12 پاسخ برای این موضوع

[GioVanni Agnelli]

- قطعا هیچ موفقیتی بی دلیل نیست و رسیدن به دلیل این موفقیت، میتونه برای ادامه موفقیت نیز تاثیرگذار و مهم باشه.

یوونتوس در فصل گذشته در آستانه کسب سه گانه بود و از نظر آماری بهترین فصل خودش رو پشت سر گذاشت. حالا وقتش هست که دلیل این موفقیت رو بررسی کنیم باهم.

درباره گزینه ها توضیحاتی بدم در ابتدا :

 

1- کادر فنی

مشخصا شخص آلگری مدنظر هست، آلگری و دستیارانش در آنالیز حریفان، انتخاب استراتژی درست برای هر بازی و توجه به مسائل تاکتیکی بسیار خوب عمل کردند. ضمن اینکه در اکثر طول فصل نیز عطش بازیکنان رو برای موفقیت نگه داشتند و اجازه فروکش شدن این عطش و میل به پیروزی رو ندادند.

 

2- بوفون و خط دفاعی مطمئن

اگه گل های مبتدیانه اول فصل رو فاکتور بگیریم به خوبی متوجه فصل درخشان خط دفاعی یووه میشیم، با ذکر این مسئله که یکی از بهترین های تیم یعنی بارتزالی هم مدت زیادی غایب بود و البته مصدومیت آساموآ و کاسرس که تا حد زیادی دست آلگری رو بسته بودند، ولی مهره های کارآمدی داشتیم و فوق العاده ظاهر شدند، بخصوص بوفون که قطعا از درخشان ترین فصول خودش رو پشت سر گذاشت.

 

3- خط هافبک منسجم

شاید اگه اول فصل گفته میشد که قراره مارکیزیو به جای پیرلو بازی کنه عده زیادی جبهه می گرفتند ولی در طول فصل به خوبی دیدیم که مارکیزیو در نقش پیرلو عالی ظاهر شد، ویدال هم بعد از برگشت به فرم ایده آلش موثر واقع شد، پوگبا چشم ها رو به خودش دوخته بود و پریرا که یکی از سوپرایز های این فصل بود و رفته رفته خودش رو پیدا کرد. یک خط هافبک که بازیکن های تشکیل دهنده، مکمل هم بودند و به خوبی تونستند جای خالی ـه همدیگه رو پر کنند.

 

4- درک متقابل توز و موراتا

گل های حساسی که این دو بازیکن به ثمر رسوندند، فصل درخشان توز و البته خودباوری ـه موراتا. یووه قطعا بهترین خط حمله اروپا رو نداره ولی این دو هم سهم زیادی داشتند در این موفقیت.

 

5- شانس و قرعه مناسب

قطعا برای موفقیت باید شانس هم داشت، نمیشه تیمی با بدشانسی به موفقیت برسه و این در تضاد با اقتدار یک تیم نیست. قرعه های خوبی به یووه در دور حذفی اروپا خورد و البته عدم وجود یک رقیب جدی در لیگ، باعث شده بود مجموعه یووه فرصت رویاپردازی و تلاش برای تحققش رو داشته باشه.

 

6- مدیریت اصولی در حفط ستارگان و کنترل حواشی

هنوز شایعات جدایی ویدال، پوگبا، پیرلو، توز و ... رو فراموش نکردیم، ولی ماروتا و مدیریت یووه به خوبی در حفظ اونها تلاش کردند و ثمره ش رو هم دیدند. رفع برخی از ضعف ها در ترکیب تیم و البته تقویت نسبی نیمکت از دیگر کارهای خوب مدیریت یووه بود. ضمن اینکه در کنترل حواشی تیم و جنگ های روانی نیز سیاست خوبی رو در پیش گرفتند و میشه گفت یووه فصل پر تنشی رو نداشت.

 

 

 

 

منتظر نظرات دوستان عزیز درباره این مسئله هستیم.

