پرش به

به جامعه مجازی هواداران باشگاه یوونتوس خوش آمدید
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!

تصویر

دیـنـــو زوف - SuperDino

- - - - -

  • لطفا وارد حساب کاربری خود شوید تا بتوانید پاسخ دهید
143 پاسخ برای این موضوع

#1
Babak

Babak

    سمبل یوونتوس

  • اعضا
  • 6684 ارسال


دینــــو زوف

تصویر

Date of birth: 28.02.1942

Place of birth: Mariano del Friuli

Age: 71

Height: 1,82

Nationality: Italy

Position: Goalkeeper

Foot: right


تولـــد و عرصه باشگاهــی :::

28 فوریه 1942 صدای گریه دینو بود که در خانه آقای زوف کشاورز پیچید . خود زوف در جمله ای جالب می گوید : " اگر من یک دروازه بان نبودم ، هرگز نمی توانستم چیزی غیر از یک کشاورز شوم . " 14 سال بعد او تصمیم می گیرد که به تست بازیکن باشگاه های یوونتوس و اینتر برود . اما نکته جالب ماجرا وقتی است که او به علت کوتاهی قد در هر دو تست رد می شود . اما دینو نا امید نمی شود و در طی 5 سال تمرین مداوم 33 سانتی متر بر قد خود می افزاید و سرانجام در سال 1961 به باشگاه اودینزه می پیوندد . او در طی 2 سالی که در اودینه بود فقط و فقط 4 بازی در سری A ( + سی و چهار بازی در سری B ) انجام می دهد و در آخر تصمیم به ترک اودینزه می گیرد . سال 1963 ، زوف به تیم جدیدش ، مانتوا ، منتقل می شود .

زوف در 4 سالی که در مانتوا حضور داشت ، 131 بازی با پیراهن این تیم انجام داد . در سال 1967 بود که او در طی قراردادی به ناپولی پیوست و از این مرحله به بعد دوران جدیدی برای زوف شروع شد . پیوستن او به ناپولی خوش یمن بود و او براای اولین بار با پیراهن آتزوری به میدان رفت . حاصل کار پنج ساله ی دینو زوف در ناپل ، 143 بازی بود که هیچ افتخاری را برای او به همراه نداشت . بزرگ ترین لحظه ورزشی دینو ، در سال 1972 رقم خورد . جایی که او بالاخره با یوونتوس قرارداد امضا کرد و 11 سال به این تیم وفادار ماند .

زوف در دوران حضور خود در یوونتوس 479 بازی برای این تیم انجام داد و 355 گل نیز دریافت کرد . اولین بازی او برای یوونتوس مربوط به بازی با فوجیا در سال 1972 در چارچوب رقابت های کوپاایتالیا بود که با نتیجه سه بر صفر به نفع یووه به پایان رسید . آخرین بازی او برای یووه نیز در ماه مه سال 1983 در فینال جام باشگاه های اروپا و در مقابل هامبورگ برگزار شد که یوونتوس این بازی را با نتیجه یک بر صفر به تیم آلمانی واگذار کرد . بهترین عملکرد زوف برای یوونتوس در فصل 1976-77 روی داد که در آن زوف در 47 بازی تنها 29 گل دریافت کرد . در این فصل او به همراه یووه سری آ و جام یوفا (تنها افتخار اروپایی زوف در سطح باشگاهی) را نیز فتح نمود . این در حالیست که او به همراه یووه پنج بار دیگر جام قهرمانی سری آ و دو بار جام قهرمانی کوپا ایتالیا را نیز بدست آورد . نکته جالب اینکه سال های آخر حضور زوف در یووه مصادف بود با دوران نزول و افت بی سابقه میلان در تاریخ ایتالیا و دو بار سقوط این تیم به رقابت های سری بی (بار اول به خاطر رسوایی های بوجود آمده و به همراه تیم لاتزیو و بار دوم به واسطه نتایج ضعیف این تیم در مسابقات سری آ) .
در 479 بازی ای که زوف برای یوونتوس انجام داد 46 بار داوران علیه یوونتوس پنالتی گرفتند که زوف موفق به دریافت یازده پنالتی شد . همچنین زوف دو بار در سال های 1975 و 1983 در بازی مقابل تیم های فیورنتینا و آولینو گل به خودی وارد دروازه تیم یوونتوس کردد . این بازی ها با نتیجه چهار بر یک به سود فیورنتینا و سه بر یک به سود یووه به پایان رسیدند . جالبست که در طی این یازده سال و 479 بازی یوونتوس به همراه زوف تنها در سه بازی مقابل فیورنتینا ( 1975 چهار بر یک)، اینتر (1979 چهار بر صفر) و پاناتینایوکوس (1980 چهار بر دو) بیشتر از سه گل دریافت کرد . کابوس زوف در طی یازده سال حضورش دریووه پائولو پالوچی مهاجم فراموش نشدنی و اسطوره تیم تورینو بود . وی در طی سالهای 1972 تا 1977 هشت بار همراه با تیم تورینو موفق باز کردن دروازه زوف شد و بارها با این تیم یوونتوس و زوف را شکست داد .

