7 پاسخ برای این موضوع

[Dreamer]

بازی برگشت مرحله نیمه نهایی کوپا ایتالیا

Juventus - Fiorentina

تاریخ : چهارشنبه، 31 فروردین ماه 1401

ساعت : 23:30 به وقت ایران

مکان : آلیانز استادیوم

[حامد]

يووه عجيب غيرقابل پيش‌بيني شده. شبيه مسافرين ترن هوايي در يك شهربازي با اوج‌گيري و فرودهاي هيجاني و ناپايدار و بي‌ثبات، راه را بر هر گمانه‌زني و پيش‌بيني بسته است. كسي نمي‌داند در پس هر اوج چه فرودي و بعد از هر فرودي چه اوجي در انتظارش است.

 

يوونتوس بعد از شكست مقابل اينتر در ديداري كه يكي از نمايش‌هاي قابل‌قبولش در اين فصل را پشت سر گذاشت، در يك بازي دشوار و نااميد كننده با خوش‌اقبالي از كالياري عبور كرد. اما در ادامه ماجرا، در خانه با مانوري از اشتباهات و قصورات رنگارنگ مقابل بولونيا زانو زد.

 

با اين شرح حال كه بيشتر توصيف يك تيم بيمار است بايد به مصاف فيورنتينا برويم؛ جاه‌طلباني كه ظفرمندانه در انديشه غلبه بر يوونتوس هستند.

 

شرايط به گونه‌اي است كه مي‌توان با ترس مطلق از حذف شدن در واپسين سنگر قابل فتح سخن گفت و يا ناباورانه و در اوج اقتدار ويولا را دست‌خالي به فلورانس بازگرداند.

 

اوضاع يووه بيشتر شبيه يك خواب شده است. سهم اين بارِ ما آيا كابوس خواهد بود يا رويايي صادقه؟!

[حامد]

فيورنتينا عملاً از يوونتوس بهتر بازي مي‌كند و اين حقيقتي است كه اتفاقاً مي‌تواند به بازي يوونتوس در ديدار امشب كيفيت بدهد. گاهي براي مهار حريفي قدرتمند و خطرناك چاره‌اي نيست جز آنكه به داشته‌هايمان انسجام و شخصيت ببخشيم. نتيجه بازي امشب بيش از آنكه به فيورنتينا وابسته باشد به عملكرد يوونتوس بستگي دارد. فلورانسي‌ها پس از شكست يك بر صفر مقابل بيانكونري (15 آبان‌ماه) تا امروز (31 فروردين‌ماه) تنها چهار بار بازنده از زمين خارج شده‌اند و در فاز دفاعي‌شان نيز پيشرفت‌هاي فوق‌العاده‌اي كرده‌اند. حتي جدايي اثرگذارترين بازيكن‌شان (ولاهوويچ) نيز كم‌ترين تأثير را روي آنها گذاشته و با يك هدايت مدبرانه (وينچنتزو ايتاليانو) آشكارا يكي از تيم‌هاي آماده‌ي فوتبال ايتاليا در اين روزها هستند. همانطور كه فراز عزيز هم در تاپيك «سری آ و کوپا ایتالیا» به درستي اشاره كرده؛ يووه براي موفقيت در كوپا ايتاليا نياز به تغيير در شيوه بازي‌ِ كنوني‌اش دارد.

[saeed-nedved]

بازی بسیار سختیه  

 

ا ستراتژی ما که مشخصه دفاع 11 نفره و مطلق و گرفتن یک نتیجه مساوی بدون گل

  اونا هم که قطعا حمله میکنن حتی اگه جلو هم بیفتن بازهم حمله میکنن که ببرن 

این وسط امیدمون به هنر بازیکنانی مثل ولاهوویچ باید باشه تا شاید بتونیم تا فینال بریم !!!

[Jack Sparrow]

من احتمال بالایی برای باختمون قائلم ...

[AliReZaZa]

همتون دیشب مثل من خواب بودید بازیو ندیدید؟ یا واقعا بازی انقدر بی نکته بوده؟

کل تایم بازی و بعدش پست نخورده

با تشکر از آقا الگری که طرفدارا رو سر ذوق آورده واسه دیدن بازیا

[حامد]

یک پیروزی حائز اهمیت و چه‌بسا ارزشمند در آینده که به یوونتوس این اجازه را می‌دهد یکبار دیگر به فینال کوپا ایتالیا برسد.

رویارویی با اینتر؛ چالشی که حاوی یک بار معنایی قوی برای اعطاء به این فصل خواهد بود.

