415 پاسخ برای این موضوع

[Numero Uno]

همینطوری بی دلیل دلم هواشو کرد... جاش واقعاً خالیه، حتی با وجود این که در حال حاضر با مربگیری کونته ی با استعداد صدر جدول هستیم و در آستانه ی فتح اسکودتو برای دومین فصل متوالی.

1ـ سال 1997، مربی یوونتوس:



2ـ سال 2013، مربی گوانژو:



کوچکترین تغییری نمیشه تو چهره ی محکم و مصمم این مرد در طی 16 سال دید!

کونته مربی واقعاً خوبیه، اما یه سری خصوصیاتش برای من دلچسب نیست. (که خب طبیعتاً شاید برای خیلی های دیگه برعکس باشه.) یه سری از اخلاقیات کونته دقیقاً در تضاد با لیپیه. یادم نمیاد لیپی توی پیروزی تو یه بازی سری آ کسی رو بغل کرده باشه، خنده روی لب هاش اومده باشه و حتی شاید معدود دفاعاتی بوده که به زحمت مشتش رو گره کرده! واقعاً این اُبهت لیپی رو دوست داشتم. چند وقت پیش داشتم بازی میلان - یوونتوس سال 1997 که یووه 6 تا به میلان توی سن سیرو زد رو میدیدم، از بعد از گل اول تا خود گل ششم چهره ی لیپی دقیقاً مثل همین عکس های بالایی بود! بعد از گل ششم، یکی از اون سیگار برگ های معروفش رو در آورد و دود کرد، آخرش هم پروتزی - کاپیتان اون زمان یوونتوس - اومد سمتش و لیپی بدون این که نگاه هم حتی بهش بکنه یه دست سرد و خشک داد و رفت توی رختکن! :np:

احساس میکنم که خیلی کم دیدم بازی های تیم لیپی رو... امیدوارم یه روز با هر سمتی که شده یه بار دیگه به یوونتوس برگرده. بدون شک محبوب ترین مربی هست برای خیلی هامون و بهترین خاطره هامون رو توی ایتالیا و یوونتوس با همین مرد داریم.

[ADP10]

لیپی :

- خداحافظی فرگوسن ؟ نمیتونم بپذیرمش
- فکر نمیکنم خداحافظی از مربیگیری خواسته ی"درونی" اون بوده باشه ، من بارها با فرگوسن صحبت کردم و به من میگفت که فوتبال زندگیش هست ، پس فکر میکنم نمیخواست که بره و تو خونه صرفن "رئیس" همسرش باشه !
- فرگوسن هرجای دنیا که بره ، به عنوان سفیر فوتبال شناخته میشه و فقط برای "یونایتد" نیست
- اولین باری که دیدمش یادمه به من گفت که از نظم و تمرکز بازیکنان یوونتوس تو تونل استادیوم تحت تاثیر قرار گرفته
- بارها به من گفته بود که یوونتوس من الگویی هست براش تا یه منچستر بزرگ رو بسازه . از فیلم های بازی های یوونتوس تو تمرینات منچستر استفاده میکرد
- من انگلیسی صحبت نمیکنم ، وقتی که با انگلیسی منحصر به فردش با من صحبت میکرد ، به یه مترجم نیاز داشتیم ، بعد ها متوجه شدیم که هردوتامون فرانسوی بلدیم ، و این راهی شد که با هم ارتباط برقرار کنیم
- ما خیلی با هم تطابق داشتیم و بطری هامون رو با هم عوض میکردیم ( اصطلاح ) اون واسم ویسکی میفرستاد و من هم براش شراب ایتالیایی !

[Drughi]

خودت خیلی زودتر فوتبال رو گذاشتی کنار مارچلو :hanghead:

[ایمان یوونتوسی]

من همیشه میدونستم لیپی بزرگه اما هر چقدر زمان میگذره به بزرگی اون و به بزرگی یوونتوس بیشتر پی میبرم خدا رو باید شکر کنم که طرفدار تیمی هستم که تاریخ و الگوی بزرگی هست من واقعا افتخار می کنم که طرفدار یوونتوس هستم و طرفدار مردان بزرگ یوونتوسی. خیلی دوست دارم کونته وقتی به تیم ملی دعوت میشه که ایتالیا رو هدایت کنه لیپی دوباره به یووه بر گرده دلم برای لیپی با اون بارانی و پالتوی بلندش با اون قیافه ی متفکرش تنگ شده چهره ی آرومی که خیلی کم پیش میومد هیجان خودش رو بروز بده الان که این خبر رو خوندم واقعا کیف کردم هر چند که این متن رو یکی از دوستان زد اما من باید اینجا عنوان کنم که چرا اینقدر از کار لیپی خوشم اومد

به گزارش گل...

سرمربی فعلی گوانگژو در طول دوران حضورش در یوونتوس بین سال های 1995 تا 1999، در مسابقات اروپایی، رقابت سختی با فرگوسن داشت.

مارچلو لیپی، سرمربی سابق تیم ملی ایتالیا، ادعا کرد که فرگوسن زمانی به او گفته که برای ساختن تیمش، از یوونتوس تحت هدایت او الگو گرفته است.

سرمربی فعلی گوانگژو در طول دوران حضورش در یوونتوس بین سال های 1995 تا 1999، در مسابقات اروپایی، رقابت سختی با فرگوسن داشت.

او در گفتگو با گاتزتا دلو اسپورت گفت:" او بارها به من گفت که برای ساختن تیم فوق العاده منچستریونایتد از یوونتوس الگو گرفته است.

من انگلیسی صحبت نمی کنم و ما همیشه نیاز به مترجم داشتیم تا با هم حرف بزنیم. اما زمانی فهمیدیم که هر دو فرانسوی بلدیم و با این زبان با هم ارتباط برقرار می کردیم. ما رابطه فوق العاده ای داشتیم.

با هم نوشیدنی می خوردیم و در مورد همه چیز صحبت می کردیم. فردی با فرهنگ و هوش او می تواند هر کاری که می خواهد انجام بدهد و به همه اهدافش برسد."