باتشکر از Pouya که کمک فراوانی کرد    

[مهدی تورین . آتزوري]

به نظرم خط دفاعی و شخص بوفون تاثیر بسیار زیادی داشتن . بدون تعصب هر وقت یووه دفاعش عالی بوده حرف زیاد داشته واثه گفتن . تصور اینکه بارتزالی و کاسرس و اساموا مصدوم نمیشدن و حتی جورجو بازی اخر اماده بود و تو زمین خیلی شیرین میشد . انصافا قرعه خوبی هم داشتیم که برای اولین بار بود شانس میاریم تو قرعه
مصدومیت برای هر تیمی پیش میاد . ایشالا اگر پیش اومد از خط دفاعی نباشه

[Prince of Turin]

من به گزينه ي ٢ راي دادم ما اكثر بازي هاي فصلمون توي اروپا رو با اتكا به دفاع و دروازه به دست اورديم از دورتموند بگير تا رئال.
بوفون يكي از بهترين فصل هاي عمرش رو از نظر من گذروند. استوراري تو معدود بازي هاي كه بازي كرد عالي بود مثلا فينال كوپا و برگشت اينتر. كيليني با وجود يكي دو تا سوتي كه داد خيلي جنگنده بازي كرد و بونوچي هم قطعا سورپرايز خط دفاعي بود و خيلي مطمئن بازي كرد برخلاف فصل هاي قبل. ليخت شايد به خوبي هميشه نبود بخصوص اواخر فصل اما يادتون نره كه ذخيره هاش كاسرس و رومولو مصدوم بودن. اورا هم واقعا كلاس رو به خط دفاعي اورد و فراتر از انتظار از يك بازيكن ٣٣ ساله عمل كرد. بارزالي با وجود مصدوميت طولاني وقتي برگشت فوق العاده بود!!! پادويين هم بهترين بازي هاش رو تو پست دفاع چپ انجام داد! و علاوه بر اينا استعدادي مثل ماتيلو هم معرفي شد.

در مورد بقيه گزينه هم جدا ميگم بعدا.

[Donnie]

انصافاً انتخاب بین این گزینه ها خیلی سخته!

 

به نظرم نمیشه با قاطعیت گفت که کدوم عامل مهم ترین بوده، چون همگی مکمل همدیگه هستن و نبود هر کدومشون در فصل گذشته قطعاً یک نقص برامون به حساب می اومد. مثل حلقه های یک زنجیر که اگه یکی یا دوتاشون نباشه قوام زنجیر اصلی برای کاری که قراره انجام بده شکل نمی گیره. 

 

- خیلی از بازی های فصل پیش سیوهای خارق العاده بوفون بود که برد رو برامون رقم زد.

 

- برای بازی مثل دورتموند درک متقابل توز و موراتا ما رو در وستفالن به موفقیت رسوند.

 

- پوگبا در مقطعی از فصل یک تنه نتایج سری آ رو برامون رقم میزد. در مواقعی که پیرلو مصدوم بود مارکیزیو نقششو به خوبی ایفا کرد. پسرم استورارو بازی مقابل رئال به خوبی جای پوگی رو پر کرد و موارد دیگر ...

 

- انصافاً توی قرعه کشی هم شانس آوردیم  فرض کنید بعد از حذف دورتموند به تیم دیگه ای مثل بایرن مونیخ میخوردیم و یا حتی بارسلونا. اون موقع با این که از پس دورتموند براومده بودیم ولی اعتماد به نفس کافی توی اروپا پیدا نکرده بودیم و رفته رفته به دستش آوردیم تا تونستیم از پس رئال بربیایم و بارسلونا رو اذیت کنیم.

 

- مدیریت هم نقش مهمی در این موفقیت داشت. به فرض ما پریرا، استورارو، ماتری و ... رو به تیم اضافه نمی کردیم تا در مواقعی که بهشون نیاز است ازشون استفاده کنیم. قطعاً حفظ ویدال و پوگبا هم از شاهکارهای مدیریت برای قوی نگه داشتن تیم بود.

