218 پاسخ برای این موضوع

[GioVanni Agnelli]

سلام دوستان من
در این تاپیک ، درباره بازیکن دهه 90 حرف میزنیم ، بازیکنانی که تاپیک مجزا ندارن .
اسامی :

Sergio Brio از سال 1978 تا 1990 در یوونتوس بازی کرده است . 378 بازی و 24 گل زده .
Massimo Carrera از سال 1991 تا 1996 در یوونتوس بازی کرده است . 166 بازی و 2 گل زده .
Pierluigi Casiraghi از سال 1989 تا 1993 در یوونتوس بازی کرده است . 147 بازی و 36 گل زده .
Luigi De Agostini از سال 1987 تا سال 1992 در یوونتوس بازی کرده است . 215 بازی و 28 گل زده .
Angelo Di Livio از سال 1993 تا سال 1999 در یوونتوس بازی کرده است . 269 بازی و 6 گل زده .
Roberto Galìa از سال 1988 تا 1994 در یوونتوس بازی کرده است . 225 بازی و 11 گل زده .
Vladimir Jugović از سال 1995 تا 1997 در یوونتوس بازی کرده است . 77 بازی و 10 گل زده .
Júlio César da Silva از سال 1990 تا 1994 در یوونتوس بازی کرده است . 125 بازی و 6 گل زده .
Jürgen Kohler از سال 1991 تا 1995 در یوونتوس بازی کرده است . 145 بازی و 13 گل زده .
Giancarlo Marocchi از سال 1988 تا 1996 در یوونتوس بازی کرده است . 319 بازی و 25 گل زده .
Andreas Möller از سال 1992 تا 1994 در یوونتوس بازی کرده است . 78 بازی و 30 گل زده .
Angelo Peruzzi از سال 1991 تا 1999 در یوونتوس بازی کرده است . 301 بازی .
Fabrizio Ravanelli از سال 1992 تا 1996 در یوونتوس بازی کرده است . 160 بازی و 68 گل زده .
Rui Barros از سال 1988 تا 1990 در یوونتوس بازی کرده است . 95 بازی و 19 گل زده .
Salvatore Schillaci از سال 1989 تا 1992 در یوونتوس بازی کرده است . 132 بازی و 36 گل زده .
Paulo Sousa از سال 1994 تا 1996 در یوونتوس بازی کرده است . 79 بازی و 2 گل زده .
Attilio Lombardo از سال 1995 تا 1997 در یوونتوس بازی کرده است . 35 بازی و 2 گل زده .
=======================================
اتفاقات مهم دهه 90 :
فتح لیگ قهرمانان اروپا برای دومین بار و 2 بار نائب قهرمانی پیاپی در این رقابت ها،
ادامه درخشش ستاره های یوونتوسی و افتخاراتی که به صورت تیمی وفردی بارها و بارها نصیبشون شد،

[GioVanni Agnelli]

سلام دوستان من انجلو پروتزی بعد از بوفون دروازه بان مورد علاقه منه . فوق العاده بود ، چند شب پیش یکی از بازی هاش رو دیدم . خیییییییییلی دلم براش تنگ شد ، با اینکه به لاتزیو رفت بازم برای من عزیز بود . واقعا از ته قلبم دوست دارم روزی به یوونتوس بیاد . باتشکر

[mamalexi]

من هم پروتزی رو خیلی دوست داشتم من دیلیویو رو هم خیلی دوستش داشتم اون مچ بندهاش خیلی باحال بود

[Babak]

پروتزی در سالهای 95 و 96 بهترین دروازه بان اروپا بود البته به همراه اندریاس کوپکه . آنجلو با بدشانسی در صورتی که دروازه بان اول ایتالیا بود جام جهانی 98 رو از دست داد اما تو 2006 جبران شد .

