95 پاسخ برای این موضوع

[Reza]

RIP L'Avvocato





23 ژانویه سالمرگ جیانی آنیلی بزرگ مردی که یوونتوس رو دوست داشت، و یوونتوس رو دوست داشتنی کرد. مردی که شهرت تلفن های ساعت 6 او به رئیس باشگاه یووه در هر جایی که بود، هر حالتی که بود و مشغول هرکاری که بود در همه ی ایتالیا پیچیده بود. امشب چیزهایی در مورد L'Avvocato می نویسم، فعلا مقاله ی سایت یووه :


او همیشه با ماست

"هروقت حرف J روی توی روزنامه ها می بینم هیجان زده میشم، چون بلافاصله Juventus به ذهنم میاد" این یکی از بیشمار جملات جیانی آنیلی در مورد تیم محبوبش بود. کسی که لقب پینتوریکو را به الکس داد و آن را به تاریخ وارد کرد. این ها فقط مثال های برای عشق آووکاتو در قبال تیمی بود که ساخت و تا آخرین لحظه زندگی در کنارش ماند. تیمی با سبکی یگانه چون سبک اسوطره هایش دانس هانسن و پرائست که دوران درخشانش با ریاستش به عمر سیوری گذشت، بدون فراموش کردن پلاتینی و باجو.

جیانی آنیلی یعنی یوونتوس، معادلی دیگر برای کلمه ی یوونتوس. کسی که از 22 جولای 1948 رییس این باشگاه بود و تا سال 1954 خودش به عنوان رئیس به اداره ی تیم پرداخت و تا آخر عمر در کنار تیم بود. سال هایی که به سختی میشه از یکدیگه جداشون کرد. بزرگی که همه قادر به درک اون بودند، حتی رقیبانی که هیچوقت با او وارد جنجالی نشدند چون او به ارزش مخاطب و همسخن خودش بسیار اهمیت می داد.او یک نمونه است که زنده در اعماق قلب همه ی مردم یوونتوس باقی خواهند ماند.

امشب بعد از 7 سال از رفتن او، با یادبودی به جمله ی "خداحافظ رئیس" و "خیلی ممنون آووکاتو" یاد او را گرامی خواهیم داشت.


(اعتراف می کنم مزخرفترین ترجمه ای که به عمرم انجام دادم !)

[Reza]

نوشته ی امروز الساندرو دلپیرو : وقتی آووکاتو مرد، تا یک هفته زندگی عجیبی داشتیم. یادم میاد رفتیم در گالری لینگوتو تا برای آخرین بار با او خداحفظی کنیم، جمعیت خیره کننده ای دیدیم، از بزرگان و حرفه ای ها تا بنّا (آجرچین) ها. همه آرام و با صبر در صفی طویل ایستاده بودند تا با خانواده اش ابراز همدردی کنند. فضایی فراواقعی بود. احساس عجیبی به ما داد که تا بازی بعد هم باقی موند، بازی با پیاچنزا که من گل قشنگی توی اون بازی زدم که می دونستم آووکاتو اون رو می پسنده، چون با گل های دیگه متفاوت بود. اعتقاد داشتم اون گل خیلی خاص، در یک روز عادی لیگ و در یک بازی عادی لیگ بهترین چیزی بود که می تونستم به روح او تقدیم کنم. مثل خود او که می تونست هر حالت عادی ای رو خیلی ساده، خاص کنه.فقط با حضورش.

[Reza]

یوونتوسی ها در 23 ژانویه 2003، روز مرگ آنیلی :


پلاتینی : بخشی از زندگی من ازم جدا شد، او بیشتر از یک پدر برای من، و خیلی های دیگه بود. رابطه ای فراموش نشدنی با او داشتم، چیزهای بسیاری به من آموخت و به من یاد داد چگونه به زندگی احترام بزارم. مرد بزرگی از میان ما رفت.

دلپیرو: روز بسیار غم انگیزی برای همه ی ماست. او مردی بود با قدرت تحلیل و قضاوت موقعیت های مختلف و درک بالا از فوتبال. یوونتوس و فراری دو عشق او بودند ولی تمام ایتالیا برای این مرد فوق العاده دلتنگ خواهند شد. خاطره ی لقب پینتوریکو مانند بسیار از خاطرات دیگه ای که با او داشتم از لذت بخش ترین لحظات من هستند. او همیشه حواسش به همه چیز بود و بیشتر روزها صبح زود باهام تماس می گرفت. همیشه متحیر قدرت او در غافلگیر کردن همه در هر شرایطی بودم.

آنتونیو کابرینی : او مرد برجسته ای برای ما بود وقتی از یوونتوس حرف می زنیم، ولی باید بدونید که او نه فقط فوتبال، بلکه زندگی همه ی ما رو تحت تاثیر قرار داد. او تاثیر مثبتی روی زندگی هر روزه ی ما داشت، با شوخی هایش، با مهارتش، با کنجکاوی اش.ما دلتنگ مردی خواهیم شد که فوتبال رو پر از انسانیت کرد. با مردن او، یکی از برجسته ترین شخصیت های قرن از میان ما رفت. رفتن او یک ضایعه ی برای یوونتوس نیست، برای ورزش است. جدا از ورزش، او یکی از بزرگترین عاملان پیشرفت ایتالیا در قرن اخیر بود.

تراپاتونی : یک مرد تحصیل کرده، پر از احترام و ظرافت. با دانش بالای فوتبال. ما همه چیزمون رو مدیون اون هستیم، او همیشه در کنار ما بود و همیشه ارتباط نزدیکی با من داشت.

لیپی : من خیلی با او انس گرفته بودم، هرچند ما همه از بیماری او آگاه بودیم و حالا با رفتنش همه در غم بزرگی مانده ایم.یادم میاد همیشه منتظر ستاره ی سوم یوونتوس بود، نمی دونم چه کسی این ستاره رو به او تقدیم خواهد کرد، ولی می دونم اون بالا منتظر ما خواهد بود.

بتگا : در این لحظات غم انگیز خاطرات زیادی به ذهنم میاد. در واقع او تمام ابعاد زندگی من رو تحت تاثیر قرار داد، چه به عنوان یک ورزشکار چه به عنوان یک مرد. آووکاتو همیشه منشا الهام گیری من بود، با ذکاوت و کاریزمایی که داشت. او سبملی برای تورین بود که به من یاد داد چطوری عاشق یوونتوس باشم و تا به امروز به خاطر او این عشق ادامه داشته است.

شوماخر: من افتخار این رو داشتم که در زندگیم مرد بزرگی چون جیانی رو بشناسم. همیشه وقتی به یاد اشتیاقی که برای فراری، فوتبال داشت می افتم احساساتی میشم. او حتی به مشکلات جهان هم حساس بود.