[Soheil Bianconeri]

لیپی : - من فکر میکنم که ماتزاری گزینه خوبی برای ساختن دوباره اینتر باشه, او چندین فصل مهم و سخت رو با ناپولی پشت سر گذاشت و موفق بود. به نظرم در این حرفه بسیار پرتلاش هست و کارش رو هم به خوبی انجام خواهد داد - کونته واقعا برای یوونتوس خوب بود. همواره از پشتیبانی مجموعه و باشگاه یوونتوس بهرمند بود و این یک فاکتور خوب برای او محسوب میشد.. همچنین او با نتایجی که تو این 2 سال بدست آورد نشون داد که عزم و اراده ای جدی داره

[alexi kourd]

گوانگژو به جمع 8 تیم برتر اسیا پیوست این تیم در مجموع با نتیجه 5 بر 1 تیم سنترال کوئست استرالیا رو شکست داد اگه استقلال امشب صعود کنه مرحله بعدی قرعه کشی میشه و هر امکانی وجود داره یعنی ممکنه لیپی بیاد ایران تو استادیوم ازادی سرمربیگری کنه :hc:

[Hossein Salehi]

لیپی بیاد ایران گروه استقبال تشکیل خواهد شد !

[mohammad.mahdi]

^ انشالله استقلال به گوانگژو نمی خوره :2qcmh45: ترجیح می دم گوانگژو به تیم دیگری بخوره و حذف بشه تا توسط استقلال حذف بشه :2qcmh45: اگر چه معتقدم اگه گوانگژو به استقلال بخوره استقلال له میشه!

[ღZahraღ]

مارچلو لیپی : یووه برای اینکه بتونه در لیگ قهرمانان رقابت خوبی با سایر تیم ها داشته باشه نیاز به یک مهاجم تراز اول داره . اگر چه یووه دو سال پیاپی قهرمان سری آ شده اما ایت تیم هنوز هم جای پیشرفت داره . یووه خیلی تیم بدشانسی بود که به بایرن خورد . بایرنی که درآن موقع در اوج فوتبال خود بود . بایرن شایسته این قهرمانی بود زیرا اونا با کیفیت فوتبال ، کلاس کاری و تجربه به این جایگاه رسیدند . بایرن یک تیم با ایده های مشخص است که این کار را برای گواردیولا بسیار سخت می کند .

[GioVanni Agnelli]

- این عکس رو که دیدم دلم گرفت، دلم برای سیگار برگ هاش تنگ شده :cry2:

[img width=480 height=353]http://www.shiaupload.ir/images/22421863699301073526.jpg[/img]

[ADP10]

به امید بازگشت مارچلوی بزرگ ، به جایی که بهش تعلق داره ، نیکمت یوونتوس بزرگ :cry2:

[GioVanni Agnelli]

- چینی ها هر روز بابت بردهایی که براشون به دست میاره بهش افتخار می کنند و به افتخارش دست می زنند ...

[img width=480 height=538]http://www.shiaupload.ir/images/26305474171697606374.jpg[/img]

:cry2: :cry2: :cry2: :cry2: :cry2: :cry2: :cry2:

[quagliarella]

لیپی :

- یوونتوس اسکودتو رو می بره ، من فکر میکنم از همین الآن هم اسکودتو مال اونهاست .

- کونته به عنوان کاپیتان یه رهبر واقعی بود و به عنوان مربی هم به وضوح اون رو نشون داد .

در مورد رقابت ناپولی با یووه :

- باید ببینیم پول به دست آمده از فروش کاوانی رو چجوری مصرف میکنن .

- بنیتز انتخاب خوبی بود ، اون یه مربیه که هر جا رفته تونسته برنده باشه و افتخاراتی رو کسب کنه .

[delpiero1993]

لیپی در مصاحبه با گاتزتا: یوونتوس قوی ترین تیم ایتالیاست و این دوران طولانی خواهد بود.چه کسی میتونه امیدوار باشه که ببینه پیرلو وارد بحران بشه و هم تیمی ها اشتباه بزرگی را مرتکب شوند.اسکودتو در صورتی میتواند رقیب پیدا کند که وضعیت یکی از رقیبان یوونتوس به صورت ناگهانی تغییر کند. توز سرمایه گذاری بسیار خوبی بوده است.یک مبارز و یک جنگجو که میل او به پیروزی شوک مثبتی را وارد یک تیم میکند.یوونتوس چنین بازیکنی را کم داشت و توز بازهم باید بهتر شود.یوونتوس همچنین پوگبا را دارد.بازیکنی با کلاس و قوی و باهوش که حتی با سر هم گل میزند.این که بگوییم انگیزه های یوونتوس ممکن است کم شود مانند یک شوخی است.پیروزی انگیزه ی خاصی را به تو هدیه میدهد. یوونتوس کونته هرگز سیر نخواهد شد. رقیب یووه؟ناپولی از فروش کاوانی 63 میلیون بدست آورده که مبلغ بسیار زیادی هست.اگر دلائورنتیس بازیکنان خوبی را جذب کند ناپولی میتواند رقیب بسیار بزرگی برای یوونتوس باشد.به یاد می آورید چه اتفاقی برای یوونتوس افتاد زمانی که زیدان را به رئال فروخت؟تلفن مدیران به من را هنوز به یاد دارم که گفتند:"مارچلو،باید خبر بدی را به تو بدهیم،زیدان به رئال مادرید میرود."رفتن زیدان ضربه ی بزرگی بود.اما سرمایه حاصل از فروش زیدان سه قهرمان بزرگ مثل بوفون،کاناوارو و تورام را به یوونتوس هدیه داد و و باعث شروع دوران فوق العاده ای شد.با فروش کاوانی تاریخ میتواند تکرار شود و این را فراموش نکنید که نیمکت ناپولی یک مربی به ذات برنده به نام بنیتس را دارد. میلان تیم دیگری است که میتواند موفق باشد.الشراوی یک بازیکن جوان آینده دار است که بعد از یک نیم فصل متفاوت با نیم فصل اول به زمین بازگشته است.او نیاز به استراحت داشت وهیچ رازی پشت بحران کوچک او نیست و ورود بالولتی در این بحران تاثیر گذار نیست.سوپرماریو؟من منتظر همان چیزی از بالوتلی هستم که دیگران نیز هستند که آن این است که بتواند روند مثبت را ادامه دهد.از نظر فنی انتقادی به او نیست اما باید روش متفاوتی را به خود تحمیل کند و زمان این است که کیفیت خود را افزایش دهد.بالوتلی یکی از بازیکنای بزرگ جهانه اما باید این رو برای یک فصل ثابت کنه نه برای چندتا بازی.بازیکنای بزرگ جهان باید برنده بشن چه تنها چه با کمک هم تیمی ها و اگر برنده نباشند دیگر بازیکن بزرگ نیستند. فیورنتینا تیم خوبی است.گومز مهاجمی در کیفیت جهانی است و روسی میتواند گل های زیادی بزند.خانواده ی دلاواله تیم بسیار خوبی را برای پیروز شدن ساخته اند.به زودی متوجه خواهید شد که تجربه ی بازیکنانی مثل آمبروزینی و خواکین چقدر مفید است.اینتر ماتزاری؟او مانند یک مهماجی که 30 گل میزند به اینتر شور و اشتیاق داده است.شگفت زده نیستم چونکه ماتزاری یک مربی بزرگ است.این که او بتواند یک تیم برنده درست کند چالش اوست. مارچلو لیپی همچنین افزود که لاتسیو تیم خوبی است اما برای رقابت بر سر اسکودتو آنقدر قوی نیست و همچنین لیپی معتقد است که دیگر تیم شهر رم یعنی آ اس رم خرید های خوبی کرده است و با ثبات در عمل و بهره گیری از بازیکنی مثل توتی میتواند برای اسکودتو بجنگد.

