9 پاسخ برای این موضوع

[Soheil Bianconeri]

[size=16pt][center][b]
" ورزشگاه های یـوونتوس "

[img width=720 height=360]http://www.uppic.org/image-1F04_51E5B1A1.jpg[/img]

در این تاپیک قراره به همـت دوستان, ورزشگاه های یوونتوس به ترتیب مورد بررسی قرار بگیـره و اطلاعات مهم و خوندنی درباره هر ورزشگاه قرار داده بشه . :wink2: @};-

[Sayyed Amir]

استادیوم های بیانکونری / از آغاز تاکنون ...

به دستور مدیر بخش تاریخ ، سهیل جان ، بر این شدیم که در این تاپیک به بررسی کامل ورزشگاه های یوونتوس از سال 1897 تا هم اکنون یعنی 2013 باشیم . در این راه تعدادی از بچه ها کمک دست من هستند و من که پست رو ارسال می کنم ، حاصل زحمت یک یا چند نفر دیگه هم ممکن ـه باشه . اسم دست اندر در کاران هم در پایین پست درج میشه .

یه آشنایی کلی داشته باشیم با استادیوم های یوونتوس :::
یوونتوس برای شروع کار در پیست دوچرخه سواری ـی که تبدیل به زمین فوتبال شده بود بازی می کرد . در ورزشگاهی به اسم Velodrome Humbert I ! بعد به ورزشگاه Corsi Sebastopoli نقل مکان کرد . یووه تا سال 1922 در اون ورزشگاه مشغول بازی بود . سال 1923 بود که به " Corso Marsiglia " نقل مکان کرد . 1933 بود که به المپیکو فعلی نقل مکان کرد . البته اسم ورزشگاه المپیکو فعلی ، در ابتدا " موسیلنی " و سپس به " کومانوله " تغییر پیدا کرده و در آخر به " المپیکو " تبدیل شد . سرانجام یوونتوس در سال 1990 به ورزشگاه جدید و معروف خود ، " دل آلپی " نقل مکان کرد و تا سال 2006 در آن جا مشغول بازی بود . در سال 2007 و بعد از ماجرا های کالچوپولی ، یووه دوباره به ورزشگاه قدیمی خود ، یعنی المپیکو ، نقل مکان کرد تا اینکه در سال 2011 ورزشگاه جدید و با ابهت یوونتوس که به " ورزشگاه یوونتوس " یا " یوونتوس آرنا " معروف است رفت ...

[Sayyed Amir]

.:: اولین استادیوم / Velodromo Umberto I ::.

- " Velodrome Humbert I " که معمولا در بین مردم با نام Velodromo Umberto I شناخته میشود ، از اولین زمین های دوچرخه سواری در ایتالیا و از سال 1898 زمین بازی فوتبال در تورین بود . این ورزشگاه به افتخار شاه آمرت اول پادشاه ساووی - یکی از منطقه های فرانسه – نام گذاری شده است . این ورزشگاه ، در طول زمان خود توسط چندین تیم مورد استفاده قرار میگرفت . همچنین این ورزشگاه در همسایگی La Crocetta ، Corso Re Umberto و در نزدیکی بیمارستان Mauriziano در تورین قرار داشت . این ورزشگاه در سال 1898 میزبان نخستین دوره ی بازی های فوتبال کشور ایتالیا که امروزه به سری آ معروف است بود . به این ترتیب اولین بازی بین دو تیم اینترنازیوناله تورینو و تورینسه برگذار شد که در پایان 1-0 به نفع تیم اینترنازیوناله به پایان رسید . اما در پایان ، این جنوا بود که قهرمان این رقابت ها شد !

اولین صاحب این ورزشگاه تیم تورینسه بود که از سال 1900 تا 1904 مستاجر اصلی این زمین بود . از سال 1904 تا 1906 این زمین ، زمین خانگی باشگاه یوونتوس شد . همچنین یوونتوس اول قهرمانی خود در سال 1905 را در این ورزشگاه جشن گرفت . زمانی که آلفرد دیک یوونتوس را ترک کرد تا تیم جدیدی با نام تورینو بسازد ، یوونتوس تا قبل از آن که دیک برای تیم جدیدش در این ورزشگاه اجاره نامه بگیرد در این زمین بازی میکرد . پس از آن ، تورینو نخستین فصل های خود را تا سال 1910 در این ورزشگاه گذراند . نکته ی جالب درباره ی این ورزشگاه ، این است که هیچ صندلی برای نشستن در اطراف آن تعبیه نشده بود و تماشاگران ایستاده و کنار زمین بازی را تماشا می کردند .


دست اندرکاران : محمد اس اس ( Mohammad-SS ) @};-

[spoiler=سایر عکس ها]

[/spoiler]

[Sayyed Amir]

.:: دومین استادیوم / Corso Sebastopoli ::.