جیرائودو: مرگ او غمی بزرگ درون همه ی ما ایجاد کرد.او یک مثال بود، نماینده ی شهر ما و کشور ما در دنیا. آووکاتو آنیلی اشتیاق بزرگی به فوتبال داشت و همیشه نبوغ و خلاقیت در این دنیا رو تحسین می کرد. در حال حاضر هیچ کلمه ای نیست که غم ما رو بیان کنه.

کیاسانو: خاطرات زیادی با او دارم، شخصیت او فراموش نشدنی بود او برای این کشور از جهت باورهاش، فرهنگش، هوشش و نبوغش در ورزش اهمیت بسیاری داشت.آنیلی و یوونتوس جدا نشدنی بودند. برای او ورزش پر از درس های زندگی بود و جایی بود که جدا از همه ی مشکلات و سختی هایی که باهاش دست و پنجه نرم می کرد می تونست لذت ببره. برای همین تا وقتی که بیماری سراغش نیومده بود حتی 1 بازی یووه رو هم از دست نداد، وقتی در وزشگاه با هیجانی صادقانه حضور داشت، یا وقتی در تمرینات در کنار بازیکن ها و مربیان بود. همیشه به مشکلات دیگران گوش می داد و نصیحت و تشویق می کرد. برای همین مدیران و مربیان و بازیکنان و همه ی جامعه ی یوونتوس همیشه خیلی نزدیک به او و خانواده بودند و او راهنمایی برای اون ها بود. این تیم همچنان در زمین بازی عشقی که به آنیلی دارد را شهادت خواهد داد.

کارارو: مردی که دوست داشت یوونتوس را بزرگترین باشگاه دنیا کند، که مثل همه ی ابعاد دیگر زندگیش در این مسئله هم موفق بود.

ویری: واقعا تاسف برانگیزه، او مرد بزرگ بودی و یک متخصص فوتبال. این رو نمی گم چون از من حمایت می کرد، این رو میگم چون سلیقه ی فوتبالی اون رو همه دیدیم.او همیشه ازم حمایت کرد و این مسئله رو هیچوقت فراموش نمی کنم.

[Reza]

میلانی ها و اینتری ها در سال 2003 و روز مرگ آنیلی :


آنجلوتی: مردی کارزیماتیک و پراشتیاق نسبت به فوتبال و یوونتوس. ولی متشخص در هنگام حضور در ورزشگاه.او همیشه به خوبی افراد و موقعیت های گذشته در ذهنش بود. وقتی با یونتوس قرارداد بستم به دفترش در لینگوتو رفتم و در همون لحظات اول متوجه عشقش و اشتیاقش به یوونتوس شدم.من خاطرات خوبی ازش دارم، خیلی به یوونتوس حساس بود. وقتی سر تمرینات میومد سعی می کرد مزاحم ما نشه، ولی حضورش شور عجیبی به بازیکن ها می داد. او به زیدان و کلا به بازیکن های فرانسوی خیلی علاقه داشت اما پیرهن یووه و هرکسی که اون رو می پوشید رو دوست داشت. یوونتوس سبک و استایل خودش رو از کاریزمای مردی مثل او به ارث برده.

گالیانی : وقتی باهاش صبحت می کردم کلاس منحصر به فردی داشت. ما یکی از مردان بزرگ ایتالیا رو از دست دادیم، کسی که در دهه گذشته از موثرترین افراد کشورمون بوده.نمادی برای همه بود. وقتی شروع کردم به کار کردن با پریزدنت برلوسکونی همیشه از آووکاتو برای من حرف می زد و همیشه ازش به نیکی یاد می کرد. او به شماره ی 10 و بازیکنانی که شماره ی 10 می پوشیدند خیلی علاقه داشت. او شخصیتی داشت که براحتی نمیشه مثل اون بود. من یک بار با او در یک بازی یوفا بین سمپدوریا و میلان در ورزشگاه نشسته بودم و در مورد فوتبال حرف زدیم، دانش بالایی از فوتبال داشت و خیلی آروم بود. البته شاید چون تیمش اون روز بازی نداشت !

اینزاگی : خیلی متاثر شدم.اون همیشه خیلی پراز احساس و محبت بود. وقتی امروز این خبر رو شنیدم خیلی ناراحت شدم و با خانواده اش و خانواده ی یوونتوس ابراز همدردی می کنم.

موراتی : من خاطره ی خاصی با او ندارم ولی امروز از مرگ او خیلی ناراحت شدم.هرکسی که اورا می شناخت امروز از مرگ کسی که کشور ما رو چه در صنعت چه در روابط پیشرفت داد متاثر شده.بین خانواده ی موراتی و آنیلی همیشه رقابت بوده، ولی بالاتر از اون احترام بسیار بالاتر از ورزش برای او. جنجال ها و مسائل فوتبال مسائلی طبیعی و غیرقابل پیشگیریه، ولی بین من و جیانی همیشه رابطه ی پر از احترام دوطرفه وجود داشت.

[Reza]

آنیلی و دلپیرو :






آنیلی و پلاتینی :



آنیلی با زیدان و اینزاگی :



بازی یووه پیاچنزا بعد از فوت آنیلی :



آنیلی و شوماخر :





آنیلی و ادواردو :



آنیلی رو جلد مجله ی تایم :



جیانی، بتگا و اومبرتو :



آنیلی در جوانی :

http://i.imagehost.o...64183205_01.jpg

http://i.imagehost.org/t/0358/bar.jpg

و دیگر عکس ها :

http://i.imagehost.o...Agnelli-008.jpg

http://i.imagehost.o...agnelli_1_g.jpg

http://f.imagehost.o...ploprof_176.jpg

http://i.imagehost.o...nni-agnelli.jpg

http://i.imagehost.o...eut_169141s.jpg

اینم یه عکس بزرگ و فوق العاده از آنیلی :

http://i.imagehost.o...532dd26ec75.jpg

[3LyAr]

همیشه در قلبمان خواهد بود ... :181:

یک سوال توی این عکس اونیکه کنارش نشسته عینک آفتابی هم زده کیه !؟

[img width=480 height=320]http://i.imagehost.org/0597/f532dd26ec75.jpg[/img]

[Reza]