[bianco vino71]

توي اين دهه و اين ليست بازيكناي مورد علاقه زيادي دارم بازيكنايي كه توي سال هاي نوجواني خودم عضو يوونتوس بودن يورگن كولر ، يوگوويچ ، كاسيراگي ، پائولو سوسا ، دي اگوستيني ، اندرياس مولر و ... واقعا ً هركدوم غولي بودن واسه خودشون يورگن كولر توي مركز خط دفاعي فوق العاده بود شوت هاي يوگويچ مرگبار بودن پائولو سوسا وسط زمين يه بازگردان و بازيساز كامل بود ولي از اين بين نمي دونم چرا يورگن كولر كه حتي تا كاپيتاني يوونتوس هم پيش رفت چرا توي اوج آمادگي يوونتوس رو به مقصد بوروسيا دورتموند ترك كرد كولر از اون بازيكناي متعصب بود كه هر تيمي آرزو داره داشته باشه يادم مياد توي آلمان بعد از مشكلي كه با مسئولين بايرن مونيخ پيدا كرد از آلمان خارج شد و به يوونتوس پيوست بعد از سپري كردن 5 سال در يوونتوس به آلمان برگشت اما اين بار مقصدش بايرن مونيخ تيم مورد علاقه ش نبود و به دورتموند رفت ولي جالب اينجا بود كه موقع عقد قرارداد با دورتموند يكي از بندها اين بود كه توي بازي هايي كه مقابل بايرن مونيخ انجام ميشه حضور نداشته باشه يه خورده غيرحرفه اي به نظر مياد اين كار ولي به هر حال مي تونست واسه دوستداراي مونيخيش با ارزش باشه

[luca vialli]

بهمن عزیز خیلی از بازیکنای آث یووه رو فراموش کردی . مهمتریناش : جیان لوکا ویالی گلزن استثنایی یووه که با بازوبند کاپیتانی یووه قهرمان چامپیونز لیگ شد . زوج وبالی و راوانلی رو هرگز فراموش نمیکنم . روبی باجوی دوست داشتنی : زمان اوج بازیگریش تو یووه بود که با ظهور اسطوره شهر تورین و نابغه فوتبال ایتالیا آلکس کبیر مجبور شد از یووه بره مورنو توریچلی : دفاع چپ اسطوره ای یووه که واقعا نمونه بارز سیم خاردار بود . وقتی هم که دیگه فوتبالش تموم شد . جنازشو بردن فیورنتینا اونجا هم کولاک کرد . مارک یولیانو : دفاع وسط یووه که از قبایا جدید تره

[luca vialli]

راستی یه چیزی راجع به ولادیمیر یوگوویچ بگم . تو فینال جام باشگاها بازی با آژاکس پنالتی قهرمانی یووه رو زد .

[GioVanni Agnelli]

سلام امین جان برای بازیکنانی که اسم بردی به جز یولیانو ، تاپیک جداگونه داریم ! میتونی در همین انجمن ببینی . از بونی پرتی بگیر تا ادگار داویدز ! اصولا برای بازیکنانی که کمی از بقیه متمایز تر هستند تاپیک ساخته شده  ( برای اطلاعات بیشتر به تاپیک مدیریت تاپیک های انجمن یوونتوس برو ! ) اما یولیانو رو راست میگی ! چشم ! در اسرع وقت در لیست اولیه تاپیک قرارش میدم . باتشکر

[mamalexi]

دیلیویو از چه تیمی به یووه اومد؟

[GioVanni Agnelli]

دیلیویو از چه تیمی به یووه اومد؟

سلام محمد جان
دی لیویو  از پادووا اومد یوونتوس .
فوتبال خودش رو از رم شروع کرد که ، یک سال موند و اصلا هم بازی نکرد ! بعد به تریت به رجینا ، نوچرینا ، پروجا و پادوا رفت و بعد هم اومد یوونتوس .
دی لیویو در پاردوا بازی های خوبی رو به نمایش گذاشت و بر همین اساس هم یوونتوس خواستارش شد .
بعد هم رفت فیورنتینا و همون جا موندگار شد .
دی لیویو بیشترین بازی رو در یوونتوس انجام داد ، یعنی 186 بازی و بیشترین گل رو برای پادوا زد ، 13 تا گل .
برای یوونتوس هم 8 تا گل زد .
در تیم ملی هم 40 تا بازی انجام داده که گل به ثمر نرسونده !

