286 پاسخ برای این موضوع

[bianco vino71]

باجو هم مثل مالديني از بازيكنان استثنائي ايتاليا بود استثناء از اين نظر كه محبوبيتش فقط مختص به تيم باشگاهيش نبود باجو توي كل ايتاليا محبوب بود هنر فوتبال و شخصيت بسيار مطلوب باجو عامل اين محبوبيت بود منم مثل آقا فرشاد معتقدم باجو به مقتضيات شرايط زمان مجبور به جابجايي هاي زياد شد

[Orphée]

روبی باجو بعد از بوفون بازیکن مورد علاقه ی منه . همیشه به خاطر خاص بودنش دوستش داشتم .
باجو در عین ساده بودن پیچیده بود . تنها بازیکن ایتالیایی که در 3 جام جهانی مختلف با پیراهن آتزوری گل زده هیچوقت به حق واقعیش نرسید .
هیچوقت !

روبی با 56 بازی ملی تنها بازیكنیه كه از 6 تیم مختلف تو تیم ملی ایتالیا بازی كرده . واقعا جای افسوس داره كه روبی اینقدر كم برای تیم ملی بازی كرده . چقدر به اون تراپ كله سنگی گفتن كه روبی رو با خودت ببر جام جهانی . حتی طومار 1 میلیون امضائه هم تاثیری نداشت و كره و ژاپن رو با اون شرایط مفتضح ترك كردیم .

روبی خیلی سعی میكرد خودش رو آماده نگه داره . 37 سالش بود و علیرغم مصدومیت كهنه ای هیچ وقت رهاش نكرد عالی بازی میكرد . اونایی كه بازی دوستانه ایتالیا و اسپانیا در سال 2004 رو دیدن میتونن شهادت بدن روبی چطوری چشمها رو گِرد كرده بود! با 37 سال سن چطوری تیم رو اداره میكرد . البته تراپ اون یك بازی رو هم مجبور شد به باجو هدیه بده . وقتی دید روبی در اون سن هنوز چه شوق عجیبی برای بازی در تیم ملی داره گفت (( من باجو رو برای یك بازی خداحافظی به تیم ملی دعوت میكنم . فقط یك بازی ! روبی در یورو 2004 با ما نخواهد بود . ))

شاید هر كس دیگه ای بود روی حساب غرور ، همون بازی رو هم قبول نمیكرد . اما روبی عزیز تر از این حرفهاست و اومد و خوش درخشید و تشویق شد و تشویق شد و تشویق شد و تشویق شد . . .

آخه چرا روبی رو این همه آزار دادن ؟! روبی سال 93 بهترین بازیكن جهان و اروپا شد و سال بعدش هم دومین بازیكن جهان . اما چرا دیگه توی تیم ملی بازی نكرد ؟! چرا هیچ وقت رنگ جام ملتها رو ندید ؟! نه 92 ، نه 96 ، نه 2000 و نه 2004. . . باجو یك میهن پرست واقعی بود . وقتی بیشتر دلم میگیره كه میبینم كسانی مثل توتی حتی وقتی تیم بهشون نیاز داره بهش پشت میكنن . میشه به اینها اسطوره گفت ؟! اگر هم میشه ، مگر برای تیم باشگاهی خودشون . . . فیلم لئون رو احتمالا همه دیدید . استینگ شعر آخرش رو میخونه به نام Shape of my heart كه منو به شدت یاد روبرتو باجوی عزیز میندازه . روبی طور دیگه ای فكر میكرد . به شكل دیگه ای میدید . . . روبی یك هنرمند بود. یك عارف بود . . . كه با فوتبال عشق بازی میكرد !

With soccer I have the ability to do things differently," Baggio says. "That is why I admire Leonardo da Vinci. He was able to create things other people wouldn't believe in.
Also, I like Leonardo because" -- Baggio grins, his green eyes suddenly impish -- "like me, he wore number 10

اینها رو باجوی 40 ساله نگفته . حدود 23 سالش بوده !!

با تشکر

**

[Shaktak-Juve]

بازیکنی که همیشه رنگ عوض کرده اصلا جذاب نیست
باجو همه ی تیم ها رو یه سفر رفته!

اين تصور اشتباهه عزيزم...