- استادیوم " کرسو سباستوپولی " دومین استادیوم تاریخ باشگاه یوونتوس می باشد . هم اکنون مکان این ورزشگاه ، در جنوب تورین و در 7 کیلومتری مرکز شهر می باشد . یوونتوس از سال 1909 در این ورزشگاه دیدار های خانگی خود را برگزار می کرد و این روال تا سال 1922 ادامه داشت تا سرانجام جای خود را به ورزشگاه کرسو مارسیلیا داد . 10 هزار نفر گنجایش این ورزشگاه بود .

اولین دیدار یوونتوس در این ورزشگاه با تیم " بروفرچلی " و آخرین دیدار یووه در این ورزشگاه با تیم " آسپیریا " بود .

[img width=720 height=553]http://upload7.ir/images/45650709623761341069.jpg[/img]

[Sayyed Amir]

.:: سومین استادیوم / Corso Marsiglia ::.

- ورزشگاه کُرسو مارسیلیا ( به صورت رسمی کمپ یوونتوس و همچنین به نام شرکت نمایش های ورزشی " کُرسو مارسیلیا " نیز شناخته می شد . ) یک ورزشگاه فوتبال در شهر تورینو و متعلق به باشگاه فوتبال یوونتوس با گنجایش 15.000 تماشاگر بود و در آن زمان از مدرن ترین امکانات ورزشی ایتالیا بهره می برد . برگ هایی از کتاب تاریخ یووه بین سال های 1922 تا 1933 در این ورزشگاه ورق خورده است .

- کُرسو مارسیلیا نخستین مجموعه ورزشی ایتالیایی بود که کاملا از بتون تقویت شده ساخته می شد و نخستین ورزشگاه کشور بود که به فناوری نور مصنوعی ( ! ) مجهز شده بود که البته ابتکار کسی نبود جز مالک باشگاه یوونتوس ، وکیل تورینو و همچنین معاون شرکت فیات ، اِدوآردو آنیِلی ( Edoardo Agnelli ) . افزون بر دفاتر اجرایی باشگاه و زمین اصلی فوتبال که اندازه ی آن 110 در 65 متر بود ؛ یک زمین دیگر هم به اندازه ی 94 در 55 متر درست پشت جایگاه ویژه ی زمین اصلی ، قرار داشت که برای کارهای تمرینی تیم استفاده می شد . در کنار این ها و همین طور اتاق رختکن ، این ورزشگاه سه زمین تنیس هم داشت که میزبان بازی های داخلی و بین المللی بود .

- مهندس دانیِله دُنگی ( Daniele Donghi ) ساختار ورزشگاه یوونتوس را این چنین بیان می کند :
« این زمین بازی تازه ، بر اساس مدرن ترین و آخرین اصول و نیازهای فنی ورزشی در زمینی 40.000 مترمربعی ساخته شده است . زمین اصلی فوتبال آن 110 در 65 متر می باشد که جایگاه ویژه ای برای تماشاگران به طول 90 متر برای ساخته شده است . ساختار این جایگاه از سیمان سخت و نازک و پوششی از فلز و سقف آزبست می باشد . »

- ساخت و ساز این ورزشگاه از سال 1921 با پشتیابی شرکت نمایش های ورزشی ( Societa' Spettacoli Sportivi - S.S.S ) که وابسته به خود باشگاه تورینی بود ، آغاز شد . این شرکت بیش از 1 میلیون لیر برای ساخت این ورزشگاه که جایگزین ( ورزشگاه پیشین یووه ) کُرسو سِباستُپُلی ( Corso Sebastopoli ) می شد ؛ پرداخت کرد . در زمینی 40.000 مترمربعی ، زمین فوتبالی با گنجایش 15.000 نفر ساخته شد ؛ در حالی که در روزهایی که بازی های حساسی برگزار می شد ، جمعیت ورزشگاه نزدیک به دو برابر گنجایش آن ( 20 تا 25 هزار نفر ) می رسید ! نخستین بازی فوتبالی که این ورزشگاه میزبانی کرد ، با پیروزی 4- 0 یووه برابر مُدِنا در 19 اکتبر 1922 همراه و پس از آن ، تا سال 1933 ، پیش از آن که یووه به ورزشگاه تازه ی خود ، یعنی شهرداری بِنیتو مووزولینی ( Stadio Municipale Benito Mussolini ) برود ؛ میزبان بازی های خانگی این باشگاه بود و در این 11 سال ، چهار بار جشن پیروزی اسکودتوی یووه را به خود دید ؛ یک اسکودتو در سال 1926 و سه تای دیگر در سال های 1930 تا 33 که با هدایت کارلو کارکانو به دست آمدند .

پس از جدایی یووه از این ورزشگاه، کُرسو مارسیلیا دیگر رنگ فوتبال را به خود ندید و پس از 6 سال میزبانی بازی های راگبی شهر تورینو ، سرانجام در 1939 ( در غم دوری یار دیرینه ی خود ) ویران شد ... !


