5409 پاسخ برای این موضوع

[Huceyn]

اولین نکته ای که توجه من رو بعد از خوندن پست های این تاپیک جلب کرد این بود که ما ماشالله چقدر کارشناس هدر رفته داشتیم و نمی دونستیم. یه سری از دوستان عزیز طوری کونته رو نقد می کنن و می گن باید اینکارو می کرد و نمی کرد. انگار خودشون 4 تا جام جهانی بردن و کونته یه لگن هم نبرده و کلا هیچی از فوتبال حالیش نیست و از تو تخم مرغ شانسی دراومده.

 

نکته جالب بعدی این کلمه ای که جدیدا مد شده یعنی " شخصیت اروپایی " هستش که بدجور تو مُخِ منه !! نمی خوام جو سازی کنم اما تا جایی که یادمه یوونتوس حتی سال ها قبل از اومدن کونته با 2 جین ستاره هم شخصیت اروپایی نداشت ( طبق تعریفی که یه سری از دوستان از شخصیت اروپایی می کنن ! ) و 2 سال پیاپی با 11 تا ستاره خیلی راحت جلوی تیم های انگلیسی حذف شد. طوری این واژه رو هایپ کردید انگار ما قبل از کالچوپولی 10 تا UCL برده بودیم و هر سال یه پایه فینال بودیم و کونته اومد گند زد به همه چی !!! یوونتوس خیلی وقت تر از اینکه کونته به عنوان سرمربی یوونتوس انتخاب بشه طبق خط کش شما شخصیت اروپایی نداشت متاسفانه. ( خواهشا جبهه گیری نکنید علیه من. همونطور که خوبی هامون رو تو بلندگو می کنیم و فریاد می زنیم خوبِ ضعف هامون هم ببینیم. ) 

 

اما همین شخصیت اروپایی که می گید با چی بدست میاد ؟! با بردن دورتموند تظعیف شده تو " جهنم وستفالن " ؟!؟ یا صعود جزء هشت تیم ؟!؟ اگه گزینه اول هستش که خوب من تبدیل شکست 2-0 به مساوی 2-2 مقابل قهرمان اروپا اونم تو زمین خودشون, بعد از 2 سال دوری از اروپا, با یه سری بازیکن که اولین بازی اروپایی خودشون رو انجام می دادن, اونم بدون سرمربی بالاسرشون خیلی خیلی بزرگتر از شکست دادن دورتموندِ زخم خورده می دونم. یا شکست همین قهرمان اروپا با نتیجه 3-0 کاری که بایرن تو زمین خودش نتونست انجامش بده !! یا شکست دادن سلتیکی که 90 دقیقه رو مُخِ بارسلونا راه رفتن و تونستن 3 امتیاز ازشون بکنن !! یا ارائه یک بازی پا به پای با بایرن مونیخی که من ترسناک ترین حریفی بود که  جلوی تیمم دیدم تو آلیانز آرنا !!! اینا شخصیت اروپایی نمیاره احیانا ؟! بنده خدا کونته 2 سال قبل با بازیکنایی به مراتب ظعیف تر از الان ( مهاجم های اون زمان : ووچینیچ, ماتری, فابیو کواگلیارلا !! ) تونست مارو ببره جزء 8 تیم برتر اروپا ..... پس چرا ما اونموقع شخصیت اروپایی پیدا نکردیم ؟! آها یادم رفت اون زمان می دونستیم سال بعدش قراره جلو گالا ببازیم !!!!!!!!

 

 چرا من هواداری که امید داشتم بایرن تو J Arena ذوب بشه تبدیل شدم به کسی که برد المپیا و صعود ازگروهی و رسیدن به ۸ تیم پایانی بشه جزو آمال و آرزوهام؟؟

 

 

 

رُک و بدون هیچ منظوری بگم برای اینکه شما جوگیر شده بودی و تیم مارو با رئال و بایرن اشتباه گرفته بودی !! یکی از دوستان خوب گفت اون بایرن رو لیپی هم نمی تونست حتی گرمش کنه چه برسه به ذوب کردنش .... مشکل شما اینجا بود که جوگیر شدید و فکر کردید ما اون زمان جزء 5 تیم برتر دنیا هستیم در صورتی که اصلا نبودیم و کونته هم خودش رو داشت می کشت که این رو به امثال شما بفهمونه ولی متاسفانه مثل اینکه موفق نبوده. اشتباهی که الانم دارید می کنید و می تونیم 2 سال دیگه شاهد دادن همین پست شما با هدف " تخریب آلگری " باشیم.

یوونتوس همین الانم خیلی کار داره تا بشه جزء تیم های تاپ اروپا که حریفا برای شکست نخوردن بیان جلوشون بازی کنن. یوونتوس الان باید تازه تبدیل بشه به تیمی که جلوی غول های اروپا سخت می بازه. خدا رو شکر هم با فهم فنی آلگری و کونته ما الان تو همین مسیر قرار داریم ..... باز می گم شما اونموقع جوگیر شدی بودی. خودمونیم دیگه غریبه بینمون نیست !