خبر بی بی سی در 23 ژانویه 2003 : اسطوره ی فیات درگذشت. جیانی آنیلی، رئیس فیات و یکی از بزرگترین سرمایه داران اروپا درگذشت. آقای آنیلی، 81 ساله، تاثیرگذارترین رهبر صنعتی ایتالیا در قرن 20 بود که فیات را از یک شرکت کوچک به یک غول صنعتی اروپا تبدیل کرد. نخست وزیر ایتالیا، برلسکنی از او به عنوان تاثیرگذارترین شخصیت در زندگی ایتالیایی ها در نیم قرن گذشته یاد کرد و رئیس جمهور چیامپی امروز گفت : رفتن او خلائ بزرگی در زندگی ایتالیایی ها ایجاد خواهد کرد. آقای آنیلی تنها ساعتی قبل از جلسه ای بود که قرار بود در آن سرنوشت فیات بعد از خودش را مشخص کند. اما به نظر نمی رسد سهامداران از مرگ او ناراحت شده باشند، چون در ساعاتی بعد از مرگ او سهام شرکت 4 درصد رشد داشته و سهامداران فکر می کنند با مرگ آنیلی تغییرات ساختاری در این شرکت رخ خواهد داد. آقای آنیلی به شدت مخالف فروش فیات بود، با وجود افت ارزش سهام این شرکت در سالهای گذشته که حدود 3 میلیارد یورو از ارزش آن کاسته شد. بزرگترین معضل این شرکت در بخش خودروسازی است که این شرکت به یکباره با سقوط درخواست مواجه شده است و نیازمند تغییرات اساسی است. اما به گفته یک اقتصاد دان آلمانی آقای آنیلی به شدت مخالف خارج شدن بخش خودروسازی از دستان خانواده است. پیش بینی می شود شرکت جنرال موتورز که 20 درصد سهام فیات را دارد در آینده نزدیک 80 درصد دیگر این شرکت را بخرد و حداکثر تا سال 2004 مالک فیات شود.در حال حاضر خانواده ی آنیلی کنترل فیات، یوونتوس و فراری قهرمان فرمول1 را اختیار دارد. آنیلی کسی بود که در دهه 90 باعث شده فراری بعد از سالها دوری از رقابت قهرمانی به اوج مسابقات فرمول1 برسد، آنیلی شخصا مایکل شوماخر را به فراری آورد. اومبرتو آنیلی جانشین برادر بزرگ خود به عنوان نفر اول مجموعه ی املاک خانواده ی آنیلی شد.

[Reza]

گزارش بی بی سی از 24 ژانویه و روز تشییع جنازه ی آنیلی : یک گاراژ در ویا آپیا رم تعطیل شده و روی در اون نوشته شده " تعطیل برای عزاداری" و یک مکانیک پیر اونجا نشسته. می گوید : من نیمی از عمرم رو روی ماشین هایی که آنیلی تولید کرده کار کردم.این کمترین کاریه که می تونم انجام بدم. درضمن من و جیانی در یک روز متولد شدیم.در باری مخصوص یوونتوسی ها، هواداران این تیم با هم در مورد آینده ی باشگاهی حرف می زنند که نزدیک به نیم قرن توسط این مرد اداره می شد. در آرایشگاهی در اون نزدیکی مردم در مورد تراژدی از دست رفتن فردی از مشهورترین خانواده ی ایتالیا سخن می گویند. مرگ جیانی آنیلی باعث غمگین شدن مردم عادی ایتالیا در سراسر کشور شد و تلویزیون های این کشور امروز تقریبا تمام برنامه های خودشون رو به اون اختصاص دادند.سیاستمداران از هر گروهی، نویسنده گان، روزنامه نگاران، تاجران و صنعتگران و همه ی اشخاص از همه اقشار امروز به خانواده ی مردی که به "وکیل" معروف بود تسلیت می گفتند. پاپ در پیام تسلیتی او را تاثیرگذارترین فرد در مهمترین لحظات تاریخ ایتالیا توصیف کرد.رئیس جمهور او را نمادی شایسته برای ایتالیا ها خواند و برلوسکنی او را استادی ماهر خطاب کرد.سخنگوی سنای ایتالیا نیز در صحبت هایی او را یک فرد کاریزماتیک و قدرتمند خطاب کرد که در عین حال به مردم عادی نیز بسیار نزدیک بود. امروز شهر صنعتی تورین در شما ایتالیا تعطیل بود و اشک آلود بود. شهردار تورین گفت : او در بهترین روزها و سخت ترین روزها، در خوب و بد سمبلی از ارزشهای شهر ما بود.یکی از کارمندان محلی تورین گفت : بدون او به نظر میرسه این شهر تدبیر رو از دست خواهد داد. با رفتن آنیلی بخشی از تورین هم خواهد رفت. پرچم های مشکلی در سرتاسر شهر از پنجره ها و ساختمان ها آویزان شده از جمله کارخانه فیات که امروز کار را تعطیل کرده بود.رئیس فرارای نیز عنوان کرد که جای خالی او هرگز پر نخواهد شد. آنیلی فقط یک فرد صنعتی نبود، او یک انسان خلاق، علاقه مند به هنر و ورزشکار بود.کارلو روزلا نویسنده ی لاستمپا می گوید جیانی همیشه میومد و با من در مورد روابط خارجی ایتالیا حرف می زد، یا در مورد فرهنگ و هنر کشورهای دیگه. و هیچوقت سعی نمی کرد من رو تحت فشار بزاره تا چیزی بنویسم.انزو بیاگی میگه : او مردی بود که تراژدی های زیادی رو تحمل کرد ولی با شجاعت ایستاد. که اشاره به مرگ زودهنگام پدرمادرش و مرگ پسر و برادرزاده اش دارد. پیترو لاریزا می گوید : او از اولین کسانی بود که برای مدرن کردن ایتالیا مبارزه کرد. در این هفته رقابت های سری آ به احترام او در بازی های سری آ و سری بی یک دقیقه سکوت خواهد بود برای مردی که یوونتوسش را با عشق و احترام سالها دنبال می کرد.مراسم تشییع او در گالری لینگوتو برگزار شد که مجموعه ی از نقاشی ها و آثار هنری بود که او جمع و اخیرا به شهر تورین اهدا کرده بود.

[mostafa-juve]

جاش براي هيشه تو قلب مااست واقعا جاي خالي مرد بزرگي مثل او تو تيم احساس ميشه. اگه الان بود نميذاشت خفت و خاري يوونتوس رو ببينيم :cry2:

[Juventus FC]

از رضا خیلی متشکرم که تاپیکی برای جوانیی آنیلی ایجاد کرد و این مطالب زیبا را قرار داد.(لوچانو موجی مطلبی درموردش نگفته بود) من تا قبل از این این مطالب را راجع به جووانی نخونده بودم و ندیده بودم واقعا مرد تاثیر گذاری بود، واقعا اگر هنوز زنده بود یوونتوس هیج گاه به Serie B نمیرفت و هیج گاه به این ضعف نمی افتاد. روحش شاد و یادش گرامی باد.

[GioVanni Agnelli]

اول این عکس بی نظیر رو ببینید :



و بهترین کلیپی که تو عمرم دیدم !
جیانی رو از جوونی که رئیس فیات بود و یووه رو تحویل گرفت نشون میده تا آخرین سال زندگیش،
لحظه هایی رو که در کنار یوونتوس بود، با یوونتوس شادی و گریه کرد؛
با یووه جشن قهرمانی رو گرفت، و یووه رو یک تیم رویایی کرد.
قهرمانی در اروپا، داشتن بهترین ستاره ها و ...

فرمت : AVI
حجم : KB 43.359

GIANNI AGNELLI


هشدار : این کلیپ رو هرگز از دست ندید !

