286 پاسخ برای این موضوع

[GioVanni Agnelli]

روبرتو باجو ، متولد کالدونوی ایتالیا در سال 1967 .
بودای کوچک ایتالیا فوتبال خودش رو از تیم ویچنزا شروع کرده و سپس نیز فیورنتینا . بازی های خوب باجو در فیو سبب شد تا مسئولین یوونتوس در صدد جذب این بازیکن برآیند .
سر انجام در سال 1990 باجو با مبلغی بالغ بر 19 میلیون به یوونتوس پیوست و این آغاز حماسه آفرینی ها و شکوه برای او و یوونتوس بود !
باجو 5 سال در یوونتوس موند و طی 201 بازی ، 115 گل برای یوونتوس به ثمر رسوند .
انتقال باجو از یووه به میلان ، اونم میلانی که دل خوشی از باجو نداشت همه رو شوکه کرد ! در میلان دوران چندان خوبی رو نداشت و به ترتیب به باشگاه های بولونیا ، اینتر و برشا نقل مکان کرد . در آخر نیز در سال 2004 از فوتبال خداحافظی کرد .
باجو طی 22 سال فوتبال خود ، 644 تا بازی انجام داد که 291 گل تونست به ثمر برسونه .
باجو در تیم ملی نیز 56 بازی به انجام رسونده که موفق شده 27 گل به ثمر برسونه .
باجو در سه جام جهانی ( 90 ایتالیا - 94 آمریکا و 98 فرانسه ) شرکت داشته است .


افتخارات کسب شده همراه یوونتوس : قهرمانی کوپا ایتالیا در سال 1995 - قهرمانی جام یوفا در سال 1993 - قهرمانی در سری آ در سال 1994-1995 .

خلاصه ای از روبرتو باجو :
نام : روبرتو ( Roberto )
نام خانوادگی : باجو ( Baggio )
تاریخ تولد : 18 فبریه 1967 ( 41 ساله )
محل تولد : کالدونو . ایتالیا
قد : 174 سانتی متر

[Rey]

