رُم تیم بدی نیست. اگه تعصب رو هم دخیل نکنیم رُم حتی دیشب می تونست نیمه ی دوم بازی رو برگردونده و توی فلورانس برنده باشه اگر ایتوربه اون تک به تک ها رو گل می کرد. "تیم" خوبی هستند، ولی مشکل رُم اینه که به لحاظ فردی از یوونتوس کم میاره. و اگر به نسبت چند هفته ی اخیر بخوایم قضاوت کنیم، بهتره بگیم به لحاظ "پوگبا" از یوونتوس کم میاره! پر بیراه نیست اگه بگیم فاصله ی 7 امتیازی الان بین یووه و رُم هنر این پسر 21 ساله اس. مسئله ی پوگبا هیچ ربطی به مسئله ی زیدان نداره. اگر زیدان اون موقع (حدوداً 15 سال پیش) و تو اون سن اون قیمت رو داشت، این پوگبای 21 ساله لااقل 200 میلیون و البته بالاتر هم می تونه قیمت بخوره ...
توی دنیایی که پول و تبلیغات و "جو دادن" حرف اول رو می زنه، من شاید نتونم به خودم اُمید بدم که پوگبا رو مدت زیاد دیگه ای هم توی پیراهن قشنگ راه راهمون می بینمش. وقتی مراسم سالیانه ی "مثلاً" بهترین های فوتبال، هر سال تبلیغاتی تر و دلقک وارانه تر از قبل میشه و به قول فرانک ریبری شده "جشن رونالدو و مسی" ، من این حق رو به پوگبای کم سن و سال و پر آرزو میدم که یه روزی از همین روزا بره رئال و با تلفیقی از استعداد بی نهایتش و جوسازی های پرز، بشه برنده ی متوالی، یا حداقل کاندید متوالی توپ طلا. مقصر پوگبا نیست، مقصر این جو و پول و تبلیغاتیه که داره لذت فوتبال رو به قهقرا می بره تا کورسوی اُمید ماها همیشه مرور لحظه های نوستالژیک پستوی ذهنمون باشه. پوگبا اگه بره تقصیری نداره، پوگبا فقط آرزو داره. آرزوی اینکه روزی مراسم گالا به جای جشن "رونالدو و مسی" بشه جشن "پوگبا و x". شاید یکی از همین روزها که مراسم اُسکار شده محل استفاده ی تبلیغاتی از سیاه پوست ها، و خودشون بی خبر از هیچ جا خوشحالند که 4-3 سالی میشه که یه فیلم با مضمون "ظلم به سیاه پوست ها" همیشه کاندید بوده، پوگبا بره رئال و توپ طلا رو ببره و پرز هم کنارش بایسته و نقش پیغمبر سفید پوستی رو بازی کنه که همیشه دست جوانان سیاه پوست رو می گیره، و از این طریق جیب باشگاهش پر میشه...
اون موقع ها احتمالاً دیگه از شخص اول سیرک که کت و شلوار قرمز پوشیده و البته رقیبش خبری نیست. مخاطب همیشه بازیگرای جدید می خواد.
شاید حرف هام یه بازتاب تلخ از آینده باشه ولی بگذاید دل ما به "مطمئن" هامون خوش باشه. به حس های خوبی که هستند. بدونیم که بوفون، بونوچی، کیه لینی و مارکیزیو رو داریم. به "نگاه ندود" وقتی داره بازی رو می بینه. به استادیوم خالی و کهنه ی امپولی. دلمون هنوز هم به طرفدارای لاتزیو خوش باشه که اگر "نژاد پرست" هم هستند، پولی بابت اعتقادشون به جیبشون نمیره ...
نهایتاً اینکه، تو فوق العاده ای پسر. لذتی که با بازی خاص خودت به مخاطب القاء می کنی غیر قابل وصفه ...
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
دهنمونو سرویس کردی یه بار گفتی همه فهمیدن حالا باید هر هفته مصاحبه کنه بگه 
