هنگامی که روسی قلب برزیلی ها را شکست
[img width=480 height=195]http://football-italia.net/sites/default/files/imagecache/news_main_item/blog_images/rossi-82-490ai_0.jpg[/img]
ایتالیایی ها آخرین بار برزیلی ها را در جام جهانی 1982 شکست دادند، مسابقه ای که پائولو روسی قهرمان غیر قابل انتظار ایتالیا با یک هتریک بود، هتریکی که هرگز فراموش نخواهد شد.پائولو روسی مردی بود که در سال 1982، ایتالیا را به سومین قهرمانیش در جام جهانی رساند. در راه فینال گلزنی های او برزیل و لهستان را سرنگون کرد. در فینال مقابل آلمان غربی، پائولو روسی بود که اولین گل از مجموع سه گل ایتالیا را به ثمر رساند. مهاجم توسکانی جام جهانی 1982 را به عنوان آقای گل به پایان رساند - توجه به این نکته بد نیست که او در چهار دیدار نخست در گلزنی ناکام بود.
شاهکار او در اسپانیا موجب شد تا او در تالار مشاهیر فوتبال ایتالیا جایی به دست آورد. با این حال روسی خوش شانس بود که موفق شد در این جام جهانی نقشی داشته باشد. در سال 1979، یک سال پس از جلب توجه کردن در جام جهانی 1978 در کشور آرژانتین، روسی در رسوایی شرط بندی مسابقات که کشور ایتالیا را به لرزه در آورد، گرفتار شد. مهاجم ایتالیایی، که در آن زمان برای تیم پروجا به میدان می رفت، یکی از چند بازیکنی بود که به شرط بندی در تساوی 2 بر 2 مقابل تیم اولینو ایتالیا متهم شد. روسی به مدت سه سال از حضور در مسابقات فوتبال محروم شد، هر چند بعداً این محرومیت در دادگاه تجدید نظر به دو سال کاهش یافت.
این محرومیت تنها دو ماه مانده به مسابقات جام جهانی 1982 لغو شد. هیچ کس در ایتالیا انتظار نداشت که انرو بیرزوت، سرمربی وقت تیم ملی ایتالیا، پائولو روسی را انتخاب کند، کسی که بدون شک فاقد آمادگی جسمانی برای بازی کردن بود. اما بیرزوت با «پیپ» معروفش که نقش مهم روسی را در جام جهانی 1978 برای ایتالیا از یاد نبرده بود، بر روی مهاجم جدید یوونتوس که درست قبل از محروم شدنش به خدمت بیانکونری در آمده بود، قمار کرد.
«می دانستم که اگر روسی در اسپانیا نباشد، من مهاجمی فرصت طلب در محوطه ی جریمه را نخواهم داشت.» بیرزوت ادامه می دهد: «در محوطه ی جریمه او واقعاً خوب بود، بسیار سریع و همیشه آماده ی فریب دادن حریف. در خط حمله داشتن یک مهاجم سریع ضروری است. یک مهاجم خوب نباید لزوماً بلند قد باشد بلکه باید برای استفاده از ضد حملات به اندازه ی کافی سریع و چابک باشد.»
در ابتدا به نظر می رسید که بیرزوت اشتباهی وحشتناک را مرتکب شده است. روسی در گلزنی مقابل لهستان در دیدار نخست ایتالیا ناکام بود و این بازی با نتیجه ی تساوی پایان یافت. در بازی دوم مقابل پرو که با نتیجه ی تساوی یک بر یک همراه بود او در بین دو نیمه ی بازی پس از ارائه ی یک نمایش وحشتناک بد تعویض شد. و او در بازی سوم در مقابل کامرون که با نتیجه ی یک بر یک همراه شد، باز هم ناکام بود. آتزوری به لطف گل زده ی بیشتر توانست از گروه خود صعود کند و به مرحله ی بعدی راه یابد. در این شرایط رسانه های به شدت عصبانی کشور ایتالیا خوستار خروج روسی و سرمربی تیم ملی ایتالیا، انزو بیرزوت بودند.