 

این پست رو ندادم که بگم کونته از آلگری بهتر هستش یا برعکس . فقط می خواستم بگم که این 2 نفر هر دو برای اینکه یوونتوس به اینجا برسه زحمت های زیادی کشیدن و باعث سربلندی یوونتوس شدن. پس بهتره برای هردوشون حداقل یه نموره احترام قائل بشیم ...... 

[ace of glass]

اوه اوه 2 روز نبودیم ببینین چی شده ....واقعا اینجور بحث کردنا عالیه ...یکم زد و خوردم باشه چ بهتر   مرسی دوستان نظرای همرو خوندم ذکر چند نکته باقیست

 

1 - یه بنده خدایی گفته بود یووه با کنته به اون صلابت تو سری آ رسید و حالا برای موفقیت بیشتر در اروپا همون مسیر رو بتا الگری ادامه میده و برای موفقیت بیشتر از این شاید ب مربی خیلیی بهتر نیازه مهم مسیر یووه هست که داره ب درستی طی میشه و رو ریل پیشرفته 

 

2 - دلیلی برای مقایسه بی هدف الگری و کنته نیست تیم با هر دو مربی به چیز هایی رسیده که تجربه تیمی رو بالا تر برده ......درسته که کنته به سری آ زیادی وابسته بود و اروپا رو یک هدف جدی نمیدید ولی واقعا  اسکودتو کوچیکه که کنته هیچ کاری نکرده باشه .....اگه الان الگری داره تو اروپا خوب کار میکنه چون به ذهن بازیکنا تلقین شده که سری آ کوچیکه و هدف بزرگتری رو باید به دست بیارن پس این کار کنته کم کاری نبود ولی روش کنته برای ادامه مسیرش تو اروپا کمی ایراد داشت ولی زیادی داریم روش مانور میدیم 

 

3 - اگه کسی بیاد بهتون بگه کنته چجوریه و الگری چجوریه خدایی چی میگین؟؟؟ میگین هیچی تیمی که هفتم میشد الکی قهرمان شد و خدارو شکر کنته رفت و الگری اومد؟؟؟!! خوب بدترین طرفدار یووه هم قدر دان کار کنته هست  حتی الگری هم گفته ب خاطر تیمی ک کنتاه درست کرده میتونم ب اهدافم برسم .

 

4 - هنوز چیزی نشده؟؟ درسته الگری خوب نتیجه گرفته ولی هنوز رو تیمش تسلط نداره و باید بتونه تیم رو تو چند سیستم به راحتی پیاده کنه پس هنوز باید بهش زمان داد تا سنجیده بشه و تو اروپا هم ازمون هامون مونده 

 

 

 

تنها کاری ک ما باید بکنیم ارزوی موفقیت برای تیم و درست مقایسه کردنه ... والسلام نامه تمام

[Vecchia Signora]

خب خب خب   بازم برگشتیم سر بحث مسخره مقایسه کنته و آلگری

 

چند وقت پیش یادمه یه پست دادم و گفتم که مقایسه این دو مربی کلا اشتباهه، هنوز هم همین رو میگم. هر کدوم نقش جدا گونه ای تو یووه فعلی داشتند، آلگری تو یکی از همین مصاحبه های اخیرش هم گفتش که اون اینجاست برای این که کمبود های یووه بعد از کسب سه اسکودتو پیاپی رو جبران کنه و باعث پیشرفت تیم بشه. خب این یعنی چی؟ یعنی خود آلگری هم قبول داره که دنباله رو راه کنته هستش، تیم کنته به تنهایی تیم بدی نبود ولی مشکلاتی داشت که آلگری میخواد بر طرفشون کنه.

 

فک نکنم لازم باشه که دوباره بگم کنته تو چه شرایطی روی کار اومد و آلگری تو چه شرایطی! کدوم مربی حاضر میشد اون موقع هدایت یووه بحران زده رو به دست بگیره و طی کوتاه ترین مدت دوباره این تیم رو دوباره قهرمان یک ایتالیا بکنه؟ با افت بقیه تیم ها کاری ندارم چون وقتی تیم رفت دست کنته شاید بشه گفت دست کمی از همین تیم های افت کرده نداشت...!