ما تيفوسي ها چون اسمي مثل اسم دل پيرو رو جلوي چشممون داريم و اونو مي بينيم داريم اين حرف رو مي زنيم.ما عادت كرديم كه يه بازيكن فقط متلعق به ما باشه.ما تيفوسي ها داريم خودخواه مي شيم.مي خوايم همه‌ي زيبايي هاي يك اسطوره براي ما باشه و اين اشتباهه.اما اگر بازيكناي بزرگ به تيم هاي ديگر سفر نكنن و تيم ا يكنواخت باشن فوتبال بطور كل جذابيتش رو از دست مي ده.فكرشو كن مثلا سيسوكو(كه الان همه‌ي ما يوونتوسي ها داريم بهش عشق مي ورزيم) مي خواست كل عمرش رو توي ليورپول بمونه و از اون تيم خارج نشه اونوقت جذابيت از فوتبال مي رفت و يووه نمي تونست وسط فصلي يه ستاره به خودش اضافه كنه.تازه سيسوكو در قبال اسطوره هاي فوتبال هنوز خيلي كوچولو به حساب مي اد.

[Digitalman]

باجو بازیکن بزرگی بوده در این شکی نیست ولی وقتی 1 سال اینجا 1 سال اونجا باشه خیلی برای یک بازیکن بزرگ بده می تونست تو یه تیم بمونه و اسطوره بشه مثل الکس این رنگ عوض کردن در مورد بازیکن های آمریکای جنوبی صدق میگنه ولی نه برای بازیکنی مثل باجو که ایتالیایی هم هست

[juventus1985]

باجو ویرا ایزوگی مهاجمانی بودند که وقتی از یوونتوس رفتند دیگه نتوانستند اون درخشش یوونتوس را داشته باشتند

[10VE4EVER]

من که هنوز هم بزرگترین عشقم باجو است هیچوقت فراموشش نکردم و نمیکنم فوتبال رو باجو بهم فهموند با دیدن بازی هاش باجو در 2002 این تراپ احمق حقشو خورد در صورتی که در اوج بود میانگین گل زدن در هر 66 دقیقه رو داشت تو همون سال و تراپ بی اهمیت از روی اسم به این بزرگی گذشت.حیف شد که از یوو رفت اگر مربی وقت یوو سعی نمیکرد فقط از بین الکس و باجو فقط یکی رو بازی بده و هم زمان بازیشون نداد اگر از هر دو با هم تو زمین استفاد ه میکرد باجو هیچوقت از یوو نیمرفت حالا هم که اتز فوتبال رفته یه بار ازش اسم نمیبرند پارسال خودش گفت که همه او رو فراموش کردند در دوستان و به او زنگ هم نمیزنند جای بودای کوچک واقعا خالیه افسوس...

[bianco vino71]

خيلي جاها وقتي اسم تراپاتوني مياد يه پسوند احمق هم به دنبالش مياد تراپاتوني تا قبل از قهرماني يوونتوس به كربيگري كاپلو ركورد دار قهرماني با تيم هاي مختلف در سري آ بود تراپاتوني حتي با انتر هم قهرمان شده بود وقتي يه احمق به اشتباهش اعتراف مي كنه حتما ً اتفاق بزرگ و مهمي افتاده زماني كه روبي باجو يه جوان بي اسم و رسم بود تراپاتوني با ديدن بازي و اندام نحيفش اعلام كرد كه اين پسرك لاغر هيچ وقت فوتباليست نخواهد شد ولي سال ها بعد وقتي روبي بهترين بازيكن جهان شد همين تراپاتوني توي رسانه ها اعلام كرد كه درمورد روبرتو باجو اشتباه مي كرده و از باجو عذرخواهي كرد

[Babak]

ولی من معتقدم باجو به حق واقعیش بخصوص از وقتی که از یووه رفت نرسید . مصدومیت و یکمی هم حاشیه نشینی باعث شد روبی به حق واقعیش نرسه ولی واقعا محبوبترین بازیکن فوتبال ایتالیاست و حتی از مالدینی هم محبوبتره . یه شماره 10 به تمام معنا ...