بزرگ ترین و به یاد ماندنی ترین بازی زوف برای یووه مربوط می شود به بازی برگشت فینال جام یوفا در سال 1977 در مقابل اتلتیک بیلبائو. یوونتوس در بازی رفت در خانه خود با نتیجه یک بر صفر به پیروزی رسیده بود و در بازی برگشت با وجود شکست دو بر یک مقابل این تیم به علت گل زده در خانه حریف به مقام قهرمانی این مسابقات رسید. عملکرد تحسین برانگیز زوف در این دیدار و بخصوص پس از گل دوم اتلتیک بیلبائو در دوازده دقیقه پایانی از مهم ترین عوامل قهرمانی یوونتوس در این رقابت ها بود. دیگر بازی به یاد ماندنی زوف برای یووه مربوط می شود به بازی مرحله یک چهارم نهایی جام قهرمانان اروپا در سال 1978 در مقابل آژاکس هلند ؛ در حالی که بازی رفت و برگشت دو تیم با نتیجه تساوی یک بر یک به پایان رسید ، در ضربات پنالتی در حالی که آژاکس تیم میزبان بود ، زوف موفق به دریافت هر سه پنالتی بازیکنان آژاکس شد و یووه را به مرحله نیمه نهایی رساند . اگرچه یوونتوس در مرحله نیمه نهایی این رقابت ها با قبول شکست در مقابل کلوژ بلژیک از دور رقابت ها کنار رفت .

تلخ ترین خاطره زوف در دوران حضورش در یووه برمی گردد به فینال جام باشگاه های اروپا در سال 1983 که در دیدار مقابل هامبورگ شوت فیلیکس ماگات رویاهای زوف را برای کسب یکی از بزرگ ترین افتخارات در سطح باشگاهی بر باد داد . خود زوف در این باره چنین می گوید : " این ناامیدکننده ترین رویداد دوران ورزشیم بود . ما تیمی قهرمان بودیم . اکثر بازیکنانی که در سال گذشته جام جهانی را فتح کرده بودند به همراه پلاتینی و بونیک. ما بدون شکست به فینال رسیدیم ، ولی در پایان شوت ماگات همه چیز را خراب کرد . " در انتهای این فصل زوف با جام قهرمانی کوپا ایتالیا و تلخی شکست در فینال چمپیونزلیگ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد .

عرصه ملی

همان طور که در بالا اشاره کردم ، زوف اولین بازی ملی خود را زمانی که در ناپولی بود انجام داد . او برای اولین بار با پیراهن آتزوری در برابر بلغارستان به میدان رفت . در چهارمین بازی ملی خود در سال 1968 او به همراه ایتالیا فاتح جام قهرمانی اروپا شد ، اما دو سال بعد او در تیم ملی ایتالیا در مسابقات جام جهانی مکزیک جایی نداشت . آلبرتوزی در رقابت هایی که ایتالیا تا فینال آن پیش رفت جایگزین شایسته زوف بود . در جام جهانی 1974 زوف به تیم ایتالیا برگشت . اما با وجود عملکرد خارق العاده اش و عدم دریافت گلی در این رقابت ها ، ایتالیا در مرحله گروهی از دور رقابت ها کنار رفت. در جام جهانی 1978 زوف و ایتالیا در زمره بهترین ها بودند ، آنها حتی موفق به شکست قهرمان رقابت ها در مرحله گروهی شدند.

ولی در مرحله نیمه نهایی شوت 40 یاردی آری هان باعث حذف ایتالیا و صعود هلند به فینال رقابت ها شد. اما جام جهانی 1982 جام زوف بود . بعد از شروعی آرام با سه تساوی در مرحله گروهی ، ایتالیا با شکست رقبایی چون آرژانتین ، برزیل ، لهستان و آلمان غربی قهرمان شایسته جام لقب گرفت . او مسن ترین بازیکنی که تا بحال موفق به فتح جام جهانی شده است ( با 40 سال و 135 روز سن به عنوان کاپیتان تیم ملی ایتالیا ) و دروازه بانی که رکورد بیشترین دقایق متوالی گل نخوردن را داراست (از سپتامبر 1972 تا ژوئن 1974، 1142 دقیقه) .

افتخارات :::

باشگاهی :::

# 6 قهرمانی در سری A در فصل های ::: 1972-73,1974–75,1976–77,1977–78,1980–81,1981–82
# 2 قهرمانی در کوپا ایتالیا در فصل های ::: 1978-79, 1982–83
# یک قهرمانی در جام یوفا در فصل ::: 1976-77

ملی :::

# جام جهانی 1982
#جام ملت های اروپا 1968

فردی :::

# برنده Italy's Golden Player در سال 2003
# بهترین بازیکن 50 سال اخیر ایتالیا

تصویر


مربیگری :::

او پس از خداحافظی تا مدتی عضوی از کادر فنی تیم یوونتوس بود تا اینکه به سمت مربیگری تیم المپیک ایتالیا در مسابقات المپیک 1988 سئول منصوب شد . سپس در سال 1988 به عنوان سرمربی به یوونتوس برگشت و با این تیم یک بار دیگر جام یوفا را فتح کرد ، با این حال در پایان فصل 1989-90 از این تیم خارج شد . او در سال های بعد سه بار در مقاطع مختلف به عنوان سرمربی لاتزیو مشغول به کار شد و یک بار نیز در سال 2000 ایتالیا را تا فینال رقابت های جام ملت های اروپا هدایت کرد . هر چند در دیدار فینال فرانسه با ترزگه رویاهای این مرد کهنه کار را نقش بر آب کردند . آخرین تجربه مربیگری زوف هدایت کوتاه مدت تیم فیورنتینا در سال 2005 بود که بعد از شش ماه حضور در این تیم با عنوان شانزدهمی در سری آ به کار خود در این تیم پایان داد .

افتخارات دوران مربیگری :::

باشگاهی :::

# قهرمانی در کوپا ایتالیا در فصل 1989-90
# قهرمانی در جام یوفا در فصل 90-1989

ملی :::


هرچند بعد از زوف ایتالیا همواره دروازه بانان بزرگی مانند : والتر زنگا , پالیوکا , مارکه جیانی , بوفون , پروتزی و تولدو داشته است اما دینو , بوفون را وارث خود در دنیای دروازه بانان می داند . زوف در ایتالیا به مربی تدافعی معروف است , مثال بارز آن یورو 2000 و مخصوصا بازی در برابر هلند است . دینو زوف گوشه ای از قدرت ایتالیا و یوونتوس در تاریخ فوتبال است .