[saeed-nedved]

"مارچلو،باید خبر بدی را به تو بدهیم،زیدان به رئال مادرید میرود."رفتن زیدان ضربه ی بزرگی بود.اما سرمایه حاصل از فروش زیدان سه قهرمان بزرگ مثل بوفون،کاناوارو و تورام را به یوونتوس هدیه داد و و باعث شروع دوران فوق العاده ای شد.

اینو مطمینی درست گذاشتی ؟
تا اونجایی که من یادم میاد با پول زیدان بوفون و تورام و ندود رو گرفتیم

[delpiero1993]

اینو مطمینی درست گذاشتی ؟
تا اونجایی که من یادم میاد با پول زیدان بوفون و تورام و ندود رو گرفتیم

یادمه تو خبر اصلی همین رو نوشته بود.از توجه شما ممنونم. :rose:
-------------------------------------------------------------------------------------
حالا که سری آ داره بهتر میشه امیدوارم مربی های بزرگ ایتالیا مثل لیپی و کاپلو دوباره برگردن تا تیمهایی مثل رم یا میلان مربی های کوچیکی بالای سرشون نباشه.

[Amir Delpiero]

الماس ها ابدی اند

مارچلو لیپی در کتاب ـِش تحتِ عنوانِ بازی انگاره ها:تفکرات و تب و تاب هایی از کنارِ زمین فلسفه یِ مربی گری اش را بر مبنایِ روحیه یِ جمعی و اهمیت وحدت گروهی بنا نهاد. از یک سو بر وجوه روان شناسانه پا فشرد و از سویِ دیگر روابطِ بینِ بازیکنان را برجسته کرد.نوشت«همه یِ بازیکنان باید دنباله رو یک برنامه باشند.پیرو یک طرح.هر بازیکنی باید برایِ دیگری بازی کند و نه خود.»تاکید کرد«یک برنامه یِ تاکتیکی موفق و یک ترکیب خوب آن است که حداکثر بهره را از توانایی بازیکن برده باشد.یعنی پیش از حرف زدن درباره یِ تاکتیک باید در موردِ ذهن حرف زد.تاکتیک بدونِ درکِ روشن و قدرتِ ذهن هرگز به جایی نخواهد رسید.یک تیم باید هویت و بازی تشکیلاتی خود را پیدا کند.بازیکنان باید تواضعِ اقتدا به کلیت تیم را داشته باشند.»
او به این نکته اشاره کرد که رویکردِ تاکتیکی خواه ناخواه بر تافته از توانایی بازیکنان است. به همین دلیل ترکیبِ تیم هایِ لیپی بر مبنایِ توانایی بازیکان ـِش شکل گرفتند. تیم هایش را با سیستم هایِ مختلفی روانه یِ میدان کرد . در سری آ،در لیگِ قهرمانان،در دو جامِ جهانی.با توفیقی چشم گیر . با آن مویِ سپید،اندامِ متناسب،عینکِ آخرین مدل و سیگارِ برگ چیزی کمتر از ستاره هایش نداشت.نه در رسانه ها،نه در ویترینِ افتخارات ـش .

خانه ای در تورین

آنچه لیپی در تورین انجام داد فوق العاده بود،معرکه. ولی آمار و ارقام نمایانگرِ کارنامه یِ لیپی در لیگِ قهرمانان با یوونتوس نمی شدند. او با یووه یک بار قهرمانِ اروپا شد،ولی چهار بار پا به فینال گذاشت . با سه شکست و یک پیروزی. در حالی که مردانِ او نه فقط بهترین تیمِ ایتالیا بلکه بهترین ترکیبِ عصرِ خود را شکل می دادند. انتخاب هایِ هوشیارانه،خرید هایِ مبتنی بر شهامت،تاکتیک هایِ مختلف،دفاع با صلابت و حمله هایِ نیش دار،یووه را به تیمی هیجان انگیز بدل می ساخت. وقتی خانواده یِ آنیلی او را برایِ رهبری یوونتوس دعوت کرد بهترین تصمیمِ مدیریتی اش را می گرفت. آن چه نه فقط فصلِ جدیدی برایِ باشگاه بلکه برایِ خانواده آنیلی می گشود. آن ها سالِ 1923 باشگاه را خریده بودند. امبرتو در اوایلِ دهه یِ 1990 جایِ جیانی بر مسند ریاست نشسته بود. می خواست نشان دهد مدیری توانا است. او سالِ 1994 به لیپی رو آورد. لیپی که یک فصل را در ناپولی،پس از رفتنِ دیگو مارادونا،سپری کرده بود. که توانسته بود ناپولی را راهی مسابقاتِ جامِ یوفا کند. پیش از آن بندبازی فوتبالی را در سیه نا،چزنا،آتلانتا و چند باشگاهِ کوچک تر آموخته بود. ولی چالشِ بزرگِ لیپی در تورین آغاز می شد. در دل آلپی. جایی که انعطاف ـِش را در بازی با سیستم هایِ مختلف عیان می ساخت. از فصلی به فصلِ دیگر . با ستاره هایی که می آمدند و می رفتند بدونِ آن که تیم هایِ لیپی نزول کنند.