[Babak]

تو بین دخترهای ایرانی محبوبترین بازیکن خارجی همین روبی باجو بود ! دقیقا یادمه که تو جام جهانی 94 همه دخترای دور و بر براش غش میکردن ;D کلا بخاطر چهره دلنشینش فوق العاده محبوب بود و بخصوص در نزد ایرانی ها ...

[luca vialli]

علت اصلی اینکه روبی از یووه رفت . ظهور نابغه ای به نام دلپیرو بود. ولی باجو یک اسطوره تو فوتبال ایتالیا بوده . اسطوره ای که حالا حالا ها از ذهن فوتبال دوستان پاک نمیشه . وقتی باجو برای جام 2002 به تیم ملی دعوت نشد روزنامه خبرورزشی تیتر زد ( باجو . افسانه ای که غروب کرد ) با این تیتر خیلی حالم گرفته شد و یاد جام جهانی 1994 افتادم جایی که باجو یه تنه ایتالیا رو برد فینال چقدر زمان زود میگذره .

[Babak]

حسرت میخورم که چرا 14-15 سال پیش اونقدر علم پیش رفت نکرده بود و من هم اونقدر سن و سال نداشتم که بتونم مثل امروز فوتبال رو پیگیری کنم و از باجو لذت ببرم !
روبی فقط یک نفر بود و دیگه خدا این لطف رو به عاشقای فوتبال نمیکنه تا اعجوبه ای مثل باجو رو به وجود بیاره .

من وقتی فوتبال رو شناختم 5 نفر اولین بازیکنانی بودن که شناختم و همه زندگیم شدن . والتر زنگا ، آتلیو لومباردو ، پائولو مالدینی ، فرانکو بارزی و الهه دم اسب روبرتو باجو ...

اینم یسری از علایق روبرتو هستش :

دین : بودا .
ماشین : مرسدس بنز ، جیپ .
رنگ : سبز .
غدا : پیتزا .
تفریح : شکار ، گوش دادن به موسیقی .
نوشیدنی : شراب فراگولینو .
حیوان : اردک .
بازیگر زن : شارون استون .
بازیگر مرد : روبرتو بنینی .
آهنگ های محبوب : هتل کالیفورنیا از اگلس و نوامبر راین از گونس روزس .
بازیکن محبوب کودکی : زیکو .

روبی 8 تا خواهر و برادر داره و البته پدرش فیوریندو هستش و مادرش ماتیلدا . پدرش شکارچی بوده و باجو هم از همون بچگی به همراه پدرش به شکار میرفته .

در ضمن اسم همسر روبی آندرینا فابری هستش که عشق و علاقه شون به هم تو ایتالیا معروف هستش . روبرتو دوتا هم فرزند داره که والنتینا دخترش هستش و ماتیا هم پسر کوچکش .

**

[Reza]

دون بندینی رو میشناسید ؟ ;D
هتتریکی ها میشناسنش تیم اول ایران رو داره،مدیر پارسفوتبال هم هست.
عاشق روبرتو باجوست.
این نوشته ی اونه،گفت اگر دوست داشتی اینجا هم بزارش،منم دیدم بد نیست ما که داریم ارشیوی از تاریخ یووه جمع می کنیم،
اطلاعات جامعی از یک عاشق باجو هم اینجا باشه.یکم ویرایشش کردم.یه کوچولو !
----