[GioVanni Agnelli]

یه سری عکس بی نظیر و فوق العاده از جیــــانی عزیز،
به شخصه محو این عکس ها شدم وقتی که دیدمشون؛

[GioVanni Agnelli]

اين كليپ يوونتوس زمان سناتور آنيلي رو نشون ميده :yesssmileyf:

دانلود با فرمتavi
http://www.4shared.c...i_Agnelli-.html
دانلود با فرمت3gp
http://www.4shared.c...di_Agnelli.html

وقتی این کلیپ رو دیدم اشک تو چشمام جمع شد،
توصیف این کلیپ واقعا ساده نیست، یووه پر شکوه و مغرور جیانی که به هیچ تیمی رحم نمیکرد ...

[img width=480 height=316]http://www.claudiocaprara.it/mediamanager/sys.user/38949/Gianni%20Agnelli%20e%20Marcello%20Lippi.jpg[/img]

[GioVanni Agnelli]

لحظه با لحظه با سناتور جیانی آنیلی (بخش 1)



جیووانی آنیلی متولد 12 مارچ 1921 یکی از مهم ترین اشخاص تاریخ کشور ایتالیاست. کارخانه دار بزرگ و سهام دار فیات، که گستره فعالیت های آنیلی خیلی بیش از ایناست. او به عنوان رئیس فیات، کنترل 4.4% از تولیدات ناخالص داخلی، 3.1% از نیروی کار صنعتی آن و 16.5% از سرمایه گذاری صنعتی در زمینه های مختلف رو بر عهده داشت.
پدر جیانی یعنی ادواردو با شاهزاده خانم ویرجینیا بورین دل مونت ازدواج کرد که این جشن در استراسبورگ و در قلعه Osthoffen انجام شد.
جیانی دو فرزند به اسم های ادواردو و مارگاریتا دارد.
جیووانی رو جیانی نیز صدا میزنند، همینطور آووکاتو ( به معنی وکیل) و Gioanin نیز از القاب اوست.
آنیلی فقط مختص ایتالیا نبود، به مرور در جهان نیز چهره شناخته شده ای شد و همه او را به عنوان یک فرد بی عیب و نقص و بسیار بزرگ می شناختند کسی که هم یک شخصیت ایتالیایی هست و هم یک شخصیت بین المللی.


جیانی در جوانی
جیووانی آنیلی و ادواردو آنیلی از مدیران قبلی فیات بودند و حالا نوبت به جیانی رسیده بود. پدر جیانی مرگ غم انگیزی داشت در حالی که 43 سال بیشتر نداشت در یک سانحه سقوط هواپیمان کشته شد و جیانی آنموقع 14 سال بیشتر نداشت. او در سال 1938 دیپلم خود را از دبیرستان "Massimo d'Azeglio" گرفت. با شروع جنگ جهانی، به عنوان سرباز به نظام ایتالیا پیوست و راننده تانک شد ! ابتدا به روسیه فرستاده شد و سپس به شمال آفریقا. در سال 1941 به میهن برگشت و تحصیلات خودش رو ادامه داد و در سال 1943 مدرک حقوق خودش رو از دانشگاه تورین گرفت.
اوضاع کشور نابه سامان بود بنابراین به همراه خواهرش سوزان به املاکشون در آرتزو رفتند، انها با همراهی مارشال آلمانی ها به آنجا رفتند که یک حادثه شدید رانندگی برای جیانی پیش اومد و پای راستش شکست و سریعا در توسکانی بستری شد، بعد از مدتی که وضعیت جسمی جیانی بهتر شد به رم منتقل شد و زیر نظر ارتش ایتالیا مراحل بهبودی خودش رو طی کرد.
در نوامبر 1945 مادر جیانی، در یک سانحه رانندگی جان باخت. و جیانی بیش از پیش تنها شد و البته وظیفه بسیار سنگینی نیز بر عهده اش واگذار شده بود، او بخاطر عشق و علاقه شدیدی که به خواهرش داشت همواره او را تحت حمایت خودش قرار میداد و هرگز اجازه نداد کمبود پدر و مادر سوزان رو ناراحت کنه، این در حالی بود که خود جیانی بعدها اعتراف میکنه که بارها و بارها ناراحتی و نا امیدی تمام وجودش رو در بر گرفته بود و تنها امید به زندگیش سوزان بود.
در سال 1906 تغییرات زیادی در کشور ایتالیا به وجود اومد و املاک زیادی رو دولت گرفت، جیانی در همین سال شهردار Villar perosa شد که اصلیت خاندان آنیلی نیز متعلق به همینجاست. گروه RIV که توسط دولت تشکیل شده بود برای جیانی مشکل ساز شدند و جیانی در شرف از دست دادن امکلا اجدادش بود، و سر همین قضیه ماه ها بحث و جدل بود.
در اواخر 1945 و اوایل 1946 جیانی به نمایندگی از خانواده وارد مذاکرات پیچیده تری شد با گروه CLN که متشکل از مقامات آلمانی و دولت موقت ایتالیا بود،؛ جیانی خواستار آزاد سازی فیات بود و به عنوان سهام دار اصلی این کارخانه نمیخواست مدیریت فیات رو از دست بده. بالاخره در قبریه 1946 با امضای قانون اساسی تونست مالکیت فیات رو تماما به عهده بگیره.

دوره پس از جنگ
در پایان سال 1946ف نزدیک به 1 سال پس از مرگ پدر بزرگش، ویتوریو والتا از نزدیکان خانواده و یکی از قدرت های بزرگ سیاسی ایتالیا، خوستار مشخص شدن جانشین برای جیووانی آنیلی شد. والتا که خودش چشم به مدیریت فیات داشت سعی زیادی کرد تا نظرات موافق رو جلب کنه ولی فروتنی و اخلاق منحصر به فرد جیانی باعث شد همگی موافق او باشند و حتی جوانی این مرد هم تاثیری در اتخاذ آراء نداشت و به این شکل جیانی رئیس فیات شد !
در سال 1947 جیانی به خاطر علاقه زیادی که به فوتبال داشت تیم ملی فوتبال رو نیز شدیدا مورد حمایت خودش قرار داد و ادواردو نیز به سمت مدیریت یوونتوس در آمد.
سفرهای زیاد و مختلف جیانی به سراسر جهان با تیپ معروف خودش و البته جت شخصی اش که زبانزد عام و خاص بود بسیار مورد توجه بودف ملاقات با غول های سیاسی جهان، بزرگ ترین بازیگران نقش اول زن، و شاهزادگان گسترش داد و در همین ملاقات ها بود که دوستی خوبی رو با جان کندی بر قرار کرد.
دوستی های موقت با بزرگ ترین و مشهور ترین هنرمندان زن جهان نشان از طبع سیری ناپذیر جیانی داشت ! :دی:
در سال 1952 جیانی در خطر بزرگی قرار گرفت و یک بار دیگر در تصادف پای راستش به شدت آسیب دید و تا پای قطع شدن نیز پیش رفت اما عمل های مختلف و بسیار پیشرفته مانع از این کار شد. جیانی پای خودش رو از دست نداد اما کمی مشکل در راه رفتن داشت و همیشه پای راستش اذیتش میکرد.
در سال 1953 با مارلا کاراچیولو کاستانتو که یکی از اصیل ترین خانواده های ناپل بود ازدواج کرد. در سال 1959 او رئیس صنعتی ایتالیا شد و تمام امور رو در دست داشت و به کمک یکی دیگر از خانواده ها شرکت IFIL رو تاسیس کرد و فیات رو زیر مجموعه این شرکت کرد و مدل های جدیدی از فیات روانه بازار شد ...