آغازِی درخشان.لیپی در نخستین فصلِ حضور در یووه،95 - 1994،هم قهرمانِ سری آ شد(با ده امتیاز بیشتر از لاتزیو در رتبه یِ دوم) و هم جامِ حذفی را به چنگ آورد(با پیروزی 0 - 3 برابرِ پارما در دو دیدار). در بدوِ ورود سیستمِ 1-3-3--3 جوانی تراپاتونی را تغییر نداد.ماسیمو کاررا و مورنو توریچلی (شبیه دارتانیان قصه یِ سه تفنگ دار)در خطِ دفاعی قرار داشتند.جیانلوکا ویالی و فابریزیو راونلی در خطِ حمله ترکیبِ قدرتمندی بودند.آنجلو دی لیویو ملقب به «سرباز»(برایِ جان کندن هایِ بی اَدایَش)خستگی ناپذیرانه می دوید.آنتونیو کونته در میانه یِ میدان بی ادعا و سخت کوش بود.دو هافبکِ خارجی وارد شدند. پائولو سوسایِ پرتغالی که قدرتِ فراوانی در تصاحبِ توپ داشت و دیدیه دشانِ که پاس هایَش بی نقص بود. ترکیبِ سوسا،دشان و روبرتو باجو آمیزه یِ متفاوتی در آمد. ولی باجو و لیپی همساز نشدند و باجو به رغمِ اعتراضِ طرفداران به باشگاه،در پایانِ فصل راهی میلان شُد. آن چه زمینه یِ شکوفایی الساندرو دل پیرو را فراهم آورد. طرفداران معبودِ دیگری می یافتند. بازیگری دیرپا و وفادار. دل پیرو احتمالاً بیش از هر بازیکنی بازتابنده یِ یوونتوسِ این دوران و همینطور تیم هایِ لیپی می شُد.
فلسفه یِ لیپی برگرفته از دو رویکردِ ایتالیایی مختلف بود:دفاعِ مبتنی بر قدرت از نوعِ تراپاتونی و حمله هایِ دائمی از نوعِ آریگو ساچی. او سیستم مبتنی بر سویپر را در فصلِ 96 - 1995 کنار گذاشت و با آوردنِ ولادیمیر یوگوویچ به سیستمِ 3 - 3 - 4 رویِ آورد. بازیکنی توانا در دفاع و حمله و قادر به پوششِ سراسرِ میدان. همین بازیکنِ صربستانی بود که ضربه یِ پنالتی سرنوشت ساز را همان فصل در فینالِ لیگِ قهرمانان در رم واردِ دروازه یِ آژاکس کرد.3 - 3 - 4 یووه مبتنی بر جان سختی بازیکنان ـِش بود. توریچلی(دی لیویو)در دفاع راست و پسوتو در دفاع چپ بی ادعا و دونده بودند. ویالی،دل پیرو و راونلی(پادووانو)سه مهاجمِ تیم بی وقفه حرکت می کردند. خورخه والدانو،مدیرِ رئال مادرید،تفاوتِ آژاکس و یووه را به عنوانِ بهترین تیم هایِ اروپا،با استعاره توصیف کرد«... حرکاتِ بازیکنانِ آژاکسِ لوئیس فن گال سرِ شما را دورِ گردنِ تان می چرخاند،در حالی که یوونتوسِ لیپی سرِ تان با شدت به دیوارِ بتنی می کوبد.»
لیپی در توصیفِ برنامه هایِ تاکتیکی اش در دل آلپی گفت«در نخستین سال با سیستمِ 3 - 3 - 4 بازی کردیم.سه مهاجمِ ما ویالی،راونلی و دل پیرو به شمار می رفتند.ویالی و راونلی بازیکنانِ قدرتمندی بودند ولی سرعتِ بالایی نداشتند. بنابر این تلاش می کردیم آن ها نزدیک به محوطه یِ جریمه بازی کنند. تلاش می کردیم که حریفان را در زمینِ خوشان حفظ کنیم. نمی خواستیم ویالی و راونلی به میانه یِ میدان نزدیک شوند. ولی وقتی بازیکنانِ سریعی مثلِ بوکسیچ و پادووانو یا اینزاگی و دل پیرو کنارِ زیدان داشتم،برنامه هایِ حمله را مبتنی بر سرعت بنا کردیم. در عینِ حال چندین نسخه 3 - 3 -4 وجود دارد.3 - 3 - 4 با مهاجمِ نوک و دوگوش. با دو مهاجم و یک نفر در آخرین منطقه یِ یک سوم.با سه مهاجم و به هم نزدیک.»او در توصیفِ ترکیبِ دفاعی اش گفت«اولین فصل برایم این بود که دو مهاجم با دو مدافع رو به رو نشوند چرا که معولاً می توان در چنین شرایطی به دروازه نزدیک شُد. همیشه می خواستم حداقل سه مدافع برابرِ دو مهاجم داشته باشم.یعنی اگر مدافعان ما به جلو می رفتند همیشه هافک هایی جای شان را پر می کردند.مثلاً در یووه دشان وظیفه یِ برگشت را بر عهده داشت.مدافعانِ میانی من همیشه قوی و سریع بودند.هرگز مدافعِ میانی کند نداشتم.»
دورانِ حاکمیت یووه آغاز شُده بود.لیپی در فصلِ 97 - 1996 در صدسالگی باشگاه،ترکیبِ تیم را گاهی عوض هم کرد. این بار به 2 - 4 - 4 هم روی آورد.با روی آوردن به چند بازیکنِ جدید. به پائولو مونترو اورگوئه ای در دفاع،زین الدین زیدان در خطِ میانی و کریستین ویری و آلن بوکسیچ در خطِ حمله.زیدان در خطِ میانی جلوتر از دی لیویو،دشان و یوگوویچ،پُشتِ سرِ ویری و بوکسیچ(دل پیرو)بازی می کرد.او در صورتِ در اختیار نداشتنِ توپ به عقب بر می گشت.این تغییرات زودتر از تصور به دو نتیجه یِ عالی منجر شُد:خوار کردنِ 1-6 پاری سن ژزمن در خانه اش با ربودنِ سوپرکاپِ اروپا و همین طور پیروزی0-1 برابرِ ریورپلات در جامِ باشگاه هایِ جهان در توکیو.