 

این رو هم بگم که درباره دل پیرو هیچ نظری ندارم و وقتی موضوع رو به طور دقیق و مشخص نمیدونم و ازش اطلاع ندارم ترجیح میدم اظهار نظر نکنم و مثل آدم بگم نمیدونم! فعلا فقط با عملکرد کنته تو یووه کار دارم. دستاورد های کنته غیر قابل انکار هست توی باشگاه ولی خب هر مربی مشکلاتی داشته، مشکل کنته اولیش این بود که اهل ریسک نبود و بعضی وقت ها لج بازیاش کار دست تیم میداد. و مشکل دوم این بود که تو اروپا اون طوری که باید، نتیجه نگرفت. ولی انصافا قبول ندارید که یووه بعد از مشکلات زیادی که داشت وقتی تازه برگشته به این سطح از اروپا نتونه زیاد جلو بره؟ یکی از دوستان هم گفت قبل از کنته هم یووه چندین سال بود که مدعی اول، دوم یا حتی سوم قهرمانی نبود حالا کنته بیاد اون تیم رو یهویی بکنه مدعی قهرمانی؟ ولی بازم میگم که کنته باید بهتر کار می کرد، مخصوصا سال سوم. در اصل بهتره بگم دلیل ناکامی یووه تو اروپا در دوران کنته هم بر میگرده به شرایط تیم، هم به دوران قبل کنته و هم به خود کنته!

 

همونطور که گفتم بیاید آلگری رو با کنته مقایسه نکنیم! آلگری بعد کنته اومد و فکر می کنم اکثرا موافق باشیم که تا اینجا عالی بود، مخصوصا بعد از حذف فیورنتینا با نتیجه 3-0 اونم تو خارج از خونه و اونم با این همه غایب که همشون اصلی ترین بازیکنای تیم هستند. پس تا اینجا حذف فیو کار بزرگی بوده از نظر من، تو سری آ که بی نقص پیش رفته ولی مشکلاتی داشته که اونم به خاطر فصل اول حضورشه مطمئن باشید از فصول بعد جبران میشه. میرسیم به اروپا، و حرف اصلی من اینجاست؛ چرا خود زنی میکنی؟! چرا سعی می کنیم دستاورد مربی تیم رو کوچیک جلوه بدیم؟ چرا میخوایم به زور به خودمون بقبولونیم حذف دورتموند با وجود روحیه فوق العاده ضعیف بازیکنای تیم تو اروپا کار بزگری نیست؟

 

به هر حال آلگری هم کار های خوبی کرده تو تیم، مخصوصا این تغییر سیستم و این که میتونیم تو غیبت بزرگ ترین بازیکنا هم باز با بهترین نتیجه پیروز بشیم. از نظر من  اگر به نیمه نهایی اروپا بریم، قهرمان کوپا بشیم، سری آ رو هم که گرفتیم؛ اون وقت فصل اول حضور آلگری تو تیم عالی بوده و نمیشه ایرادی گرفت.

 

کلام آخر! کار مربی رو کوچیک جلوه ندید، هر مربی مشکلاتی داره ولی نباید به خاطر اون بقیه خوبیاش رو فراموش کنیم. و باز هم میگم مقایسه آلگری و کنته اصلا درست نیست

[El rey leon]

من یه سری پستا رو خوندم یه سری رو نصفه خوندم یه سری رو اصلا نخوندم ، چون خداییش اعصابمو از سر راه نیوردم
 

فقط یه چیزی بگم و دیگه من این بحثو ادامه نمیدم . کسی که میگه آلگری نباید با کونته مقایسه بشه اشتباه میگه ، نیمدیم رئالو و با یووه مقایسه کنیم که !!! اصلا به نظرم تنها مقایسه درست همین عملکرد هر فصل تیم با فصل های قبلشه .
ولی با یه نصف فصل نمیشه آلگری رو با کونته قیاس کرد حتی با یه فصل هم نمیشه همچین قیاسی رو کرد . موفقیت باید تداوم داشته باشه تا بشه به عنوان یه واقعیت قبولش کرد وگرنه همیشه میشه انگ شانسو بهش زد .

اگه آلگری سه فصل رو نیمکت یووه نشست بعد میتونید بر اساس یه سری فاکتور ها با کونته مقایسش کنید در غیر این صورت این قیاس کاملا غلطه .

[alex 4ever]

 

رُک و بدون هیچ منظوری بگم برای اینکه شما جوگیر شده بودی و تیم مارو با رئال و بایرن اشتباه گرفته بودی !! یکی از دوستان خوب گفت اون بایرن رو لیپی هم نمی تونست حتی گرمش کنه چه برسه به ذوب کردنش .... مشکل شما اینجا بود که جوگیر شدید و فکر کردید ما اون زمان جزء 5 تیم برتر دنیا هستیم در صورتی که اصلا نبودیم و کونته هم خودش رو داشت می کشت که این رو به امثال شما بفهمونه ولی متاسفانه مثل اینکه موفق نبوده. اشتباهی که الانم دارید می کنید و می تونیم 2 سال دیگه شاهد دادن همین پست شما با هدف " تخریب آلگری " باشیم.

 

یوونتوس همین الانم خیلی کار داره تا بشه جزء تیم های تاپ اروپا که حریفا برای شکست نخوردن بیان جلوشون بازی کنن. یوونتوس الان باید تازه تبدیل بشه به تیمی که جلوی غول های اروپا سخت می بازه. خدا رو شکر هم با فهم فنی آلگری و کونته ما الان تو همین مسیر قرار داریم ..... باز می گم شما اونموقع جوگیر شدی بودی. خودمونیم دیگه غریبه بینمون نیست !

