بدون پاسخ

["Sina"]

[FONT="][/FONT]

[FONT="] [FONT=Tahoma]
آندره آ پیرلو یکی از برترین هافبک ها در تمام ادوار فوتبال است. به استثنای افتخارات شخصی ، او تا به حال 4 اسکودتو برده است ( پنجمی هم در راه است) ، دو لیگ قهرمانان ، یک کوپا ایتالیا ، سه سوپر کاپ و دو سوپر کاپ یوفا نیز جزو موفقیت های باشگاهی اوست.[/FONT][/FONT]


علاوه بر موفقیت های باشگاهی او افتخار دیگری نیز در کارنامه خود دارد : قهرمانی در جام جهانی 2006.


نژاد بازیکنانی مانند پیرلو در فوتبال مدرن در حال انقراض است. از لحاظ قدرت ، گلزنی و باکس تو باکس بودن هافبک ، یایا توره و هم تیمی پیرلو ، آرتورو ویدال ، نمونه های برجسته ای هستند ، اما نقش در حال انقراضی که پیرلو از زمان حضورش در برشا در سال 2001 ایفا می کند (که "بازی سازی در عمق" نامیده می شود) کمتر در بازیکنی دیده شده است. لقب هوشمندانه ی "آرشیتکت (معمار)" نمایانگر هوش بالای او در حفظ یک نفره این سبک از بازی است.


هیچ بازیکنی مادام العمر بازی نمی کند و در 34 سالگی ، پیرلو نیز بالاخره به پایان دوران فوتبالی اش نزدیک می شود. سال قبل او اعلام کرد که بعد از جام جهانی از تیم ملی خداحافظی می کند و در مورد تمدید قرارداد او با یوونتوس نیز نگرانی هایی وجود دارد.


او برخلاف سنش ، در زمین کیفیت درخشان خود را حفظ کرده است. با هم نگاهی به رمز موفقیت او می اندازیم :


1- استراحت :


هیچ بازیکنی در اواسط دهه سی از زندگی اش نمی تواند مدام بازی کند ، پیرلو نیز این را قبول کرده که در بعضی اوقات باید روز را بر روی نیمکت بگذراند.
آنتونیو کنته در این فصل در بعضی بازی ها مجبور به بیرون کشیدن پیرلو شد.
چه در زمانی که بعد از یک بازی درخشان نیاز به استراحت داشت و چه در موقعیت های دیگری مثل بازی دو هفته پیش در برابر کاتانیا ، که کنته می خواست که یک گام رو به جلو بر دارد ، در هر دو صورت پیرلو در این فصل بیشتر از فصل های قبل استراحت کرده است. اگر بازی ماه دسامبر را که پیرلو بدلیل مصدومیت تنها چهارده دقیقه توانست بازی کند را به حساب نیاوریم ، پیرلو پنج بار کمتر از 90 دقیقه بازی کرده است ، بیشتر از زمانی که یک فصل نرمال بدون مصدومیت را می گذراند.


کنته نیز بیشتر به پیرلو استراحت داد ، مانند بازی در برابر سمپدوریا. مصدومیت طولانی مدت پیرلو از ناحیه زانو در بازی او تاثیری نگذاشت ، با این حال به او این اجازه را داد تا در زمان ریکاوری زانویش ، به بدن خود نیز استراحت دهد.



با نگاه به آینده می توان پیش بینی کرد که بازنشستگی او از عرصه ملی پس از جام جهانی ، کمک بزرگی برای بهبودعملکرد او در عرصه باشگاهی خواهد بود. تا بحال تابستانی بدون بازی های ملی به ندرت برای پیرلو پیش آمده و بدون آن می توان مطمئن بود که باتری های پیرلو در هر فصل مجددا شارژ خواهند شد.


2- میدان دید :


یکی از توانایی های بی نظیر پیرلو که در طول زمان افت نمی کند میدان دید اوست.


مهارت پیرلو در پیدا کردن هم تیمی هایی که در فضای خالی هستند از فاصله دور ، و توپ رسانی به این فضاها با پاس های بلند ، بسیار چشمگیر است.


مهارتی که به نظر ماندگار است ، تا جایی که او فضا برای مانور داشته باشد او می تواند هم تیمی هایش را تغذیه کند ، چه 34 ساله باشد چه 24 ساله.


3- محافظت از او توسط هم تیمی ها :


اکنون که پیرلو مسن تر شده و توانایی کمتری برای فضاسازی برای خود دارد ، وابستگی او به هم تیمی هایش بیشتر شده تا مدافعان را از او دور کنند و فضا را برای جادویش آماده کنند.


او خوش شانس است که هم در باشگاه و هم تیم ملی افراد توانمندی این نقش را برایش اجرا می کنند.


در یووه ، پیرلو یک آرتورو ویدال بی مثال را در کنار خود دارد. وقتی ویدال در محوطه جریمه است هدف اول پاس های پیرلو است . اما این تنها اهمیت ویدال برای پیرلو نیست. توانایی های هجومی و بازی فیزیکی که به او لقب جنگجو داده است باعث دور شدن بازیکنان از پیرلو می شود تا استاد بتواند توپ رسانی کند.



بطور مشابه ، پیرلو وابسته به قدرت جنگندگی دنیله ده روسی در عرصه ملی است. این دو از جام جهانی 2006 در آتزوری با هم هستند و درک متقابل بسیار خوبی با هم دارند. مانند ویدال ، ده روسی نیز در تصاحب توپ به اندازه کافی سخت کوش و خطرناک است تا توپ را برای فضاسازی پیرلو فراهم کند.


بدون چنین بازیکنانی که پیرلو را پشتیبانی کنند ، پیرلو کاملا پرس می شود و توانایی بازی کردن را از دست می دهد. با وجود بازیکنانی مانند ویدال و ده روسی در پشت او او می تواند پاس های معروفش را به مقصد برساند.


4- تناسب نقش :


طبیعت پست بازی ساز ، این نقش را برای سن پیرلو مناسب کرده است.


برخلاف بسیاری از هافبک های جوان ، مانند هم تیمی او آرتورو ویدال ، کلودیو مارکیزیو و پاول پوگبا ، موقعیت و نقش پیرلو در زمین این اجازه را به او می دهد تا از ضد حمله جلوگیری کند و از سرعت آن بکاهد.


در عوض پیرلو می تواند در حرکت هایش موثرتر عمل کند. او می تواند با یک پاس بلند یک حمله را ترتیب دهد ، سپس از جای خود در پشت خط هافبک جلو آمده و در موقعیتی مناسب در نیمه حریف قرار گیرد ، جایی که می تواند مستقیما با پاس های کوتاه خود موقعیت خلق کند. سپس اگر تیم او توپ را لو بدهد ، پیرلو می تواند با انرژی کمتری نسبت به هم تیمی های خود در خط هافبک ، که در محوطه جریمه بودند ، به موقعیت دفاعی برگردد.


[FONT="][FONT=Tahoma]این نوع از حرکت به او این اجازه را می دهد تا در موقعیت های سخت ، فشار کمتری به مفاصل و عضلاتش وارد شود تا آمادگی او را برای مدت زمان طولانی تری تضمین کند.




[/FONT][/FONT]

http://www.uppic.com/do.php?img=107329