روبرتو باجو در 18 فوريه 1967 کالدونو به دنيا آمد...
وي از تکنيکي ترين و محبوب ترين بازيکنان دنيا در دهه 90 و اوايل دهه 2000 است...
با تيم ملي ايتاليا در 3 جام جهاني بازي کرده و تنها بازيکن ايتاليايي است که در 3 دوره اين رقابت ها موفق به گلزني شده است...
در جام جهاني 1994 بهترين بازيکن ايتاليا بود و اين تيم را به فينال رساند اما او نيز از 3 بازيکني بود که پنالتي را از دست دادند و اين افتخار را به برزيلي ها باختند...
در سال 1993 بهترين بازيکن اروپا و بهترين بازيکن جهان انتخاب شد...
هنگامي که جوان تر بود توجه شديدي به فوتبال داشت و بيش از 9 سال در باشگاه هاي جوانان به صورت محدود و مکاني بازي کرد و بعد از زدن 6 گل در يک بازي به وسيله آنتونيو مورا ترغيب شد تا به ويسنزا بپيوندد.
در سال 1982 فوتبال را از باشگاه محلي ويسنزا د Serie C به صورت حرفه اي آغاز کرد.
فيورنتينا در سال 1985 به او توجه کرد و در طول سال هاي بازي در فيورنتينا طرفداران را وا داشت که او را به عنوان يکي از بهترين بازيکنانشان قبول کنند...
اولين حضور خود را در سري آ در برابر سمپدوريا در 21 سپتامبر 1986 تجربه کرد و اولين گلش را در اين ليگ در 10 مي 1987 در برابر ناپولي زد...
در سال 1990 با 15 ميليون دلار آمريکا رکورد فروش بازيکن را شکست و به يوونتوس رفت... به دنبال اين ماجرا شورشي اساسي در خيابان هاي فلورنس رخ داد و 50 نفر مصدوم شدند... باجيو در جواب طرفدارانش گفت: من وادار بودم اين انتقال را قبول کنم...
در سال 1993 تنها افتخار اروپاييش را با کمک به يووه براي جام يوفا برد.
در سال 1995 اولين قهرماني سري آ را با يووه تجربه کرد و اين اولين قهرماني از افتخارات زياد يووه در دهه 90 بود.
بعد از پا فشاري هاي شديد برلوسکوني به ميلان پيوست. در آن زمان ممکن بود به منچستر يونايتد يا بلکبرن انگليس برود اما از اين 2 باشگاه پيشنهاي جدي دريافت نکرد.
به ميلان کمک کرد و اولين بازيکني شد که با تيم هايي مختلف پشت سر هم قهرمان سري آ شد...
باجیو در دوره بده به یووه رفت و در سالهای بعد در 2005 معلوم شد او در واقع قرار بوده به میلان برود اما وکیلش بدون اطلاع او قراردادش را با یوونتوس به اتمام رسانده است.
در 1997 برای احیای دوباره به بولونیا رفت و با زدن 22 گل در آن سال برای جام جهانی 1998 جای دلپیروی جوان و محبوب را در ترکیب 11 نفره ایتالیا گرفت.
در سال 1998 قرارداد تأسف باری را با اینتر میلان بست... وی از بازیکنان محبوب لیپی نبود و به ندرت به او بازی داده می شد...
این امر باعث شد جایگاهش را در تیم ملی از دست بدهد اما هر موقع که به زمین می رفت طرفداران را نا امید نمی کرد...
وی برای آمادگی به خاطر حضور در جام جهانی 2002 به برسیکا رفت اما مصدوم شد و با اینکه به طرز معجره آسایی تا قبل از پایان فصل خوب شد ترپتونی مربی ایتالیا او را
به کره و ژاپن نبرد...
تا قبل از بازنشستگی با برسیکا ادامه دادو آخرین بازی را در سن سیرو مقابل آث میلان بازی کرد.
با 205 گل در سری آ پنجمین گلزن برتر این رقابت هاست...
300 مین گلش را در 16 دسامبر 2002 زد و اولین نفری بود که در 50 سال اخیر به این مقام برجسته رسید...

***

افتخارات و بعضی آمار:

با ویسنزا:
قهرمانی در Serie C در 1984- 85

با یوونتوس:
قهرمانی جام حذفی در 1995
قهرمانی در یوفا در 1993
قهرمانی سری آ در 1994- 95

با آث میلان:
قهرمانی سری آ در 1995- 96


* 318 گل در تمامی رقابت ها
* رکورد دار ایتالیا با گل کردن 76 پنالتی از 91 پنالتی
* 32 گل زده در رقابت های اروپایی
* 9 گل در فینال های جام جهانی ( 90 ایتالیا, 94 آمریکا و 98 فرانسه)
--------------------------------------------------------------------------------------

ترجمه: علی
منبع: http://en.wikipedia..../Roberto_Baggio

ــــــــــــــــــــــــــــ
****
ــــــــــــــــــــــــــــ

[MNGB10]

وای این بازیکن کولاکه...عشق منه فوق العاده است اگه هنوز هم بازی می کرد الان تیم ملی بود.من بازیش را در زمانی که در یووه بود خیلی ندیدم میشه یک مقدار درباره نوع بازیش زمانی که در یووه بود توضیحاتی بدید؟

[Rey]

تنها چیزی که من می دونم: 1. تکنیک در حد مرگ! 2. مثل رونالدو تو تیم های رقیب خیلی رفته بوده!! رونالدو: بارسا, اینتر, رئال, میلان! باجو هم که گفته شد!!