 

- اما عاملی که خیلی از این حلقه ها رو به هم متصل می کنه کسی نیست جز مستر آلگری  . آلگری بود که به موراتا اطمینان کرد، به توز آزادی عمل داد، پوگبا رو  از نظر حرفه ای گری یک قدم به سمت جلوتر برد. به بازیکنان تیم اعم از باتجربه و بی تجربه انگیزه پیروزی داد. تاکتیک های متنوع با توجه بازی حریفان و شرایط مسابقه اتخاذ کرد. خود به خود چهار تا از این عامل ها (با خود گزینه 1) به آلگری و همکارنش ربط پیدا می کنن. اگر به قول بعضی از دوستان گزینه شانس رو  همراه با مستر کنیم  پنج تا از این موارد خود به خود وابسته با آلگری هستن. واسه ی همین من گزینه ی 1 (کادر فنی) رو انتخاب کردم.

 

+ از اتاق کنترل خبر میدن که مستر آلگری در گزینه ی ششم هم نقشی داره   . سکوتش در مقابل پرحرفی های سرمربی کفتارها و خیلی از مصاحبه های دیگه در مواقع حساس به تیم کمک کرد که توی حاشیه نره...

[Prince Claudio]

کاش نظر سنجی همه موارد داشت   همه این موارد دست به دست هم دادن تا یوونتوس یک فصل موفق رو به آخر برسونه . تیم واقعا یک دست بود از سرمربی و کادر فنی بگیر تا بقیه .

از نظر قرعه مناسب هم شرایط فوق العاده ای داشتیم . تو گروهی با ابر قدرتی بازی نداشتیم و بعد هم دورتموند ته جدولی و بعد هم موناکو که اصلا قابل مقایسه با بقیه تیم ها نبود . 

 

قرعه رئال هم همه جوره برامون فوق العاده بود . 80 درصد یوونتوسی ها دوست داشتن نیمه نهایی به رئال بخورن و این یعنی قرعه مناسب برامون رئال بوده . 

درسته فوق العاده تاثیر داشت قرعه مناسب برای رسیدن به فینال ولی سوال مربوط به فصل موفقه . اگه سوال در مورد عامل موفقیت یووه تو لیگ قهرمانان بود بدون شک مهمترین عامل قرعه مناسبه . این گزینه حذف 

 

بوفون و خط دفاعی مطمئن ؟! بوفون فصل فوق العاده ای رو گذروند ولی خط دفاعی مطمئن ؟! کاری به آمار ندارم چون آمار همه چی رو نشون نمیده ولی یوونتوس این فصل تحت فشار خیلی راحت گل خورده . تیمی که فشار آورده گل زده و نمونه هم زیاده . این گزینه هم حذف 

مدیریت اصولی رو هم زیاد نمیتونم قبول کنم . واسه یووه نگه داشتن بازیکن مورد عجیبی نبوده تو هیچ دوره ای . درسته خوب عمل کردن ولی انتظار همین بوده و عملی بالاتر از اینا انجام ندادن . این گزینه هم حذف 

 

آزاد گذاشتن توز که نتیجش فوق العاده بودن خودش و هم تیمی کنارش که موراتا باشه برمیگرده به تصمیم آلگری . توز این فصل به نظرم خیلی بهتر از فصل قبل بود. البته بازیهایی هم این فصل بد بوده مثل بازی بارسا . این گزینه هم حذف 

استفاده درست و مناسب از بازیکنا تو شرایط مختلف مخصوصا انتخاب استورارو بازی رفت با رئال هم نشون دهنده شناخت سرمربی از بازیکنا بوده . هر چند مثلا ویدال تو اون پست نصف کارایی خودش رو نداشت ولی از اون طرف واقعا بازیکنی نداشت که بیشتر از ویدال بتونه بهش اعتماد کنه برای اون پست . این گزینه هم حذف 

 

فقط میمونه آلگری و کادر فنی . هر چند خیلی نتونست از نظر دفاعی به تیم سر و سامون ببخشه از اواسط فصل تیم بهتر شد . در مورد خط هافبک و فاز هجومی هم که در بالا توضیح دادم   

