofile.c...t_7680.mp4.html

 

کلیپ تبلیغی نایکی در مورد ضربه ازاد پیرلو 

[ace of glass]

داش پیانیچ هرکاری کنی عمو پیرلو نمیشی

 

اوایل لیخت و اساموا رو خیلی خوب میدونستم اما الان میفهمم لیخت و اساموا با وجود پیرلو سطح بازیشون بالاتر رفته بود