باتشکر

[mamalexi]

بهمن بابت اطلاعات مرسی تو تیم ملی یه رقیب داشت زمان خودش به اسم موریرو بازیکن اینتر که باعث شد جام جهانی 98 نیمکت نشین بشه در کل بازیکن خوبی بود من ازش خیلی خوشم میومد

[luca vialli]

ولی فکر کنم که فرانچسکو موریرو تو خط حمله بازی میکرد و آنجلو دی لیویو هافبک دفاعی بازی میکرد و ذخیره دیمیتریو آلبرتینی بود.

[bianco vino71]

موريرو توي سيستم هايي كه اون موقع استفاده مي شد نقش هافبك راست رو داشت شايد توي سيستم هايي كه امروز استفاده ميشه همون مهاجم 4-2-1-3 يا 4-2-3-1 مي شد اتفاقا ً بازيكن خيلي خوبي بود ولي خيلي ناگهاني از دنياي فوتبال محو شد فكر مي كنم به ژاپن رفت

[luca vialli]

آره تو اینتر هافبک راست بود . یادمه یه گل برگردون به پاراگوئه زد که من کلی حال کردم .

[GioVanni Agnelli]

سلام دوستان من

با یکی از بازیکنان آلمانی سابق یوونتوس آشنا میشیم :
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

http://www.kidsactiv...37e81bf79.thumb

آندرس مولر ، متولد 2 سپتامبر 1967 ( 40ساله ) در فرانکفورت آلمان . مولر در پست هافبک مهاجم بازی میکرد .
فوتبال خودش رو از تیم اینتراخت فرانکفورت شروع کرد ، بعد از 2 سال به بورسیا دورتموند رفت و بعد از سپری کردن 2 سال موفق در دورتموند دوباره به اینتراخت برگشت و بعد از 2 سال به یوونتوس پیوست . مولر در یوونتوس 56 بازی انجام داد که موفق شد 19 گل نیز به ثمر برسونه و البته در سال 1993 فاتح جام یوفا شد به همراه یوونتوس .
بعد از یوونتوس دوباره به المان برگشت و به دورتموند ! و باز هم تیم خودش رو عوض کرد و به ترتیب به شالکه و اینتراخت پیوست و در اینتراخت فوتبال خودش رو به پایان برد .
آندرس مولر مجمموعا 485 بازی انجام داد و 119 گل نیز به ثمر رسوند .
در تیم ملی المان نیز 85 بازی انجام داد که 29 گل زد .
افتخارات کسب شده توسط آندرس مولر :
دو قهرمانی در بوندسلیگا - 2 قهرمانی در جام حذفی آلمان - دو قهرمانی در سوپر کاپ آلمان - یک قهرمانی در جام یوفا - یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا - یک قهرمانی در جام باشگاه های جهان - یک قهرمانی در جام ملت های اروپا - یک قهرمانی در جام جهانی

باتشکر

[luca vialli]

آره یادمه . در ضمن استاد زدن ضربات آزاد بود .

[Babak]

یکی از بازیکنان محبوبم پائولو دی کانیو هستش .
شاید کمتر کسی بدونه که پائولو از سال 90 تا 93 در یوونتوس بوده و در 56 بازی 6 گل زده .

پائولو تو تیمهای زیادی مثل لاتزیو ، میلان ، وستهم ، سلتیک ، شفیلد و چارلتون و ... بازی کرده . اوج محبوبیت و بازیش تو وستهم یونایتد و لاتزیو بود .
رفتار نژادپرستانه و خشنش زبان زد بود و بارها به علت مشکلات اخلاقی و ضرب و شتم خبرنگاران و هواداران فوتبال بازداشت شد !

اما همین دی کانیوی خشن در سال 2001 و در بازی وستهم و اورتون دست به یک حرکت فوق العاده ورزشی زد !
زمانی که پل جررارد دروازه بان اورتون برای زدن توپ به خارج از زمین از محوطه جریمه خارج شد ، پاش پیچ خورد و به زمین افتاد و بازیکن وستهم در صورتی که دروازه خالی بود توپ رو تو محوطه برای پائولو فرستاد اما وی توپ رو با دست برداشت و حاضر نشد در صورتی که تیمش بازی رو عقب بود ، دروازه اورتون رو باز کنه .
بعد از این حرکت پائولو جزو محبوبترین بازیکنان لیگ برتر شد و جایزه بازی جوانمردانه فیفا رو هم گرفت .