پایان قسمت اول،

[GioVanni Agnelli]

لحظه به لحظه با سناتور جیانی آنیلی (بخش 2)

در راس فیات

گام اول، اولین مشکلات
جیانی کارخانه فیات رو در سال 1966 از پدر بزرگش به ارث گرفت، فیات به مدت 20 سال در اختیار ویتوریو والتا بود و سپس جیانی در 45 سالگی رئیس فیات شد. جیانی در جوانی چنین مسئولیت بزرگی رو بر عهده گرفت و به عنوان نماینده خانوده اش وظیفه سنگینی رو به عهده داشت. او به فکر گسترش فیات افتاد به همین خاطر با اتحادیه جماهیر شوروی وارد مذاکره شد که در شهر ولگا (در آن زمان Togliatti خوانده میشد) کارخانه بسازد و بعد از رایزنی های بسیار موفق به کسب تائیدیه از شوروی شد.
این آخرین قرارداد والتا بود اما سنگ اندازی ها بسیار اطرافیان و بخصوص از طرف خود روس ها مشکلات بسیاری رو برای او به وجود اورد، هر چند این تنها مشکل جیانی نبود.
به درخواست رئیس جمهور آلفا رومئو لاروگی برای بالا بردن میزان تولیدات و ایجاد شغل دستور داده شده که کارخانه ای نیز در جنوب ایتالیا ساخته شود که کیفیت تولیدات بالا باشد، به این ترتیب مقدمات ساخت فیات 128 فراهم شد.
اما بازار بد و فروش پائین حتی در داخل ایتالیا و استقبال کم از ماشین های ایتالیایی کار رو برای جیانی به شدت سخت کرده بود و تولیدات اروپایی ایتالیا رو فرا گرفته بود تا جایی که دیگه رقابت ایتالیایی ها با اروپایی دیگه در حد رویا بود ! پروژه جیانی شکست خورد و سرمایه هنگفتی از دست رفت، اما او دل سرد نشد و در روستای Pomigliano d' Arco که در چند کیلومتری ناپل قرار داشت کارخانه دیگری احداث کرد علی رغم مخالفت های بی شمار اطرافیان. در این کاخانه موتورهای کوچکی رو ساخت به اسم های آلفا Avio و Aerfer که مختص هواپیماهای تجاری بودند و چندین نمایندگی نیز در آمریکا به وجود اورد.
فیات جهش فوق العاده ای داشت به همین خاطر سریعا کارکنان فنی زیادی رو استخدام کرد و با دادن حقوق بالا که در آن زمان رکورد دار بودند ! و موتور جدیدی به اسم Alfasud که انقلاب جدیدی بود.

اولین تصمیم گیری در ساختار فیات
جیانی به فکر سود بیشتر و بازار بزرگتری بود، پس تصمیم گرفت از طریق سیاسی محصولات خودش رو در بازار جهانی عرضه کنه چون قوانین آن وقت ایتالیا مانع از فروش تولیدات داخلی به خارج از کشور بود.جیانی به فکر تولید موتور برای کشتی افتاد و این فکر رو نیز عمل کرد که با موفقیت همراه بود. بیش از 50% موتورهای ساخته شده رو به فروش رساند و جیانی حاکم مطلق دریای مدیترانه شد و موتورهایی که برای کشتی ساخته بود در نوع خود کم نظیر بودند.
حالا هم موتورهای هواپیما و هم موتورهای کشتی از فروش خوبی برخوردار بودند و مهندسان فیات که اغلب نظامی بودند کمک زیادی به فیات و جیانی کردند. موتورهای جیانی اغلب تحت لیسانس شرکت های بزرگ خارجی و شرکت های دولتی تحت حمایت آلرنیا تولید می شدند. تنها مسئله مالی باقی موند و کنترل اوضاع که با فروش 50% سهام این مشکل نیز حل شد.
در سال 1969 جیانی پا رو فراتر گذاشت و به کمک یکی از خوانده ها به اسم پسنتی (pesenti) اقدام به ساخت اولین اتومبیل های لوکس و شیک ایتالیایی کرد که "مرسدس ایتالیایی" نامیده میشد و اسمش رو نیز لانچیا (Lancia) گذاشتند. و فروش بالای این ماشین ها کمک زیادی به تراز مالی فیات کرد، لازم به ذکر است که تراز مالی فیات مدت ها منفی بود و این کارخانه در شرایط بسیاری بدی بود.

اولین تلاش در عرصه بین المللی
جیانی حالا که تونسته بود در ایتالیا به فروش نسبتا خوبی برسه، تصمیم گرفت شانس خودش رو در بازار جهانی آزمایش کنه و اتومبیل های لوکس ایتالیایی رو به جهانیان بشناسونه.
فیات بین المللی رویای جیانی بود به همین خاظر با فرانسوا میچلین مالک و سهام دار اصلی کاخانه سیتروئن وارد مذاکره شد و قرارداد ارزشمندی رو امضا کرد. او بخشی از سهام سیتروئن رو خرید و به این شکل وارد بازار دیگری شد. این قرارداد سود بی شماری رو برای فیات و جیانی داشت، سیتروئن شرکت معتبر و مشهوری بود در جهان و تولیدات بالایی داشت و فیات نیز به همان اندازه دنبال این شهرت ! تمام کارها با موفقیت داشت پیش میرفت و فیات سیتروئن ساخت بعدی مشترک این دو کارخانه بود اما با مخالفت شارل دوگل رئیس جمهور فرانسه این اقدامات نا تمام ماند و دوگل فیات رو از سهامداری سیتروئن منع کرد. سوء تفاهمات و مشکلات بین مهندسین ایتالیایی و فرانسوی نیز مانع دیگری رو ایجاد کرد، جایی که هر طرف خود را برتر از دیگری میدانست و سیتروئن از این پس فقط در زمینه نوسازی تجهیرات و سرمایه گذاری به فیات کمک کرد.
جیانی 4 سال بعد محصولات فیات رو به پژو فروخت و این بار امیدوار بود که روند صادرات سالم و بدون مشکل باشد. سپس در برزیل نیز کارخانه ای ساخت و مدلی رو به اسم فیات 127 تولید کرد که بعدا به اسم برزیل 147 تغییر نام یافت.