# با تشکر بسیار از دوست عزیز ، علی ( PhysicistAli )

[Prince of Turin]

.:: چهارمین استادیوم / استاديو مونيچيپاله بنيتو موسولينى - كوموناله ::.

اين استاديوم در سال ١٩٣٣ براى ميزبانى مسابقات لتوريالى و مسابقات جهانى دانش آموزان افتتاح شد . ساخت و ساز مجموعه به سه شركت مختلف داده شد . ساخت استاديوم در سپتامبر ١٩٣٢ آغاز شد . مديريت براى افزايش سرعت ، مسابقه اى در نظر گرفت . سرانجام ، در ١٤ اوت ١٩٣٣ ، استاديوم بنيتو موسولينى افتتاح شد . روز ٢٩ ژوئن ، اولين بازى برگزارشده در اين استاديوم ، بازى برگشت مرحله ى يك چهارم نهايى جام اروپاى مركزى بين تيم هاى يوونتوس و اويپست دوشات مجارستان بود كه يوونتوس موفق شد شش بر دو حريف خود را شكست دهد تا اين پيروزى ، آغازگر سال های موفقيت يوونتوس در اين ورزشگاه شود .

استاديو موسولينى چندين بازى از جام جهانى ١٩٣٤ ايتاليا را ميزبان بود . بعد از جنگ جهاني دوم ، نام ورزشگاه به استاديو كوموناله تغيير يافت . ورزشگاه خانگى تيم تورينو نيز از سال ١٩٥٨ استاديو كوموناله شد . يوونتوس در اين ورزشگاه موفق به كسب ١٦ اسكودتو ، ٧ جام ايتاليا ، يك يوفا كاپ ( سال ١٩٧٦ ) و جام هاى بين المللى متععدى شد . در سال ١٩٨٩ ، استاديو كوموناله جاى خود را به دل آلپى جديد داد كه براى جام جهانى ١٩٩٠ ايتاليا تاسيس شده بود .

[Sayyed Amir]

.:: پنجمین استادیوم / Delle Alpi ::.

ورزشگاه دل آلپی یک ورزشگاه فوتبال و دومیدانی در شهر تورین ایتالیا بود که در فاصله سالهای 1990 تا 2006 متعلق به هر دو باشگاه یوونتوس و تورینو بود . معنی این نام در زبان انگلیسی " استادیومی از رشته کوه های آلپ " است . يكي از مشكلات اصلي اين ورزشگاه مه آلود بودن آن در بعضي مواقع است كه به واسطه واقع بودن آن در كوهپايه هاي آلپ است . نام اين ورزشگاه را قبل از تاسيس آن به مسابقه گذاشتند و يك استاد جامعه شناسي این نام را برگزيد . اين نام را به واسطه اينكه از سكو هاي بالايي اين ورزشگاه كوه هاي آلپ ديده مي شود بر ان نهاد و به همين دليل 25 هزار پوند جايزه دريافت كرد . هنگامی که این ورزشگاه تخریب شد دو تیم مسابقات خود را در وزرشگاه تازه باز سازی شده المپیکو تورین برگزار می کردند . در مکان ورزشگاه دل آلپی یک استادیوم جدید با نام یوونتوس ( آرنا ) احداث شد و در سال 2011 افتتاح شد .

تماشاگرها از جایگاه‌های نامناسب و سکوهای بد این ورزشگاه گله داشتند. سکوهای پایین این ورزشگاه به علت پیست دومیدانی بزرگ از زمین فاصلهٔ زیادی داشت ( حدودا ۴۰ متر ) و تماشاگران دید درستی نداشتند . اکثر تماشاگرانی که در سکوهای پایین بودند از این مسئله گله داشتند که به همه جای زمین دید ندارند و قسمت هایی از بازی رو به درستی نمی بینند . با توجه به شهرتی که ایتالیایی‌ها به عنوان دیوانه ی فوتبال دارند در فصل‌های گذشته آمار عجیبی از تماشاگران دل آلپی به عنوان خانه یکی از بزرگ‌ترین تیم های ایتالیای دیده شد . در سال‌های گذشته روزنامه‌ها و رسانه‌های ایتالیا به یوونتوس کنایه‌های زیادی می‌زدند و عنوان می‌کردند یوونتوس تیم پرطرفداری که در خانه غریب است !