یووه در لیگِ قهرمان هم آغازی خوش داشت. در مرحله یِ گروهی دو بار منچستر یونایتد رو یک بر صفر شکست داد. در نیمه نهایی آژاکس را در دو دیدار 2-6 پُشتِ سر گذاشت.چهار شکست در سراسرِ فصل. ولی پایان فصل خوش نبود.چهار بازیکنِ سابق یووه - یورگن کهلر،استفن رویتر،پائولو سوسا و آندره س مولر-با پیراهنِِ بورسیا دورتموند بانویِ پیر را در فینالِ لیگِ قهرمانان 1-3 شکست دادند.همان دیداری که کارل هاینس ریدله در نیمه یِ اول دو گلِ پی در پی واردِ دروازه یِ آنجلو پروتزی کرد.لیپی برابرِ اوتمار هیتسفلد مغلوب شُد.بهترین یووه یِ لیپی شکست خورد.
سیاستِ لیپی مبتنی بر تغییر دائمی ادامه یافت.نام هایِ بُزرگی پیش از فصلِ 98-1997 فروش رفتند.ویری راهی اتلتیکو مادرید شُد و اینزاگی جایَش را گرفت.یوگوویچ راهی لاتزیو شُد و ادگار داویدز وارد شُد.داویدز که پَس از درخشش در آژاکس نتوانسته بود در میلان خود را پیدا کند،بهترین بازی هایَش را برایِ لیپی انجام می داد.همانطور که لیپی توانست بهترین بازی هایِ باشگاهی زیدان را بگیرد.زیدان پس از آغازی آرام درخششی کم نظیر داشت.شماره یِ 10 یووه را بر تن کرده بود. شماره ای که روزگاری به عمر سیووری،میشل پلاتینی و باجو تعلق داشت و بعدها از آنِ دل پیرو می شُد.لیپی با زیدان و ترکیبِ اینزاگی و دل پیرو به سیستمِ 2-1-3-4 روی آورد.همگروهی با منچستر در لیگِ قهرمانان. این بار شکستِ 3-2 در اولدترافورد.با گلِ دل پیرو بلافاصله پَس از آغازِ دیدار و گلِ زیدان پیش از به صدا در آمدنِ سوتِ پایان.با دریافتِ سه گل از تدی شرینگهام،پل اسکولز و رایان گیگز در این فاصله.پیروزی در تورین با تک گلِ اینزاگی.صعود به مددِ گل هایِ زده یِ بیشتر در خانه یِ حریف. ستایش فرگوسن از لیپی.آغازِ مراوده ای پایدار.پیروزی برابرِ دیناموکیف و سپس موناکو.پیروزی 1-4 برابرِ فرانسوی ها بهترین نمایش فصل بود.جایی که دل پیرو 3 گل زد.دو ضربه یِ پنالتی و یک ضربه یِ آزاد.زیدان چهارمین گل را به ثمر رساند.سومین فینالِ پیاپی در لیگِ قهرمانان.یک رکورد.
دل پیرو با ده گل و اینزاگی با شش گل گل زن هایِ اول و سوم جام بودند.رئال به رهبری یوپ هاینکس با تک گلِ پردراگ میاتویچ در دقیقه یِ 67 پیروز می شُد.
تابستان در تب و تابِ ادعایِ زدنیک زمن مربی رم که یووه را به دوپینگ بازیکنان ـش متهم کرد،سپری شُد.باشگاه از اتهامات مبراشُد ولی پزشکانِ تیم محکوم شُدند.فصلِ 99-1998 در سایه یِ آن اتهام آغاز شُد.همین طور با مصدومیتِ دل پیرو که زانویِ دردناک ـِش او را در اکثرِ اوقاتِ فصل از میادین دور نگاه داشت.فصل تمام نشده بود که لیپی یووه را ترک کرد. در فوریه یووه هم در نیمه نهایی سرگیجه آور برابرِ الکس فرگوسن و پسرانِ شکوفا شُده اش،مغلوب می شُد. با تساوی1-1 در اولدترافورد و شکستِ 3-2 در تورین پَس از دو گلِ پی در پی اینزاگی طی پنج دقیقه.
پیوستن به اینتر.درگیری دوباره با روبرتو باجو.حضوری کوتاه و بی ثمر.یکی از مربیان به جایی نرسیده در نزاتزوری.اخراج در آغازِ فصلِ 2001-2000 به دلیلِ نتایجِ فصلِ قبل.بازگشت به خانه.بازگشت به یووه در فصلِ 2002-2001.رو آوردن به سیستمِ 1-3-2-4 به دفاعی مستحکم و هافک هایی جان سخت.راه یابی دوباره به فینالِ لیگِ قهرمانان.چهارمین فینالِ او طِی هفت سال.رکوری دست نیافتنی.صدرنشینی قاطعانه در مرحله یِ گروهی اول برابرِ پورتو،سلتیک و رزنبرگ. ولی سقوط در مرحله یِ گروهی دوم مقابلِ بایر لورکوزن(به رغمِ پیروزی با سه گل در دیدارِ اول برابرِ لورکوزن)دپورتیوو لاکرونیا و آرسنال.
فتح دوباره اسکودتو در 2003 و 2004 با ورودِ بوفون.این بار با سیستمِ 1-3-2-4 دیوید ترزگه به عنوانِ تک مهاجم و ندود،دل پیرو و مائورو کامورانزی در پُشتِ سرِ او. داویدز و تاکیناردی(آنتونیو) در نقشِ دو هافکِ دفاعی.راه یابی به فینالِ لیگِ قهرمانانِ 2003.یووه برابرِ میلان.لیپی برابرِ آنحلوتی.غیبتِ پاول ندود به دلیلِ دریافتِ آن کارتِ زردِ ابلهانه در آخرین دقیقه یِ بازی در برابرِ رئالِ مادرید در نیمه نهایی.غیبتِ داویدز و ایگور تودور مدافعِ میانی به دلیلِ مصدومیت.تغییر در ترکیب.شطرنجِ بُزرگان.بیم از نباختن.مدافعانِ شکست ناپذیر.0-0 طِی صد و بیست دقیقه نبرد.ضربه هایِ پنالتی.شکستِ 3-2 یووه.بازگشتِ طالعِ نحسِ لیپی.برباد رفتنِ امیدِ تقدیم کردنِ جام به جیانی آنیلی جان سپرده به دلیلِ سرطان در ژانویه یِ 2003.
تکرارِ پرسش«چرا به فینالِ لیگِ قهرمانان راه یافتی و فقط یک بار برنده شُدی؟»نمایشِ یووه در بازی هایِ رفت و برگشت بهتر از تک بازی ها بود.در عینِ حال یووه همان فصل هایی فینال هایِ لیگِ قهرمان را از دست داد که قهرمانِ لیگ شُده بود.

