آغاز فوتبال جدید توسط یوونتوس ....
سالها پیش کارشناسان و مفسران در مورد تیم رویایی تله سانتانا ( برزیل 82و86 ) گفتند اگر در این تیم جای مدافعان و مهاجمان را عوض کنیم هیچ تغییر محسوسی حادث نخواهد شد. آنها احتمالا نمیدانستند این گفته بشوخی و جدشان به نوعی آدرس و ارجاع به فوتبال فردا و آینده است، فوتبالی که در آن هفت یا هشت عنصر خصوصیاتی کم و بیش مشابه دارند . تله سانتانا خود وارث یک تیم رویایی دیگر ( برزیل 70) بود تیمی که آنرا با تخت و پادشاهی حضرت سلیمان در عرصه مذهب و سیاست مقایسه می کنند : پادشاهی برای تمام فصول . تیم سانتانا جوانمرگ شد اما دستاوردی عمیق از خود بر جای گذاشت . تاریخ مدرن فوتبال برای تاریخ نویسان و مورخان بدون ذکر نام او و تیمش چیزی کم خواهد داشت . تله سانتانا ناکام از دنیا رفت (21 آوریل 2006) و در خاک آرام گرفت او زیاد عمر نکرد تا فوتبال این روزها را ببیند .
+ پائولو کوئیلو نویسنده برزیلی در جایی گفته فوتبالیست های برزیلی شاعران درون هستند یعنی ناخودآگاه با بازی شان در زمین فوتبال شعر می سرایند . همان تیم ناکام تله سانتانا از این دست شاعر و نویسنده و دکتر و مهندس کم نداشت.
نباید فراموش کنیم که تله سانتانا در دو جام جهانی 82 و 86 مربی ستارگان جادویی برزیل مانند سوکراتس ، زیکو ، جونیور ، فالکائو ، ادر و سره زو بود با این که برزیل در این دو جام قهرمان نشد اما بازی های زیای آن همواره در خاطره ها باقی مانده اند.
اما این سبک فوتبال به دوره پایانی خود نرسید و تفکرات کاتاناچیویی ایتالیایی ها هم نتوانست تا پایانی لقب بگیره برای فوتبال زیبا و در سال 1988 بود که این بار فوتبال زیبا از سرزمین داشت شروع میشد که کارهای دفاعی رو در اولویت بازی خود قرار میدادند . بله درست فهمیدید منظور همان تیم رویایی میلان با مربیگری آریگو ساکی ـ که فرانکو باره سی رو به عنوان کاپیتان و سازمان دهنده خط دفاعیش در اختیار داشت ، مالدینی جوان رو در دفاع کنار و مثلث هلندی فرانک ریکارد، رود گولیت و مارکو فان باستن رو در اختیار داشت که کابوس هر تیمی به حساب میومدن و با این نفرات قهرمانی ایتالیا رو در همون سال اول به ارمغان آورد یک سال بعد قهرمان جام باشگاه*های اروپا شده و سال بعد نیز موفق به دفاع از این عنوان شدند. علاوه بر این*ها، میلان با ساچی توانست در سال*های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ به قهرمانی در جام باشگاه*های جهان و نیز قهرمانی سوپر جام اروپا برسد. در این زمان از ساچی به عنوان مدرن*ترین مربی ایتالیا تجلیل شد.
http://footiclub.com/attachment.php?attachmentid=405&stc=1&d=1357593566
ساچی در سال 91 سرمربی تیم ملی ایتالیا شد و هر چند که درسال 1994 با ایتالیا به فینال مسابقات جام جهانی رسید و در اون دیدار با از دست دادن پنالتی روبرتو باجو و فرانکو باره سی مقابل برزیل نایب قهرمان شد اما دلیل اصلی که منتقدین به خاطر عدم نمایش زیبا و چشم نواز در ساچی به عنوان سرمربی ایتالیا میدونن در اختیار نداشتن مثلث هلندی بود که می تونستن تمام تفکرات ساچی رو در زمین پیاده کنن و متاسفانه چنین ابزاری در ایتالیای آن زمان موجود نبود.http://footiclub.com/attachment.php?attachmentid=406&stc=1&d=1357593566
و در بحث بهترین تیم تاریخ بودن هم ساچی ساکت ننشست و قبل از دیدار بارسا- میلان در سن سیرو مصاحبه کرد و تیم تحت هدایت خودش رو بهترین خواند :بارسا و میلان تیم های بزرگی هستند ، اما هر کدام در سمت متفاوتی از تاریخ ایستاده اند. هردو در صدر فهرست بهترین تیم های دنیا هستند و نقش مهمی در تحول و تکامل فوتبال ایفا کرده اند. در ۱۰۰ سال اخیر هیچ تیمی به اندازه بارسا و میلان تا این حد فوتبال را سمت پیشرفت رهبری نکرده است ، اما تیمی که من ساختم بهترین تیم تاریخ است . من بهترین تیم همه دوران را رهبری کردم".