دل آلپی به وسیله معمار ، استادیو هارتر ، ساخته شد ، و در واقع به منظور میزبانی مسابقات جام جهانی 1990 ساخته شد که جایگزینی برای ورزشگاه کومانوله بود که همان ورزشگاه المپیک کنونی است . گنجایش این ورزشگاه 69.041 نفر بود با این حال با توجه به قوانین فیفا در مورد سیاست های تبعیض نژادی در هواداران نزدیک و دور به 67.229 نفر کاهش یافت . احداث این ورزشگاه در ژوئن 1988 آغاز شد و به دنبال استفاده از بتن پیش ساخته در طی 2 سال تکمیل شد . دل آلپی به وسیله شورای شهر تورین ساخته شد که دو باشگاه فوتبال این شهر به دنبال تعطیلی استادیوم المپیک از آن به عنوان ورزشگاه خانگی استفاده می کردند . دل الپی در ابتدا فقط برای مسابقات فوتبال ساخته نشده بود بلکه به عنوان جایگاهی برای ورزش کردن ساخته شده بود بنابراین یک پیست دومیدانی در اطراف زمین فوتبال آن ساخته شد . به هر حال به دنبال عدم وجود مکانی برای گرم کردن قبل از بازی های دومیدانی دل آلپی هیچ گاه به عنوان میزبان یک رویداد بزرگ دومیدانی مورد استفاده قرار نگرفت .

این ورزشگاه در تاریخ 31 مه 1990 افتتاح شد که تیم مشترکی از یوونتوس و تورینو توانست تیم فوتبال پورتو را با نتیجه 4-3 شکست دهد . با توجه به افزایش هزینه اجاره اختلاف بین دو باشگاه و شورای شهر تورین شدت گرفت . در سال 1994 هیئت مدیره باشگاه یوونتوس زمینه ساخت یک استادیوم جدید را پی ریزی کرد که متعلق به به خود باشگاه باشد . مسابقات نیمه نهایی و نهایی یوونتوس در جام یوفا در سال 1994-1995 به ورزشگاه سن سیرو منتقل شد که حدود 85000 هوادار را جذب خود کرد . ورزشگاه دل آلپی جز معدود ورزشگاه هایی هست که در تاریخ به فروش رسید . در پایان در تابستان 2003 باشگاه یوونتوس با هزینه 25 میلیون یورو دل آپی را از شورای شهر تورین خریداری نمود .

جمعیت استادیوم دل آلپی در بازی یوونتوس - رئال مادرید در 14 می 2003 در نیمه نهایی لیگ قهرمانان به عدد 66,299 رسید و این بیشترین آماری بود که در تمام تاریخ ورزشگاه به ثبت رسید . در جام جهانی 1990 ، این استادیوم بازی خاطره انگیز بین آرژانتین - برزیل و آلمان - انگلیس را میزبانی کرد ، در هر دو بازی جمعیتی بالغ بر 60,000 نفر در ورزشگاه حضور پیدا کردند . ساخت ورزشگاه دل آلپی به گونه ای بود که انتقادات بسیار زیادی در مورد دید ضعیف حاضرین در ورزشگاه به آن وارد شد . این دید ضعیف به علت فاصله ی بسیار زیاد بین جایگاه هواداران و زمین بازی بود . تماشاگران درسکو ها و ردیف های پایین تر نیز به خاطر تابلو های تبلیغات محدود شده بودند . همچنین ، موقعیت ورزشگاه در حومه ی شهر بود که مورد پسند هواداران نبود . تمام این موارد ، دلایلی بود که باعث میشد هواداران بسیار کمی نسبت به گنجایش ورزشگاه برای دیدن مسابقه به آنجا بیایند . در فصل 2005-06 ، متوسط جمعیت هوادارانی که به ورزشگاه آمدند تنها 35,880 نفر بود . برای مثال ، برای بازی یوونتوس - سمپدوریا در کوپای ایتالیا در سال 2001-02 تنها 237 تماشاگر به ورزشگاه آمدند !

دل آلپی با 41,000 متر زمین ؛ به همراه چند رستوران و ساختمان دیگر در اطراف آن تخریب شد . محل جدید حدود 50,000 متر را برای ورزشگاه جدید یوونتوس پوشش میداد . سر انجام دل آلپی تا فوریه ی 2009 کاملا تخریب شد . در ورزشگاه جدید ، تمام مواردی که باعث آزار تماشاگران حاضر در ورزشگاه بود از بین رفت و جایگاه سکوها به چمن ورزشگاه نزدیکتر شد . علاوه بر این ، یک حلقه سکو های VIP با حفاظ های شیشه ای به ورزشگاه اضافه شد ، از موارد قابل توجه دیگر میتوان به سقف متحرک روی سکو ها و دیگر خدمات زیر زمینی ورزشگاه اشاره کرد . گسترش ورزشگاه تا ایجاد غرفه های تجاری در پایین ساختمان و به اندازه ی یک چهارم ورزشگاه ادامه پیدا کرد . همچنین در کنار ورزشگاه مکان جدیدی برای تمرین تیم فوتبال یوونتوس ساخته شد . این قسمت سر باز از ساختمان ورزشگاه ، با تپه های مصنوعی که بین زمین فوتبال و یک پارکینگ زیر زمینی قرار دارند مشخص شده است . زمین تمرین ، با چند نور افکن ، رستوران و هتل تکمیل میشود .