سه سال کنار گوش یک نفر بلندگو بزار و صداش رو بلند کنن بعد از سه تنها چیزی که اون فرد نیاز داره خفه بودنه .   که آلگری بعد از سرمربی قبلی که تو گوششون داد میزد باید خفه میشد که نقشش رو خوب بازی کرد مخصوصا نیم فصل اول 

 

یک نکته دیگه هم در مورد آلگری هست اونم اینه که فراتر از انتظار بوده و این خودش میتونه باعث بشه عامل موفقیت یوونتوس رو آلگری بدونیم . البته اندک مشکلاتی هم داشته مثل باخت تو دربی و .... 

 

رای من آلگری 

 

البته اینطور که من گزینه ها رو حذف کردم خیلی راحت میشد با این مدل نتیجه گیری آلگری رو هم حذف کرد ولی خوب میخواستم به آلگری رای بدم حرفیه ؟   

[ace of glass]

درسته کادر فنی خیلی خیلی تاثیر گذار بود اما تیم ما تیمم دست و پا بسته ای نبود ما قهرمان ایتالیا و قبلا هم فینال کوپا رو تجربه کردیم

 

به نظر من کادر مدیریتی خیلی خوب پوگبا و ویدال رو از حواشی دور داشت و خیلی خوب بازیکن جذب کرد حتی متری رو در موقع مناسبی جذب کرد این ارامشی که تیم داشت رو با جلسه هایی که با کادر فنی و بازیکنان گذاشت به اونها امیدواری داد و حالا در نقطقه بعدی کادر فنی بود که جواب کار مدیریت رو داد و تیم قهرمان کنته رو گرفت و به بهترین شکل پرو بالش داد ...ما 4 دفاعه ضعف داشتیم پس دفاع ما عالی نبود اما حالا کم نقصه پس نمیتونه گزینه خط دفاعی باشه 

بوفون هم سالیان ساله که ناجی تیمه پس به تنهایی نمیتونه تو لیست باشه 

توز و موراتا رو کادر فنی هماهنگ کرد و قبلش پا فشاری مدیریت روی خرید هر دو بود توز با گالیانی شام خورد و موراتا هم تو رئال راحت بود

خط هافبک ما هم با خریدای عالی مدیریت کنار هم قرار گرفته ...

 

 

در کل قدرت یووه از 2011 با تصمیم های انیلی و ماروتا بوده حتی در انتخاب مربی ها

[ADP10]

بازیکنای این فصل همون بازیکنای سال پیش بودند تقریبن ، کادر مدیریت هم تکون نخورد ، شانس و قرعه هم فرقی نداشت ، سال پیش با گالا و کوپنهاگن افتادیم تو یک گروه، و نتونستیم صعود کنیم ، امسال اگه گروهمون قوی تر نبود، آسون تر هم نبود  ضمن اینکه دوباره با همون ریالی خوردیم که پارسال ازشون شکست خوردیم و تو حذفظی هم به حریف های قدرتمندی مثل فیورنتینا و لاتزیو مبارزه کردیم و خب لیگ هم فرقی نداشت و همه باید روبروی هم بازی کنند.

در مورد درک متقابل توز و موراتا به عقیده ی من سال پیش چه بسا همکاری و گلزنی های یورنته و تور خیلی بیشتر از زوج امسال ما بودند . بوفون هم همین بوفون بود و خط دفاعش هم همین 2 - 3 نفر ! سه نفری که دیگه امسال به 2 نفرشون نیاز بود و تیم هم دراختیارشون داشت . ستارگان فصل پیش تر برای فصل پیش حفظ شده بودند و ستارگان فصل پیش هم برای امسال !

 

تنها چیزی که تغییر داشت ، کادر فنی و مربیگری بوونتوس بود . کادری که با شجاعت اومد ابتدا آروم آروم از ترکیب مربی پیشین که 352 بود استفاده کرد و تفکر تیم رو به تدریج به سمت تفکرات خودش سوق داد و ترکیب تیم رو عوض کرد .