من نمیدونم چرا ما نمیتونیم با هم خوب بحث کنیم! خیلی زود بحث به بیراهه میفته! به سرعت بحث میره سمت تلاش کونته برای فهموندن مومضوعی بس صعب الدرک به من و امثال من که یووه هنوز بهترین تیم اروپا نیست و نمیتونه رقابت کنه و من جوزده بودم و...! مشابه قسمت  اول حرف شما رو دوست عزیز دیگه ای در جواب پست من نوشت و من متوجه شدم که در انتقال منظورم ضعیف بودم بهمین خاطر در پست دیگه ای بیشتر توضیح دادم منظورم از انتظار برای ذوب شدن بایرن رو! ولی احتمالا چون شما اون پست رو نخوندید دوباره حرفای همون دوستمون رو تکرار کردید. این هم قلم فرساییتات(  ) بنده برای روشن شدن بیشتر موضوع:

 

من فک کنم منظورمو خوب نتونستم منتقل کنم   ! من میگم وقتی یووه به حدی قدرت روانی بالایی داشت که حتی تو همون بازی جلوی به قول شما کاملترین تیم تاریخ فوتبال یه نیمه پابه پا اومد، چرا این تیم تبدیل شد به یووه ای که وقتی از دروگبا گل خورد به کل روحیه ش رو باخته بود و عاجز از ایجاد یه موقعیت گل بود؟؟؟ وقتی میگم انتظار داشتم ذوب شه، منظورم اینه که جنگندگی یووه درحدی بود که به آدم القا میکرد این تیم میتونه غیرممکن رو ممکن کنه. ولی سال بعد همون تیم تبدیل شد به یووه ای که... دیگه بقیش تکرار مکرراته!

 

**توضیح بیشتر: ما چطور از تیمی که تا لحظه ی گل مانژوکیچ (بازی برگشت با بایرن) پاپس نذاشت تبدیل شدیم به تیمی که از بازی در لیگ قهرمانان میترسید؟ این افت روحیه و تمرکز به پای چه کسی باید نوشته بشه؟ یه موقه از این حرفای من اینطور برداشت نشه که من بخاطر باخت به بایرن از کونته انتقاد میکنم! نه، انتقاد من از کونته بخاطر ناتوانیش در مدیریت شوک روانی اون باخته. شوکی که حتی خود کونته م نتونست بهش غلبه کنه. ما بجای اینکه ازون باخت درس بگیریم، تبدیلش کردیم به چماقی برای ترسوندن خودمون. اون باخت بجای انگیزه دادن شد مایه ترس یووه. مشکل من سرهمینه که چرا ازون تسلیم شدن دربرابر بایرن نتونستیم انگیزه و جسارت بگیریم برای سال بعد؟؟

 

 

 

خودمونیم دیگه غریبه بینمون نیست !

+ بله غریبه م بینمون نیست. بیاید بحث بکنیم راجه به این موضوع که چرا باخت به بایرن باعث شد دست از تلاش برای بهتر شدن برداریم؟ به چه علت بعد ازون بازی دچار یه ترس لایزال شدیم؟

پ.ن: به خدا من جوگیر نشده بودم  

[ADP10]

همه متفق القول اینو قبول دارید که این باخت بدون شک مقصرش آلگری بود؟ با این ترکیب عجیب و ماورای تصور.
تنها در یک صورت میشه این نتیجه رو نادیده گرفت، اونم پیروزی با نتیجه خیلی خوب برابر موناکو.
وقتی شما میای بازی لیگ رو اونم برابر تیم آخر جدول و بحران زده رو فدای لیگ قهرمانان میکنی، باید چیزهای زیادی تو چنته داشته باشی برا سه شنبه، منتظریم جناب آلگری

[Donnie]

توئیت مستر آلگری پس از شکست مقابل پارما

 

 

"Deserved defeat, we were slow and without patience: we have another important game and we have to prepare better"

 

   

 

**** پاسخ های بعضی از هواداران به توئیت 

 

- مشکلی نیست، ما قوی هستیم و باید تمرکز بالایی داشته باشیم. اعتماد کامل به تو داریم....

 

- خدا هم نمیداند که چه فکری در ذهن گالیانی می گذرد! (فورتزا میلان)    

 

- یورنته رو 90 دقیقه تو میدون گذاشتن کار اشتباهی بود...

 

- ویدال مث یه روح توی این بازی بود و استورارو بهتره بره کشتی گیر بشه  ، باید سه شنبه روی نیمکت باشه.

 

- سه شنبه داستانی متفاوت خواهد بود....

 

-   

.

.

.