پرواز با تیمِ ملی

لیپی پَس از تجربه یِ تلخِ یورو 2004 جایِ جووانی تراپاتونی را در تیم ملی ایتالیا گرفت.جامِ جهانی 2006 زمانی از راه رسید که فوتبالِ ایتالیا در آتشِ کالچوپولی می سوخت.یوونتوس راهی سری بی می شُد.مجازات برایِ میلان،لاتزیو و فیورنتینا.لیپی در چنان فضایِ نومید کننده ای آتزوری ها رو سامان بخشید.بی آن که بداند با ستاره هایِ پُرشمارِ خود چه کند.اشراف ـش بر سیستم هایِ مختلف کار ساز می شُد.
نخستین دیدار با غنا.ترکیبِ 2-1-3-4 با دل بستن به ترکیبِ آلبرتو جیلاردینو و لوکا تونی در خط حمله و فرانچسکو توتی در پُشتِ سرِ آن ها . ولی مثلثِ تهاجمی لیپی برابرِ میشل اسین،استفن آپیا و ساموئل کوفور به دست انداز افتاد.ناکامی هر سه یِ آن ها در گشودنِ دروازه.آندره آ پیرلو هافکِ خلاق جلویِ مدافعان اواخر نیمه یِ اول دروازه را گشود.لیپی در نیمه یِ دوم هم توتی را عوض کرد(با مائورو کامورانزی)،هم جیلاردینو را (با یاکوئینتا) و هم تونی را(با دل پیرو).گل دوم ناشی از همین تغییرات بود.یاکوئینتا در هشت دقیقه به پایان گلِ دوم را زد.تکرارِ همان ترکیب برابرِ ایالاتِ متحده.تیم این بار با دردسرِ بیشتری رو به رو شُد.جیلاردینو دروازه کیسی کلر را گشود،ولی کریستین زاکاردو دفاع راستِ ایتالیا پنج دقیقه یِ بعد دروازه یِ‌ خودی را گشود.آنچه از بازی بعد او را تا آخرِ جام نیمکت نشین می کرد.توتی که در آغازِ بازی کارتِ زرد گرفته بود و عصبی نشان می داد در همان نیمه یِ نخست جایَش را به جنارا گتوزو داد. دو تعویضِ لیپی در نیمه یِ دوم،ورودِ دل پیرو و یاکوئینتا،گرهی نگشود.تساوی با آمریکا.لیپی برایِ بازی سوم برابرِ جمهوری چک سرانجام به تغییرِ اساسی روی آورد.سیستم اش را به 2-4-4 تغییر داد.کامورانزی به عنوانِ هافکِ راست و گاتوزو به عنوانِ هافکِ چپ.لوکا تونی رویِ نیمکت نشست و توتی و جیلاردینو در خطِ حمله قرار گرفتند.فابیو گروسو در دفاع چپ جایِ زاکاردو را گرفت که بدل به ستاره ای می شُد.
دیدار با استرالیا در مرحله یِ یک چهارمِ نهایی.برابرِ گاس هیدنگِ با تجربه.روی آوردن به سیستمی دیگر.این بار 3-3-4.جیلاردینو،توتی و دل پیرو در خطِ حمله.نمایشِ خوبِ کانگروها.فلج شُدنِ خطِ میانی ایتالیا،گاتازو و پیرلو و پروتا،برابرِ پنج هافکِ استرالیا.سیستمِ 2-5-3 هیدینگ کارساز تر بود.قضاوتِ جنجالی لوئیز مدینا کانتالیو داور اسپانیایی.اخراجِ مارکو ماتراتزی برایِ خطا رویِ مارکو برشیانو.کارتِ قرمزِ مستقیم و ده نفره شُدن برایِ ایتالیا.ضربه یِ پنالتی مشکوک دقیقه یِ‌95.کورسِ گروسو و لوکاس نیل.به زمین غلتیدنِ گروسو و سوتِ داور.اعتراضِ استرالیایی ها. هیدینگ گفت«هیچکس ندید خطایی رخ داده.»لیپی چیزِ دیگری گفت«رویِ گروسو نه یک خطا که دو خطا رخ داده.»توتی و گشودنِ دروازه یِ مارک شوارزر و پیروزی با حداقل فاصله به لطفِ داور.
مرحله یِ یک چهارم نهایی و اوکراین با مربی گری اولگ بلوخین.برابرِ آندره ی شوچنکو بازیکنی که در فینالِ لیگِ قهرمانان با ضربه یِ‌ پنالتی اش لیپی را مغبون کرده بود.تکرارِ سیستمِ 2-4-4 بازی قبل،با این تفاوت که توتی عقب تر نزدیک به پیرلو و گاتوزو در خطِ میانی حرکت می کرد و تونی جلوتر از او.گلِ زودهنگامِ کامورانزی و دو گلِ تونی در نیمه دوم.بهترین نتیجه یِ لیپی در جامِ جهانی.