پائولو وقتی به لاتزیو برگشت بارها دچار محرومیت شد . فابیو که از نازیسم ها حمایت میکرد بارها بعد از گل با دادن سلام نازی به طرفدارای نژادپرست لاتزیو خودش و تیمش رو دچار محرومیت کرد .

پائولو فصل گذشته با بازی در چیسکو رم در سن 39 سالگی بازنشسته شد .

**

[JUVE_JOJO]

مطلب زیر 25-10-1376در روزنامه ابرار ورزشی چاپ شد و همین مطلب یه صفحه ای اولین آشنایی من بود با اسطوره ای که تا همیشه دوسش خواهم داشت هر چند تازه وقتی من فهمیدم فوتبال یعنی چی اون کفش هاشو آویزون کرد! ماجراجویی های پر سفید در این فصل المپیک مارسی برگ برنده ای بسیار گران قیمت در اختیار دارد،« فابریتزیو راوانلی» گلزن و بازیکن مشهور ایتالیایی در مدتی بسیار کوتاه در  قلب مردم شهر و هواداران باشگاه جاباز کرده است.ستاره مو نقره ای رقابتهای این فصل باشگاههای فرانسه از پوشیدن لباس المپیک مارسی احساس غرور می کند و عاشق فوتبال و طبیعت است... بر در و دیوار خانه های «مونیانو» هم رنگ های خاص خانه های ایتالیایی را می بینیم، دیوارهای سرخ و قهوه ای و دریچه های سبز... دهکده در قلب دره ای بسیار سبز، در نزدیکی «پروز» و در نیمه راه بین فلورانس و رم واقع شده است. روستاییان مونیانو بسیار مهربان و با محبت اند. راوانلی با غرور از دهکده زادگاهش حرف می زند:« عاشق صداقت و مهربانی و حالت روستایی ساکنان دهکده زادگاهم هستم، به همه احترام می گذارند، خود من هم این حالت روستایی را حفظ کرده ام...». فابریتزو در خانواده ای متوسط به دنیا می آید و بزرگ می شود. پدر کارمند و مادر در کارخانه پارچه بافی کار می کند. چهارده سال بیشتر ندارد که موهایش سفید می شود.«در خانواده راوانلی این ارثی است موها خیلی زود سفید می شود، من خیلی جوان بودم که پیر شدم. البته این موی سفید گاهی هم به کمکم می آمد. به عنوان مثال به من کمک کرد تا خودم را به تیمی که برادر بزرگم آندره آ و دوستانش تشکیل داده بودند، تحمیل کنم.» در این بازی ها که در زمین خاکی و بدون چمن انجام می شود، فابریتزیو درخشش خوبی دارد و خیلی راحت بر تیم مسلط می شود.« از همه بهتر بودم.می دانید،فوتبال در خونم است، من فوتبالیست به دنیا آمده ام. فکر می کنم از همان روزی که شروع به راه رفتن کرده ام با فوتبال هم آشنا شده ام.در دوران کودکی و نوجوانی ام فقط به بازی فوتبال فکر می کردم.اصلا نمی توانستم از بازی صرف نظر کنم.مادرم تقریبا از من ناامید شده بود، مخصوصا وقتی که می دید شب با توپ فوتبال به رختخواب رفته ام.» در مدرسه هم فابریتزیو دانش آموز خوبی است،او به درس تاریخ علاقه دارد،اما فوتبال را بیشتر دوست دارد.«محصل بدی نبودم.اما فکرم جای دیگری بود.فقط به بازی فکر می کردم...» عشق به فوتبال هم در خانواده راوانلی ارثی است.«پدرم از هواداران تیم پروز بود، اغلب با او به استادیوم می رفتم. اما من از هواداران یوونتوس بودم.