[Vecchia Signora]

باید صبور باشیم

 

سرمربی بیانکونری معتقد است برای موفقیت در برابر موناکو، باید نظم دفاعی این تیم را بر هم زد.

 

ماسیمیلیانو آلگری می گوید شاگردانش باید در برابر موناکو انتظار یک بازی متفاوت را با رویارویی با دورتموند، داشته باشند. دورتموند تیمی است که سعی می کند با قوای تهاجمی خود به موفقیت برسد، اما موناکو دفاع خیلی خوبی دارد و رد شدن از دفاع این تیم کار سختی است.

 

آلگری در مصاحبه مطبوعاتی پیش از بازی گفت:"موناکو با دورتموند متفاوت است. وقتی برابر تیمی بازی می کنید که گل های کمی دریافت می کند، همه چیز سخت تر می شود. در چنین شرایطی وسوسه می شوید که بازیکنان را به جلو فرا بخوانید و حمله کنید، این سناریویی است که برای ما پیشبینی شده. اما ما باید صبور باشیم و هوشمندانه کار کنیم."

 

آلگری در ادامه به تمجید از حریف فرانسوی تیمش در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان پرداخت:

 

"فکر می کنم آن ها کاملا شایسته حضور در جمع هشت تیم پایانی را داشته اند. موناکو در شش بازی مرحله گروهی تنها یک گل خورد، نمایش خوبی برابر بنفیکا و زنیت داشت و در تمام طول این رقابت ها خوب کار کرده است. این آمار و ارقام شانسی نیستند، آن ها مربی با هوشی دارند و ما باید در هر دو بازی نمایش بسیار قدرتمندانه ای داشته باشیم، چون بعید است تکلیف صعود کننده در بازی رفت مشخص شود."

 

پس از ارائه لیست بازیکنان یوه برای بازی برابر موناکو، مشخص شد که آندره آ پیرلو و آندره آ بارتزالی بالاخره به ترکیب بانوی پیر بازگشته اند، اما آلگری چندان با اطمینان از حضور آن ها در ترکیب اصلی سخن نمی گوید:

 

"بعید به نظر می رسد که هم پیرلو و هم بارتزالی را در ترکیب اصلی ببینیم. پیرلو 45 روز است که بازی نکرده و مصدومیت جزئی بارتزالی نیز به تازگی بهبود یافته. باید ترکیبم را فردا صبح، پس از جلسه نهایی تمرینی تیم انتخاب کنم. به طور کلی همه بازیکنان شرایط فیزیکی خوبی دارند و آماده بازی هستند و انگیزه آن ها در چنین بازی هایی بسیار بیشتر است."

[Donnie]

ماکس آلگری: " مورینیو سرمربی شگفت انگیزی است که زیاد برنده شده است. "

 

 

سرمربی یوونتوس در مصاحبه با Guardian در مورد فوتبال صحبت کرد و خوزه مورینیو سرمربی تیم فوتبال چلسی را تحسین کرد.

 

آلگری در این باره گفت:

 

" فکر می کنم فوتبال شادی و سرگرمی است، با این حال هنوز در فوتبال شما باید به برنده شدن فکر کنید، چرا که در نهایت بردها حساب می شوند. "

 

" برای رسیدن به مقصود خود یعنی برنده شدن بازی ها، نیازمند پیمودن مسیری شامل ارائه ی یک فوتبال زیبا، پرقدرت و فوتبالی بر مبنای تاکتیک و تکنیک است. جنبه های دیگری هم هستند."

 

" مورینیو مربی شگفت انگیزی است که بردهای زیادی به دست آورده است. در فوتبال، شخصی میتواند دوست داشتنی باشد یا نباشد. ممکن است من دوست داشتنی باشم، مورینیو دوست داشتنی باشد، و فردی دیگری دوست داشتنی نباشد، اما در نهایت موضوعی که اهمیت پیدا می کند نتایج  ما است."

[Donnie]

آلگری: " در مورد پیشنهاد یووه فکر نکردم."

 

 

ماسیمیلیانو آلگری سرمربی یوونتوس در مصاحبه با Guardian در مورد پیوستنش به یووه و شرایط این تیم و باشگاه های ایتالیایی صحبت کرد.

 

" هنگامی که باشگاه یوونتوس با من تماس گرفت، درباره ی پیشنهادشان فکر نکردم."

 

" قبل از آن، ایده هایی روشن از پتانسیل تیمی آن ها داشتم. یووه تیمی بود که هنوز باید پیشرفت می کرد و فضاهایی در اختیار داشت که باید بهتر می شد."

 

"بین پتانسیل اقتصادی باشگاه های ایتالیایی با باشگاه های انگلستان و تیم های بزرگ اسپانیایی تفاوت بسیار زیادی وجود دارد."

 

" برای کاهش این شکاف اقتصادی احتیاج به استفاده از نبوغ و ابتکار خود داریم."