کار ساخت ورزشگاه جدید در بهار سال 2009 شروع شد و در تاریخ 8 سپتامبر 2011 برای بازی های فصل 2011-12 افتتاح شد .

لیست کنسرت های برگزار شده در استادیوم دل آلپی :

1- Madonna - ژولای 1990
2- The Rolling Stones - ژولای 1990
3- Sting - می 1991
4- Vasco Rossi - ژوئن 1991 ، ژوئن 1993 ، ژولای 1996 ، ژولای 1999 ، ژوئن 2005 ، ژولای و سپتامبر 2007 ، اکتبر 2008
5- Guns N' Roses - ژوئن 1992
6- Metallica - ژوئن 1993
7- U2 - ژولای 1993
8- Pink Floyd - سپتامبر 1994
9- AC/DC - ژولای 2001
10- The Police - اکتبر 2007

[img width=720 height=349]http://upload7.ir/images/32559812680893894473.jpg[/img]

میانگین تماشاگران یوونتوس و تورینو در هر فصل این ورزشگاه / جام های برده شده با این استادیوم

[img width=720 height=122]http://upload7.ir/images/92256603925270152153.jpg[/img]

دیدارهایی که دل آلپی در جام جهانی 1990 میزبانی کرد

دست اندرکاران : ❤Zahra❤ و Mohammad-SS
باتشکر از Bianca

[Sayyed Amir]

.:: ششمیــن استادیوم / Olimpico di Torino ::.

[img width=720 height=540]http://www.uploadax.com/images/13218066753938573066.jpg[/img]

استادیوم المپیکو تورین ( یا استادیوم موسولینی و یا استادیوم کوموناله سابق ) ، ورزشگاهی است که در منطقه سانتا ریتا شهر تورین قرار گرفته است . این ورزشگاه پس از بازسازی در سال 2006 جهت برگزاری بازی های المپیک زمستانی 2006 بازگشایی شد . بعد از برگزاری المپیک و پارالمپیک ، این ورزشگاه تغییر کاربری داد و به زمین فوتبال دو تیم تورینو و یوونتوس تبدیل شد .

در اصل این ورزشگاه برای مسابقات برای میزبانی مسابقات خاصی از جمله مسابقات دانش آموزان در سال 1933 ساخته شد . در آن زمان ، اسم این ورزشگاه موسولینی بود که بعدها تغییر کرد . سازمان مدیریت شهری اعلام کرد که برای کوتاه کردن زمان ساخت ورزشگاه ، ساخت آن را بین 3 گروه تقسیم کرد . کار ساخت ورزشگاه در سپتامبر 1932 آغاز و در 14 می 1933 افتتاح شد . اولین دیدار فوتبالی که در این استادیوم برگزار شد بین یوونتوس و تیم مجارستانی Ujpest Dozsat بود که با پیروزی 6 بر 2 یوونتوس خاتمه یافت . این دیدار ، دیدار برگشت مرحله یک چهارم نهایی کاپ اروپا بود . ( 26 ژوین 1933 )

بعد از افتتاح ، این استادیوم میزبان بازی های بسیاری از جام جهانی 1934 بود . در فصل 34 -35 استادیوم المپیک تورین میزبان بازی های لیگ بود . از اواخر دهه پنجاه این استادیوم میزبان بازی های خانگی هر دو تیم تورینی تا فصل 89 - 90 بود ، هنگامی استادیوم جای خود را به استادیوم دل آلپی داد که برای جام جهانی 90 ایتالیا ساخته شد . بین سالهای 1935 تا 1986 یووه 16 بار قهرمان ایتالیا شد که شامل 5 قهرمانی پشت سر هم در سال های 31 تا 35 بود ، 7 جام ایتالیایی و بسیاری از جام های بین المللی و یک جام یوفا در سال 1976 . برای رقیب آن ها از 35 تا 76 تورینو 6 بار قهرمانی ایتالیا ( شامل پنج قهرمانی پشت هم در دهه 40 ) و 4 جام حذفی را در این استادیوم بدست آورده است .

از سال 1938 تا اواخر دهه پنجاه ، این استادیوم محل اصلی برگزاری موزه اتومبیل نیز بوده است ( افتتاح در 1939 ) . در استادیوم کوموناله در 11 می 1947 مسابقه ای بین ایتالیا و مجارستان برگزار شد که در تاریخ ورزش سرآغازی برای دیدن تمام بازیکنان یک تیم با پیراهن یکدست آبی بود ، که با نتیجه 3-2 ( با دو گل از ایتالیا و یکی از گابتو لویک ) به پایان رسید ؛ که از 11 بازیکن ملی پوش ایتالیا ، ده نفر آنان از تورینو و یونتوس بودند ، بنابراین همه در اصل در خانه خود بازی می کردند . در سال 1959 و 1970 ، این استادیوم به عنوان استادیوم اصلی دانشگاهی و همچنین در سال 1980 تحت عنوان " ویتوریو پوزو " برای ادای احترام به مربی برنده دو جام جهانی با تیم ملی ایتالیا در سالهای 34 و 38 ، میزبان بوده است . بعد از ساخت استادیوم دل آلپی ، استادیوم کوموناله کمتر و کمتر مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه تا سال 2003 تنها برای تمرین یووه و از سال 2004 برای تورینویی ها مورد استفاده قرار گرفت .