ایتالیا با سه تساوی مقابل لهستان، پرو و کامرون و به لطف گل زده ی بیشتر به عنوان تیم دوم و پس از تیم لهستان صدر جدولی راهی مرحله ی بعد شد. مرحله ی بعدی قرعه کشی شد و مشخص شد که ایتالیا برای رسیدن به جمع چهار تیم پایانی می بایست از سد مدافع عنوان قهرمانی، آرژانتین و یکی از مدعیان اصلی حضور در فینال، برزیل می گذشت. جدال ایتالیا، آرژانتین و برزیل در یک گروه دیدنی بود. با این حال روسی باز هم در شکستن طلسم ناکامی اش در گلزنی موفق نبود، اما او نمایشی قابل قبول را در پیروزی دو بر یک ایتالیا مقابل آرژانتین ارائه داد. بنابراین در برابر برزیل، تیمی که موفق شده بود رقیب آمریکای جنوبی خود، آرژانتین را با نتیجه ی سه بر یک از پیش رو بردارد، ایتالیا برای رسیدن به مرحله ی نیمه نهایی محکوم به بردن تیم مدعی برزیل بود. برزیل تنها به یک تساوی نیاز داشت.
و این دیداری بود که «پابلیتو» - لقبی که پس از جام جهانی 1978 در آرژانتین به پائولو روسی داده شد - به زندگی بازگشت. در یکی از بزرگ ترین و به یاد ماندنی ترین مسابقات تاریخ فوتبال جهان روسی با به ثمر رساندن یک هتریک احساسی و مهیج برزیل فوق العاده را از مسابقات حذف کرد. در ابتدا او پس از گذشت تنها پنج دقیقه از بازی ایتالیا را از برزیل پیش انداخت، اما برزیل 7 دقیقه بعد با گلزنی سوکراتس بازی را به تساوی کشاند. سپس روسی با استفاده از اشتباه برزیلی ها انتقام گرفت و در دقیقه ی 25 بازی ایتالیا را با نتیجه ی دو بر یک جلو انداخت تا نیمه ی نخست با برتری لاجوردی پوشان به پایان رسد. در نیمه ی دوم برزیل دوباره بازی را با گلزنی فالکائو در دقیقه ی 68 به تساوی کشید، اما آن ها دیگر هیچ پاسخی برای گل 15 دقیقه بعد پائولو روسی نداشتند.
جای تعجب ندارد که روسی از گل اولش در مقابل برزیل با عنوان یکی از مهم ترین گل هایی که در طول دوران بازی اش به ثمر رساند، یاد می کند. «آن گل مرا از لحاظ روانی آزاد کرد و البته انگیزه ام را نیز افزایش داد.» روسی ادامه می دهد: «درست پس از این که شما گلی را به ثمر می رسانید دنبال به ثمر رساندن گلی دیگر هستید، دقیقاً مثل تمام مهاجم های دیگر.»
در پیروزی دو بر صفر ایتالیا در جدال نیمه نهایی مقابل لهستان، روسی هر دو گل ایتالیا را در دقایق 22 و 73 به ثمر رساند. در فینال، پائولو روسی گل قابل پیش بینی ای را به ثمر رساند، او در جدال فینال مقابل آلمان غربی گل اول ایتالیا را در دقیقه ی 57 در پیروزی خاطره انگیز سه بر یک آتزوری به ثمر رساند. پائولو روسی با 6 گل زده، بالاتر از کارل هاینتس رومینگه 5 گله، آقای گل جام جهانی 1982 اسپانیا شد. با اتمام جام جهانی که همراه با قهرمانی با ایتالیا، آقای گلی و برگزیده شدن بع عنوان برترین بازیکن جام همراه بود، در همان سال 1982 به عنوان فوتبالیست سال اروپا و جهان نیز برگزیده شد - البته پس از آن که بسیاری از روزنامه نگاران ایتالیایی مجبور شدند به اشتباه خود در مورد پائولو روسی اعتراف کنند.
روسی در سن 18 سالگی به یوونتوس منتقل شد اما قبل از آن نیز حتی فوتبال حرفی اش در معرض خطر بود، روسی مجبور شد تا بر روی هر دوی زانوی خود عملی برای برداشتن غضروف های زاید انجام دهد. پس از این او توسط یوونتوس به تیم کومو قرض داده شد و با حضور در جمع این تیم شهر لمباردی ایتالیا بود که او توانست اولین بازی خود را در سری آ در نوامبر سال 1975 انجام دهد.
