3 پاسخ برای این موضوع

[GioVanni Agnelli]

- امروز، ۱ نوامبر و تولد یووه‌ هست.
این تاپیک جنبه آرشیوی داره و از دوستان میخوام که چند خطی درباره یووه بنویسند.
تاپیک هیچ وقت قفل نمیشه و همه دوستان این اجازه رو دارند که درباره یووه و عشقشون به این تیم صحبت کنند.

[Orphée]

همه یوونتوس رو با دل پیرو و بوفون و پلاتینی و... میشناسن ولی بنظرم نقش "سرباز" ها تو یوونتوس انکار نشدنیه.

 

کساییکه تکنیک یا استعداد متمایزی نداشتن ولی سرشونو میذاشتن جلوی توپ و خودشون رو فدای دیگران میکردن ؛ افرادی مثه پادوئین ، لیخی ، په په ، پسوتو ، دی لیویو و...

 

صد البته اگه هوش و تکنیک باجو و ندود و زیدان نبود ، پشتکار این بازیکنا هم به جایی نمیرسید ولی بنظرم با همین "سربازها" بود که یوونتوس شدیم!

[mory]

یوونتوس برای من بیشتر یک گروه همدل و هماهنگ رو تداعی می کرده ...
هماهنگی و تلاش تا سر حد امکان .
حتی باجو ، دل پیرو ، ندود ، بوفون ، زیدان و ... هم مثل یکی از دانه های این زنجیر گرانبها بودند که تیم برای اونها بازی نمی کرد بلکه اونها بودند که برای هدف تیم بیشتر تلاش می کردند .
البته اون یوونتوسی که من می شناختم رو امروز دیگه پیدا نمی کنم ...

[drughi1990]

با موری عزیز موافقم و نظر من بهش نزدیکه و چیزایی رو که گفت قشنگ دیدگاه من برای انتخاب یووه بود ما تیمی بودیم همواره که بازیکنان بزرگی داشتیم ولی هیچ وقت به بازیکن خاصی محدود نمیشدیم و از همه قابلیتاشون برای تیم استفاده میکردیم شما تیم 2004 رو بیاد بیارین چقدر پر ستاره بود ولی به هیچ کدوم وابسته نبودیم مثلا ندود توی چک بتنهایی همه کاره بود ولی توی یووه در غالب تیم بازی میکرد مثالهی زیادی میشه زد. برای همینه من هیچگاه گارد خاص و تعصبی روی بازیکن خاصی ندارم میخواد ایتالیایی باشه یا هر کس از نظر من هر بازیکنی رو میشه جایگزین کرد مهم اینه فلسفه و ذهنیت یوونتوس تغییر نکنه