اما تفکر فوتبال زیبا و لذت بردن از فوتبال بعد از ساچی در ایتالیا و در اکثر جهان که تنها میشه تیم ملی برزیل رو فاکتور گرفت ، فروکش کرد و در ایتالیا با مربیان پرآوازه و سری آ یی که بهترین های جهان داخلش توپ میزدن و بهشت فوتبال نام گرفته بود حتی کاپلو، لیپی، آنجلوتی، اسپالتی و مانچینی هم نتونستن راهی رو که توست ساچی در ایتالیا هموار شده بود رو ادامه بدن هرچند که تیم های تحت هدایتشون موفق بود. و این داستان و روند یک نواخت فوتبالی ادامه داشت تا این که شاگرد سابق ساچی یعنی فرانک رایکارد هلندی هدایت تیم بارسا رو به گواردیولای جوان سپرد و بازهم بحث فوتبال زیبا بر سر زبانها افتاد.
بعد از درخشش تیم اسپانیایی با حضور مربی جوان تیم های سری آ هم بیکار ننشستن و هر کدوم از تیم ها ستاره های سابق خودشون رو به روی نیمکت نشوندن تا شاهد جوانترین نیمکت سری آ باشیم. این کار در اوایل خود چندان پاسخ گو نبود و مورد انتقاد بسیاری از اهالی فوتبال شد و به نوعی سری آ در حسرت مربیان بزرگ ماند و از این تحولات به عنوان عجایب فوتبال ایتالیا نام برده شد.
کوچ مربیان بزرگ ایتالیایی به بریتانیا و نقاط دیگر جهان ، سری آ رو به جایی تبدیل کردکه دیگه اسامی بزرگانش رو باید از دوردست میشنیدی : لیپی، کاپلو، آنجلوتی ، اسپالتی و مانچینی سری آ ی فقیر رو رها کرده بودن و در آخر هم آقای خاص به سبک خاص خودش شهر میلان رو ترک کرد و به مادرید رفت تا کابوسی شروع بشه برای ایتالیا ، شاید تنها پراندلی مرد با تجربه این روزهای ایتالیا بود که اونم به خاطر هدایت تیم ملی ایتالیا فیورنتینا رو ترک کرده بود. جالب بدونیم که ایتالیای پرآوازه به خاطر داشتن مربیان بزرگ در هیچ یک از 20 تیم تشکیل دهنده سری آ یک مربی که سابقه قهرمانی رو در کارنامه داشته باشه به روی نیمکت نشسته بود و فقط از رافا بنیتس میشه نام برد که اونم آش دهن سوزی نبود و جای خودش رو به لئوناردو داد .
در سال اول جوانگرایی در ایتالیا مربیان جوان چندان موفق نبودن و درسته که میلان بدون دردسر آنچنانی قهرمانی رو بدست آورد و رقیب جدی برای تهدید به خطر افتادن اسکودتو پیش رو نمیدید اما اکثرا اعتقاد دارند که تیم میلان بازیکن سالار بود و این تیم برپایه گلزنی و نبوغ مرد سوئدی خودش + خط هافبک قدرتمندی که حمایتش میکردن به قهرمانی رسید و آلگری با مشخصات فنی که کم شباهت به مربیان انگلیسی نیست کارچندان خاصی رو با میلان انجام نداد.
یوونتوس و آغار دوران با شکوه !
وقتی که افکار ندود در کادر مدیریتی تیم بیشتر وارد شد و اجازه قدرت نمایی به شخص پاول از سوی آنیلی جوان داده شد . پاول انتخاب جسورانه ای داشت و کاپیتان و هم بازی سابق خودش رو برای هدایت یووه معرفی کرد. کونته در دسترس بود و دردسرهایی که میشد برای جذب کاپلو یا آنجلوتی رو داشت در مورد کونته صدق نمیکرد و از همه مهمتر این که کونته یک یوونتوسی بود و تمام قهرمانی های ممکن رو با یووه در زمین بدست آورده بود.
در ابتدا کونته سیستم مورد استفاده خودش رو سیستم کمی عجیب 4-2-4 معرفی کرد که یه جورایی میشه گفت که از تیم رویایی مجارستان 58 الهام گرفته بود اما در ادامه راه کونته مسیر خود رو عوض کرد و جرقه های جدیدی در فکرش زده شد. کونته با دیدن نمایش خیره کننده ویدال نتونست خودش رو قانع کنه که از دو هافبک در مرکز زمین استفاده کنه و به فکر تشکیل مثلثی در خط میانی تیم افتاد مثلثی که MVP شهرت یافت این که یک مربی قابلیت ها و توانایی های یک بازیکن را بشناسد و بر اساس آن سیستم تیمش را طراحی کند هنر و هوش مربی را میرساند و کونته بارها اعلام کرد که اعداد در بازی ما حرف نمیزنند و ما قادریم با 7 یا 8 بازیکن به حریف خود حمله کنیم و بر همین اساس از سیستم های 4-3-3 ، 3-4-3 و 4-1-4-1 و در نهایت سیستم تکامل یافته 3-5-2 فرسوده شده !
