اگرچه یوونتوس برای این بازی تغییرات زیادی داشت، اما انعطاف تاکتیکی به آنها اجازه داد که در برابر جنوای دلیر نوار پیروزی شان را حفظ کنند.و آلگری بار دیگر نشان داد که به اندازه ی همکاران هموطنش لجباز و یک دنده نیست.
در جریان مصاف وسط هفته ی یوونتوس و جنوا، آنها توانستند 1‐0 به سختی برنده شوند، بانوی پیر جنبه ی متفاوتی از بازیش را به نمایش گذاشت.
30 دقیقه طول کشید تا سباستین دی مایو گل به خودی بزند و سه امتیاز بازی را به یوونتوس تقدیم کند، اگرچه حمله ی خوان کوادرادو به محوطه ی جریمه ی جنوا عامل این برد بود.
آلگری خودش هم اعتراف کرد که گریفونه کار را برای آنها بسیار سخت کردند، و البته تاکید کرد که اینگونه بازی ها در دراز مدت به نفع شاگردانش خواهد بود.
در واقع جانپیرو گاسپرینی بازیکنانش را برای یارگیری با سلاح های تهدید کننده ی یوونتوس آماده کرده بود. دو دفاع میانی هر کدام از مهاجم های یووه را گرفته بودند، الیویر چام مارکیزیو را پرس کرده بود، لوکا ریونی چشمش را از پوگبا بر نمی داشت و گابریل سیلوا کوادرادو را مارک کرده بود.این باعث شد تمام کانال های ارتباطی بازیکنان یوونتوس قطع شود. در نهایت گل با واسطه ی کوادرادو زده شد، او تغییر جهت داد و وارد دمحوطه شد و دی مایو سانتر او را وارد دروازه ی پرین کرد.
پرس مداوم بازیکنان جنوا باعث شد پوگبا واضحا سراسیمه شود ، او به هم تیمی هایش شاره می کرد تا در فضاها حرکت کنند و خروجی ارائه دهند که او بتواند توپ را سریع به آنجا برساند.آلوارو موراتا که در دو بازی اخیر ۴ گل زده بود ، آن جلو تنها بود ، هم تیمی هایش در خط هافبک بیشتر سعی می کردند مالکیت توپ را حفظ کنند و زیاد روی دروازه ی حریف فشار وارد نکنند.
یوونتوس مجبور شد تاکتیک هایش را عوض کند. بیشتر روی مالکیت توپ تمرکز داشته باشد و کمتر روی ضد حملات سریع و مستقیم حساب کند.
کلودیو مارکیزیو از این لحاظ درخشید، توپ را به انحصار خودش دراورد و از این بابت که آبی و قرمزها به دنبالش بیایند اطمینان حاصل می نمود. این بازیساز ایتالیایی 75 لمس توپ داشت، 55 پاس ارسال کرد، 3 توپ بلند موفقیت آمیز برای هم تیمی هایش فرستاد و 7 بار مالکیت توپ را پس گرفت.
با اینکه یووه در خانه بازی می گرد یوونتوس اندکی عقب تر نشست تا جنوا را جلو بکشاند و فضای بیشتری در پشت دفاعشان ایجاد شود، با این حال انها توانستند مالکیت 51. 9٪ـی درای خودشان دست و پا کنند و برخلاف رویکرد بازی مستقیم معمولشان، روی بازی سازی های کوتاه تمرکز کردند.
این تغییر تاکتیکی در میزان یک و دو های شکل گرفته بین بازیکنان یوونتوس نمود پیدا می کند، 33 بار آنها به این طریق توپ را جا به جا کردند، پوگبا 9 بار، موراتا و دیبالا هر کدام 7 بار نمونه ی بارز این روش یووه بودند. در واقع بانوی پیر برای رهایی از پرس جنوا، راه پیدا کردن به آنسوی خط دفاعشان تلاش زیادی کرد.
نمایش واقع گرایی آلگری در این بازی، بیان کننده ی خیلی چیزها بود. او بازی معمول مبتنی بر وینگ ― بک هایش را رها کرد تا بتواند از جنوا سبقت بجوید، درواقع بانوی پیر در تمام مسابقه تنها دو سانتر ارسال کرد.
نمودار حملات یوونتوس مقابل جنوا، همان طور که می بینید یووه بر خلاف همیشه استفاده ی کمی از کناره های زمین کرد.
سخت بتوان مطمئن بود که تغییر رویکرد یووه در درازمدت نتیجه بخش باشد، با توجه به اینکه بازی با یک گل به خودی به پایان رسید و یووه نتوانست موقعیت های زیادی خلق کند.
این حس وجود دارد که تیم یوونتوس بدون ماریو مانژوکیچ و سامی خدیرا بیشتر روی خلاقیت فردی بازیکنان وابسته است تا روح تیمی و اینکه خوان کوادرادو به جای استفان لیختشتاینر - که از لحاظ تاکتیکی قابل اعتمادتر است - انتخاب شده بود ، این موضوع را پررنگ می کند.
با این حال در بدترین حالت ممکن، این پیروزی بار دیگر مهر تاییدی بر انعطاف پذیری آلگری و توانایی تیمش بر تطبیق سریع و راه گشا در زمین بود، فارغ از هر چالشی که پیش رویشان باشد.
از گاتزتا دلااسپورت، آندره آ شیانکی.
بازگشت به ابتدای صفحه
پاسخ
نقل قول چندگانه
گزارش
