* فاصله با صدر همون 8 امتیاز موند ولی فاصله با صدرنشین آینده(که رُم باشه) دو امتیاز زیاد شد و در عین حال فرصتمون برای جبران یک بازی کمتر شد. عوض 4 رده صعود هم 2 پله سقوط کردیم.
* فصول قبل به نیمکت ذخیره که نگاه میکردم عزا میگرفتم الان هم عزا میگیرم اما به یک دلیل دیگه
* دکتر کلینر و دیوار عالی بودند خصوصاً آقای اعتماد که بقیه مدافعین میتونن به عنوان معیار و مرجع بهش نگاه کنن و خودشون رو بسنجن. هیچ وقت با بونوچی صاف نمیشم یعنی خودش اجازه نمیده. این بازی هم یک دریبل بی خود و بیجهت درست وسط زمین زد که نزدیک بود کار دست تیم بده.آقاجان وقتی نفر آخری و فقط دروازه بان پشت سرته از این ریسکهای احمقانه نکن مثل آدم پاس بده به نفر کناری. اون جوون بدبخت که با هزار امید و آرزو اومده یووه هم میتونه از این بیاحتیاطیها انجام بده، تازه بر اون حرجی هم نیست چرا که جوونه و کم تجربه ولی همین جوون کم تجربه میتونست بره تیمهای خوبی که بهش بازی هم برسه
* در مورد جیجی حرفی نیست چون تکراریه، ایضاً پوگبا ولی کوادرادو داره به یه مهرهی غیرقابلجایگزینی تبدیل میشه.
* بازی تیم در نیمهی دوم امیدوار کننده بود ولی نکتهی ناامیدکننده اینکه بازی میتونست خیلی خیلی امیدوارکنندهتر باشه.
* کارمون سختتر شد ولی انجام کار سخت هم لذت خاص خودش رو داره، کار غیرممکن هم که از لحاظ عقلی انجامش غیرممکنه پس امیدوارم مربی بیشتر به ریاضیات احترام بذاره.یک امتیاز کمتر یا بیشتر زیاد برامون توفیری نداشت، ترجیح میدادم برای 3 امتیاز حداقل یک نیمه به آب و آتیش بزنیم چرا که وضعمون رو خیلی متفاوت میکرد.
* در کل حیف شد، ماهیای که در دستمون بود لغزید.