بعد از فروش دل آلپی به یوونتوس ، استادیوم کوموناله به شهرداری تورین واگذار شد . با توجه به این موضوع و پیش رو بودن المپیک زمستانی ، سازمان توسعه شهری تورین تصمیم گرفت تا این ورزشگاه را بازسازی کند . آن ها 27168 صندلی را نصب کردند تا این ورزشگاه چهره مدرن تری به خود بگیرد . در صورتی که 65000 نفر می توانند به صورت ایستاده در ورزشگاه حضور داشته باشند . بازسازی ورزشگاه تغییرات زیادی در ورزشگاه به وجود آورد و نزدیک به 30 میلیون یورو هزینه برداشت . بعد از برگزاری المپیک زمستانی ، این ورزشگاه متعلق به دو تیم شهر تورین ، یوونتوس و تورینو ، شد . یوونتوس که طرح بازسازی دل آلپی را در نظر داشت سرانجام در سال 2006 تصمیم به تخریب آن و ساخت ورزشگاه دیگری گرفت . پس بنابراین آن ها برای برگزاری بازی های خود به ورزشگاه قدیمی خود ، که به تازگی اسم خود را به المپیکو تغییر داده بود ، بازگشت .

در اوایل فصل 2011 بود که یووه ورزشگاه جدید خود موسوم به یوونتوس آرنا را افتتاح و به آن جا نقل مکان کرد ...

[img width=720 height=479]http://www.uploadax.com/images/79555984705668474334.jpg[/img]

# با تشکر از سینا (sngr) :flower:

[Sayyed Amir]

.:: هفتمیـن استادیوم / Juventus Stadium ::.

[img width=720 height=540]http://s2.picofile.com/file/7898818709/800px_Inside_Juventus_Stadium_3_.jpg[/img]

ورزشگاه یوونتوس ، یک ورزشگاه فوتبال تماما" صندلی شده مدرن و ورزشگاه خانگی باشگاه یوونتوس ایتالیا در سری آ است . این ورزشگاه در محل قبلی ورزشگاه دل آلپی ، ورزشگاه سابق یوونتوس و تورینو ساخته شد و تنها ورزشگاه متعلق به این باشگاه در سری آ هست . این ورزشگاه در آغاز فصل 2011-2012 افتتاح شد و ظرفیت آن 41000 تماشاگر است . فاصله صندلی ها از زمین فوتبال تنها 7.5 متر است که این یک پیشرفت عمده نسبت به ورزشگاه دل آلپی است . فاصله بین آخرین ردیف صندلی نسبت به زمین فوتبال حدود 49 متر است .

اولین مسابقه ای که در این ورزشگاه برگزار شد بازی دوستانه ای بین قدیمی ترین باشگاه حرفه ای فوتبال جهان ، نوتس کانتی و یوونتوس بود که در تاریخ 8 سپتامبر 2011 برگزار شد که به تساوی 1-1 انجامید . لوکا تونی مهاجم یوونتوس از روی نقطه پنالتی موفق به گل زنی شد . اولین بازی رسمی در این ورزشگاه بین تیم های یوونتوس و پارما در 11 سپتامبر 2011 برگزار شد که که در آن استفان لیختشتاینر اولین گل را در دقیقه هفدهم بازی به ثمر رساند . بیشرین تعداد تماشاگر در این ورزشگاه در 9 آوریل 2013 در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با تعداد 40823 نفربود که یوونتوس با نتیجه 2-0 در برابر بایرن مونیخ شکست خورد .

اولین شکستی که یوونتوس در مسابقات سری آ در این ورزشگاه متحمل شد ، در تاریخ 3 نوامبر 2012 در برابر اینتر میلان بود که یوونتوس در آن مسابقه با نتیجه 3-1 شکست خورد . با این شکست زنجیره 49 بازی متوالی بدون شکست برای یوونتوس به پایان رسید . این ورزشگاه در مارس 2012 به عنوان میزبان فینال لیگ قهرمانان 2014 برگزیده شد .