هنوز هم روزی را که یوونتوس با شکست در برابر پروز عنوان قهرمانی را از دست داد بخاطر دارم. آن روز ساعتها گریه کردم و قسم خوردم که اگر فوتبالیست بشوم یک روز پیراهن راه راه سفید و سیاه را بپوشم...» خانواده راوانلی به توانایی های پرنده کوچک اما بلند پرواز خود ایمان دارند.«من عادت کرده ام که همیشه موفق باشم ، و فلسفه ام در یک کلمه خلاصه می شود: کار، فقط کار..» به این ترتیب فابریتزیو رویای بزرگش را تحقق می بخشد و در تابستان سال 1992 پس از سالها بازی در باشگاه های پروز(1989-1986) 90 بازی و 41 گل ، آلینو(ژوئن تا اکتبر 1989) 7 بازی ، کازرتانا(اکتبر 1989 تا سپتامبر 1990)، رجینا( سپتامبر 1990 تا ژوئن 1992) 66 بازی 24 گل، در اوج شهرت به یوونتوس منتقل می شود.« این تحقق رویای بزرگی بود که در تمام سالهای نوجوانی ام فکرم را مشغول می کرد، برایم باور کردنی نبود، احساس عجیبی داشتم، فکر می کردم خواب می بینیم، من فابریتزیو با بونی پرتیپ، آگنلی، و تراپاتونی دست می دادم، و با بازیکنانی بازی می کردم که در گذشته تنها با شنیدن نام آنها ساعتها در رویا فرو می رفتم. نه، اصلا یاورکردنی نبود!» در تورینو«پر سفید» باشگاه یوونتوس استعداد و توانایی هایش را به نمایش می گذارد، بال پرواز می گیرد و کارهای بزرگی انجام می دهد. بازیکن موفق و سخت کوشی است.« بازیکن یوونتوس باید خیلی کار کند. در این باشگاه در هر بازی و تمرین امتحانی بسیار سخت را پشت سر می گذاری.» در سال 1993 فاتح جام یوفا می شود. در فصل 95-1994 عنوان قهرمانی ایتالیاوفتح جام این کشور را به کارنامه اش اضافه می کند .او در بازیهای جام یوفا در برابر باشگاه سی.اس.کای صوفیه پنج گل برای یوونتوس به ثمر می رساند (یوونتوس فینال را دربرابر پارما از دست می دهد)و برای بازی با ناپل با زدن یک گل پیروزی را از آن باشگاه  خود می کند.یک سال بعد در فینال جام قهرمانان اروپا در برابر آزاکس با یک گل زیبا(زیبا نه، شاید مهمترین گلی که تا به امروز به ثمر رسانده ام)راه را برای پیروزی یوونتوس هموار می کند(وقتی جام را بلند کرده بودم احساس عجیبی داشتم. نوعی احساس قدرت احساس می کردم روی ابرها هستم...) با این حال این خوشی ها دیری نمی پاید ،یوونتوس به فابریتزیو وفادارنمی ماند واو را در لیست انتقالی ها قرار می دهد این یک خیانت است ؛(گیج شده بودم.اصلا نمی توانستم باور کنم . من برای ییونتوس بازی های خوبی انجام داده بودم وگل های زیادی زده بودم . رفتار سران ومسولان باشگاه غیر قابل توجیه بودبرای این بی احترامی خود دلیلی نداشتند) به این ترتیب در تابستان سال 1996 فابریتزیو چمدان های خود را به مقصد شمال انگلستان می بندد... (این مطلب بسیار طولانیه و صلاح دیدم تا این جاش که با نام یووه گره خورده بود رو بیارم.گرچه در ادامه پر سفید همچنان خوش درخشید و عالی بود!) ـــــــــــ **** ـــــــــــ