[img width=480 height=480]http://www.shiaupload.ir/images/88693409623290802070.jpg[/img]
در این سکانس از کارگردانی کونته یک چشم بندی انجام داد و لیخشتاینر رو که به خاطر دوندگی بی امان ملقب شده به فارست گامپ فوتبال ، رو یک خط به جلو آورد تا از او به عنوان بال راست استفاده کنه و این کارش جواب داد و کونته از دیدن بال راست خود شگفت زده شده بود او با گام های بلند و پابه توپ و سانترهای اریب و قوسی شکل خود امان از دفاع حریف میگرفت و در طرف مقابل کونته از سیستم چرخشی استفاده میکرد که توازن رو با سمت راست تیم بتونه برقرار کنه کاری که سخت به نظر میومد.حالا کونته از فواید استفاده از بال های خوب در فوتبال با خبر شده بود و از اونها به عنوان ارکان اصلی در گشاد کردن سیستم دفاعی حریف استفاده میکرد.
اما کونته در زمین بازی معادله ای رو داشت که نباید توسط حریف حل میشد. آندره آ پیرلو مغز متفکر و بازیساز یوونتوس به شمار میرفت و بسیاری از کارشناسان و مربیان اعتقاد داشتن که با حل شدن مساله پیرلو یوونتوس تیمی دست و پا بسته خواهد شد و پیرلو فاکتور شکست ناپذیری یوونتوس به شمار میرفت. با دیدن این مساله هافبک های تیم مقابل فضا رو به روی آندره آ تنگ میکردن و در مواقعی دو یا سه نفره اجازه خودنمایی و بازیسازی رو از پیرلو میگرفتند و در مواقعی هم شاهد از دست دادن امتیازات یووه به همین دلیل بودیم . اما قلب قدرتمند یوونتوس بود که ناجی این تیم شد و یووه بدون شکست قهرمان سری آ شد قهرمانی که هدیه کوچکی به حساب میومد برای خداحافظی با اسطوره یوونتوس......
یووه دیگه برای سال جدید نقاط ضعف رو میدونه و میخواد تا برای تجربه ای دیگه در سری آ و UCL که چند سالی به نقل از بوفون سرودش رو از روی کاناپه منزل میشنیده آماده بشه و علاوه بر جذب بازیکنان جوان از اودینزه و اضافه کردن ستاره 19 ساله فرانسوی یووه محصول آکادمی خودش رو به تورین برگردوند تا این بار یووه یک معادله باشه اما نه با یک مجهول ، بلکه با دو مجهول ...! جووینکو برگشت به تورین تا از نظر هواداران جای خالی الکس رو پرکنه اما از نظر کونته این طور نبود و یووه نیاز داشت که یک مهاجم اکتیو داشته باشه ، مهاجمی که قابلیت شیفت کردن به سمت چپ و راست و عقب و جلو رو داشته باشه و تنها ضعف موجود در سبا عدم هماهنگی و عدم آشنایی با افکار تیم و قدرت بدنی نه چندان مناسب برای مقابله با اتوبوس هایی که در زمین پارک میکنن که در ادامه راه با اعتماد مربیان به سبا ، این سبا بود که ثابت کرد که مجهول دومی بوده که یووه به دنبالشه و با 6 گل زده و 5 پاس گل تونسته جایگاه اولین مهاجم تیم رو به اسم خودش بزنه. در ادامه میشه از مشکلات مالی و تاسیس استادیوم جدید به دلیل هزینه بر بودن و چندین و چند مشکل دیگری که یووه باهاش دست و پنجه نرم میکرد + محرومیت بی دلیل کونته ، همه و همه دست به دست هم دادند تا یوونتوس توان جذب یک مهاجم تاپ رو نداشته باشه ، مهاجمی که آنیلی قولش رو داده بود ؟
ستاره سابق ناپولی هم از یووه تمجید کرد و یوونتوس رو با کاوانی ، تیمی وحشتناک توصیف کرد. یا مورینیوی مغرور که از هراس تقابل با یوونتوس سخن گفت و به پورتوی خودش اشاره کرد و....
یووه در خط هافبک به MVP رسید که مکمل همدیگر هستند و پازل قدرتمند خط هافبک یووه رو ایجاد کردن ، نقطه ای از زمین که قدرت یوونتوس از اونجا الهام میگیره. به راستی یوونتوس کونته با تکمیل شدن پازل هجومی خودش به چه مکانی در تاریخ خواهد پیوست ...؟
و چه زمانی علامت سوال از مقابل اسم ماروتا حذف خواهد شد ؟
http://footiclub.com/attachment.php?attachmentid=407&stc=1&d=1357594171
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