 

" ما نیاز داریم بازیکنان جوان بااستعداد را از خارج ایتالیا پیدا کنیم و همزمان یک هسته قابل اطمینان ار بازیکنان ایتالیایی در اختیار داشته باشیم – همین کاری که یوونتوس انجام می دهد – و پس از آن به بازیکنان خارجی نیاز داریم تا کیفیت های فنی بالایی خود در اختیار مجموعه تیم قرار دهند."

 

" بالاتر از همه تیم ها، یوونتوس این فرصت و مهارت این را داشت تا با [کارلوس] توز، [پل] پوگبا، [آرتورو] ویدال را به تیم بیاورد و امسال [روبرتو] پریرا را از اودینزه به خدمت گیرد."

 

پس از اخراج از تیم میلان، آلگری به مدت دو ماه در لندن زندگی کرد و در مصاحبه ای اعلام کرده بود دوست دارد روزی در لیگ برتر مربیگری کند. در ادامه مصاحبه آلگری در مورد سبک و فرهنگ فوتبال به صحبت پرداخت:

 

"برای این کار  احتیاج داریم از پیش فرض ها شروع کنیم، این که " فوتبال "بهتری" وجود ندارد، و واژه ی "بدترین" سبک فوتبال وجود ندارد و این که سبک ها و فرهنگ های فوتبالی وجود دارد که مختص و متعلق به هر کشور است."

 

" هیچ فردی نباید تصور کند که اگر روزی توانست به انگلیس برود، نحوه ی فوتبالی که در آن جریان دارد را تغییر دهد. همان گونه که هیچ فردی نمی تواند به ایتالیا بیاید و فرهنگ و یا DNA فوتبال ایتالیا و یا حتی DNA باشگاهی که در آن کار می کند را تغییر دهد. "

 

 

ویرایش: ادامه ی مصاحبه اضافه شد....

[Huceyn]

یه نکته که خیلی به من حال داد و باهاش حال کردم این بود که آلگری قبل از مصاحبه گفت به هیچ عنوان موناکو رو دست کم نمی گیریم و واقعا هم این تیم رو دست کم نگرفت !! درست بر خلاف آرسن ونگر و پپ گواردیولا که این حرف رو قبل از بازی هاشون زدن ولی توی زمین بازی عملا حریف رو کوچیک فرض کردن و ضربه هم خوردن. این نکته که بازیکنا تونستن حرف مربی خودشون رو درک کنن و با ترس برن توی زمین واس من خیلی خوب بود. فقط کافی بود ما هم مثل آرسنال تو دور قبل و بایرن تو همین بازی دیشب با دماغ باد کرده و بدون ترس بریم تو زمین تا خیلی راحت ضربه بخوریم. کلا می گن اگه ترس باشه کار اضافه هم نیست و همه چی خیلی خوب پیش می ره  

 

+ تا پارسال می گفتم خدایا چقدر خوبه یه مربی پرشور و بی اعصاب مثل کونته بالا سر تیم باشه تا کسی نتونه چپ به تیم نگاه کنه. الانم دارم می گم چقدر خوبه که یه آدم ساکت و با قدرت رو نیمکت تیمت باشه و بدون هیچ حاشیه و داد و بیداد کار رو پیش ببره. یه جورایی مثل لیپی ,,,,, 

[Orphée]

Sognare non costa nulla

 

یا رویاپردازی کنتور نمیندازه و موفقیت مالیات نداره... انقدر اینو از طرف بونوچ و باردزالی و انواع و اقسام یوونتوسیا شنیدم، حفظش شدم

و یا دیروز که پیرلو گفت آلگری با خودش "آرامش" رو به اردوی یووه آورده. توز هم اوایل همین هفته حرف مشابهی رو زد. تیکه کلام غالب این روزای یووه ؛ آلگری = آرامش...

و واقعا این روحیه رو دوس دارم... کنته اون تفکر پیروز رو بازسازی کرد و آلگری خودباوری رو بهش پیوند زد و شخصا نمیتونستم چیزی بیشتر از این از هیچ کدومشون بخوام...

 

و یچیز دیگه ؛ یووه هیچوقت تو تاریخ نتونسته توامان هم اسکوتو رو بگیره ، هم کوپا و هم به نیمه نهایی UCL صعود کنه! و 20 سال از آخرین دابلش میگذره و بعبارتی این فصل میتونه بهترین فصل تاریخ یووه باشه...

اینجا توضیحات بیشتری دادم... اینم میتونه خرید خاطره انگیزی باشه   :

 

[Vecchia Signora]

توز را درک می کنم

 

آلگری این موضوع که توز برای خانه اش دلتنگ شود و بخواهد به آرژانتین بازگردد را بسیار طبیعی و قابل درک می داند.