مکس امسال ، آس پیک یوونتوس بود که خوب موقعی خودشو رو کرد و مارو در آستانه کسب سه گانه برد و اگه هر تیم دیگه ای تو فینال جر بارسلونا وجود داشت ما به جرات میتونم بکم میتونستیم ببریمشون .

تمام که نه ، اما درصد خیلی زیادی از موفقیت امسال رو باید به اعتبار دانش و جرات مکس بدونیم بدون شک.

 

و در نهایت از دون آنتونیو کونته متشکریم که با رفتنش باعث شد یوونتوس دلچسب و آروم و با پرستیژی ببینیم با آلگری با شخصیت . چیزی که زمان لیپی یادمون هست .

یک قاتل خاموش ، آروم و آروم مارو به اوج اروپا برد

[back to juve]

100% گزینه 1
یعنی واقعا گزینه دیگه ای هم مگه میشه گفت؟ اصلا نظرسنجی چه صیغه ای وقتی 95%ارکان تیم تغییر نکردن و چه بسا ضعیف تر هم شدن نمونه بارزش ویدال و پیرلو و نبود ستون اصلی دفاع بارزاگلی

با تمام این جمع بندی ها خیلی ساده لوح باید بود که آلگریو دلیل اصلی موفقیت ندونست

[L'Avvocato]

100% گزینه 1
یعنی واقعا گزینه دیگه ای هم مگه میشه گفت؟ اصلا نظرسنجی چه صیغه ای وقتی 95%ارکان تیم تغییر نکردن و چه بسا ضعیف تر هم شدن نمونه بارزش ویدال و پیرلو و نبود ستون اصلی دفاع بارزاگلی

با تمام این جمع بندی ها خیلی ساده لوح باید بود که آلگریو دلیل اصلی موفقیت ندونست

 

 

 

 

 

 

13=28-15

[ERF_JU]

اهم..اهم...به نظرم برای عامل موفقیت یووه تو فصل گذشته به یه گزینه نمیشه تکیه کرد و اونو تنها دلیل موفقیت تیم دونست ، یووه تیم منسجم و یه دستی بود که انگیزه پیروزی رو میشد تو وجود تک تک بازیکنا و کادر فنی دید به دلایلی که گفته شده قبلا ، ما تیم مدیریتی با ثبات و آینده نگری رو داریم که به خوبی در این 5 سال تیمو پله پله بالا کشیدن با تک تک تصمیماتشون و برنامه ریزیاشون بوده که ما از یه تیم 7 جدولی لیگ کژدار و مریض ایتالیا بیایم و تا آخرین بازی فصل اروپا در فصل گذشته مدعی کسب سه گانه اونهم در مقابل یکی از بهترین تیم های تاریخ! ( آره درست شنیدین از بهترین تیمای تاریخ! ) باشیم ، ولی این عامل رو هم به تنهایی نمیتونیم به عنوان تنها عامل موفقیتمون بدونیم..

 