ورزشگاه دل آلپی همونطور که در بالا اشاره شد ، برای میزبانی رقابت های چام جهانی 1990 ساخته شد . بعد از پایان جام جهانی و منتقل شدن یووه از ورزشگاه قدیمی و باستانی خود ، کوموناله ، به دل آلپی بسیار چالش برانگیز و پر از حاشیه بود . یکی از معضلات دل آلپی این بود که فقط یک سوم از ورزشگاه به طور میانگین پر می شد و همین با توجه به اینکه یوونتوس پرطرفدار ترین تیم در ایتالیا بود کمی تناقض داشت . در نوامبر 2008 ، باشگاه از طرح یک ورزشگاه 41 هزار نفری پرده برداری کرد . این ورزشگاه به جای دل آلپی ساخته می شد و حدودا هزینه ای 100 میلیون یورویی داشت . یوونتوس با ساخت این ورزشگاه تنها تیم سری ا شد که ورزشگاه اختصاصی خود را دارد ! جیووانی کوبولی ، از ورزشگاه یوونتوس به عنوان یک منبع غرور و شادی یاد کرد ...

در پروژه ساخت ورزشگاه از تکنولوژی و موادی استفاده شد که کمترین صدمه را به محیط زیست وارد کند . سیاست اصلی در استفاده از منابع به گونه ای بود که میزان مصرف منابع تجدید ناپذیر انرژی ، به واسطه ی بهینه سازی منابع و همچنین کاهش ضایعات ، به پایین ترین حد خود برساند . استادیوم میتواند برق مورد نیاز خود را از طریق سلول های خورشیدی تامین کند ؛ آب گرم مورد نیاز جهت گرمایش اتاق ها ، رختکن ها ، آشپزخانه ها و زمین فوتبال هم با استفاده از همین سیستم حرارت مرکزی و به کمک انرژی خورشیدی تامین می شود . همه ی این اقدامات موجب رسیدن به اهداف زیر می شود :


[li]کاهش گازهای گلخانه ای و آلودگی هوا
[/li]

[li]به صفر رساندن احتمال آتش سوزی[/li]

[li]مهار بوجود آوردن زباله ها [/li]

[li]بهره برداری مناسب از انرژی خورشیدی[/li]

[li]عدم تولید زباله های شیمیایی و آلودگی صوتی[/li]

[li]کاهش 50 درصدی نیاز به آب جهت آبیاری چمن ورزشگاه[/li]

برای ساختن ورزشگاه از بتن های ورزشگاه دل آلپی که تخریب شده و جهت استفاده ی مجدد آماده سازی شده استفاده شده است . بقیه ی مواد حاصله از تخریب دل آلپی نیز به دسته های مختلف برای بازیافت و استفاده در ساختمان ورزشگاه جدید تقسیم شدند ؛ از خاک حاصله برای فوندانسیون ورزشگاه جدید به مساحت تقریبی چهل هزار متر مربع استفاده شد ؛ حدود شش هزار تن فولاد ، آلومینیوم و مس بازیافت و مجددا مورد استفاده قرار گرفت که موجب صرفه جویی یک میلیون یورویی شد . هم چنین یوونتوس طی توافقنامه ای با اسپورت فایو ایتالیا حق انحصاری نام گذاری و اسپانسرینگ بخش هایی از استادیوم جدید را به دست آورد .

جشن افتتاحیه در تاریخ 8 سپتامبر 2011 با بازی در برابر ناتس کانتی انگلستان صورت گرفت ؛ انتخاب این تیم به دلیل ارتباطات تاریخی موجود بین دو تیم ( طراحی سیاه و سفید پیراهن باشگاه یوونتوس که از پیراهن کانتی الهام گرفته شده ) بود . این دیدار با نتیجه ی 1-1 و با گلزنی لوکا تونی برای یوونتوس در دقیقه 54 و لی هیوز در دقیقه 87 برای ناتس کانتی پایان یافت .

استاديوم يوونتوس داراى ٣٦٠٠ صندلى پرميوم است . اين سرويس شامل ورود رزرو شده به استاديوم ، صندلى مخصوص ، نمايشگر ال سى دى شخصى ، رستوران، بار ، تنقلات در بين دو نيمه و در پايان بازى ، رزرو پاركينگ و ورود به موزه استاديوم است علاوه بر اين ها ، يك مجموعه ى تجارى به وسعت ٣٤٠٠٠ متر مربع و يك پاركينگ با ظرفيت ٤٠٠٠ خودرو در كنار موزه قرار دارد . يك تور راهنماى ٧٠ دقيقه اى هر روز به ميهمانان ارائه مى شود . در هر تور مكان هايى مانند رختكن ، موزه ، داخل استاديوم و امكانات ديگر به ميهمانان نمايش داده مى شوند . اولين تور ، در نوامبر ٢٠١١ ، توسط پاول ندود راهنمايى شد .

مركز خريد Area12 ، روز ٢٧ اكتبر ٢٠١١ افتتاح شد . اين مركز شامل ٦٠ فروشگاه ، ٢ بار و ٣ رستوران است . " فروشگاه جديد يوونتوس " ( The new Juventus store ) به وسعت ٥٥٠ متر مربع ، بزرگ ترين فروشگاه باشگاه ورزشى در ايتالياست . موزه ى يوونتوس ، موسوم به " J Museum " در تاريخ ١٦ مه ٢٠١٢ افتتاح شد و روز بعد آماده ى بازديد عموم بود . يكى از ويژگى هاى موزه ، استفاده از تكنولوژى روز است ، طورى كه حالت سنتى موزه هاى ديگر را ندارد . موزه توسط روزنامه نگار معروف ايتاليايى ، پائولو گاريمبرتى ، اداره مى شود .