قدرتمند شدن فیات و قدرت تخریبی این کارخانه
در سال 1969 جیانی مشکل دیگری برایش پیش اومد و کارگران فلز همگی اعتصاب کردند. جیانی تصور میکرد این اعتصاب در نیمه اول سال به پایان رسد ولی پائیز نیز شروع شد و همچنان مشکل بر سر جای خود باقی بود. او مجبور شد تغییرات اساسی در سیاست های خود به وجود آورد. اتحادیه نیز وارد قضیه شد و سعی داشت مشکل رو در نصف روز حل کنه به همین خاطر چرخ دستی هایی رو به کارگران سپرد تا راحت تر کار کنند. اما باز مشکلات به طور کامل حل نشدند و کارگران از فشار زیادی که بهشون وارد میشد ناراحت و عصبانی بودند و اتحادیه سعی کرد مشکل دقیق کارگران رو حل کنه به همین خاطر جیانی رو فرا خوند و خواستار رسیدگی هر چه سریع تر به این مشکل شد. (جیانی به عنوان رئیس صنعتی ایتالیا وارد این قضیه شد). اعتصابات روز به روز بیشتر میشد. قرار بر این شد کار از ساعت 8 صبح شروع شود ولی تنها بعد از چند دقیقه با صدای سوت و فریادهای کارگران همه چیز به هم ریخت و حتی موقع نهار نیز این اعتصابات به طرق مختلف نشان داده میشد و کم کم به خشونت نیز کشیده شد و تمام ساختمانها و خیابان های اطراف ساختمان مرکزی از تجمع اعتراض کنندگان پر شده بود. اما جیانی کم کم مسائل رو با آرامش حل میکرد و کمی اوضاع آروم تر شد هر چند مشکلات هنوز به طور کامل بر طرف نشده بودند.
و اما فروش فیات روز به روز در حال افزایش بود و تقاضا هم بسیار زیاد بودند اما برای فیات سخت بود که سر موقع ماشین ها رو تحویل بده، بخصوص بعد از تولید فیات128 که بعدا به mod. 103 معروف شد تقاضاها به شکل عجیبی بالا رفت، این مدل جدید هم ارزان قیمت بود و هم بسیار شیک و زیبا که حتی در خارج از ایتالیا نیز طرفدارانی پیدا کرد.
اما باز مشکلات دیگری بر سر جیانی و فیات سبز شدند، بحث حقوق باز آغاز شد و کارگران خواستار همسان بودن حقوق شدند، یعنی یک کارگر در میلان همان حقوقی رو بگیره که یک کارگر در پارلرمو حقوق میگیره. و حتی در کشورهای دیگر نیز این موضوع پیش اومد و یک مسئله بزرگ مالی دیگر رو باید جیانی حل میکرد.
فروش ماشین های فیات بالا رفته بود و طبق آماری که منتشر شد 130.000 اتومبیل فیات فروخته شد ( برخی این ادعا رو دارند که خیلی بیشتر از 130.000 ماشین به فروش رفت). و فیات نه تنها بازار داخلی رو در دست داشت بلکه کم کم وارد بازار جهانی شد و تبدیل شده بود به یک پدیده در عرصه اتومبیل سازی.




پایان بخش دوم

[GioVanni Agnelli]

لحظه به لحظه با سناتور جیانی آنیلی (بخش 3)


ادامه قسمت "در راس فیات"


بحران مالی
در اوایل دهه 70 بزرگترین بحران مالی بعد از جنگ جهانی به وجود اومده بود و جیانی در مخمصه بعدی گیر کرده بود، اداره کارخونه در برزیل سرمایه زیادی میخواست در حالی که سود چندانی هم نداشت و شروع نا امید کننده داشت این کارخونه، سقوط و افت وحشتناک فروش خودرو در ایتالیا و اروپا و کم شدن سهم فیات در بازار جهانی، فیات رو در معرض ورشکستگی قرارداد تا جایی که بسیاری از مدیران فیات نا امید بودند و تنها راه باقی موندن فیات گسترش فعالیت ها بود که با این وضعیت بحران مالی یک ریسک خطرناک بود.
جیانی 2 راه بیشتر نداشت، یا میزاشت فیات ورشکست بشه و تلاش پدران خودش رو به همین راحتی به باد بده، یا اینکه این ریسک رو می پذیرفت و با سرمایه بیشتری وارد بازار جهانی میشد، در پائیز 1974 به کمک چزاره رومیتی که بیش از 25 سال در فیات سابقه کار داشت و مسئول مالی فیات بود با بستن قراردادهای بزرگ تبدیل شد به یکی از بزرگترین شرکت های تجاری اروپا و این برای فیات کمی از رویا نداشت ! به طوری که برای هر یک از بخش های تولیدی فیات یک قرارداد و یک شرکت متقاضی در نظر گرفته بود و در واقع به این شکل فروش تولیداتش رو تضمین کرده بود. و به مدت 5 سال فیات در زمینه های مختلفی وارد عرصه صنفت جهان شد مثل : ماشین آلات کشاورزی، مسائل مرتبط با متالوژی، وسائل نقلیه صنعتی و چندین خط تولید دیگر و البته خط تولید اصلی فیات یعنی خودروهای سواری به شدت فروش بالایی داشتند و فیات به قله های افتخار رسیده بود.
این حرکت بزرگ فیات نقظه عطفی در مسائل مالی این شرکت و البته کل ایتالیا بود، البته رابطه خوب با افراد سیاسی مثل والتا و رومیتی کوچیا بی تاثیر نبودند، فیات دیگر مشکل مالی نداشت و اوضاع رو به راه شده بود. به نقل از مدیران فیات، این ریسک جیانی آنیلی بود که باعث شد امروزه فیات اینقدر گسترده بشه، در غیر این صورت فیات در همان دهه 70 از بین میرفت و به تاریخ می پیوست.