 

پیروزی با نسخه‌‎ای که معمولاً بر مدار ایده‌ال‌های الگری برای ترکیب اصلی نبود در مواجهه با حریفی که «خوب» شایسته‌ترین توصیف برای آنها است هرگز به آسانی به دست نیامد. فراموش نکنیم که فیورنتینا اخیراً اینتر را در میلان متوقف کرده بود.

 

یوونتوس نه‌تنها با هوشمندی و گلزنی برناردسکی و دنیلو که با عملکرد نسبتاً مقبول ربیو و زکریا در میانه میدان، بازی را به نفع خود تغییر داد. عبور از فیورنتینا علی‌رغم آنکه (شاید) در ظاهر جذاب جلوه نکرد اما هرگز ساده نبود و سهل‌الوصول به‌دست نیامد.

 

فقدان تداوم و اجرای مناسب از سوی ربیو باعث شده تا اندک روزهای خوبش را نیز با ناامیدی رصد کنیم. او دیشب آنقدر قابل‌قبول بود که حتی پایش به گلزنی باز شود (هرچند میلیمتری آفساید اعلام شد) و آن اعتراض همیشگی هواداران به عملکردش را در پایان بازی احساس نکند.

 

گاهی با تمام بی‌علاقگی‌ام به موراتا اما نمی‌توانم از گذشت و پاس‌کاری‌های سخاوتمندانه و موثرش به آسانی عبور کنم. او فداکارترین مهاجم بد سری A است و این متناقض‌نما رفته‌رفته به ویژگی‌های نادر او تبدیل می‌شود.

 

یوونتوس مقابل فیورنتینا نشان داد که هنوز تیمی زنده است و همچنان حرف‌هایی برای گفتن دارد. مهم رسیدن به ایستگاه پایانی بود که به آن دست یافتیم؛ هفتاد و هشتمین کوپا ایتالیا می‎‌تواند در خزانِ جامی بیانکونری پانزدهمین کوپای یووه شود.

 

برای فتح قله باید با اراده باشیم و میل به پیروزی را در ذهنیت تیم تقویت کنیم. ما باید آنچه اینتر در این فصل از ما ربود را از آنها پس بگیرم؛ المپیکوی رم باید فصل پایانی یک روایت باشد؛ بانوی‌پیر باید خنجر انتقامِ سیاه و سپیدش را از VAR گرفته تا حاشیه‌ها یکجا در قلب نراتزوری فرو کند.

[حامد]

ضد تحلیلی بر دیدار یوونتوس - فیورنتینا

 

صفر؛ مانند گل‌های خورده یووه در تقابل رفت و برگشت مقابل فیورنتینا. یک عملکرد دفاعی مطلوب از تیمی که گاهی الگو بودن در این بخش را از یاد می‌برد.

 

ناظرِ ظالم؛ مانند اپیزودهای سریالی VAR که در این بازی نیز یووه را فراموش نکرد و با اعلام میلی‌متری‌ترین آفساید تاریخ کوپا ایتالیا حضورش را به یووه یادآور شد.

 

بلاگردان؛ مانند هافبک‌های یووه که جور گل‌نزنی‌های مهاجمان را کشیدند تا بیانکونری خود را به فینال برساند.

 

قدردان؛ مانند حس طرفداران یووه به بارتومی درانگوفسکی (سنگربان فیو) که برخلاف رویه‌ی همیشه، روح بوفون شدن را در خود متبلور نساخت.

 

اصلاح ‌ناپذیر؛ مانند ماتیا دشیلیو که کاملاً غیر حرفه‌ای اخطار گرفت تا دست سرمربی را در فینال تنگ‌تر از همیشه کند. او در طول بازی نیز نشان داد که در ازای اندک روزهای خوبش، روزهای بد نیز کم ندارد.

 

متوسط؛ مانند آلوارو موراتا که نه آنقدر نامطبوع بازی کرد که قاطعاً بگوییم بد و نه آنچنان دل‌انگیز که بگوییم خوب.

 

سلحشور؛ مانند دوشان ولاهوویچ که علی‌رغم گل نزدن اما موقعیت‌آفرین بود و تا انتها ‌جنگید.

 

شاگرد اول‌ها؛ مانند خط هافبک یوونتوس که در نهایت برگ برنده و بهترین شاگردان الگری در دیدار مقابل فیورنتینا بودند.

 

ذهنیت صحیح؛ مثل تعویضی‌های یووه که پس از ورود به زمین نشان دادند روحیه‌ای بالا و ذهنیتی مثبت و فعال دارند. نتیجه تزریق این نگاه به عملکرد تیمی به وضوح آشکار بود.

 

غیرمنتظره؛ مانند گلزنی برناردسکی و دنیلو؛ همان‌ها که از قضا وقتی ازشان انتظاری نداری غافلگیرت می‌کنند.