[bianco vino71]

بعد از مارادونا محبوب ترين بازيكن مورد علاقه منه باجو رو تنها كسي مي دونم كه ميشه با مارادونا مقايسه ش كرد باجو تا زماني كه يوونتوس بود خودش يه تيم بود باجو قرباني خواسته هاي مديران يوونتوس شد اگه اون روزها واسه نقل و انتقال بتزيكنا پول هاي امروزي رد و بدل ميشد تا ساليان سال كسي نمي تونست ركورد خريد باجو رو بشكنه

[adey]

امار حضور روبرتو در یوونتوس

در طول 5 فصل حضور باجو در یووه او توانست در 200 بازی برای یووه امار فوق العاده 115 گل را به جای بگذارد

باجو اولین بازی خود را برای یووه در سوپر کاپ ایتالیا در سال 09/01/1990 در مقابل ناپولی انجام داد که ان بازی 5-1 به سود ناپولی به پایان رسید

اخرین دیدار باجو برای یوونتوس در سری ا در تاریخ 05/21/1995 مقابل پارما بود که یووه ان بازی را با نتیجه 4-0 پیروز شد

[Fatman]

خيلي‌ها باجو را به خاطر با از دست دادن پنالتي در فينال جام جهاني 94 به ياد مي‌آورند. ولي خيلي كم هستند افرادي كه بدونند باج بهترين پنالتي زن در سري آ بوده و آمار در صد پنالتي‌هايي كه گل كرده از مارادونا هم بالاتره. باجو در حذف ايتاليا در جامهاي جهاني 90 و 98 نيز پنالتي زد كه گل شد و در دو جام 94 و 98 در طول بازي هم پنالتي را گل كرد. همه اينها را من با جزئيات به خاطر مي‌آورم. اين بازيكن براي من موردعلاقه‌ترين در تاريخ فوتبال بوده. فقط يك نقطه تاريك كوچولو داره و اون هم اين هستش كه براي اينتر بازي كرده.

[bianco vino71]

ليپي نقش زيادي در رفتن باجو به انتر داشت وقتي ليپي به انتر رفت به باجو قول داد درصورت پيوستن به اين تيم منفور مي تونه به بازيكن ثابت تيم تبديل بشه البته ليپي هيچ وقت به قواش عمل نكرد واسه من خيلي جالبه كه چرا ليپي هم كه به تيم رقيب يعني انتر رفت چرا هيچ وقت مورد نفرت هواداران يوونتوس واقع نشد تازه احترام خاصي در حال حاضر بين هواداراي يوونتوس داره

[Shaktak-Juve]

هيچوقت باجو رو فراموش نمي كنم.ولي نسبت بهش يه نگاه تلخ دارم و دليلش هم اون پنالتي لعنتيه...

[یوونتوس1985]

با اینکه 9 سالم بود ولی همیشه اون صحنه پنالتی باجو رو تو یادمه. اما خراب کردن اون پنالتی باعث نشد که از محبوبیتش نزد من کاسته بشه. ولی امیدوارم به عنوان مدیر به اینتر نره چون اون زمان نمیدونم چه حسی نسبت بهش خواهم داشت

[bianco vino71]

با سقوط يوونتوس به سري آ اولين اسمي كه واسه مديريت باشگاه مطرح شد روبرتو باجو بود خيلي خوشحال شدم ولي حيف كه عملي نشد

[Fatman]

خيلي‌ها ياجو رو عامل باخت ايتاليا در فينال جام جهاني 94 مي دونن. در حاليكه باره‌سي و ماسارو هم پنالتي‌ها را هدر داده بودند و حتي اگر پنالتي باجو گل هم ميشد هنوز برزيل يك پنالتي داشت كه با گل كردن اون باز هم قهرمان ميشد.