واقعیت كه مشخصه... الكس یه پدیده بود. اما مدیران یوونتوس بودن كه روبی رو بخاطر از دست دادن پنالتی 94 و علی الخصوص بودایی بودنش، از تیم ترد كردن. مدیرهای یهودی كه اصلا ازشون خوشم نیومده. یكیشون تراپ كله سنگی بود كه جزو دسته تندروهای مذهبی ایتالیاس. یه چیزی مثل این خشكه مقدس های ایران كه مثلا یه تار موی زن بیرون باشه فكر میكنن كثافت دنیا رو ورداشته و باید همه رو به راه خودشون هدایت كنن و خودشون هم آخرش مستقیم میرن بهشت! یادتون هست كه روی نیمكت تیم ملی آب مقدس میریخت كه از شر اهریمن محفوظ باشه؟! روبی رو هم به خاطر بودایی بودنش دوست نداشت و فكر میكرد برای تیم نحسی میاره. شاید فكر میكرد اگه جام 2002 رو بدون باجو بازی كنه دیگه مثل 3 دوره قبل توی پنالتی نمیبازن! كه الحق كه كاه تو مغز این بشر بود و با خفت و خواری تیم رو برگردوند ایتالیا. آخرش هم بیخیال این لجبازی بی فایده نشد و آخرین بخت روبی برای بازی تو یك كاپ معتبر رو ازش گرفت و به یورو 2004 نبردش. باجو هم 37 سالش شده بود و همون سال كفشهاش رو آویزون كرد...
روبی رو توی اون فینال به زور فرستادن تو زمین و پنالتیش رو هم مثل ماسارو و بارزی توی گرمای وحشتناك هوا خراب كرد و متاسفانه مقصر اصلی شناخته شد. اون هم كسی كه با چنگ و دندون ایتالیای تدافعی ساكی رو تا فینال بالا كشیده بود. احتمالا همه یادشون هست كه ایتالیای چزاره مالدینی رو چطوری از گروه ب جام 98 بالا آورد. ایتالیا كه توی بازی اول 2-0 از شیلی سالاس و زامورانو عقب افتاد و بعد روبی با یه پاس فوق العاده استثنایی به ویری و گرفتن پنالتی و زدن گل دوم بازی رو مساوی كرد! اگه ویدئوی اون بازی رو دارید حتما پاس گل اول رو دوباره چك كنید. مو رو به بدن آدم سیخ میكنه! خیلی هنرمندانه بود... جلوی فرانسه هم پنالتی اول ایتالیا رو زد اما صد حیف كه ضربه دی بیاجو به تیر دروازه خورد! بعد هم زوف و تراپ لعنت الله علیه اومدن كه اولی جز دفاع كردن چیزی از مربیگری نمیدونست و دومی هم خودش و عقایدش فسیل شده بودن. از اون طرف هم لیپی روبی رو فریب داد تا با اینتر تمدید كنه و یكسال دیگه از زندگی فوتبالیش رو حروم كرد. روبی تعریف میكرد یكبار كه رفتم تو زمین و یه پاس گل عالی به ویری دادم، زانتی و ویری به سمتم اومدن و از پاس تعریف میكردن، كه لیپی با عصبانیت از كنار زمین فریاد میزنه "چكار دارید میكنید؟ بهتره بجای این كارها به بازی خودتون بیشتر دقت كنید!"
این عوض كردن باشگاه هم خیلی براش گرون تموم شد. فلورانس رو به زور ترك كرد. از یوونتوس فراریش دادن. در حالی كه بهترین بازیكن جهان شده بود، بازیش نمیدادن و بهش پیشنهاد دادن یا 30% از قراردادت كم میكنیم یا برو! بعد برلوسكونی كه از ابتدا روبی رو میخواست موفق شد پیرهن میلان رو تنش كنه كه اونجا هم بعد از یك سال كاپلو اومد و همون اول كاری گفت باجو در بازی تیم من نقشی نخواهد داشت. سال بعد بولونیا رفت و 22 گل زد و به جام 98 رفت. بعد هم كه درخشید و موراتی كه همه سالها از روبی تعریف میكرد به آرزوش رسید و باجو اینتری شد. ابتدا با جیجی سیمونی همه چیز خوب پیش میرفت، اما...
بعضیا میگن چرا بین این همه تیم بزرگی كه همون باجو رو میخواستن به برشا رفت؟ خب روبی اهل بازی در خارج ایتالیا نبود. انتخاب برشا هم دلیلش وجود كارلو ماتسونه بود كه روابطشون مثل یه پدر و پسر بود. البته مصدومیت های زیاد زانوش اجازه بازی رو بهش نداد. مصدومیتی كه در سال اول پیوستنش به فیورنتینا براش پیش اومد و هیچ وقت هم خوب نشد! روبی بعد از خداحافظی گفت "من عاشق فوتبال هستم و نمیخوام تركش كنم، اما حیف كه برای ادامه دادنش نیاز به یك زانوی جدید دارم!"

