پرش به

به جامعه مجازی هواداران باشگاه یوونتوس خوش آمدید
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!

تصویر

هفته سی و پنجم سری آ : یوونتوس 2 - 1 ونتزیا


  • لطفا وارد حساب کاربری خود شوید تا بتوانید پاسخ دهید
4 پاسخ برای این موضوع

#1
Dreamer

Dreamer

    بازیکن اخراجی

  • اعضا
  • 6036 ارسال
  • LocationKhorram Abad

هفته سی و پنجم سری آ ایتالیا


20220424_163609_8cnq.jpg

Juventus - Venezia

زمان برگزاری : یکشنبه، 11 اردیبهشت 1401

ساعت : 15:00 به وقت ایران

مکان : آلیانز استادیوم


  • حامد, mory, eⁿzº و 6 فرد دیگر از این پست تشکر کرده اند
<p>ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...</p>

#2
Dreamer

Dreamer

    بازیکن اخراجی

  • اعضا
  • 6036 ارسال
  • LocationKhorram Abad
تیم بیستم جدول رو با بدبختی بردیم! مثل بازی رفت داشت پیش میرفت مخصوصا سوپرگلهای آرامو ک تو هر دو بازی وارد دروازه شزنی ملعون شد! دو بازی اخیر رو شانسی بردیم کاملا... سه بازی آینده خیلی سختن فکر نکنم بتونیم ناپولی رو بگیریم برد دیروزشون کار رو خراب کرد... احتمالا امشب رم امتیاز بده و تکلیف سهمیه مشخص بشه...
  • saeed-nedved, حامد, mory و 7 فرد دیگر از این پست تشکر کرده اند
<p>ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...</p>

#3
satfootball

satfootball

    تیفوسی یوونتوس

  • اعضا
  • 4139 ارسال

چقدر ملسه این سازمان دفاعی...

 

باید به این یانگستر یعنی میرتی مجال بیشتری داد..بازیکنی که فوتبال رو به جلو را اجرا میکند و در حملات ابداع و نواوری دارد.

هر دو گل با یک سری فعل و انفعال پس از دو سانتر میرتی حادث شد.


  • حامد, eⁿzº, tecra و 5 فرد دیگر از این پست تشکر کرده اند

در فوتبال نهاوند مرغ یک پا دارد :45: :45: :45:


#4
حامد

حامد

    ستاره برتر فـروم

  • ستاره برتر فروم
  • 3579 ارسال

و خدا لئوناردو را براي اين روزهای ما آفريــــد . . .

 

بازي مقابل ونتزيا از آن تقابل‌هاي كلاسيكي بود كه مي‌توانست هزار و يك مشكل براي يووه ايجاد كند؛ از همان جنس تقابل‌هايي كه در آن تيمي گمنام و قعرنشين، سخت‌ترين دردسرها و دشواري‌ها را بر سر تيمي صاحب‌نام‌تر آوار مي‌كند.

 

شيرهاي بالدار البته در رسيدن به مرزهاي اين قانون نانوشته كوتاهي نكردند و در آزار بانو‌ي پير چيزي كم نگذاشتند. بيانكونري هرچند در ابتدا شبيه تيمي بازي كرد كه عطش كسب يك پيروزي پر گل دارد اما در ادامه شمايل تيمي را گرفت كه به حفظ برتري تك گله‌اش بسنده كرده.

 

جنگيدن تا واپسين لحظه براي خلق و حفظ پيروزي حتي پس از گلزنيِ حريف، از معدود دستاوردهاي تيم بود. در اين بين، تماشاي دقيق‌تر فابيو ميره‌تي نيز از ديگر نكات جالب اين بازي بود؛ بازيكني كه البته نمي‌توان مدعي شد بازي منحصربه‌فردي را از او شاهد بوديم.