شانس و قرعه مناسب به نظرم نمیتونه عامل مناسبی باشه و حتی فک کنم میشد از گذاشتنش تو این نظر سنجی صرف نظر کرد البت به نظر من ، چون شانس به عقیده من نمیتونه عامل 100 درصدی بشه که ! ، علاوه بر اون شما میگین تو خوردن به دورت و موناکو از شانسای ما بود ولی من میگم اتفاقا یووه تو این فصل اونقدرام خوش شانس نبودا وقتی تو بازی اول با اتلتیکو هر چی زدیم به مدد امدادهای غیبی برای تیم سیمئونه نرفت تو گل دقیقه 75 اینا بود فک کنم اولین موقعیتی که ایجاد شد زرتی گل زدن که باعث شد اون لحظه زمین و زمانو بهم بدوزم با انواع اقسام فوش ها  یا بازی اول با المپیاکوس که چیزی نگم بهتره خدایی چی میتونم بگم ازاون همه بد شانسی و ابر و باد و مه و نمیدونم چیچی  از تخیلی ترین بازیهای تاریخ سی ال بود فک کنم پسر 90 دیقه تمام هر چی زدیم نرفت تو گل با یه حمله تموم آرزوهامون بر باد دان لامصبا انگار یه نیروی نامرعی گذاشته بودن تو گلشون همه توگا برمیکشت  و و و زیاد بود این موارد ، میدونم که میگید خب این از بی دقتی مهاجما بوده و غیره و غیره ولی خدایی از بدشانسی بود دیگه قبول کنین  حالا قرعه دورتموند که تو اروپام تیم خوبی نشون داده بود و اگر غیرت بازیکنا و کادرفنی و هوششون نبود قطعا برامون میشد بدترین قرعه! موناکو هم همچنین پارسال با اون دفاعشون کم تیمی نبودن و میتونستن راحت شکفتی ساز بشن پس همچینم راحت نبودن برا یووه اتفاقا یووه با تیمایی که دفاعی بازی میکنن بیشتر مشکل داره تا تیمای اسم و رسم دار که فوتبال بازی میکنن ، من میخام بگم اکه به جا موناکو با بایرن می افتادیم خدایی با اون شرایط بازیکنا و انگیزشون کم کم 4 تا میزدیم بهشون دو تا بازی البته و میخام بگم موناکو خودش از سخت ترین قرعه ها بود که دیدین با چه شرایطیم پشت سر گذاشتیمش با هزار دعا و صلوات

 

این سه تا گزینه ، بوفون و دفاع ، خط هافبک و توز و موراتا رو من یه گزینه در نظر میگیرم البته با فاکتور گیری از عشقم که خیلی از بازیهای فصل رو یه تنه درآورد برامون بی اغراق بهترین بازیکن فصلمون بود کسیم چیزی غیر این بگه با من طرفه

 

یه گزینه در نظر گرفتم و اسمشو میزارم انگیزه و عملکرد بازیکنان  امسال انگیزه بازیکنا برا اثبات خودشون فوق العاده بالا بود و همه و همه دست به دست هم میخاستن که هم خودشون هم یوونتوس رو بالا بکشن و به نایه ها تو دهنی محکمی بزنن برا همین از جونشون مایه گذاشتن تو تک تک بازیکنا و الحق که بهترین عملکردشون رو هم به نمایش گذاشتن و باعث شدن با غیرت مقال زدنی اسم یووه دوباره بیفته ر زبونا و من اینو مدیون تک تکشونم دستشونو میبوسم   سوپر جیجی رو حتی بیشتر پاشم میبوسم از بس تکه این عشق ♥

 

در آخر کادر فنی و در راسش مستر علگری که بشخصه همون اول که انتخاب شد خصوصا بعد از اون همه اعصاب خوردی که پشتش بود من خودم وقتی خبرشو شنیدم یه عالمه فکر به ذهنم حمله ور شد در حد کابوس! ...سری آ رو که از دست دادیم مبارک رم ، وای نکنه نتونیم به سی ال برسیم...خدایا تو اروپا چیکار میکنیم بازم ناکامی و نرسیدن به دور بعد واییی دیگه طاقت ندارم ...سیر نزولی تیم

 

ولی رفته رفته خودشو تو دلمون جا کرد و تو مقاطع حساس و بازیهای حساس بهترین تصمیمارو گرفت که من خودشم به شخصه انگشت به دهن میموندم ، مستر خیلی خوب شرایط تیم و بازیکناش رو شناخت و بهترین استفاده رو از ایده های تو ذهنش با توجه به ابزاری که در اختیار داشت کرد به جز موارد کوچیکی من مستر رو هم همراه بازیکنا از مهمترین دلایل موفقیت فصل گذشته میدونم و اگه نبود میتونیم بگیم شاید این نتایج درخشان هم در کار نبود!