روبی میگه بزرگترین اشتباه زندگیم ترك فلورانس بود. شاید فیورنتینا الان به این وضع نمی افتاد كه سری C بره و الان هم به زور چهارم بشه! كی میدونه؟!
روبی توی این 4 ساله هیچ فعالیت ورزشی نكرده. یا توی ویلای بزرگ آرژانتینش بوده یا بارها به عنوان سفیر FAO به كشورهای فقیر آسیایی سر زده و كمك كرده. الان هم میگه از بودن در كنار خانواده خیلی لذت میبره در حدی كه حسرت بازی كردن رو نمیخوره. اما من باور نمیكنم!
یك بار پیشنهاد داد كه مربی تیم جوانان ایتالیا بشه كه جوابی نگرفت. البته اون مال دوره تاریك فدراسیون قبلی و كارارو بود. الان اوضاع بهتر شده. بدش نمیاد مربی بشه. البته مربی تیمهای جوانان یك باشگاه. شاید به خاطر رابطه دوستانش با موراتی اینتری بشه. اما گفته كه نمیخوام مثل دوران بازیگریم دچار اشتباه بشم و باید حسابی فكر كنم!

راستی روبی یه پسر كوچیك دیگه هم داره به اسم لئوناردو! عكسش رو میذارم و همینجا تمومش میكنم كه ادامه پیدا نكنه. خسته كه نمیشم من!!!
[img width=480 height=268]http://i25.tinypic.com/2v2irh1.jpg[/img]

[Babak]

عالی بود ... نمیدونم تا حالا براتون اتفاق افتاده بخواین حرفی رو بزنید و توانش رو نداشته باشید ؟! نمیدونید باید از کجا شروع کنید ! این تمام حرفهای من بود که مدتها بود میخواستم بزنم ولی نمیدونستم چطور باید بگم ! باجو رو خراب کردن . اگر میذاشتن باجو فوتبالش رو بازی کنه دیگه هیچکس از پله و مارادونا حرفی نمیزد ! هیچکس از عشق من به این بشر خبر نداره جز خانوادم . هرچند چند روزه نمیتونم احساسم رو بهش پنهون کنم و آواتارم رو به چهره زیباش مزین کردم . باجو فوتبالیست نبود ! یکی از فرشتگان خدا بود که تو لباس فوتبال میخواست قلب ها رو تسخیر کنه . هیچکس تو تاریخ به گرد پای روبی نمیرسه و نمیتونه برای ایتالیا باجو بشه . نمیدونم در وصفش چی بگم ولی فقط میخوام دوباره بگم که توی تاریخ دنیا مثل روبرتو نبوده و نیست و نخواهد بود ...

[bianco vino71]

من به عنوان یه بیننده حرفه ای فوتبال این کار رو هم زمان با درخشش مارادونا در جام جهانی 1986 مکزیک شروع کردم ولی همیشه گفتم تنها فوتبالیستی رو که میشه با مارادونا مقایسه کرد کسی نیست به جز روبرتو باجوی افسانه ای شاید مارادونا رو بهترین بازیکن تاریخ بدونم ولی تنها با شنیدن اسم روبرتو باجو احساساتی میشم واسه تمام اتفاقات تلخی که واسه این انسان و بازیکن ارزشمند به وقوع پیوست

[luca vialli]

انصافا روبی بعد از مارادونا بهترین بازیکن دنیاست . اگه مارادونا تو جام جهانی 86 یه تنه آرژانتین رو تا فبنال برد و قهرمان کرد . روبرتو باجو هم تو جام 94 ایتالیا رو یه تنه تا فینال برد و قهرمان نکرد . اونقدر باجو خوب و استثنایی بود که من تمام عکسا و پوستراشو هنوز هم نگه داشتم.

[Babak]

باجو از مارادونا هم بهتر بود ...

[luca vialli]

نه بابک اشتباه نکن مارادونا افسانه بود . افسانه ای که هرگز کهنه نمیشه

[Babak]

باجو هم افسانه بود . افسانه ای که دیگه متولد نمیشه و فقط باید تو کلیپ های ویدئویی ازش لذت برد .

[Babak]

ولی من هرچی سرچ کردم جای خاصی ندیدم که باجو پسری به اسم لئوناردو داشته باشه ! حتی تو سایت خودش هم فقط اسم دوتا از بچه هاش یعنی ماتیا و والنتینا رو نوشته .

[GioVanni Agnelli]

سلام دوستان من رئیس باشگاه برشا گفته که روبرتو باجو به زودی مربی این تیم میشه ! با تشکر