نیمه نهایی برابرِ آلمانِ میزبان.مقابلِ پسرانِ با طراوتِ یورگن کلینزمن.سیستمِ 2-4-4 هر دو تیم. بهترین بازی 0-0 طِی نود دقیقه.دو گل در وقتِ اضافی.هر دو برایِ ایتالیا.اول با ضربه یِ زیبایِ فابیو گروسو و دوم با ضربه یِ تماشایی دل پیرو. دل پیرو که در وقتِ اضافی اول جایِ سیمونه پروتا،هافبکِ چپ،پا به میدان گذاشته بود.بهترین تعویضِ لیپی در جام. درخشش یووه ای ناب در زمانی که باید می درخشید.تغییر سیستم از 2-4-4 به 3-3-4. به زانو در آوردنِ ینس لمان.مغلوب کردن ژرمن هایِ امیدوارشُده.ژرمن هایِ سمج.مغبون شُدنِ میلیون ها آلمانی.راه یابی ایتالیا به دیدارِ نهایی.
ایتالیا-فرانسه.اولین فینالِ اروپایی جامِ جهانی پَس از 1982.یک فینالِ دیگر برایِ لیپی.برابرِ فرانسه.سایه یِ گسترده یِ یوونتوس در میانه یِ میدان.پتج بازیکنِ یوونتوس با پیراهنِ ایتالیا:بوفون،جیانلوکا زامبروتا،فابیو کاناوارو،مائورو کامورانزی و سیمونه پروتا. :np: چهار فرانسوی با نشانِ یووه ای:تیری آنری،لیلیان تورام،دیوید ترزگه و زین الدین زیدان.انزو بیرزوت هم جامِ جهانی 1982 را با هشت بازیکنِ بانویِ پیر فتح کرده بود.1-1-4-4 ایتالیا برابرِ 1-3-2-4 فرانسه.تونی در نوکِ خطِ حمله و توتی پُشتِ سرِ او.گاتوزو هافکِ تخریبی و پیرلو هافکِ بازی ساز.کامورانزی در جناحِ راست و پروتا در چپ.کلود ماکه له له هافبکِ تخریبی فرانسه بود و پاتریک ویرا وظیفه یِ رساندنِ توپ را از دفاع به حمله داشت.تیری آنری نوکِ پیکانِ حمله یِ فرانسوی ها.با زیدان و فرانک ریبری و مالودا در میانه یِ میدان فرانسه.نبردی شطرنج وار.مارچلو لیپی و ریموند دومنک.محافظه کاری دو طرفه.
ضربه یِ پنالتی زیدان در دقیقه یِ 7 پَس از خطایِ ماتراتزی رویِ فلونت مالودا.جلو افتادنِ زود هنگامِ فرانسه.گل تساوی بخشِ ماتراتزی در همان نیمه یِ اول با سر،پَس از ارسالِ ضربه یِ کرنر.بازیکنی که به دلیلِ مصدومیتِ الساندرو نستا در ترکیبِ اصلی جای گرفته بود و سرنوشت ساز می شُد.دو تعویضِ هم زمان در دقیقه یِ 61-دروسی و یاکوئینتا جایِ کامورانزی و پروتا-روند بازی را تغییر نداد.در حالی که دومنک طِی نود دقیقه فقط الو دیارا را جایِ ویرا روانه یِ میدان کرده بود.او در وقتِ اضافی اول دیوید ترزگه و سیلوین ویلتورد رو جایِ فرانک ریبری و تیری آنری روانه یِ زمین کرد تا تعادل در میدان حفظ شود و نتیجه تغییر نکند.
تساوی تا پایانِ وقتِ اضافی.اخراجِ زیدان به دلیلِ کوبیدنِ سَر به سینه یِ ماتراتزی در ده دقیقه به سوتِ پایان.برتری نسبی فرانسوی ها.با شش ضربه درونِ چهارچوبِ دروازه یِ بوفون.ایتالیا با چهار شوت در قابِ دروازه یِ فابین بارتز.ضربه هایِ پنالتی.ایتالیا در سه دوره یِ قبلی طِیِ ضربه هایِ پنالتی حذف شُد.جامِ جهانی 1994 را با از دستِ دادنِ ضربه هایِ پنالتی از کف داده.لیپی تاکنون با ضربه هایِ پنالتی برنده نشد.خاطره هایِ بَد نشانه اش رفته اند.خاطراتِ سیاه.دیدارهایِ نهایی.ضربه هایِ پنالتی.ولی این بار همه یِ ایتالیایی ها ضربه هایِ شان را به گل بَدل می کنند:پیرلو،ماتراتزی،دروسی،دل پیرو و گروسو.ترزگه دومین ضربه یِ فرانسوی ها را از دست داده.یک یووه ای.شاگردِ سابقِ لیپی.همان بازیکنی که در فینالِ یورو 2000 با گلِ طلایی دلِ ایتالیایی ها را سوزانده بود.با درخششِ بوفون.سنگربانِ یووه.باز هم شاگردِ سابقِ لیپی.او به غیر از گلی که زاکاردو،مدافعِ خودی،واردِ دروازه اش کرد تا ضربه یِ پنالتی زیدان،یعنی در 460 دقیقه گلی دریافت نکرد.بوفون در سراسرِ جام طِی جریانِ بازی فقط یک گل خورد،آن هم از بازیکنِ خودی.چهارمین قهرمانی ایتالیا گرفتنِ لقبِ شوالیه.لیپی کنارِ ویتوریو پوتزو و انزو بیتزورت.از بینِ بُردنِ طالعِ نحس.