#2
Babak

Babak

    سمبل یوونتوس

  • اعضا
  • 6684 ارسال
من عاشق تاکتیک های تدافعی دینو بودم . واقعا مربی تدافعی به تمام معنایی بود و سیستم دفاع کاتاناچیو رو به تمام معنا در بازی ارائه میداد . من خیلی امیدوارم که دوباره زوف رو روی نیمکت ببینم و امیدوارم اگر لیپی به تورین نیومد زوف به عنوان سرمربی انتخاب بشه هرچند احتمالش از ضعیف هم کمتره ! البته اگر دینو سرمربی تیم بشه فکر کنم دیگه باید خواب بازی زیبا و پرگل رو ببینیم !

#3
bianco vino71

bianco vino71

    ستاره یوونتوس

  • اعضا
  • 7849 ارسال
خيلي مربي خوبي بود حيف كه خيلي زود كنار رفت از دنياي مربيگري اگه اشتباه نكنم آخرين باري كه مربيگري كرد سال 2005 با فيورنتينا بود البته احتمال اينكه موقت باشه زياده منم خيلي دوست دارم يه روز سرمربي يوونتوس بشه راستي بعد از مربي شدن من تا حالا نديدم بخنده اگه كسي تصوير خندوني ازش داره بزاره ;D

#4
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال

من عاشق تاکتیک های تدافعی دینو بودم .
واقعا مربی تدافعی به تمام معنایی بود و سیستم دفاع کاتاناچیو رو به تمام معنا در بازی ارائه میداد .
من خیلی امیدوارم که دوباره زوف رو روی نیمکت ببینم و امیدوارم اگر لیپی به تورین نیومد زوف به عنوان سرمربی انتخاب بشه هرچند احتمالش از ضعیف هم کمتره ! البته اگر دینو سرمربی تیم بشه فکر کنم دیگه باید خواب بازی زیبا و پرگل رو ببینیم !


سلام بابک جان
دقیقا حرف های منو زدی . من از سیستم دفاعی زوف خیییلی خوشم میومد .
امیدوارم به ایتالیا برگرده و در سری آ مربیگری کنه ، چنین مربیانی واقعا حیف هستند که دور از فوتبال باشند ، بخصوص ایتالیا که بهش نیاز داره .
با تشکر

#5
Babak

Babak

    سمبل یوونتوس

  • اعضا
  • 6684 ارسال
تو سایت یوفا دینو رو به عنوان بازیکن برتر تاریخ تیم ملی ایتالیا معرفی کرده .

واقعا دینو زوف و لئو یاشین در تاریخ نمونه هستند و فقط بوفون هستش که لیاقت پیوستن به این دو اسطوره رو داره .

تصویر



#6
Babak

Babak

    سمبل یوونتوس

  • اعضا
  • 6684 ارسال
دینو اولین بازی ملی خودش رو در سال 1968 در مقدماتی یورو 68 در برابر بلغارستان انجام داد و آخرینش هم در سال 1983 و در جریان رقابت های مقدماتی یورو 84 و در برابر سوئد برگزار کرد . تو 112 بازی ملی هم 84 گل دریافت کرد . **

#7
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال
کسی خبر نداره که زوف الان کجاست و چیکار میکنه ؟ هیچ خبری ازش نیست !!

#8
Drughi

Drughi

    ستاره یوونتوس

  • اعضا
  • 9091 ارسال
رکورد مسن ترین دروازه بان سری آ در اختیار دینو بود که مارکو بالوتا رکورد دینو رو زد ولی زوف همیشه بهترین بود حتی در سن 40 سالگی و کلی افتخار کسب کرده و رکورد بالوتا هیچ ارزشی نداره چون از درو دیوار میخورد.