یوونتوس نیمی از مالکیت او را به تیم سری بی ویچنزا ایتالیا فروخت، در آن جا بود که روسی خود را مطرح ساخت. در اولین حضورش با بیانکوروسی، در فصل 1977-1976، او با 21 بار گلزنی به تیم خود کمک کرد تا جواز حضور در سری آ را به دست آورد. در فصل بعد روسی و ویچنزا صلاحیت خود را برای حضور در سری آ به اثبات رساندند. او موفق شد با به ثمر رساندن 24 گل به عنوان برترین گلزن رقابت های سری آ دست یابد. تیم تازه صعود کرده ی ویچنزا با هدایت جیان باتیستا در کمال ناباوری فصل را پایین تر از یوونتوس قهرمان، در رده ی دوم جدول به پایان رساند.
در این فصل روسی اولین بازی خود را با ایتالیا با نتیجه ی یک بر صفر مقابل تیم بلژیک به پایان رساند در همین حال ویچنزا نیمی دیگر از مالکیت روسی را به مبلغ حیرت انگیز 1.75 میلیون پوند خریداری کرد، معامله ای که این باشگاه را تا آستانه ی ورشکستگی پیش برد. پس از فصل نسبتاً نا امید کننده ی 1980-1979، روسی با ثمر رساندن 15 گل به کار خود خاتمه داد. گلزنی او برای جلوگیری از سقوط ویچنزا به سری بی کافی نبود و او با قرار دادی قرضی راهی تیم پروجا شد. حضور در در تیم پروجا، جدا از این که با درگیری روسی در رسوایی شرط بندی همراه بود، به ثمر رساندن 13 گل در 28 مسابقه را نیز برای او همراه داشت.
پیش از آن که روسی به مدت دو سال از حضور در مسابقات ورزشی به علت شرکت در شرط بندی محروم شود، یوونتوس با صرف هزینه ای پایین تر از ارزش واقعی پائولو روسی - 600 هزار یورو - او را از ویچنزا به خدمت گرفت. این یک معامله ی زیرکانه بود. نه تنها آن ها از فروش و باز خرید روسی 1.15 میلیون پوند سود برده بودند، بلکه پس از جام جهانی 1982 یوونتوس صاحب یکی از جذاب ترین بازیکنان فوتبال در جهان شده بود.
در تورین «پابلیتو» به افتخارات بیشتری رسید - قهرمانی کوپا ایتالیا سال 1983، قهرمانی اسکودتو و جام برندگان در سال 1984 و جام اروپا در سال 1985. پس از این روسی پیراهن قرمز و مشکلی میلان را پوشید، پیراهنی که در آن تنها قادر بود سایه ای از آن بازیکن موفق سال 1982 را به نمایش بگذارد. او تنها دو گل برای میلان در فصل 1986-1985 به ثمر رساند و حضور او در جام جهانی 1986 بیشتر به خاطر سابقه اش بود تا آمادگی فیزیکی ای که در آن زمان داشت. پس از بازگشت از مام جهانی مکزیک او به تیم ورونا ایتالیا منتقل شد. روسی هنوز تنها 29 سال سن داشت اما این آخرین فرصت او به عنوان بازیکن در زمین فوتبال بود. مصدومیت های کوچک و بزرگ برای آزار دادن او دوباره برگشته بودند، درست مثل زمانی که نوجوانی بیش نبود.
او آخرین بار در آوریل سال 1987 در بازی ورونا و ناپولی به میدان رفت، دیداری که با پیروزی شیرین سه بر صفر تیم روسی بر مردان دیه گو آرماندو مارادونا همراه بود. این پایانی مناسب برای پائولو روسی بود، چرا که این برد در بازی خداحافظی روسی در مقابل قهرمان آن فصل سری آ به دست آمده بود.
حضور در جام جهانی 1978 یا حتی قهرمانی با یوونتوس در جام های متعدد و معتبر چیزی نیست که هوادارن سرزمین چکمه ای برای به یاد آوردن پائولو روسی به آن نیاز داشته باشند، بلکه این پیراهن شماره ی 20 و لاجوردی رنگ آتزوری در جام جهانی 1982 است که در اذهان باقی مانده و یاد آور درخشش خیره کننده ی پائولو روسی برای مردم ایتالیا است.
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
