15 پاسخ برای این موضوع

[J U V E N T I N I]

تابستون 2014، فصل پر خبری برای باشگاه یوونتوس بود. از تعویض سرمربی تا ورود بازیکنان جدید. از بین ورودی هایی که یووه در فصل 2015-2014 داشت، 4 نفر بودن که تعداد بازی های زیادی برای یووه انجام دادن و عملکردهای خوبی داشتن. حالا با توجه به بازی هایی که از یووه دیدید و آمار ارائه شده، در بحث شرکت کنید و نظراتتون رو بیان کنید.

وقتی در جولای 2014، به ناگهان سرمربی یوونتوس تغییر کرد، اورا خیلی زود واکنش نشون داد و گفت برای حضورش در یووه باید بیشتر فکر کنه! حرف سنگینی بود برای هواداران یوونتوس؛ به خصوص وقتی عمو پت تو 8-7 بازی اولش برای یووه بازی های دلچسبی انجام نمیداد ولی وقتی در ترکیب یووه جا افتاد، نمایش های زیبایی داشت.پاتریس اورا در اولین فصل حضورش، آمار زیر رو از خودش به جا گذاشت.

تعداد بازی : 34

21 بازی در سری آ

2 بازی در کوپا ایتالیا

1 بازی در سوپرکوپا ایتالیا

10 بازی در لیگ قهرمانان اروپا

تعداد گل : 1 گل در سری آ

تعداد کارت زرد : 5 کارت زرد

بدون کارت قرمز

نمایش های کلیدی : موناکو - یوونتوس (بازی برگشت 1/4 نهایی لیگ قهرمانان اروپا)

بارسلونا - یوونتوس (فینال لیگ قهرمانان اروپا)

وقتی اسم بازیکن های آرژانتینی مطرح میشه، ناخودآگاه تکنیک و بازی ظریف به ذهن میاد. وقتی اسم روبرتو پریرا به یوونتوس لینک شد، خیلی خوشحال شدم. یووه از ضعف تکنیکی بین بازیکنانش رنج میبرد و روبرتو، بازیکنی بود که میتونست در زمینه تکنیک و خلاقیت به یووه کمک کنه. پشتکار و اعتماد به نفس بالاش، باعث شد در سن 23 سالگی، یکی از مهره های قابل اتکا و مهم بزرگترین تیم ایتالیا بشه.

تعداد بازی : 52

35 بازی در سری آ

4 بازی در کوپا ایتالیا

1 بازی در سوپر کوپا ایتالیا

12 بازی در لیگ قهرمانان اروپا

تعداد گل : 6

4 گل در سری آ

2 گل در کوپا ایتالیا

تعداد کارت زرد : 5 کارت زرد

بدون کارت قرمز

نمایش های کلیدی : بوروسیا دورتموند - یوونتوس (مرحله 1/8 نهایی لیگ قهرمانان اروپا)

از نیمکت جنوا به ترکیب اصلی یوونتوس! مقداری شانس و کوهی از انگیزه و تلاش، خلاصه فعالیت استورارو در طول فصل جاری بود. بازیکن 21 ساله ای که کسی فکرش رو نمیکرد نمایش های دلنشین و خوبی در یوونتوس از خودش نشون بده، با وقوع مصدومیت برای هافبک های اصلی یووه و صد البته با اعتماد به نفس و جسارت مثال زدنیش در بازی هایی که حضور داشت، خیلی چیزها رو ثابت کرد. سال های آینده اگر همین روند رو ادامه بده، روزهای به یاد موندنی با یوونتوس خواهد داشت. خودم که از طرفداران پر و پا قرصش هستم.

تعداد بازی : 15 بازی

12 بازی در سری آ

1 بازی در کوپا ایتالیا

2 بازی در لیگ قهرمانان اروپا

تعداد گل : 1 گل زده در سری آ

تعداد کارت زرد : 2 کارت زرد

بدون کارت قرمز

نمایش های کلیدی : یوونتوس - رئال مادرید (نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا)

یوونتوس - ناپولی (هفته سی و هفتم سری آ)

وقتی با رقم نسبتاً سنگین 20 میلیون یورو و با وجود اون بند بازخرید در قراردادش،به یووه اومد انتقادات زیادی به ماروتا وارد شد. وقتی در تمرینات پیش فصل، مصدوم شد به نظر میرسید که کارش دوامی در یووه نخواهد داشت! «بدرخش و برگرد!» ـِ مادریدی ها اما خودش رو در تورین ثابت کرد و حالا ظاهراً برگشتی هم در کار نیست. آلوارو، تورین رو دوست داره.

تعداد بازی : 46 بازی

29 بازی در سری آ

4 بازی در کوپا ایتالیا

1 بازی در سوپر کوپا ایتالیا

12 بازی در لیگ قهرمانان اروپا

تعداد گل : 15 گل

8 گل در سری آ

2 گل در کوپا ایتالیا

5 بازی در لیگ قهرمانان اروپا

تعداد کارت زرد : 7 کارت زرد

2 کارت قرمز

نمایش های کلیدی : پالرمو - یوونتوس (هفته بیست و هفتم سری آ)

یوونتوس - رئال مادرید (دور رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا)

رئال مادرید - یوونتوس ( دور برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا)

[Prince of Turin]

سورپرايز فصل كه بدون شك آلگري بود ولي توي بازيكنا، من به موراتا راي دادم.

اول فصل همه دنبال ايموبيله و گابياديني بودن و خيلي انتقاد شد به ماروتا كه چرا به جاي اعتماد به استعداد هاي ايتاليايي ٢٠ ميليون يورو بابت يك بازيكن اسپانيايي داده شد. اما يه چيزي نبايد فراموش مي شد و اونم تجربه بود. موراتا در همون اول حضورش در يووه هم تجربه اش از گابياديني و ايموبيله بيشتر بود. كنار بنزما و رونالدو بازي كرده بود و زير دست آنچلوتي و مورينيو، و توي فينال چمپينز ليگ به عنوان يار ذخيره اومد تو.
اوايل حضورش نا اميد كننده بود. يه مصدوميت يه ماهه و بعدش عملكرد نه چندان دلچسب در تركيبي كه معمولا يار تعويضي بود. اما ٢٠١٥ سال بهتري بود. آلوارو خودش رو خوب جا انداخت و گل هاي مهم در سري آ به پالرمو و ميلان (فكر كنم! ) زد و گل هاي مهم تري به دورتموند و رئال و بارسلونا. ميشه گفت كمك زيادي به فينال رفتن كرد به خصوص با گل زيباش در برنابئو. شايد بگيد توي گل زدن خوش شانس بود و توپ ريباند اومد جلو پاش ولي همين جايگيري عالي اش رو نشون ميده.

اما چيزي كه براي من سورپرايز كننده تر بود يوونتوسي شدنش بود. به هيچ وجه فكر نميكردم انقدر عاشق يووه بشه و خودم حدس ميزدم كه تا اخر فصل يكي دو تا مصاحبه راجع به بازگشت به رئال بكنه اما موراتا فقط تكذيب كرد.

مرسي بابت تاپيك خوبي زدين!

[Vecchia Signora]

اورا

اول فصل که اومد مطمئن بودم به درد میخوره، بالاخره یه همچین بازیکنی با کوله باری از تجربه از بازی تو لیگ برتر و چند فینال لیگ قهرمانان و حتی بازی های ملی مهم. اما خب فکر نمی کردم تا این حد، قطعا بالاتر از حد انتظار ها ظاهر شد اما در حدی که سورپرایز باشه.

 

پریرا

یار تعویضی خوبی بود. بعضی بازی ها هم که از اول بازی کرد نشون داد آینده خوبی داره و میشه بهش امیدوار بود، ولی انصافا کاری نکرد و نمایشی نداشت که در حد سورپرایز باشه. شاید فصل آینده اگه بیشتر بهش بازی برسه بتونه سورپرایز هم باشه ولی فعلا نه.

 

استورارو

خود خودشه یه هافبکی که تا قبل از نیم فصل یا یکم قبل تر برای خیلی هامون صرفا یه ذخیره نیمکت پر کن بود مثل پادویین (البته به کینگ بی احترامی نشه ) ولی با زیاد شدن مصدومیت ها کم کم آلگری به تیم اصلی اضافش کرد و هر چند تعداد بازی های کمی رو فیکس بود، ولی واقعا فوق العاده کار کرد. هیچ وقت اون پایی که جلوی سر خامس انداخت یادم نمیره   اسم استورارو رو که تو لیست بازی با رئال دیدم تعجب کردم، ولی واقعا عالی بازی کرد. اگه بهش بیشتر بازی برسه یه چیزی مثل مارکیزیو از توش در میاد. خلاصه سورپرایز این فصل من استورارو بود

 

موراتا

سورپرایز دوم هم آلوارو بودش   بالاخره وقتی 20 میلیون پای بازیکن خارجی میدی انتظار داری گلزنی کنه و نمایش قابل قبولی داشته باشه دیگه؟ اینطوری نیست؟ موراتا فصل رو خوب شروع نکرد اما خوب ادامه داد و به مراتب بهتر شد. جایگیری هاش حرف نداره، نیم فصل دوم بیشتر وقت ها دقیقا همون جایی بود که باید میبود. نیم فصل دوم خیلی خیلی بهتر بهتر کار کرد و کیه که گل های فوق العاده مهمش رو یادش بره؟ بالاخره تجربه بازی کنار بیل، رونالدو و بنزما رو داشته و پول خوبی هم براش پرداخت شده، باید میدرخشید و درخشید

[Camel Blue]

مرسی امیر تاپیکت هم زیبا هم پر محتواست ،

بر خلاف ترتیب شروع میکنم :
ی خلاصه و مرور از هرکدوم میگم


4- پریرا :

بازی های اولش خیلی تو مخی بود و تقریبا میتونم بگم دایما داشتم بهش فحش میدادم (در کل زیاد فحش میدم) ولی باور کنید اگر همین پریرا نبود شاید نیم فصل اول وا میدادیم به رم و کارمون برای نیم فصل دوم سخت میشد ، نبود مارکیزیو - پوگبا - ویدال - پیرلو توی هر مقطع فصل رو پوشش داد ( از واژه پوشش استفاده کردم نه جبران ، چون نبود هرکدوم ازون 4 شگفت انگیز با هیچی جبران نمیشه) - اوج عصبانیتم ازش بازی با ناپولی تو سوپر کاپ بود باورم نمیشد زحمت های بوفون با پنالتی های توز و کیلینی و پریرا و پادویین (؟) داره از بین میره - همچنان ضعف فینیشینگ داره نسبت به اوایل خیلی خیلی پیشرفت کرده .. اما بازم انتظار بیشتری میره ی بازیکن پست 10 تو 50 بازی نباید فقط 6 گل بزنه !!
و اما سوپرایز اصلی پریرا تو این فصل کارای دیوانه واری بود ک انجام میداد چشمام به تلویزیون دوخته شده بود ی دفعه میدیدم توپ دست پریرا ست و اطرافش خیلی شلوغ شده سه چهار نفر دورش کردن اما با کمال تعجب توپو در میاورد از بینشون !!! این تکنیک و دریبلینگش توی فضای خیلی خیلی بسته در حد یک اوربیتال منو متعجب میکرد ، پیش خودم میگفتم اخه چطوری؟؟

عملکردی که قبل از فصل ازش انتظار داشتم : 5/10
نمره ای که بعد از پایان فصل بهش میدم : 7/10

اختلاف نمره : 2



3 - اس ت فا نو اس تو ررا رو (سرهنگ )

مطمئنا ادم ها یک سری خاطرات زیبا رو تا ابد تو ذهنشون نگه میدارن چندتا مثال میزنم
Ex) خوشحالی بعد گل پیرلو دقیقه 93:48 به تورینو نیم فصل اول تا ابد تو ذهنم میمونه
Ex) سیو های زیادی از کاپیتان مث سیو هد زیدان فینال 2006 ؛ سیو یک دستش جلو انگلیس و بارسا ؛ سیو والی بازی با ناپولی هفته های آخر و n تا صحنه دیگه از بوفون ک خداروشکر خیلی زیاده
Ex) گل توز به پارما
Ex) تکل بونوچی رو مسی که با خاک یکسانش کرد
Ex) قهوه ای کردن رونالدو توسط شاهزاده تورین و درس عبرت دادن بهش ک دیگه ی پا دو پا نکنه
Ex) ** این خیلی مهمه
بلاک استورارو نیمه نهایی روی ضربه هد جیمز ! بلاکی ک قطعا مارو به فینال رسوند

عملکردش واقعا حیرت انگیز بود در طول بازی هاش و نشون داد میشه به جام جهانی 2018 امیدوار بود ..

ربطی به تاپیک نداره اما : ( کاش دیگه هافبک نگیریم تا بهش بیشتر بازی برسه، حیفه بخدا حیییف! ناینگولان جای استفان بازی کنه ..)


عملکردی ک قبل از ژانویه ازش انتظار داشتم 2/10 آخه فکر میکردم اصلا بازی نمیکنه مث دچلیه میشه
نمره ای ک بعد از اتمام فصل میدم : 7/10

اختلاف نمره : 5



2-آلوارو موراتا :

تفاوت آلوارو و سوارز بجز اینکه جوون تره و سرعتی تره و قد بلند تره و مسلما کم تجربه تره و این 20 میلیون و اون 80 میلیون دیگه چیه ؟؟ شک نکنید اگر به همین روند بازیش ادامه بده سال دیگه بین ریال یووه جنگ میشه واسه نگه داشتنش ..
پسر خیلی زرنگیه هیچ فرقی با اون حیوان درنده بارسایی نداره تازه خوش اخلاق و زیبارو و فیزیک بهتری هم داره ..
عملکرد عالی داشت و البته شانس هم آورد !! که با توز زوج شد و بخش قابل توجهی از پیشرفتش رو مدیون یورنته ی دوس داشتنی و معلمش کارلوس توز هست
3 اسپانیایی ک دوسشون دارم واقعا - راعول گنزالس کبیر - فرناندو یورنته - آلوارو موراتا


انتظاری ک قبل فصل ازش داشتم : 3/10
نمره ای که پایان فصل بهش میدم : 9/10
اختلاف نمره ها : 6



1- عمو پت !

یادم نمیره چقد سر گل پرز /پرس وینگ بک راست تورینو ک هیچوقت اسمشو یاد نمیگیرم چقد ازش بدمون اومد حتی یادمه سپهر طبق معمول ک بعد هر بازی به همه خر و گاو و بیشعور میبست اومد نوشت " در کل کاش اورا میمرد " نصفتونم تشکر زدید براش
حالا تقصیر پت هم نبود خدایی اشتباهات زنجیره ای باعث اون گل شد ازون ببعد اگه نور استادیوم هم تنظیم نبود مینداختین گردن پاتریس اورای بیچاره ..
اساموا مصدوم شد و فک میکردیم سمت چپمون فلج شده ولی سوپرایز به معنی واقعی رو بهم نشون داد ..
عملکردش فراتر از هرچیزی بود ک ازش انتظار داشتم
غافلگیرم کرد و منو ادب کرد !! بهم یاد داد keep calm and love uncle Pat
علاوه بر بازی خوبش تو زمین وقتی منو متحیر کرد ک راجبش تحقیق کردم و فهمیدم چقد ادم شوخ و خوش برخوردیه و بیرون زمین و قبل بازی چقد روحیه تزریق میکنه به تیم
سابیا مربی احمق آرژانتین ی حرف خوبی زد ! گفت ماسکرانو با بازوبند یا بی بازوبند نقش یک کاپیتان رو ایفا میکنه
خوشبختانه ما ازین کاپیتانای بی بازوبند زیاد داریم تو تیم یکی از بهتریناش عمو پت بود

عملکردی ک قبل از فصل انتظار داشتم 3/10
نمره ای که الان میدم : 9/10
اختلاف نمره ها : 6


________



پریرا پیشرفت داشت اما نه اونقدری ک بهش سوپرایز فصل بگم

بلاک استورارو فراتر از فوق العاده بود ، به اندازه 10 میلیون یورو می ارزید اما باعث نمیشه کل عملکرد فصل موراتا و پاتریس رو نادیده بگیرم و به استورارو رای بدم




اما جدال فینال و پایانی بین موراتا و اوراست

اختلاف نمره برای موراتا و اورا هردو 6 شد
اما به یک نکته توجه کنید ، موراتا 21 سالشه و رشد و صعود و پیشرفت یجورایی وظیفشه !!
اما کی از یک ادم 33 ساله انتظار پیشرفت داره









تبریک میگم عمو ، دل منو بردی (تک دل منو بریدی)
رای من بی شک اورا

[Pouya]

پریرا خوب بود ولی فراتر از انتظار من نبود. مطمئن بودم بازیکن با خاصیتیه

 

اورا هم حقیقتا سطح پایین تصورش کرده بودین و اینکه کمی طول کشید تا با تیم هماهنگ بشه به این داستان کمک کرد. فراتر از انتظار من بود ولی برای یه بازیکن خوب و باتجربه عملکردش سورپرایز نبود به نظرم.

 

استورارو قطعا سورپرایز بود و دمش گرم.

 

اما موراتا: رای من با فاصله موراتا ست. استورارو وقتی شد سورپرایز که موراتا از "سورپرایز بودن" گذار کرده بود و شده بود یکی از "امید" های تیم. خیلی حرفه! به عنوان جنس بنجل و نامرغوب و گرونی که بهمون انداختن وارد شد و خیلی درخشید. اینقدر درخشید که به رویا شبیه بود. 3 بازی مقابل رئال و بارسا و 3 گل. گلش تو برنابئو یکی از مهمترین گل های تاریخ یوونتوسه. شیر مادرت حلالت پسر

[Escanor]

4.بازیکنایی که از اودینزه میان معمولا خوبن مگر اینکه با مصدومیت منفجر شن.پریرا یه جاهایی واقعا به دادمون رسید اما نمیتونم بهش سورپرایز فصل لقب بدم چون ثبات نداشت و نمودار عملکردش سینوسی بود.یه مقاطعی خوب بود یه مقاطعی بد ولی در مجموع اونقدر خوب بود که واجب باشه قراردادش دائمی بشه.

3.از روز اول به موراتا ایمان داشتم.مدارکش هم موجود! اما بعد از مصدومیت اول فصلش اصلا توقع نداشتم اینقدر خوب خودشو پیدا کنه و تا این حد پیشرفت کنه  و به ویژه توی CL اینقدر خوب عمل کنه.با این حال به خاطر اون همه تجربه که از بازی تو رئال کسب کرده بود و مطمئنا کمتر کسی توی تیم ما داشتش خیلی سورپرایز کننده نبود برای من.شما رو نمیدونم

2.اورا فراتر از تصور حداقل من یکی ظاهر شد.اصلا توقع نداشتم بازیکنی با این سن،کسی که به نوعی از تیم قبلیش انداختنش بیرون،بیاد و این قدر خوب خودش رو با شرایط تطبیق بده و خوب عمل کنه و حتی جزو بهترینای تورنومنتی مثل CL بشه.البته از اول فصل هم اونقدرا بد نبود ولی ضعف هایی داشت که رفعش کرد و از یه بازیکن خنثی به یه بازیکن تاثیرگذار تبدیل شد.

1.پر تلاش،با تعصب،جنگنده و باهوش.استورارو،کسی که به معنای واقعی کلمه سورپرایز کننده بود.بازیکن به ظاهر بی خاصیت،بی تجربه،بد آمار! و نیمکت نشین تیم جنوا به خونه برمیگرده و با بازی های فوق العادش به خصوص جلوی رئال و گل زیباش به ناپولی چشمای خیلیا رو گرد کرد.استورارو من رو یاد قهرمانی 2006 میندازه.کسی روت حساب باز نمیکنه ولی میای و ثابت میکنی که همه اشتباه میکردن.شاید خیلی بازی نکرد ولی هر وقت بازی کرد حداقل خوب بود.از دید من استورارو سورپرایز فصل بود.

[ace of glass]

ب نظر من نمیشه یکی یا یه مورد رو انتخاب کرد مشخصا سیستم بازی الگری سبب شده تا استورارو تو پست خودش و پریرا تو پست خودش و موراتا تو ضد حمله و اورا هم در پست خودش موفق باشن + کومان 

 

میشه اینطور برداشت کرد که level یووه بالاتر رفته و بازیکنا به خوبی پیشرفت کردن این رو هم مدیون تجربه 3 سال قهرمانی یووه و هم مدیون الگری میشه دونست 

 

به نظر من نمیشه یکیو انتخاب کرد اما اگه اجباره من میگم الگری چون کنته به هیچ وجه به استورارو تو اون بازی بازی نمیداد 

 

چون به هیچ وجه کنته تغییر سیستم نمیداد 

 

به هیچ وجه تیم بدون الگری   اینطوری تو  سبک تهاجمی و دفاعی پیشرفت نمیکرد

 

 

باید مدیونش بود 

[eⁿzº]

هر چهارتاشون عالی بودن ...
اورا با این سنش تو اکثر بازی ها حضور داشت و مخصوصا تو نیم فصل دوم اکثرا یکی از بهترین بازیکنای زمین بود ‌ ...
پریرا فصل بسیار خوبی رو با یووه سپری کرد و امیدوارم فصل بعد تعداد نمایش های درخشانش بیشتر بشه ...
استورارو در اواخر فصل کاری کرد که هیچکدوممون در ابتدای ورودش فکرشو نمیکردیم ، یه هافبک تمام ایتالیایی با روحیه جنگندگی و تلاش فوق العاده ، با اون گل زیباش به ناپولی نشون داد میتونه کامل تر از چیزی باشه که فکرشو میکنیم ...
به شخصه وقتی موراتا به یووه اومد اصلا انتظار همچین نمایشی ازش نداشتم ، گل ها و بازی های تاثیر گذارش تو لیگ قهرمانان یکی از دلایل اصلی رسیدنمون به فینال بود ، بعد از چند سال جای خالیه یه ستاره ی جوون و قابل اتکا تو خط حمله مون رو پر کرد ، بازیکنی که میتونه با یووه به افتخارات زیادی برسه و تبدیل به ستاره ی بزرگی بشه که بهترین تیمای دنیا حسرتشو میخورن ...
با اینکه انتخاب بین این ۴ شگفت انگیز ، با اختلاف کم نسبت به استورارو ، موراتارو انتخاب کردم

[-OMID-]

- سورپرایز فصل که با اختلاف آلگری بود ، بعد از رفتن کونته که شدیدا برام محبوب بود و کماکان هست ، اومدن سرمربی سابق میلان بدترین اتفاق میتونست باشه ، کل کل هام با دوستای میلانیم حتی تا اواسط نیم فصل اول و اینکه میگفتن آلگری ، رم ، لاتزیو ، میلان ، اینتر و ... رو بزنه ، آخرش از تیمای پایین جدول میبازه و تیم میره تو حاشیه ، ولی خوب ! اتفاقی که افتاد این بود که همه رو زد ، علی الخصوص تیمای پایین جدول ، از جمله میلان و اینتر چهارمین اسکودتو رو گرفت ، دهمین قهرمانی کوپا و فینال لیگ قهرمانان که معجزه ای بود برای خودش ، مخصوصا تقابلش با کارلتو و خوابوندن مچ آنچلوتیی که شدیدا قبولش دارم ، باعث شده حالا آلگری محبوب ترین سرمربی حال حاضر فوتبال دنیا باشه برام .

 

 

- برای سورپرایز فصل فکر کنم ورای حرکات خوب ، استمرارش هم نیاز باشه ، استورارو فوق العاده بود ، قبول دارم ، ولی تعداد بازی هاش ، عملکرد فوق العاده ش ، تقریبا تو دو بازی با رئال و ناپولی (گل قشنگش) خلاصه میشه ، یعنی درخششی که تو ذهن من یکی مونده باشه همین دو بازی بود ، بازی های فوق العاده امیدوار کننده ، ولی نه سورپرایز ، قطعا بعد ها بیشتر ازش میشنویم .

 

- دفاع چپ هم یه جورایی وضعیت نیمکتمونو داشت ، یه نفر تو اون پست داشتیم که هم محبوب بود و هم عملکردش عالی (کونته - آساموا) ولی شرایط طوری پیش رفت که جفتشونو از دست دادیم و جایگزین هاشون شدیدا به آدم استرس وارد می کردن ، ولی خوب عمو پت انقدری خوب بود که سمت چپ رو برامون بیمه کرد ، با سن بالاش واقعا همه جوره برامون جنگید و عملکردش نوسان کمی داشت .

 

- روبرتو پریرا ، یه جورایی عادت شده بود که 30 دقیقه آخر بیاد ، دفاع فلک زده حریف رو به هم بریزه و زهر خودشو بریزه ، از یه آرژانتینی که به قول بچه ها از اودینزه هم اومده باشه ، بایدم توقع همچین عملکردی داشت.

 

- و موراتا ، از رئال اومد ، دونه دونه از رفیقای رئالی آخر فصل گفتن "یه موراتا دادیم بهتون حالا فینالیست شدید و ... " ، مسخره بودن حرفشون به کنار ، حرصی که پشتش بود عالی بود ! تو درخششش همین بس که فردوسی پور هی آمار و رکورداشو تو فینال میگفت ، یادم نیست دقیق ، ولی جزو اولین بازیکنایی که رفت و برگشت نیمه نهایی و بازی فینال چمپیونزلیگ گل زده ، رئالو به زانو در اورد ، رو گلامون به دورتموند تاثیر به سزایی داشت و ... هر چند کارت قرمزاش روی تکلای بی موردی بود (+سخت گیری عجیب داورها) ولی بین چهار تا گزینه و با احترام به آلگری ، از نظرم سورپرایز فصل آلوارو موراتا بود.

 

[مهدی تورین . آتزوري]

دوستان خیلی کامل در مورد سوپرایزها گفتن .
اما اگر بخام از یه بعد دیگه نظرمو بگم . در مورد براردی و گابیادینی و حتی لئالی هم میشه به عنوان سوپرایز سخن گفت . درسته تو تیم نبودن اما مال یووه هستن . و امیدوارم سوپرایزهای سال اینده بازیکنای قرضیمون باشن که به خونشون برمیگردن .
در مورد این فصل هم من استورارو رو با احترام به نظر همه انتخاب میکنم .
غیرتش و البته اخم هاش رو خیلی دوست دارم که بوی ایتالیایی میده

[abbas-juve11]

انصافا انتخاب یکی از بین اینا خیلی سخته.

موراتا: اول که اومد یووه با 20 ملیون + ترکمانچای دودستی زدم تو سرم. گفتم پرز یه کلاهی سر ماروتا گذاشت تا بره دیگه طرف رئال پیداش نشه. ولی آخر فصل

اورا: اینم که انداختن بیرون. احتمالا میشه مثل آنلکا و لوسیو که بعد یه نیم فصل حقوق مفت و آبمیوه و کیک ساندیس رو نیمکت با یووه وداع میکنن. ولی آخر فصل

استورارو: بابا اگه این آدم بود تو جنوا بهش بازی میرسید. احتمالا اومده ذخیره کینگ باشه البته رو سکو. ولی آخر فصل

پریرا: اسمش قشنگه. احتمالا یه نیمچه تکنیکی هک داره. ولی باید بشینه ذخیره. ولی آخر فصل

من خودم به پریرا رای دادم. اگر یکمی بیشتر پیشزفت کنه یه چی در حد جد مسی هم میتونه بشه.لامصب راه میفتاد همه رو بهم میریخت و درو میکرد. چیزی که من خیلی وقته تو یووه ندیده بودم و واقعا همش منتظر بودم توپ تو بازیا بیفته دستش یحالی ببرم. من چون با اینجور بازیکن حال میکنم و اصلا انتظار نداشتم این بتونه همچین کارایی بکنه بهش رای دادم.
با کمال احترام خیلی بازیکنا هستن که میتونن کار اورا و استورارو و موراتا رو انجام بدن. ولی همچین بازیکنی وقتی تو اوجش باشه چندتا سراغ دارید؟؟


ولی فکر کنم انصافا سورپرایز فصل ماروتا و آلگری بودن.

ماروتا که طبق معمول با خریداش 2 تا 3 روزی بچه ها رو میبره تو هنگ. اصلا به من میگفتن بیا یووه رو بدبخت کن این خریدا رو میکردم. مشابه خریدای سال قبلش انگار فقط رفع تکلیف کرده بود. یه مهاجم یه مدافع و دوتا هافبک گرفت. همه هم موندن اینا چیه آخه؟؟
ولی این الگری بود که تونست از تو این خریدای ماروتا بازیکن بسازه. بقول یارو گفتنی ایشون از چوب لباسی هم بازیکن میسازه.

[یووه ای]

به نظرم گفتنی ها را دوستان گفتند ولی یک نکته که به نظرم لازم هست بهش اشاره بشه تعداد زیاد سورپرایز ها در این فص بود  

این 4 بازیکن و آلگری و نتایج تیم در لیگ قهرمانان این فصل را برای من تعجب آورترین فصل یووه در این تقریبا 15-16 سال کرده(بعد این فصل اون فصل اول با کونته هست که بدون شکست قهرمان شدیم )

[J U V E N T I N I]

اُف بر من!

 

پاتریس اورا : 

مهمه که شما از کجا میاید؟ سابقه تون چیه؟ چند سال سن دارید؟ چه افتخاراتی کسب کردید؟ و این که چقدر میتونید مفید باشید؟

در مورد مرد سیاه پوست فرانسوی، شک و تردید ها با خوشبینی ها همراه بودن. خودم در عین این که دوست نداشتم بازیکن 33 ساله ای که شیره اش توی لیگ انگلیس و منچستر کشیده شده به یووه بیاد، ولی ته دلم به خاطر ملیت، کیفیت و تجربه های گرانبهاش فکر میکردم در سری آ حداقل خیلی کمکمون کنه. درسته که در بازی های ابتدایی فصل هنوز گیج میزد ولی به مرور همونی شد که انتظارش رو داشتم. درخشش فوق العاده اش در رقابت های اروپایی رو نباید نادیده گرفت. حضور موثرش خیلی به تیم کمک کرد و اوج هنرش رو در بازی فینال لیگ قهرمانان شاهد بودیم. جایی که با نمایش فوق العاده اش مسی رو از دروازه و منطقه خطر دور کرد تا لااقل روی گل های دریافتی، تقصیری متوجهش نباشه.

درسته که عمو پت فراتر از انتظاراتم بود ولی نه اونقدر که خیلی سورپرایزم کنه.

 

روبرتو پریرا :

مطمئن بودم که بازیکن قابل اتکایی میشه. تعداد بازی های زیاد و دقایق بازی زیادی که انجام داد، نشون میده که ماکس آلگری چه حساب ویژه ای روش بازی کرده. درسته که شاید آمار گل و پاس گل چشمگیری نداشته باشه ولی قطعاً تأثیرش روی بازی رو همه دیدید. هنوز نقاط ضعفی داره که باید روش خیلی کار کنه؛ مثل قدرت بدنی ( تو اکثر بازی هایی هم که فیکس بود، 90 دقیقه کامل بازی نکرد)، قدرت گلزنی و تمام کنندگی بیشتر ، اعتماد به نفس بالاتر و صد البته شرح وظایف مشخص تر! در این دو مورد آخر،بازبینی بازی های ابتدایی فصل خیلی میتونن کمک کنن به خودش و مکس تا فصل آینده نمایش های بهتری داشته باشه. پریرا وقتی از 2-1-3-4 به 2-5-3 میومد، خیلی گیج میزد و توی بازی گم میشد. بازی این جوون ویژگی های خاصی داره که برای نشون دادنش باید حضور بیشتری تو 1/3 دفاعی حریف داشته باشه.

با تمام درخششی که داشت، برای من یکی اصلاً سورپرایز نبود. دقیقاً همین انتظار رو ازش داشتم.

 

استفانو استورارو :

واقعاً دمش گرم! تو تاپیکش پست دادم قبل از این که به یووه بیاد، فکر میکردم برای گرم کردن نیمکت اومده و نهایتاً خیلی هنر کنه 6-7 تا بازی اون هم به عنوان یار تعویضی بیاد. ولی وقتی مصدومیت پوگبا و مارکیزیو سراغ یووه اومد، به خوبی عصای دست مکس شد. بازی های درخشان به عنوان هافبک دفاعی انجام داد. دوندگی بالا، دید باز، توان دفاعی بالا، قدرت ارسال پاس های کوتاه و انجام خطاهای تکنیکی و به موقع، مهمترین ویژگی های بازی استورارو هستن. مثل هر بازیکن جوونی نقطه ضعف داره ولی قطعاً قابل رفع هستن. خود استفان میخواد که بازیش بهبود پیدا کنه و بازیکن فیکس یووه بشه.

استورارو واقعاً برای من سورپرایز بود.

 

آلوارو موراتا :

با تجربه ی بازی در کنار رونالدو، بنزما، بیل، مودریچ و کسب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به یووه اومد! برای یوونتوسی ها، مبلغ و نوع قراردادی که با رئال بسته شد، غیر قابل قبول بود. فشارها روی آلوارو زیاد بود و انتظارات بالا! باید خودش رو ثابت میکرد. وارد شدن تدریجیش به ترکیب و استفاده درست و به جا ازش باعث شد تا به خوبی درک درستی از شرایط فوتبال در ایتالیا پیدا کنه و مهره ی قابل اعتنایی برای یووه باشه. به نظرم درخشش موراتا، علاوه بر استعداد ذاتی که داشت بخشیش به خاطر زمانبندی عالی مکس در بازی دادن بهش بود. با ادامه این روند، چشم انداز روشنی برای موراتا متصور هستم. شاید فراتر از اون چیزی که فکر میکردم ظاهر شد ولی با  اون مبلغی که براش پرداخته شده بود، به نظرم باید همچین نمایشی از خودش به جا میگذاشت.

 

رأی خودم ، استورارو هست ولی به خاطر بالانس شدن تعداد آرا، تو نظرسنجی به پریرا رأی میدم. خیلی کمه رأی هایی که گرفته!

 

 

این فصل بزرگترین سورپرایز یووه بدون شک آلگری بود ولی اگر توی این نظرسنجی وارد میشد، با اختلاف زیاد اول میشد. در مورد آلگری خیلی میتونیم صحبت کنیم و بحث های متنوعی پیرامون عملکردش داشته باشیم. تابستون طولانی ای پیش رو داریم و فرصت برای بحث زیاد...

[Mohammadreza Bianconeri]

همه این بازیکنا سورپرایز بودن ولی سورپرایز اصلی قطعا عملکرده شگفت انگیز مکس الگری بود که خیلی ها رو شگفت زده کرد 

[Friend]

همشون سوپرایز بودن. من که از لحظه اول میگفتم ماروتا مثل دی لورنتیس ذلیله آشغال های رئال و بارساست و اینکه رفته یه بازیکن که تو رئال هیچی حسابش نمیکردن بخاطر اینکه بازیکن رئاله و با اینکه سال آخر قراردادشه این همه پول داد خرید. خیلی حرف بود برای بازیکنی که تو تیمش یه ذخیره محسوب میشه و یکسال دیگه قراردادش تموم میشه 20 تا با بند بایبک بخری. ولی موراتا همین سال اولی دو برابر این 20 میلیون رو با گلهاش مقابل دورتموند و رئال و بارسا به باشگاه برگردوند. خیلی گنده تر از موراتا نتونستن هم تو یک چهارم هم نیمه نهایی هم فینال گلزنی کنند

[Donnie]

1. موراتا برای من سورپرایز نبود. از همون اول به توانایی هاش ایمان داشتم. اولای فصل توی تاپیک خودش ازش تعریف می کردم و انتظار خوب بودن ازش داشتم حتی موقعی که مصدوم بود. موراتای جوان وقتی توی بازی های اروپایی برامون بازی می کرد دلم قرص بود یک مهاجم داریم که با وجود سن کمش تجربه بازی های بزرگ اروپایی داره و همین عامل همراه با توانایی های فوق العاده اش تبدیلش کرد به یک وزنه خیلی خوب برای تیممون توی اروپا. خرید موراتا با این قیمت از شاهکارهای ماروتا بود. 

 

2. از ابتدای پیوستن اورا به تیم، هممون فکر می کردیم اومده ذخیره آسامواه بشه. ولی مصدومیت آسا باعث شد که توی ترکیب اصلی قرار بگیره و با توجه به سن بالا و پست حساسش برامون فوق العاده بازی کنه. واقعا عملکرد اورای با توجه به سنش برای من سورپرایز بود. اورایی که دوران اوجش همیشه دوست داشتم بیاد یووه و حالا با سن بیش تر همون کیفیت رو از خودش نشون داد   

 

3. پریرا فوق العده بااستعداده! سرعت و تکنیک فوق العاده ای داره که بعضی بازی های این فصل به کمکون اومد. واقعا بازیکن عجیبیه. میتونه توی یک بازی برچسب قیمت 40-50 میلیونی بخوره و توی یک بازی اینقدر موقعیت از دست بده که ازش ناامید بشیم. خودش رو باور داشته باشه میتونه توی همه ی بازی ها فوق العاده باشه. با این حال به نظرم فصل دوم حضورش در یووه به مراتب بهتر از فصل اولش میشه. پریرا هم با توجه به عملکرد کلی فصلش هم قطعاً یک سورپرایز برای هواداران بود.

 

4. اما میرسیم به پسرم    .از همون اول به توانایی هاش ایمان داشتم. بازیکنی که برچسب گتوزوی جوان   میخوره قطعاً باید اینقدر خوب باشه که این لقب رو بهش بدن.  همه ی ویژگی های استورارو رو امیر گفت. واقعا پایان فصل یک بازیکن قابل اتکا برای آلگری بود. حتی در بازی به مهمی با رئال در ترکیب اصلی قرار گرفت و توجه تمام فوتبالدوستان رو به خودش جلب کرد   . مصاحبه ی ندود در موردش رو هم اصلا نباید فراموش کنیم. با این حال با این که عملکرد پسرم اصلا برام سورپرایز نبود ولی بهش رای دادم، تعداد رای هاش بره بالا   . پسرم آینده ی یووه است...

 

ولی بدون انتخاب استورارو قطعا انتخابم پاتریس اورا هست...