وقایع سال 1976
در سال 1976 دو رخداد بزرگ اتفاق افتاد : 1- موتور د بندتی. 2- جدایی از SAI (سازمان شرکتها)
کارلو د بندتی یکی از کارکنانی بود که از زمان پدر جیانی در این شرکت کار میکرد و یکی از مبتکران خوش فکر فیات بود، که بعدا از فیات جدا شد و شرکت Gilardini رو زد و به کمک دیگر مهندسین بزرگ ایتالیا 60% موتورهای ایتالیایی رو بازسازی و تعمیر میکردند و به یک قطب بزرگ در صنعت ایتالیا تبدیل شده بودند. او حتی در سال های 1974 تا 1976 رئیس صنعتی ایتالیا بود. برادر او از دوستان و هم مدرسه ای های آمبرتو آنیلی بود. دبندتی تصمیم گرفت با آنیلی همکار بشه و محصولاتی رو با عنوان فیات جیلاردینی وارد بازار کنند، او همچنین 5% سهام فیات رو نیز خرید و به کمک برادرانش کار خودش رو شروع کردند. اما به طرز ناگهانی تصمیم به ترک فیات گرفت در حالی که مدت چندانی هم از همکاری دو شرکت نگذشته بود و هرگز دلیل جدایی خودش رو نیز اعلام نکرد، و حالا فیات باز به مشکل دیگری خورد و تولیداتش به سرنوشت نامعلومی دچار شدند و البته جیانی نیز سهامش از شرکت جیلاردینی بلوک شدند.
اما رویداد دوم مربوط به شرکت SAI میشه که توسط پدر بزرگ جیانی بنا نهاده شده بود و مربوط به تمامی شرکت های اتومبیل سازی میشد، که در دهه 20 تشکیل شده بود. یکی از بخش های این شرکت بخشی به نام SAVA بود که ماشین های رو اقساطی در اختیار مردم میزاشت که به مشتریان خودش فرصت ماشین دار شدن رو بده.
فیات به عنوان شرکتی که کنترل SAI داشت شاخه های بیشتری رو وارد این شرکت کرد مثل بخش نظامی و ساخت ماشین های نظامی که به این شکل یک کمکی هم به کشورش کرده باشد، اما بعد از مدتی این بخش ممنوع اعلام شد علی رغم اعتراضات فراوان سهام داران و حتی بعضی از ارگان های دولتی. مشکلات بر سر کنترل SAI ادامه پیدا کرد و قرار بر این شد که مجلس ایتالیا در این باره نظر بده، مجلس SAI رو طبق قانون IFL به فردی به نام رافائله اورسی واگذار کرد در حالی که همه انتظار داشتند آمبرتو آنیلی این مسئولیت رو به عهده بگیره. به این ترتیب فیات کنترل سازمان SAI رو طبق حکم مجلس از دست داد و به نشانه اعتراض از این سازمان کنار کشید.
(شرکت و فردی که کنترل SAI رو بر عهده داره میتونه سود بیشتری از فروش تولیدات همگی شرکت ها استفاده کنه).
بعد از این انتخاب، حامیان آمبرتو همگی اعتراض کردند و شرکت های امریکایی همکاری خودشون رو با شرکت SAI قطع کردند همینطور بسیاری از شرکت های اروپایی و میزان فروش تولیدات شرکت های عضو SAI به شدت کاهش پیدا کرد. بعد از 1 سال وزارت صنایع ایتالیا نرخ سود شرکت کنترل کننده SAI رو به 20% افزایش داد و طبق حکمی فیات برگشت به این شرکت ولی ورشکستگی بانک آمبوروزو باعث شد تمامی مسائل بیمه در شرکت SAI از بین بره و این شرکت در معرض نابودی قرار بگیره.

ورود به پایتخت لیبی
فیات برای بر طرف کردن بخشی از مشکلات مالی خودش 9% سهام خودش رو به معمر قذافی مرد نخست لیبی فروخت که بعدا این سهم به 16% نیز افزایش یافت. اما مشکل دیگری به وجود اومد، لیبی با بسیاری از کشورهای اروپایی و البته آمریکا مشکل داشت و همکاری هم زنان فیات با لیبی و با دیگر کشورها وارد ماجرای تازه ای شد !




پایان بخش سوم

[GioVanni Agnelli]

لحظه به لحظه با سناتور جیانی آنیلی (بخش 4)

ادامه قسمت "در راس فیات"



بحران در اواخر دهه
در سال 1968 بحران گریبانگیر ایتالیا و فیات شد و سهامی ایتالیا در بازار جهانی تا مرز 75% نیز کاهش پیدا کرد، این در حالی بود که سال پیش نیز 51% از سهام از بین رفته بود. اما بازار فیات تقریبا در تمام اروپا به جز اسپانیا اوضاع خوبی داشت هر چند با افت 5% نیز همراه بود، در سال 1979 ویتوریو گیدلا که یکی از مدیران خوب فیات بود به درخواست جیانی سمت بالاتری رو در فیات پذیرفت و دگرگونی های زیادی رو ایجاد کرد.

رابطه با جناح چپ
رابطه خوب جیانی آنیلی با انریکه برلیگوئر یکی از اعضای مهم حزب کمونیست ایتالیا (جناح چپ) باعث بهتر شدن اوضاع فیات شد.
اما در سال 1980 و در طول اعتصاب 35 روزه کارگران یکی از خطوط تولید فیات که مربوط به موتورهای هواپیما میشد باعث شد این خط تولید بسته بشه. کارگران مخالف دخالت های سیاسی در امور اقتصادی کشور بودند. این اقدام نقطه عطفی بود در سقوط قدرت مطلق اتحادیه صنف اتومبیل سازان در امور کشور. البته مخالفت عموم مردم با اتحادیه ریشه تاریخی هم داشت، در سال های پیش از طریف نفوذ صهیونیست به اتحادیه، که با به قتل رسیدن چند تن از مدیران و مسئولان ارشد فیات همراه بود، این سوء ظن رو در بین مردم به وجود اورده بود درباره اتحادیه که این سازمان در راه نابودی صنعت ایتالیا قدم بر میداره.

دهه 80، شکست و سپس موفقیت
فیات با ارائه موتورهای جدید (که قبلا ذکر شده) تونسته بود وضعیت خوبی رو پیدا کنه و بازار خوبی رو در اختیار داشت، اما نیاز به پیشرفت بود، بنابراین آنیلی تصمیم گرفت سیستم کارخانه جات فیات رو تجهیز کنه و وسائل ماشینی بیشتری رو به کار بگیره، و البته نفرات بیشتری هم به استخدام فیات در آمدند.
در ااکتبر 1985 فیات مذاکرات موفقی رو با شرکت "فورد" داشت و قرارداد خوبی امضا شد. بعد از مدت کوتاهی که جیانی آنیلی بخضی از سهام فورد رو خرید، آلفا رومئو سعی داشت فورد رو به ایران واگذار کنه، این در حالی بود که پیشنهاد ایران مورد قبول جیانی نبود اما رومئو با اصرار سعی در نهایی کردن این قرارداد داشت. رومئو موفق شد که با ایران قرارداد امضا کنه، اما مسائل مالی این قرارداد پیچیدگی های زیادی داشت که هیچ وقت هم فاش نشد !
در پائیز بالاخره مسائل مرتبط به ایران حل شد، جیانی تصمیم گرفته بود که سرمایه بیشتری رو در بانک لیبی بزاره، اما این با مخالفت اروپا و آمریکا همراه شد، این در حالی بود که جیانی هم زمان تصمیم به تجهیز کردن نمایندگی های خودش در آمریکا نیز گرفته بود. در آوریل 1986 آمریکا با فرستادن چندین بمب افکن به بنقازی که در نزدیکی اقامت قذافی بود هشدار جدی به این لیبی داد، دولت لیبی نیز این حملات رو به آمریکا نسبت داد و در اقدامی تلافی جویانه با ارسال 2 موشک به سواحل آمریکایی نشین حمله امریکا رو جواب داد و این دو مسئله باعث شد که دو کشور باب مذاکره با هم رو باز کنند.
اما جیانی بی تفاوت نسبت به این مسائل مشغول کارهای خودش بود و در سال 1986 یک بار دیگر IFL رو ازآن خودش کرد و به کمک رومیتی و گیدلا چندین بانک رو تاسیس کرد و معاملات سنگین و بزرگی رو نیز به کار گرفت برای سود بیشتر و ارتقای فیات.
جیانی فیات رو در حالی از پدر بزرگش، "جیووانی" گرفت که کارخانه کوچکی بود و بازار محدودی داشت، اما در سال 1987 فیات یکی از قطب های بزرگ و تاثیر گذار در صنعت اتومبیل سازی بود و تمام خانواده های سهام دار سود بسیار زیادی رو به دست می آوردند. فیات روند رو به رشدی داشت اما کناره گیری ناگهانی ویتورینو گیدلا در سال 1988 همه رو غافلگیر کرد، این در حالی بود که آنیلی او را به عنوان جانشین چزاره رومیتی عنوان کرده بود. (یعنی دست راست آنیلی در فیات). در همین روزها بود که ایتالیا یک رقیب دیگر پیدا کرد، ژاپن !