 

یوونتوس پس از شکست 2-0 لاتزیو در سری آ، حالا شانس بسیار زیادی برای فتح اسکودتو دارد و همچنین با حضور در مراحل پایانی جام حذفی و لیگ قهرمانان می تواند حتی به کسب سه گانه نیز فکر کند. ماسیمیلیانو آلگری طی صحبت هایی خوشحالی خود را از این موضوع ابراز کرده است:

 

"نه تنها به خاطر امشب، بلکه به خاطر عملکرد تیم در کل فصل خوشحال هستم. روز چهارشنبه می خواهیم با ارائه یک نمایش خوب دیگر به نیمه نهایی لیگ قهرمانان برویم و قهرمانی در کوپا ایتالیا و سری آ نیز از اهداف اصلی ما است."

 

"فقط می توانیم از بازیکنان تمجید کنیم، آن ها نشان دادند که تا چه حد با تجربه و هوشیار هستند. لاتزیو تیم خوبی است و برای بازی شب گذشته آماده تر از ما بود و بازی های کمتری داشت، اما بازیکنانم دقیقا در حد و اندازه یک تیم قهرمان ظاهر شدند."

 

"از هر فرصت خود در این فصل استفاده کردیم و من اکنون بسیار خوشحال هستم. حالا تنها سه پیروزی تا فتح اسکودتو باقی مانده."

 

آلگری در ادامه به شایعات خروج توز از یوونتوس اشاره کرد:

 

"احساس غربت و دلتنگی برای خانه بسیار طبیعی و قابل درک است. حتی من نیز گاهی وقتی از لیوورنو دور هستم چنین احساسی دارم، چه برسد به توز که خانه اش بسیار دورتر از اینجاست!"

 

"اما در حال حاضر ما و توز تنها به سری آ، لیگ قهرمانان و کوپا ایتالیا فکر می کنیم و خود او نیز هر کاری بتواند برای تیم انجام می دهد."

 

سرمربی 47 ساله یووه در پایان گفت:

 

"ترجیح دادم در 20 دقیقه مانده به پایان بازی پیرلو را تعویض کنم تا برای بازی های بعدی همچنان آماده باشد. برای بازی روز چهارشنبه باید در بعضی موارد بهتر شویم و نقاط ضعف را بپوشانیم."

[Orphée]

تو توییترش نوشته : تو #semifiuuunale هستیم و این پاداش تموم زحماتیه که تو ماه های اخیر کشیدیم. حالا بین 4 تیم قدرتمند اروپاییم!

 

اهداف تعیین شده برای آلگری در 25 تیر 93 :

 

1. مدعی در تمامی رقابتها تا اواسط اسفند ✓

2. سوپرکاپ ایتالیا ✖

3. اسکودتو

4. یک چهارم نهایی UCL ✓

 

4 اردیبهشت 94 ؛

سری آ؟ +15 امتیاز

کوپا ایتالیا؟ فینال [بونوس]

لیگ قهرمانان؟ نیمه نهایی [بونوس]

مدعی در تمامی رقابتها؟ تا اوایل اردیبهشت [بونوس]

 

سوپرکاپ ایتالیا > نیمه نهایی UCL + احتمالا ستارۀ نقره ای؟!

 

 

یادمه اوایل فصل گفته بودم همیشه تاریخ بهترین قاضی بوده، حالا مهم نیست خیلی... عجیب واسه من اینه که در آستانۀ رقم زدن بهترین فصل تاریخ یووه هستیم و انتقادات همچنان ادامه داره، البته ممنوع نیس ولی مسئله اینجاست که تعریفیم دیده نمیشه تا بگیم مغرضانه نیس (همه منظورم نیستن)... ستاره محور یا خوش شانس هم که نباشیم، دیگه اقلا داور که کمکمون کرده... امشب درحالی آلگری به آرزوی 12 سالۀ یووه پایان داد (و خودشم برا اولین بار اومد نیمه نهایی) که سلفش -رانیری و کنته- بین تماشاچیا نشسته بودن. حتی زمان کاپلو که نه سری آ صعیف بود و نه تیم کمبود فوق ستاره داشت هم نشد... آره لول 3 تیم دیگه از یووه بالاتره و یووه تو قرعه ها خوش شانس بود ولی تا اینجا اومده! یکم اعتراف به واقعیت حالا نه، ولی احترام بد نیست... من همیشه تو پستام رو نقش انکار ناپذیر کنته تو بازسازی روحیۀ یووه و رسیدن به جایی که الان هستیم تاکید کردم * ولی میشه گفت کار را که کرد، آنکه تمام کرد... نمیشه؟ من اصن عاشق چشم و ابروش نیستم ولی نتایجش هم جلوی چشممه... نمیدونم دیگه چیکار باید بکنه! درکل اگه کسی تا بحال با این نتایج قانع نشده، ازین به بعد هم نمیشه و شایدم بهتره بگیم Haters gonna Hate...

