یه سایتی که من زیاد می خونمش و بهتون نمیگم چه سایتی ئه
10 تا از بهترین و بدترین نقل و انتقالات رو انتخاب کرده :rainbow:
بهترین نقل و انتقالات فصل 2012-2011
فدریکو مارکتی : اجازه ندید وقایع هفته ی 35م در اودینه باعث بشه شما از فصل خارق العاده ای که مارکتی در لاتزیو داشت ـ بعد از سال های جهنمی در کالیاری ـ چشم پوشی کنین. ( در هفته ی 35 م در بازی لاتزیو برابر اودینزه در حالی که بازی 1-0 به نفع اودینزه بود، صدای سوت از تماشاگران بلند شد و بازیکنان لاتزیو گمان کردن که سوت داور بوده و ایستادند. اودینزه ای ها هم از این فرصت استفاده کردن و گل دوم رو به ثمر رسوندن. بعد از این اتفاق مارکتی برای اعتراض به سمت داور اومد و هل اش داد و این مسئله باعث شد 3 جلسه محروم بشه و باقی فصل رو از دست بده :np: ) شاید بشه گفت این جریان به قیمت از دست دادن بلیط لهستان - اوکراین براش تموم شد!
درخشان ترین حضور مارکتی در تساوی 0-0 این فصل مقابل ناپولی در سن پائولو بود که به لاوتزی اجازه ی نفس کشیدن هم نداد. مارکتی که در تابستان با قیمت 5 میلیون یورو به لاتزیو پیوست در این فصل سیو های فوق العاده ای داشته اما متاسفانه فصل بعد فرصت درخشش در CL رو نداره.
گوخان اینلر : یقیناً فصل فوق العاده ای برای هافبک سوئیسی ناپولی، اینلر رقم خورد. وقتی که از اودینه به ناپل اومد به سرعت در خط هافبک جای خودش رو پیدا کرد و در کنار والتر گارگانو در میانه ی میدان قرار گرفت. هافبک های کمی وجود دارن که به سختی اینلر تلاش کنن. اون به صورت مداوم در جای جای زمین در حال دویدن ئه و پاسکاری فوق العاده ای می کنه. اون همچنین گل های بسیار زیبایی در این فصل زده. به طور مثال گلش برابر ویارئال و چلسی. همه ی این ها باعث میشه که باشگاه بخواد اون رو برای سال بعد هم نگه داره.
فابیو بورینی : هرکسی که کالچو رو دنبال می کنه می دونه که پروژه ی لوئیز انریکه چه افتضاحی از آب درومد! این فصل نکات مثبت خیلی کم برای جالوروسی داشت به طوری که هواداران این تیم می خواستن فصل هرچه زودتر تموم شه
اما اگه حتی یه جنبه ی لذت بخش در این فصل وجود داشته باشه، انتقال بورینیِ جوان از چلسی به رم هست. بورینی با یک قرارداد قرضی به رم اومد اما خیلی سخت میشه تصور کرد که اون ها در تابستان پیش رو بورینیِ 21 ساله رو بعد از فصل فوق العاده ای که داشت، نخرن!
در 24 بازی ای که از ابتدا وارد میدان شده 9 گل به ثمر رسونده و این آمار شایان توجه ایه برای بازیکن جوانی که اسمش پشت سر توتی، اسوالدو و کرکیچ قرار می گرفت. اون در این فصل اونقدر فرم خوبی داشته که پراندلی رو متقاعد کرد که به تیم ملی دعوتش کنه :rainbow:
سرجیو آلمیرون : تیم کاتانیا تحت هدایت وینچنزو مونتلا، یکی از سورپرایزهای این فصل سری آ بود. و تماشای فوتبالِ با روح و نشاطی که بعضاً در این فصل ارائه دادن بسیار لذت بخش بود.
سرجیو آلمیرون یکی از پایه های این تیم و یک بازیکن کلیدی در بازی رو به جلو و دفاعی تیم بود. همانند اینلر در ناپولی، آلمیرون هم به خوبی در خط هافبک کاتانیا جا افتاد و بیشتر شبیه بازیکنی بود که فکر می کردیم یوونتوس در سال 2007 به خدمت گرفته. (یعنی اون موقع فکر می کردیم خوبه و نبود اما الان هست
)
روزهایی که اون در تورین سپری کرد دوران موفقیت آمیزی در کارنامه ی ورزشی اش نبود اما اون این فصل دهن تمام منتقدانش رو بست. او فقط با مبلغ 400 هزار یورو در آگوست گذشته بعد از حضور ناموفق اش در باری، به روساتزوری پیوست و درخشید!
میروسلاو کلوزه : در ابتدای فصل لاتزیو دو بازیکن بین المللی ، جبرئیل سیسه و میروسلاو کلوزه رو به خدمت گرفت. در حالی که مدت زمان حضور بازیکن فرانسوی (سیسه) کوتاه و ناموفق بود، کلوزه تبدیل به خریدی فوق العاده برای لاتزیاله شد با در نظر گرفتن این که پس از این که بایرن مونیخ از تمدید قرارداد با او امتناع کرد، او با یک ترنسفر آزاد به پایتخت ایتالیا اومد.
او در 31 بازی که از ابتدا به زمین رفت، 16 گل به ثمر رسوند که برای یک مهاجم 33 ساله که گفته می شد دوران خوب اش به سر اومده، آمار خوبی به حساب میاد. نه این 16 گل و نه 5 پاس گلش و نه پشتک های اکروباتیک اش موقع خوشحالی، اون رو به قهرمان هواداران لاتزیو تبدیل نکرده؛ بلکه فقط یک گل خاص ئه. گلی که او ماه اکتبر در دربی پایتخت به ثمر رسوند و اون ها رو پیروز میدان کرد!
پنج بازیکن دیگه رو که مهم تر هم هستن بعدا می نویسم :wink2:
این موضوع قفل شده است
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