[GioVanni Agnelli]

سلام دوستان من آنجلو دی لیویو در 4 کاپ بزرگ فوتبال حضور داشت . یورو 1996 و یورو 2000 ، جام جهانی 1998 و جام جهانی 2002 . به ترتیب با ساکی ، چزاره مالدینی ، زوف و تراپاتونی در تیم ملی کار کرده . در این چهار جام مالدینی و نستا هم به مانند دی لیویو حضور داشتند . ضمنا ، دی لیویو لقبش سربازه ! با تشکر

[JUVE_JOJO]

غول سرد کالچو عاشق یوونتوس بود.(وشاید هنوز هم هست!) عاشق تورین و لیپی و تمرین های سختش. کمی زود از یووه رفت و من شک نداشتم اگه مدیرا نگهش می داشتن می تونس خیلی کارا بکنه.خیلی کارا...
21-5-1377 روزنامه ابرار ورزشی


*آیا از نتیجه تلاش هایت در این جام جهانی (1998) راضی هستی؟!
**نه, اصلا ...دوست داشتم بیشتر گل بزنم و در نیمه نهایی و فینال هم بازی کنم متاسفانه ما خیلی زود حذف شدیم.تاریخ یک بار دیگر برای ایتالیا تکرار شد این بار د ر مرحله یک چهارم نهایی ... اصلا خوب کار نکردیم.
*با بازی دفاعی چزاره مالدینی موافق بودی؟
**نه اما متاسفانه بسیاری از تیم ها با بازی دفاعی نتیجه می گیرند در بازی ما بیشتر روی دفاع تاکید شده بود برای گلزنی و حمله سرعت کافی نداشتیم.
*تو یکی از مهاجمان مورد علاقه مالدینی بودی با افکار او موافق بودی؟
**من در تیم جوانان و امید ایتالیا با چزاره مالدینی آشنا شدم و زمانی که در اخرین بازی ایتالیا در مرحله مقدماتی رقابت های قهرمانی امید های اروپادر سال 1994 گل پیروزی را به سویسی ها تحمیل کردم و مورد توجه او قرار گرفتم مالدینی مربی بزرگی است و در تصمیم گیری ها پیش ازآنکه به احساسات بها بدهد به منطق تکیه می کند به افکار او احترام می گذارم اغلب منطقی سنجیده و حساب شده عمل می کند .
*در مجموع چند بازی برای تیم امید ایتالیا انجام دادی؟
**19 بازی و 10 گل زدم
*تو در سال 1996 باشگاه آتالانتا را به مقصد یوونتوس ترک کردی و تا سال 1997 در خدمت این تیم بودیو از دوران بازی در یوونتوس چه خاطره ای داری؟
**یوونتوس بهترین و بزرگترین باشگاه ایتالیاست .در این باشگاه هر بازیکنی را وادار به کار می کنند.لیپی از بازیکنان ساده یک غول می سازد به زیدان نگاه کنید . اصلا با زیدان اروپای 96 قابل مقایسه نیست . زمانی که به یوونتوس منتقل شد بازیکن ساده اما با استعداد بود. اما امروز یکی از بزرگترین هافبک های اروپاست . لیپی زیدان ها و دل پیرو های زیادی ساخته است در یوونتوس از هز بازیکن خام و بی تجربه ای یک بازیکن بزرگ می سازند. یوونتوس تنها کارخانه ستاره سازی ایتالیاست. در طول مدتی که در این باشگاه بازی می کردم خودم را کشف کردم و به استعداد های پنهانم پی برم.
*ظاهرا خیلی به این باشگاه علاقه داری؟
**در این باشگاه من با صبر بردباری نظم قانون کار وتلاش آَشنا شدم. در کنار لیپی تازه به مفهم واقعی کار گروهی پی بردم فهمیدم که نباید از خودم انتظار داشته باشم 90 دقیقه بدوم و بازی کنم. یک بازیکن خوی می تواند 20 دقیقه بدود و مربی و تماشاگران را راضی کند. تا قبل از پیوستن به یوونتوس فقط با پای چپ بازی می کردم اما زیر نظر لیپی به تدریج یاد گرفتم که چگونه از پای راستم استفاده کنم. لیپی فوق العاده است...
*کنار آمدن با قوانین حاکم بر یوونتوس و تمرینات سخت این باشگاه کمی مشکل به نظر می رسد این طور نیست؟