 

* حتی آلگری هم بعد بازی برای هزارمین بار تکرارش کرد :

 

بعد از مربی به یووه اومدم که تیمو 3 بار پیاپی قهرمان کرده بود، کسیکه پر کردن جاش در دل هوادارا کار سختیه اما دل به کار دادم توام با احترام و در آخر این نتایج هستن که مهمن...

طبیعیه که برای رسیدن به موفقیت به بازیکنای خوب و یه مربی خوب نیازه ولی پایه و اساس تموم این موفقیتها یه باشگاه قدرتمنده... این نتایج نه مال منه نه مال بازیکنام، بلکه متعلق به همه ست... فاکتورهای زیادی دخیلن...

خوشحالم... حرف و حدیث زیادی در مورد ترکیب احتمالیمون شنیدم؛ ویدال تب داشت، توز دو روز گذشته حالت تهوع * داشت و پیرلو 100 % آماده نبود...

 

هفتۀ پیش هم واقعا گل گفته بود [با اینکه همیشه گفتم آرزوم بازی زیبا + نتیجه ست] : اگه میخواید سرگرم شید برید سیرک! رسیدن به نیمه نهایی تنها چیزیه که برای من مهمه...

* موراتا هم مریض بود و حتی بالا آورد بعد تعویض...

[back to juve]

دم آلگری گرم که دهان منتقدانشو بدن هیچ حرف و حدیثی بست واقعا مرام گذاشت که تیمی با این همه مصدومو برد بالا، قشنگ نصف تیم تقریبا مصدوم و داغون بودن و اصلا شرایط ایده الی نداشتنتوز،موراتا،ویدال دچار بیماری ویروسی شده بودن پ توز دو روز کامل استفراغ کرده بود پوگبا مصدوم بود پیرلو بعد از مصدومیت یکم افت کرده

 

 

 هنر خودشو نشون داد و پرچم آنتی کنته ها که بالا بود، بالاتر برد 

[Huceyn]

 هنر خودشو نشون داد و پرچم آنتی کنته ها که بالا بود، بالاتر برد

 

 

 

پرچم آنتی کونته ها رو نبرد بالاتر ! پرچم خودش رو برد بالاتر. هر کسی که هوادار آلگری هستش و با موفقیتش خوشحال می شه، لزوما آنتی کونته هم نیست. مثال زنده خودم ،،،،،

[Orphée]

فقط 5 مربی در تاریخ یووه تونستن تیمو بیارن نیمه نهایی UCL/ECC : ویتسپالک، هریبرتو هرارا، تراپاتونی، لیپی و آلگری... بعبارتی فقط 10.86 % مربیان تاریخ 117 سالۀ یووه...

 

 

آلگری در مورد استفاده ش از سیستمهای مختلف : برای اینکه بعضی انتخابهای خاص رو بهتر انجام بدید، باید وضعیت روزانۀ بازیکنا رو از نزدیک ببینید، مثه پلی استیشن نیست...

 

+ یجورایی اپیدمی بازی فیفا و فوتبال منجر تاثیر زیادی رو نظرات خیلی از هوادارا در مورد روش بازی تیم میذاره. انگار که میشه بازیکنا رو فقط از روی آمار سنجید و یا فرمول ثابتی برای موفقیت وجود داره...

پریشب میتونستیم جذاب بازی کنیم و مثه آرسنال حذف شیم و یا ایتالیایی بازی کنیم و...

[back to juve]

پرچم آنتی کونته ها رو نبرد بالاتر ! پرچم خودش رو برد بالاتر. هر کسی که هوادار آلگری هستش و با موفقیتش خوشحال می شه، لزوما آنتی کونته هم نیست. مثال زنده خودم ،،،،،

 

الان مثلا یووه با کنته میبرد من ناراحت میشدم؟! 

 

بحث سر اینه که همه می گفتن با این دارایی که یووه داره نمی تونه مثلا تا یک چهارم بالا بیاد و کنته اینو القا کرده بود تو تیم 

[Huceyn]

الان مثلا یووه با کنته میبرد من ناراحت میشدم؟! 

 

بحث سر اینه که همه می گفتن با این دارایی که یووه داره نمی تونه مثلا تا یک چهارم بالا بیاد و کنته اینو القا کرده بود تو تیم 

 

 

1- من همچین حرفی زدم ؟! مطمئمن هستم به عنوان یک هوادار یونتوس حتی اگه ما با سرمربیگری زِمان یا استرا هم می رفتیم بالا شما خوشحال می شدی !

 

2 - خب کونته اشتباه کرده بود. درست مثل خیلی ها که اشتباه می کنن ولی این دلیل نمی شه که بخواییم به خاطر یه اشتباه ازش متنفر بشیم یا به قول شما بشیم " آنتی " کونته ! . در ضمن شاید واقعا کونته نمی تونست با این بازیکنا موفق باشه چون هر مربی یه توانایی هایی داره. همونطور که شاید آلگری هیچوقت نتونه یوونتوس رو بدون باخت قهرمان سری آ بکنه.

[back to juve]