نقطه یِ صفر

کنار رفتنِ لیپی.نشستنِ روبرتو دونادونی رویِ نیمکتِ تیم ملی ایتالیا. یک یووه ای سابق به عنوانِ مَردی با انگاره هایِ نو. یورو 2008.با نتایج بَد و با چندین ترکیبِ هرگز درنیامده.اعتراضِ رسانه هایِ ایتالیایی.اخراجِ دونادونی.نزدیک شُدن به جامِ جهانی 2010 در آفریقایِ جنوبی. بازگشتِ لیپی . بازگشتِ انگاره هایِ قدیمی . در دورانی که جز اینتز متکی به بازیکنانِ خارجی سایر باشگاه هایِ ایتالیایی نزول کرده اند.قرار گرفتن در آسان ترین گروه در کنار پاروگوئه،اسلواکی و نیوزلند. رفتنِ تیم به آفریقایِ جنوبی در فضایی بَدبینانه.نرسیدن به ترکیبی روشن پیش از مسابقات.نرسیدن به ترکیبی قابلِ قبول حینِ مسابقات.مصیبتی تمام عیار برایِ طرفدارانِ آتزوری ها و لیپی. بَدترین ایتالیایِ همه یِ جام ها. بدونِ نشانه ای از هوش و قریحه . بدونِ فرصت طلبی و صلابت.
اصرارِ لیپی به حضورِ ستاره هایِ چهارسالِ پیش:کاناوارو پیر شُده،زامبروتا که در ترکیبِ اصلی میلان هم جایَش رو گم کرده بود،گاتوزو خسته و پیرلو که مَردِ نود دقیقه ای نبود.دو بازی.دو تساوی برابرِ پاراگوئه و نیوزلند.بدونِ خلاقیت.تغییرِ مهاجمان.از جیلاردینو به تنهایی تا ترکیبِ یاکوئینتا و جیلاردینو تا یاکوئینتا به تنهایی.به چاله افتادن برایِ پیروزی بَر اسلواکی در سومین نبرد.با سه هافبک:گاتوزو،دروسی و سیمونه په په.ناتوانی در کسبِ توپ.در گردشِ توپ.ترکیبِ در نیامده یِ سه هافبک.تغییرِ اساسی در نیمه یِ دوم.1-3-2-4 با په په و فابیو کوالیارلا در دو گوش.ورودِ پیرو و بازگشت به بازی در بیست دقیقه یِ پایانی.همکاری چشم گیرِ دی ناتاله و کوالیارلا.ولی دیر. پَس از دریافتِ دو گل.به ثمر رساندنِ دو گلِ زیبا توسطِ این دو نفر.خوردنِ یک گلِ دیگر.بدونِ پیروزی.بدونِ فانتزی.بدونِ تمرکز.دریافتِ پنج گل در سه دیدار.دریافتِ گل در نیمه یِ اولِ هر سه بازی.آخرینِ تیمِ گروه.پایین تر از نیوزلند.
آفریقایِ جنوبی برایِ لیپی جامی برایِ فراموش کردن بود.برایِ نادیده گرفتن.

نیمکتِ داغ / حمید رضا صدر

[Soheil Bianconeri]

لیـپی : " بردهای متوالی آسان نیست. اما در لیگ سری آ اوضاع متفاوت است. البته در این فصل کار یوه برای تکرار قهرمانی دشوار است " " یوونتوس قدرتمندترین تیم است و شاید بتوان گفت که مدعی اول سری آ است . آن ها خریدهای خوبی هم داشته اند که باعث تقویت آن ها می شود. همچنین آن ها تغییری در فکر و ایده بازی خود نداشته اند " " اما به نظرم یووه می تواند مانند سال 98 که تاریخ ساز شد این بار هم بعد از 2 اسکودتو به فینال لیگ قهرمانان برسد. ، آنیلی و کونته و تمتم مجموعه یووه این را به درستی می دانند که لیگ قهرمانان هدف اصلی و بزرگت تر آن ها خواهد بود "

[sia10]

گوانژو تیم مارچلو لیپی با نتیجه قاطع 4بر 1 لخویا رو در قطر شکست داد و در مجموع با نتیجه 6بر 1 صعود کرد. تیم لیپی در بازی بعد به دیدار برنده الشباب عربستان-ریسول ژاپن میره(هم اکنون در حال بازی) من چندتا بازی از تیمش دیدم واقعا فوتبال با برنامه ای بازی میکنند و یکی از مدعیان اصلی قهرمانی آسیا هستند. -آیا لیپی بعد از قهرمانی ایتالیا,اروپا وجهان سودای قهرمانی در قاره کهن دارد؟ -آیا باید منتظر حضور لیپی در تهران باشیم؟ (بازی فینال رفت و برگشت برگذار میشه!) زیاد عجله نکنید فقط تا چند هفته دیگه به جوابتون میرسه در صورت حضور لیپی در تهران حسین صالحی خوشحال ترین فرد این فرومه با توجه به سن و چهره لیپی به نظر نمیرسه که زیاد اجتماعی باشه ولی از روی چهره و سن نمیشه قضاوت کرد! -آیا در صورت حضور لیپی در تهران تن به مصاحبه رو در رو با سایت یوونتوس دات آی آر خواهد داد؟ یا حتی نمیشه ازش امضا گرفت؟ -آیا باز از ورود بنر یوونتوس به ورزشگاه آزادی جلوگیری میشه یا حسین پیراهن تیم حریف می پوشه!؟ (برای ورود) فقط باید منتظر موند

[sos]

چند وقت پیش بود که با این تاپیک برخورد کردم http://bianconeri.ir...php?topic=667.0 خیلی برام جالب بود تمام پستهاشو درحالی که با گوشی اومده بودم فروم، خوندمش!
از مدت ها قبل که احتمال حضور لیپی در ایران بوجود اومد من هم منتظر بودم الان هم هنوز باید منتظر بمونیم اما اگه این اتفاق بیوفته از هیچ کاری دریغ نمیکنم تا بتونم توجه لیپی رو به هوادارن یوونتوس در ایران جلب کنه نمیدونم از حضور توی هتل یا حضور دسته جمعی با پیراهن یوونتوس در استادیوم
جدا از هر چیزی برای من لیپی کسی هست که با کاپیتان تونسته به بزرگترین افتخارات برسه و برترین مربی تاریخ یووه @};- @};- @};- @};-