هزاره جدید
در اوایل 2000 جیانی برای حل مشکل چالش اقتصادی که باز با افت سهام ایتالیا در بازار جهانی تا سقف 51% همراه شده بود با جنرال موتورز آمریکا باب مذاکره رو باز کرد. قرارداد بسته شد و طبق قرارداد جنرال موتورز 20% تولیدات فیات رو خریداری کرد و جیانی نیز 5% سهام جنرال موتورز رو خرید. رفته رفته سهام فیات بیشتر شد و جنرال موتورز حتی تا 80% تولیدات فیات رو نیز خریداری میکرد، البته احداث کارخانه جات جنرال موتورز در آلمان کار رو ساده تر کرد برای فیات. اما بعد از 4 سال هر دو شرکت دچار مشکلات عمده ای شدند و تصمیم به قطع همکاری گرفتند، اما جنرال موتورز برای جلوگیری از پرداخت هزینه هایش به فیات، تصمیم گرفت برای چند سال دیگر نیز از تولیدات فیات استفاده کنه. فیات حال و روز خوبی نداشت چون جیانی درگیر سرطان بود و شرکت رو اتفاقات پیش می بردند.

مرگ ...
در 24 ژانویه 2003 جیانی آنیلی بر اثر سرطان پروستات دار فانی رو وداع گفت. مجلس سنای ایتالیا اعلامیه ای داد و این روز تلخ رو تسلیت گفت، شبکه RAI UNO مراسم تشییع جنازه این مرد بزرگ رو به صورت زنده پخش میکرد، تمامی کلیساهای ایالت تورین پر از مردمی بود که عزادار بودند و تا چندین روز وضعیت ایتالیا با این شکل بود. از سراسر جهان و از دولت های مختلف پیام های تسلیت روانه ایتالیا شد.
او در کلیسای کوچکی که متعلق به خانواده اش بود در Villar Perosa به خاک سپرده شد.
به این ترتیب فیات بزرگترین مدیر تاریخ خودش رو از دست داد، البته نه تنها فیات، به قول پاپ : ایتالیا یکی از بزرگ ترین مردان خودش رو از دست داد ...




پایان بخش چهارم

[GioVanni Agnelli]

لحظه به لحظه با سناتور جیانی آنیلی (بخش 5)


فوتبال
جیانی در وصف علاصه خود به یوونتوس گفته : همیشه یوونتوس در ضمیر ناخودآگاه من بود و در شرایط دشوار من به موفقیت یووه امید داشتم.
جیانی در سال 1947 رئیس جمهور شد، ولی از 6 صبح پیگر کارهای تیم بود و مدام در تماس بود با کاپیتان تیمش یعنی بونی پرتی، و حتی در شرایط مختلف نیز تماسش با بونی پرتی قطع نمیشد و همواره حواسش به یوونتوس بود.


انتشارات
جیانی علاقه زیادی به چاپ و نشر روزنامه داشت. از سال 1926 (موقعی که در فیات مشغول بود) روزنامه La Stampa رو از آن خود کرد و بعد روزنامه Corriere della Sera رو چاپ کرد که در سال 1974 ممنوع شد. جیانی شرکت Gemnia ;i برای فیات تبلیغات گسترده ای کرد و چندین سرمایه گذاری دیگر، آنیلی به تنهایی نقش مهمی در احیای مطبوعات ایتالیا داشت.

گفت و گو
در سال 1974 آنیلی از طرف اتحادیه صنعتگران به عنوان مدیر کل انتخاب شد و سعی در کم کردن خشونت و مبارزات علیه کارگران داشت و اتحادیه ای 3گانه برای حمایت از صنعت گر و کارگر تاسیس کرد. طبق قراردادها و قوانینی که وضع کرده بود مبلغ مشخصی برای حقوق کارگران تعیین شد و حذف تمامی گروهنک های صنعتی که باعث بالا رفتن قیمت ها شده بودند. در سال 1976 جیانی از سمت خودش استعفا داد که با انتقادات و اتهامات زیادی رو به رو شد مثل بستن قراردادهای بزرگ که به نفع فیات و خودش بود، هر چند بعدا بسیاری از این اتهامات مشخص شدند که بی اساس بودند.

حضور در نهادهای دولتی
اولین حضور جیانی در یک نهاد دولتی در سال 1961 بود که طی جشن صدمین سالگرد اتحاد ایتالیا او نمایده رئیس جمهور در کنترل نمایشگاه ها شد.
در سال 1976 ابتدا وزیر امور خارجه و بعد هم درخواست هایی برای او اومد که به عضویت پارلمان جمهوری خواهان ایتالیا بپیوندد، در حالی که همه فکر می کردند قبول کنه، اما برادرش امبرتو به عضویت این حذب در اومد.
در سال 1991 توسط رئیس جمهور فرانچسکو کوزیا او سناتور ایتالیا شد و به مجلس سنا رفت.
در سال 1994 او به عنوان یکی از 3 سناتور آن زمان، به مجلس جمهوری خواه برلوسکنی رفت. عضویت یک سناتور در این مجلس برای اولین بار در تاریخ ایتالیا بود.
در سال 2000 نیز به عنوان عضو افتخاری کمیته بین المللی المپیک ایتالیا مشغول فعالیت بود تا زمان فوتش.





پایان بخش پنجم

[GioVanni Agnelli]

حدس بزنید این 3 نفری که با جیانی عکس گرفتند، کیا هستند ؟!

[Friend]

کیا هستن ؟ خودت بگو بهمن پسره خیلی آشناست دخترها رو هم که قطعا نمیشناسم باتشکر