 

ونتزيا نيز الحق موقعيت‌هاي فراوان و خطرناكي روي دروازه يووه ايجاد كرد. هافبك هجومي و پرانگيزه‌ي ونتزيا؛ «ماتيا آرامو» آشكارا تلاش داشت با شوت‌زني قفل دروازه يووه را باز كند اما شوربختانه هيچ مقابله و تقلايي براي كنترل اين ميل سيري‌ناپذيري او پي‌ريزي نشد و در حاليكه در اوج خوش‌شانسي چند ضربه‌ي مهلك و سركش او به تور دروازه‌مان ننشست اما در نهايت او موفق شد شيوه‌اي كه براي رسيدن به هدف انتخاب كرده بود را به يوونتوس تحميل كند.

 

پيروزي يوونتوس در مقابل ونتزيا برد خوبي به حساب نمي‌آيد اما وقتي به مزه سه امتياز مهمش در زير دندان‌هاي‌مان فكر مي‌كنيم، تلخي نمايش‌مان را بر حلاوت امتيازش تحمل مي‌كنيم. شايد شكست در اين بازي، احوالات تيم در بازي‌هاي فوق‌العاده مهمِ باقيمانده را برهم مي‌زد و حتي مشكلات نابهنگامي در راه فتح كوپا ايتاليا برايمان ايجاد مي‌كرد. چاره‌اي نيست جز به فال نيك گرفتن فرجام بازيِ نه‌چندان خوش‌منظرمان مقابل ونتزيا.

 

سرانجام در روزي كه آماده و چه‌بسا مستحقِ‌توقفـــي دردناك مقابل قعرنشين سري A بوديم با امدادي الهي موفق به رستگاري شديم؛ در سالگرد روزي كه خدا در آن لئوناردو بونوچي را براي يوونتوس آفريد.


  • Orphée, eⁿzº, tecra و 5 فرد دیگر از این پست تشکر کرده اند

Tu sei la squadra del cuore

sempre in campo undici eroi

vinci l'impossibile e vai

Ti seguiremo anche noi

 


#5
حامد

حامد

    ستاره برتر فـروم

  • ستاره برتر فروم
  • 3579 ارسال

ضد تحلیلی بر دیدار یوونتوس - ونتزیا

 

صفر؛ مانند نگرش یوونتوس در اکثر دقایق بازی مقابل ونتزیا (خصوصاً در ابتدای نیمه دوم) خطرات فراوان و مکرر ونتزیا در این بازی آشکارا آنها را جسور و ما را بزدل در زمین به تصویر می‌کشید. همچون خیالی ناممکن که در آن آهویی در تعقیب و گریزِ پلنگی فراری و بی‌جگر در بیشه‌زار است.

 

تکِ شانش؛ مانند تعداد گل‌های خورده یووه در مقابل ونتزیا که بی‌تردید می‌توانست بیشتر باشد. اگر ماتیا آرامو و توماس آنری معجونی از خوش‌شانسی و دقت را پیش از این بازی نوشیده بودند آن وقت بود که به جای این «تک» هر عدد ترسناک دیگری می‌توانست تعداد گل‌های خورده بیانکونری باشد.

 

دولو خوشگله؛ مانند امدادهای غیبی لئوناردو بونوچی برای یووه. به جای باشگاه و هواداران، او بود که به همه کادوی تولد داد. لئو با چوب جادویی‌اش یوونتوس را به لیگ قهرمانان اروپا بــرد.

 

سه‌راهیِ خوف و رجا؛ مانند حفظ رویایِ گام نهادن بر روی پله سوم سری A با طعم ادویه‌ی ونیزی. مثل تحقق رویای تسلیم ناپولی در المپیکوی تورین و فتح لوئیجی فراری به دست پسران تنبلِ بانوی پیر در ایستگاه سی و ششم لیگ.

 

قناعتِ مرگبار؛ مانند منشِ الگری. هر قدر او پس از بازی‌های یووه (و البته این بازی) از تثبیت رتبه چهارم دم می‌زند، این آرزوی کوته‌منظر، نفس هواداران را در سینه حبس و جان‌شان را از فرط استیصال در مقابل چشمان‌شان احضار می‌کند. عرفان‌زدگی کاذب در سرزمین فرصت‌ها، سرانجام همه ما را نابود خواهد کرد . . .