#9
Drughi

Drughi

    ستاره یوونتوس

  • اعضا
  • 9091 ارسال


راستي بعد از مربي شدن من تا حالا نديدم بخنده اگه كسي تصوير خندوني ازش داره بزاره ;D


مانی اینم خنده زوف زمان مربی گری :دی: بعد از دو سال از ارسالت :Facepalm:
تصویر

البته تو تمرین اشک بازیکن هارو در میاورده :سوت: :np:

تصویر

#10
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال

دینو زوف در عرصه مربیگری :

از سال 1986 تا 1988 تیم المپیک ایتالیا ( زیر 23 سال ) رو سرمربیگری کرد،
در سال 1988 سرمربی یوونتوس شد، در هر دو سال با یوونتوس در سری آ چهارم شد، و در فصل 90-89، قهرمان جام یوفا و کوپا ایتالیا شد؛
بعد از 2 سال کار در یووه، به لاتزیو رفت و به مدت 4 سال سرمربی این تیم بود؛
دو سال اول نتایج خوبی نگرفت و جز تیم های میانه جدول بود؛ اما در فصل 93-92 تیم پنجم سری آ شد و در فصل بعد تیم چهارم؛
از لاتریو رفت و 2 سال بیکار بود تا اینکه دوباره با لاتریو به فوتبال برگشت؛
در فصل 97-96 با لاتریو چهارم سری آ شد و در پایان فصل سرمربی تیم ملی ایتالیا شد،
در یورو 2000 ایتالیا با تیم های بلژیک، ترکیه و سوئد هم گروه بود که با 3 برد به راحتی صعو کرد،
در مرحله یک چهارم نهایی رومانی رو پشت سر گذاشت و در نیمه نهایی به مصاف تیم قدرتمند هلند رفت،
و در یک بازی به یاد موندنی و با درخشش محض تولدو ایتالیا هلند رو در ضربات پنالتی شکست داد و به فینال رسید،
در بازی فینال در حالی که ایتالیا تا آخرین ثانیه های بازی 1-0 پیش بود از فرانسه، در نهایت به لطف قانون گل طلایی بازی رو 2-1 واگذار کرد و نائب قهرمان شد؛

زوف بعد از یک سال استراحت، برای سومین بار سرمربی لاتریو شد، اما چندان موفق نبود و جای خودش رو به مانچینی داد؛
بعداز 4 سال دوری از فوتبال در سال 2005 سرمربی فیورنتینا شد اما باز هم موفق ظاهر نشد و جای خودش رو به چزاره پراندلی داد،


زوف بعد از فیورنتینا تا الان مربی تیم دیگه ای نبوده،


#11
mamalexi

mamalexi

    بازیکن ذخیره یوونتوس

  • اعضا
  • 1655 ارسال
98 مربیه تیم ملی زف نبود چزاره مالدینی بود یورو 2000 زف بود با اون کاتاناچیو معروفش

#12
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال

درسته، تصحیح شد؛
نمیدونم چرا اینو نوشتم با اینکه همش چهره مالدینی تو ذهنم بود :دی:


#13
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال

زوف در مصاحبه ای از پراندلی حمایت کرده و گفته که تغییرات مثبت و خوبی رو در تیم ملی ایجاد کرده؛
زوف که چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان مربی یورو ( جام ملت های اروپا ) رو تجربه کرده گفته پراندلی باید درس بگیره از مسابقات قبلی ایتالیا در این جام؛

زوف از سالواتوره سیریگو هم تعریف کرده و گفته که دروازه بان مستعد و خوبی هست؛


#14
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال
رکوردهای دینو زوف :
*332 بازی پشت سرهم (2 بازی با لاتزیو و 330 بازی با یوونتوس).
*با 570 بازی در سری آ رکورد دار بود که بعدا توسط پالیوکا (592 بازی) و مالدینی (647 بازی) شکسته شد،
*رکورد دار گل نخوردن در تیم ملی با 1143 دقیقه.
*مسن ترین بازیکن تاریخ جام جهانی با 40 سال و 4 ماه و 14 روز (جام جهانی 1982).
*به همراه جیانپیرو کومبی (1934) و ایکر کاسیاس (2010) یکی از 3 دروازه بانی هست که به عنوان کاپیتان تیم قهرمان جام جهانی شده است.