**بله... اما تنها در چنین فضا هایی استعداد ها کشف می شوند و بازیکنان بسیار معمولی به قدرت می رسند. شرایط حاکم بر یوونتوس هر بازیکنی را جاه طلب می کند. میل به بازی در تیم های پر ستاره و بزرگ و کسب شهرت و افتخار به تو اجازه نمی دهد بی کار بنشینی نا خوداگاه به جنب و جوش می افتی دوس داری کار کنی وخودت را نشان بدهی بنابر این با همه چیز حتی با تمرینات سخت کنار می آیی. لیپی توانایی ها و استعداد های پنهان تو را از وجودت بیرون می کشد و به تو نشان می دهد.
*فکر می کنی بتواند جانشین خوبی برای مالدینی و دینوزوف باشد ؟
**تردیدی نداشته باشید. افکار خارق العاده لیپی از صفر همه چیز می سازد ایتالیا تنها در کنار او می تواند عصر طلایی دیگری داشته باشد
*در چه سالی به تیم ملی ملحق شدی؟ اولین بازی ملی ات را بیاد داری؟
**در سال 1997 به تیم ملی دعوت شدم و در 29 مارس در تری یست مقابل مولداوی بازی کردم و یک گل زدم
*به این تریب از تری یست خاطره خوبی داری؟
**بله. در اولین بازی ملی ام گلزنی کردم و به مربیان تیم نشان دادم می توانند روی من حساب باز کندد.
*آیا هرگر فکر می کردی در جام جهانی فرانسه مهاجم اول تیم ملی باشی؟
**نه. در ایتالیا من چندان محبوب نیستم و طرفداران چندانی ندارم.
*اما مالدینی در مصاحبه ای گفته بود وی یری تنها مهاجمی است که برای به هم انداختن دفاع حریف و خسته کردن مدافعان کافی است اما خبر از توانایی هایش ندارد!
**به نظر مالدینی احترام می گذارم و برایش ارزش قائلم . من از او در تیم امید و جوانان چیز های زیادی آموختم
*از کدام یک از گل هایی که در جام جهانی زدی بیشتر لذت می بری؟
**از گلی که در یک هشتم به نروژ زدم خیلی خوشم می یاد. در دقیقه 18 بازی دی بیاجو از میانه زمین توپ خوبی برایم فرستاد . قدر آن رادانستم و از آن یک گل ساختم
*قبل از بازی مرحله یک چهارم بسیاری عقیده داشتند ایتالیا فرانسه را حذف می کند. شما هم با چنین باوری وارد زمین شدید؟
**بله اما در 90 دقیقه بازی نتوانستین گل بزنیم و کار به وقت اضافی و ضربات پنالتی کشید. کابوس وحشتناکی بود. وقت اضافی و زدن پنالتی یک قرن طول کشید!آرزو می کردم هرچه زود تر کار تمام شود... واقعا یک کابوس بود!!
*در بازی با فرانسه خیلی ضعیف ظاهر شدید . کاملا دفاعی بازی می کردید.
**بله بیشتر ترجیح می دادیم روی ضد حمله ها کار کنیم
*در این بازی ها شما بیشتر در کنار دلپیرو و باجو بازی می کردید ترجیح می دادید در کنار کدام بازی کنید؟
**من معمولا با هر راه حلی کنار می آیم . در طول جام جهانی همه از دل پیرو و باجو حرف می زدندو کسی از وی یری حرف نمی زد. این دو در ایتالیا طرفداران بسیاری دارند اما من در ایتالیا چندان محبوب نیستم.با این حال توجه مطبوعات به دوستانم باعث نمی شود به آنها حسادت کنم و با آنها کنار نیایم . همیشه و در هر شرایطی به پیروزی ایتالیا فکر می کنم وانگهی من یک گلزن هستم بنابراین براین فرقی ندارد که در خط حمله در کنار باجو باشم یا دل پیرو. باید این را هم اضافه کنم از اینکه زیاده به من توجه ندارند دلخور نیستم این مساله فکر را حریف را منحرف می کند و به من اجازه می دهد راحت تر کار کنم
*.اما در پایان جام جهانی همه تو را با جی جی ریوا گلزن بزرگ ایتالیا در 1970 مقایسه کردند
**من و ریوا شباهت های غیر قابل انکاری داریم. ریوا هم مثل من چپ پا بود و در ایتالیا چندان محبوب نبود... اما فقط همین! او از سیاره دیگری بود. بازیکنی چون جی جی به ندرت متولد می شود او برای تمام مهاجمان ایتالیا افسانه است!
*تو خیلی کم حرف می زنی چرا؟!
**من فقط با زبان گل حرف می زنم و بازیکنان پر حرف زیاد موفق نیستند!