[bianco vino71]

يه چيز ديگه هم اينكه باجو رو اون بازي به زور آمپول و مسكن هاي قوي فرستادن توي زمين حتي شايعاتي بود كه باجو شرايط بازي كردن نداشت ولي به خاطر قراردادهاي تبليغاتي مجبور بودن بفرستنش توي زمين به نظر من اون سال ايتاليا اصلا ً نمايشي در حد خودش نداشت مخصوصا ً وقتي كه باره زي بزرگ بعد از بازي اول مصدوم شد و تا فينال توي هيچ بازي ديگه اي شركت نكرد (جالبه كه ايتاليا فقط همين دو بازي رو باخت) اون سال انقدر باجو خوب بود كه به جرات ميشه گفت يكتنه ايتاليا رو به فينال رسوند

[GioVanni Agnelli]

سلام دوستان من البته من جام جهانی 94 رو به یاد ندارم اما بعدا بازی رو دیدم . منم معتقدم از دست دادن پنالتی باجو باعث از دست دادن جام نشد ، بلکه بهش سرعت داد ! یعنی برزیل شانسش بیشتر بود ! یه پنالتی دیگه داشت و ... من منکر بازی های خوب باجو نمیشم ولی حس خوبی بهش ندارم ؛ شاید بخاطر اینه که زیاد تیم عوض کرده ! با تشکر

[bianco vino71]

آخه مي دوني چيه باجو از نظر شخصيتي آدمي نبود كه چنين كاري انجام بده متاسفانه جابه جايي هاي باجو بيشتر به خاطر اين بود كه زمان داشت از دست مي رفت و توي اون سن و سال مي تونست واسه يكي از بزرگترين بازيكنان تاريخ خطرناك و به معناي تمام شدن باشه مثلا ً زماني كه باجو به انتر رفت به خاطر قول هايي بود كه مارچلو ليپي بهش داد ولي وقتي به يه نيمكت نشين تبديل شد مطمئنا ً خيلي سخت بوده واسه ش كه از تيم ملي هم دور بشه هرچند نبايد از مصدوميت هاي پي در پي و طولاني باجو هم بي تفاوت گذشت

[GioVanni Agnelli]

هرچند نبايد از مصدوميت هاي پي در پي و طولاني باجو هم بي تفاوت گذشت

سلام مانی جان
درسته ، اتفاقا منم میخواستم بگم ، مصدومیت های پی در پی باجو هم نقش زیادی داشت در روند نزولیش .
یادمه حتی مصدومیت های جزئیش هم چون پشت سر هم بود طولانی میشد و کلا دیگه باجو سابق نشد .

اما دلیل دوریش از فوتبال رو نمیدونم ، اصلا ازش خبری نیست ، به نظرم میتونست مربی و یا مدیر معتبری بشه .
همون جوری که هم که خودت گفتی یکی از اولین کسانی بود که بعد از سقوط یووه ، برای مدیریت تیم مطرح شده بود .

با تشکر

[mamalexi]

در این که باجو یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ ایتالیاست شکی نیست ولی خودش هم یه مقدار باعث از بین رفتن خودش شد باجو از یووه به میلان و میلان به اینتر رفت که این سبک تعویض باشگاه باعث افتش شد باجو به خاطر اینکه داشت نیمکت نشین جوانی جویای نام به اسم دلپیرو میشد یووه رو ترک کرد در حالی که میتونست چند سال دیگه یا تا اخر عمر فوتبالیش تو یووه بمونه یه چیز جالب دیگه اینکه باجو وقتی از فیورنتینا به یووه میاد باعث میشه بین طرف دار های دو تیم مشاجره و جدال های سختی صورت بگیره و باعث شورش میشه

[Fatman]

باشگاه عوض كردن‌هاي باجو مقتضاي شرايط بود و نميشه به اون ايراد گرفت. با اون سني كه داست و شرايطي كه براش پيش ميومد مجبور بود اين كار رو بكنه.

[Digitalman]

بازیکنی که همیشه رنگ عوض کرده اصلا جذاب نیست باجو همه ی تیم ها رو یه سفر رفته!

[Fatman]

به اين راحتي نميشه قضاوت كرد. باجو به خاطر تكنيك ناب، هوش بسيار بالا و شخصيت عالي يكي از بهترين بازيكنان تاريخ ايتالياست. هرچند در اينتر هم بازي كرد اما من خيلي بهش علاقه دارم.