افتخارات دینو زوف (بازیکن):
عرصه باشگاهی :
6 قهرمانی در سری آ به همراه یوونتوس - 2 قهرمانی در کوپا ایتالیا به همراه یوونتوس - 1 قهرمانی در جام یوفا به همراه یوونتوس.
عرصه ملی :
1 قهرمانی در جام جهانی 1982 - 1 قهرمانی در جام ملت های اروپای 1968.
فردی :
انتخاب شدن به عنوان بازیکن طلایی ایتالیا از سوی یوفا در سال 2004 - انتخاب شدن به عنوان یکی از 100 بازیکن برتر تاریخ فوتبال که از سوی فیفا انجام شد.

افتخارات دینو زوف (مربی) :
2 قهرمانی در کوپا ایتالیا به همراه یوونتوس و لاتزیو - 1 قهرمانی در جام یوفا به همراه یوونتوس.


#15
Drughi

Drughi

    ستاره یوونتوس

  • اعضا
  • 9091 ارسال
يه چيزي كه من در كليپها و فوتبال هاي قديمي از دينو زوف ديدم يك ضرب گيري اون بوده ! يعني واقعا يه توپ هايي رو يك ضرب ميگرفت كه صحنه اهسته و اون شوت ها رو هم به سختي ميشد ديد :1: مثلا استفانو تاكوني فوق العاده دروازبان خوبي بوده ولي يه خورده فانتزي باز هم بوده ! و توپ هارو خيلي قشنگ دفع ميكرده و دست برگردون هاي عالي داشته ولي زوف به نظرم خيلي ريلكس گلري ميكرده . :1:

#16
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال

کلا این یک ضرب گیری مدل دروازه بانهای ایتالیایی هست، یعنی من خیلی از دروازه بان های ایتالیایی رو دیدم که اینجوری هستند،
بوفون هم اگه دقت کرده باشید داره به این سمت میره،

زوف همون جوری که حسن گفت بخاطر این یک ضرب گیری هاش خیلی معروف بود، و البته جاگیری های فوق العاده ش،
خیلی خوشحالم که بوفون از این نظر هم داره خودش رو به زوف نزدیک میکنه و امیدوارم بهتر از زوف هم بشه.


#17
Guest_alessandro1985_*

Guest_alessandro1985_*
  • مهمان
زوف... بغایت خونسرد بوده .......خونسرد و شجاع... گلهایی رو که زوف توی جام 1978 دریافت کرده رو ... مرور که میکنم.... بدشانسی محض ازشون .. به چشم می یاد ... گلهایی خورده که هر صد سال یکبار اتفاق می افته ..بدشانسی اون و ایتالیا از این لحاظ به چشم می یاد ... همونطور که میدونید ... جام ملتهای 1968 رو فتح میکنه ... با یووه افتخارات زیادی کسب میکنه ... قهرمان جام جهانی 82 هم میشه تنها بازیکن ایتالیاست که هم قهرمان ملتها شده ... و هم قهرمان جام جهانی زف در زمه 100 بازیکن مطرح فیفا هم انتخاب میشه ... بعد از یورو 2000. یه مصاحبه انتقاد امیز از برلوسکونی .... باعث شد .. زوف تیم ملی رو رها کنه .. و استعفا کنه ...

#18
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال

زوف گفته یووه با برگشت بوفون جون تازه ای میگیره و به مراتب نسبت به قبل شانسش برای موفقیت بیشتر میشه.
گفته در فوتبال دروازه بان فقط از نظر فنی تاثیر نداره تو بازی، بلکه از نظر روانی هم میتونه تاثیر گذار باشه روی بقیه بازیکن ها و بوفون این ویژگی رو داره که تیمش رو به سوی موفقیت ببره.


#19
GioVanni Agnelli

GioVanni Agnelli

    -

  • ادمین
  • 21021 ارسال


امروز تولد دینو زوف افسانه ای هست،
69 ساله شد،


#20
Guest_alessandro1985_*

Guest_alessandro1985_*
  • مهمان
نمیدونم میتونید رویتش کنید یا نه ....

معرکه اس..







0 کاربر در حال خواندن این موضوع است

0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی