دیشب واسه من مثل خیلی از شما یکی از پر استرس ترین شبهای زندگیم بود...
فقط خدا رو شکر میکنم که تونستیم ببریم
به نظرم ویدال پر تلاش ترین بازیکن زمین بود,درسته اشتباه زیاد داشت ولی میخواست به همه نشون بده واسه یووه از جونش مایه میزاره,دوستان انقدر بی رحمانه قضاوت نکنن
لورنته هم وقتی اومد داخل فوق العاده کار کرد امیدوارم این روند رو ادامه بده چون یووه به یه لورنته ی اماده نیاز داره
امیدوارم بتونیم اتلتیکو هم ببریم تا خیالمون راحت بشه,البته با دعای همه ی تیفوسی ها...
FORZA JUVENTUS
این اولین بازی از یوونتوس آلگری بود که یک مقدار از اون بی برنامگی بازیهای قبل فاصله گرفتیم.البته توی همین بازی هم پلن و طرح خاصی برای رسیدن به دروازه ی حریف نداشتم و تکیه به تواناییهای فردی خیلی بیشتر از اجرای یه طرح و برنامه ی خاص برای نفوذ به دفاع حریف نمود داشت.
آلگری توی این بازی ویدال رو پشت دو مهاجممون قرار داد و در جریان بازی هم توز به کناره ها میرفت و ویدال و موراتا میشدن مهاجمین ما.جناحی هم که توز بهش متمایل میشد با استفاده از نفوذ های لیخت یا آساموا حمایت میشد(البته از آسا انتظار بیشتری داشتم).تحرک پشت و بین مدافعین حریف بالا بود و این حربه ای بود که در کنار عرض دادن به بازی توسط توز، اجرا شد تا به دروازه ی حریف برسیم.
البته وضعیت خط دفاع المپیاکوس انقدر داغون بود که اگر هر تیم دیگه ای توی این شرایط باهاشون بازی میکرد امکان دو رقمی شدنشون هم وجود داشت.فضاهای زیاد بین مدافعین و دادن آزادی عمل به مهاجمین ما و بی نظمی زیاد توی خط دفاع و مهم تر از همه ی اینها ضعف شدید روی توپهای هوایی (فکر کنم تمام توپهای هوایی روی دروازشون رو سر بازیکنای ما فرود اومد).
یه بازیکن با خصوصیات فابرگاس یا رویس یا داوید سیلوا رو برای فرستادن پاس از پشت محوطه رواگر دیشب بجای ویدال داشتیم شک نکنید تعداد موقعیت های گلمون به بالاتر از 25 تا میرسید.
بازی دیشب میتونست من رو کاملا راضی کنه اگر توی دفاع و همینطور زدن ضربات آخر یک مقدار بهتر عمل میکردیم.
"No color will ever be brighter for me than black and white." - Alessandro Del Piero
^^^^
در تایید صحبت های محمد میشه اضافه کرد که تیمی مثل مالمو تو خونه با اختلاف 2 گل المپیاکو رو برده 
این نشون میده که خیلی تو زمین حریف ضعیف هستن . روز پنجم بازی ها خیلی بعیده با کمتر از اختلاف 2 گل اسپانیا رو ترک کنن
میشه نتیجه گرفت این خوب بودن یوونتوس و ایجاد موقعیت های زیاد تو بازی دیشب به خاطر ضعف المپیاکو بوده نه برنامه و تاکتیک یوونتوس
کسی جز تو چون تو برای زمان بزنگاه نیست
تو به شکلی عجیب و غریبانه در مسلخ من یاوری
با تأخیر فراوان!!
- بردیم خوشبختانه! نتیجه خوبی بود که میتونست بهتر هم بشه. مهمتر از همه چیز به نظرم بردن المپیا بود تا یه جورایی تابوی نتیجه نگرفتن در اروپا برامون شکسته بشه و مخصوصا با توجه به نحوه پیروزی روحیه بازیکنامون برای بازیای اروپایی تقویت بشه. تا اینجای کار برابر با فصل گذشته امتیاز گرفتیم و تازه دو بازی دیگه م مونده! برای صعود از دور گروهی معمولا حداقل 7 امتیاز از بازیای خونگی به علاوه شکست دادن تیم ضعیف گروه در زمین حریف کفایت میکنه، مگر اینکه مورد پارسال ناپولی تکرار بشه. تا اینجا که 6تا از خونگیا گرفتیم و بازی با مالمو رو هم درپیش داریم. نباید بیخودی نگران اون بازی بشیم و همین روحیه مبارزه طلبی رو حفظ کنیم، بردن مالمو در سوئد کاری نیست که از پسش برنیایم.
- بازی ویدال تا حد زیادی امیدوارم کرد. حداقل نشون داد از لحاظ بدنی دوباره به استانداردای همون بازیکن سابق نزدیک شده و از لحاظ تاکتیکی و تکنیکی هم با توجه به فرم اخیرش برای من قابل قبول بود. بازی دادنش در یک سوم دفاعی حریف باعث شده بود که بتونیم خوب روی خط دفاع و هافبک المپیا فشار بیاریم. از دوندگی ویدال و توز در یک سوم حریف خیلی بیشتر از اینها میشه استفاده برد. درکل تصمیم خوبی بود و از این حرکت الگری حمایت میشه! 
این چینش الگری رو به حساب از روهوا بودن نذارید چون ویدال تو شیلی پستش کلا همینه و بازی در این پست براش تازگی نداشت. این خط سه نفره رو دوست داشتم، هر سه دونده و دینامیک و از لحاظ تکنیکی هم تاحدودی قابل قبول. از پنالتی ویدال هم میگذرم و میذارم به پای بازی خوبش، فقط نکته ی منفی بازیش هدر دادن دو تک به تک بود که مخصوصا سر صحنه دومی مشخص بود از روی عدم اعتماد بنفس خودش شوت نزد و خواست توپو پاس بده به توز. با چندتا بازی خوب دیگه این مشکلم برطرف میشه... امیدوارم!
- متوجه ایراد "نداشتن طرح و برنامه برای حمله" نمیشم! یعنی با وجود اون همه موقعیتی که ایجاد کردیم بازم ما برنامه ای برای حمله نداشتیم و صرفا به تکنیک بازیکنامون تکیه کرده بودیم؟؟ اینجا سوال دومی هم مطرح میشه: ما که تا الان همه متفق القول میگفتیم بازیکنامون تکنیکی نیستن و توانایی ایجاد تفاوت ندارن، چطور یه دفعه همه تو این بازی تکنیکی شدن؟؟ بازی سه شنبه شب یووه منو یاد سال اول کونته انداخت: پرس شدید حریف حتی در زمین خودش، مالکیت توپ پشت محوطه تیم حریف، حمله های همه جانبه به سمت دروازه از طرف تمامی بازیکنها، محور شدن پیرلو در تمامی حرکات تیمی، ایجاد موقعیت های پرشمار و صدالبته هدردادن بخش اعظمی از اونها!! امیدوار شدم به این تیم و امیدوارم همین رویه رو ادامه دادیم و بهونه کردن ذخیره انرژی و خستگی بازیکنا دوباره مارو به سمت سبک قبلی بازیمون سوق نده.
- همچنان از پست دفاع چپ می لنگیم و این ضعف ماروتا رو میرسونه که بعد از چهار سال هنوز یه دفاع چپ خوب نداریم، عالیش پیشکش... یورنته نشون داد که افتش مقطعی بوده و اگر بین بازیکنان حریف محاصره نشه میتونه اثرگذار باشه، حیف شد که ضربه سرش بلوکه شد. بعضی تعابیر هم واقعا کم لطفیه، به نظرم "شر ویدال از سرمون کم شه" و "کاشکی میرفت" خیلی بی انصافیه به یکی از ارکان بازگشتمون به مسیر قهرمانی... از حضرت پادویین هم ممنونیم که با تعصب و دوندگیش در بعضی صحنه ها خطاهای خیلی قشنگی از المپیا میگرفت!
ما که تا الان همه متفق القول میگفتیم بازیکنامون تکنیکی نیستن و توانایی ایجاد تفاوت ندارن، چطور یه دفعه همه تو این بازی تکنیکی شدن؟؟
توانایی فردی صرفا به معنای تکنیک بازیکنا نیست.گلی که پیرلو زد میشه توانایی فردی.پنالتی ای که توز گرفت میشه توانایی فردی و ...
من خودم از بازیمون و از خود آلگری راضی بودم اما اگر ضعف المپیاکوس رو توی این بازی خوب ندید بگیریم داریم خودمون رو گول میزنیم.
"No color will ever be brighter for me than black and white." - Alessandro Del Piero
0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