 

نمیتونم تو نظر سنجی رای بدم مگر اینکه با دو سه یوزر مختلف بیام و رای بدم به مستر علگری و نقش کادر فنی به اضافه بازیکنا و غیرتشون و عملکردشون و گزینه سوم هم تیم مدیریتی و تصمیماتشون

 

پ.ن : حالا شاید تا شب تونستم یه گزینه سوا کنم تا رای داده باشم ولی نظرم همچنان اینه همه اینا با هم و نمیشه گفت کی بیشتر کی کمتر

[alexdelpiero]

 

 

 

13=28-15

منم امروز میخواستم همینو بگم که نت قطع شد ! 

 

آنتی اسپم !

سری آ رو که 4 ساله گرفتیم ولی موفقیتمون تو اروپا بود که اگر یه کم دقت کنیم بازی های مهم رو با خوب دفاع کردن درآوردیم !

[moha684]

وقتی بهترین بازیکن نیمکت تیمت از ایسلا تبدیل میشه به پریرا میشه نتیجه گرفت که تیم تغییری نکرده و حتی ضعیف تر هم شده.نمردیم و این نوع نتیجه گیری رو هم دیدیم تو فروم.

یچی بگید که اگه یه وقت واسه حرف زدن کنتور گذاشتن زیاد هزینه برنداره براتون.

[Pouya]

خب.

 

از پایین شروع می کنم:

 

مدیریت کار خوبی انجام داد اما اصلا کار بزرگی نکرد. وظیفه ش بود. 1 اعتبار بهش میدم.

شانس و قرعه حقیقتا مهم بود. مثلا 1/8 میشد به تیم قوی بخوریم و حذف شیم. یا 1/4 که خیلیا مصدوم یا ناآماده بودن قرعه خوبی بهمون خورد. ولی نشون دادیم لیاقت این شانس رو داریم. 1 اعتبار میدم بهش.

توز و موراتا بیشتر تو لیگ قهرمانان به کمکمون اومدن و خب مهم هم همون بود. منتهی به دلیل اینکه اکثر گلها کار تیمی بود، به اینام همون 1 اعتبارو میدم.

خط هافبک شاید مهم ترین نقطه قوت یوونتوس بود. منتهی ما هیچ وقت بهترین فرم هر 4 بازیکن رو ندیدم. یا یکی مصدوم بود یا یکی ناآماده بود و ... . با این حال 2 اعتبار میدم بهش.

بوفون و خط دفاعی به نظرم دلیل اصلی موفقیت یوونتوس در لیگ قهرمانان بود. اشتباهاتی در ابتدای بازی ها داشتیم ولی به مرور بهتر شدیم و قطعا در اروپا بهترین بودیم. 3 اعتبار میدم بهش.

الگری هم با اینکه انتقاداتی بهش دارم و شیوه بازی تیم مخصوصا برابر موناکو رو نپسندیدم ولی نمیشه ازش به عنوان یکی از 2 عامل اصلی اسم نبرد. 3 اعتبار میدم بهش.

 

یه نگاه سریع به فصل بکنیم: تو سری آ خوب بودیم ولی کار بزرگی نکردیم. حذفی هم اهمیتش در ستاره نقره ای بود وگرنه اعتبار زیادی نداره نسبت به سری آ. اروپا هم تا برگشت نیمه نهایی هیچ کار بزرگی با توجه به قرعه نکردیم و صرفا خوب تا خیلی خوب بودیم. خیلی خوب هم فقط برگشت با دورتموند. فینالم خوب بودیم حداکثر. نقظه عطف یوونتوس بازی برنابئو هست که قبلا گفتم مهم ترین بازی 10 سال اخیر یووه س به نظرم. ارزشش با بقیه فصل برابر و حتی بیشتره به نظرم. یوونتوس بدون اون بازی همون تیم سالهای قبله که یه ذره پیشرفت کرده و قرعه خوبی داشته. با اون بازی یوونتوس فصلش عوض شد و دیدگاه ها نسبت بهش تغییر کرد. و قطعا نقش الگری از همه مهم تره تو اون بازی. تعویضاشم بهترین تعویضهای عمرش و یکی از بهترین تعویض های چند سال اخیر هست. بنابراین به الگری رای میدم.