موزه مورد استقبال هواداران قرار گرفت . فقط تا ٤ ماه پس از افتتاح ، چيزى حدود ٤٠,٠٠٠ بازديد كننده داشت . در نوامبر ٢٠١٢ ، مديريت موزه همكارى خود را با موزه ى ملى سينما و كاخ-موزه ى رجيا دي وناريا اعلام كرد . اين همكارى براى ارائه ى تخفيف بر روي پكيج بليت ورودى اين سه موزه می باشد . هم چنین در خارج از محوطه دوم ورزشگاه ، در مکانی موسوم به " راه ستارگان " ، عکس و اطلاعات مربوط به 50 بازیکن اسطوره ای تاریخ یوونتوس درج شده است . لیست بازیکنان بدین شرح می باشد .

Michel Platini
Angelo Peruzzi
Claudio Gentile
Pavel Nedvěd
Virginio Rosetta
Paolo Rossi
Sandro Salvadore
Gaetano Scirea
Lucidio Sentimenti IV
Omar Sivori
Stefano Tacconi
Marco Tardelli
Gianluca Vialli
Dino Zoff
Alessandro Del Piero
Pietro Rava
Fabrizio Ravanelli
Ciro Ferrara
Angelo Di Livio
Didier Deschamps
Giuseppe Furino
Luis del Sol
Edgar Davids
Antonello Cuccureddu
Antonio Conte
Gianpiero Combi
John Charles
Franco Causio
Mauro Camoranesi
Umberto Caligaris
Antonio Cabrini
Giampiero Boniperti
Roberto Bettega
Pietro Anastasi
Gianluigi Buffon
Alessio Tacchinardi
Roberto Baggio
Romeo Benetti
Carlo Bigatto
Felice Borel II
Sergio Brio
Fabio Capello
Zinédine Zidane
David Trézéguet
Moreno Torricelli
Gianluca Pessotto
Carlo Parola
Raimundo Orsi
John Hansen
Paolo Montero

[img width=720 height=162]http://s1.picofile.com/file/7898818274/800px_Juventus_Stadium_inauguration.jpg[/img]

# با تشکر از زهرا ، امید و آرش . :flower:

[Sayyed Amir]

- با همت دوستان بیانکونری ، توی این تاپیک تمام ورزشگاه های یوونتوس رو مورد بررسی قرار دادیم . امیدوارم تونسته باشیم به خوبی این کار رو انجام داده باشیم و رضایت دوستان جلب شده باشه . فقط یک نکته ای رو که می خواستم راجع به ورزشگاه های یووه عرض کنم . در یکی ، دو سایت ، قبل از ورزشگاه Velodrome Humbert I ، اسم 2 ورزشگاه (پارکو چیتادلا / 1897 - 1898 / و پیزا ارمی / 1898 - 1904 / ) دیگر هم ذکر شده که بعد از بررسی هایی که انجام دادم در خیلی از سایت های معتبر مثل ویکی پدیا انگلیسی ، اسمی از این دو ورزشگاه ذکر نشده و جز ورزشگاه های یوونتوس محسوب نشده اند ؛ به همین دلیل ما هم تصمیم گرفتیم مورد بررسی قرار ندیم هرچند که بسیار بسیار کم در مورد این 2 ورزشگاه مطلب موجود می باشد ...

- انتقادی که هم که از کاربران دارم این ـه که یه گروه داره روی این پست ها کار می کنه و من جمع آوری می کردم و ویرایش می کردم و ارسال می کردم چون مسئولیت این تاپیک رو سهیل به من داده بود . حالا از من نفرت دارید هیچی . ولی حداقل از بقیه بچه ها که تلاش می کردن مثل زهرا ، محمد ، آرش ، امید و ... یه تشکری بکنید طوری نمیشه . این گروه ترجمه ای که من و سهیل موفق شدیم دور هم جمع کنیم به نسبت مترجمان قبلی بخش تاریخ که اکثرا انفرادی کار می کردن بهتر و کامل تر و قوی تر هستن ! از دست دادن این نفرات به خاطر دلسردی و بی انگیزگی اشتباه بسیار بزرگی ـه که امیدوارم مرتکب ـش نشیم ... :flower:

دوستانی که در این تاپیک کمک حال ما بودند : آرش ( Prince of Turin ) - زهرا ( ❤Zahra❤ ) - امید ( BiancOmid ) - محمد ( Mohammad-SS ) - علی ( PhysicistAli ) - سینا ( sngr ) و بیانکا ( Bianca )