 

در مسیر تندباد؛ مانند دوشان ولاهووویچ. حاشیه‌های فرامتنی او در این دیدار ما را یاد برخی اعوجاجات و پلان‌های آشنا با بازیِ دیبالا، بونوچی، رونالدو و حتی اخیراً موراتا پس از تعویض شدن‌شان انداخت. او باید بیشتر آرامش و متانت خود را حفظ کند و فراموش نکند که سرمربی‌اش مردی است که استاد هدایت او به سمت حاشیه‌هایی اینچنین است و به قول قدما ید طولایی در این بازی سنتی دارد!!!

 

خفتگانِ بیداردل؛ مانند عملکرد قعرنشینِ رسوب‌کرده‌ی سری A که مومنانه سناریو و کابوس همیشگیِ اژدهای از خواب خفته را برای یووه بازسازی کرد. علی‌الظاهر با ونزتزیا و اسپتزیا دیگر هراس از میلان و اینتر برای یوونتوس محلی از اعراب ندارد.

 

هِد به جای هَند؛ مانند سیر صعودی ماتیاس دلیخت در عبور از روزهایی که تک‌پرتره او در زمین «هند» و اعطای خطای پنالتی به حریفان بود تا امروز که مقتدرانه در محوطه جریمه حریفان هد می‌زند و در قامت گل‌ساز به مدد تیم می‌آید. از یاد نخواهیم برد که معجزه بونوچی (در صحنه گل اول یووه) با سرِ طلایی هلندی یووه خلق شد.

 

ویترین مارکت یا امیدی در ناامیدی؛ مانند موقعیت فابیو میره‌تی. او در برخی از صحنه‌ها نشان داد که قابلیت‌هایی در ضربات شروع مجدد دارد اما آیا تمام حقیقت همین است؟ میره‌تی که در واپسین بازی‌های یووه در این فصل آفتابی شده، یادآور فرصت‌های پوشالیِ مشابه در سال‌های گذشته است. مسیری که نیکولو فجولی، حمزه رفیعا، جانلوکا فرابوتا، رادو دراگوزین و ... به اشکال مختلف پیمودند؛ کت‌واکینگی که در پشت پرده‌اش نه رونمایی از ظهور یک استعداد در قلب باشگاه که بیشتر هیاهو برای اغوای تیم‌های رده سه و چهار ایتالیا در نقل و انتقالات تابستانی بوده.

 

سدشکن و رکوردساز مثل سینیور الگری؛ مانند فاصله‌ 9 امتیازی یووه تا رسیدن به رکوردی که نه اسکودتو به ارمغان خواهد آورد و نه در تالار افتخارات باشگاه ثبت خواهد شد. سه بازی و سه برد تنها می‌تواند بوفه‌ی افتخارات منزل مدمکس را به همردیف شدن با امتیازات فصل گذشته یووه‌ی آندره‌ا پیرلو مفتخر کند.

 

پادشاه شهر مردگان؛ مانند لئوناردو بونوچی که تکرار چندباره اسمش و الصاق آن به بازی مقابل ونتزیا هزار بار هم کم است. او در میان لشکر سربازان شمشیرشکسته‌ای که تیزی قداره‌ی مبارزِ نوکش نیز کند شده بود و از عالیجنابان لردمسلک‌ و ستاره‌های خاموش ‌شده‌اش بخاری بلند نشد، دست‌به‌کار شد و بسانِ کهنه‌سواری وفادار، سپاهِ سیاه و سپیدش را یکبار دیگر در مسیر رسیدن به کفِ ‌آرزوهای این فصلش امیدوار نگه داشت. فتح کوپا و دستیابی احتمالی به رده سوم لحظه، همان رستگاری و نقطه طلایی‌ای است که در صورت دست‌یابی به آن نباید هنرنماییِ امروز بونوچی در مقابل ونتزیا را با آن مرتبط ندانست. 


  • mory, eⁿzº, tecra و 4 فرد دیگر از این پست تشکر کرده اند

Tu sei la squadra del cuore

sempre in campo undici eroi

vinci l'impossibile e vai

Ti seguiremo anche noi

 






0 کاربر در حال خواندن این موضوع است

0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی