221 پاسخ برای این موضوع

[Pintoricio]

این هم مهمه که طرف ضربه بزنه یا توپ بهش بخوره . مثلا گل اول متری به جنوا همین طور بود مارکیزیو شوت زد سمت دروازه و متری وسط راه پاشو برد سمت توپ و گل که بدرستی بنام متری ثبت شد . اما بونوچی هیچ حرکتی نکرد و فقط توپ بهش خورد پس زننده گل میرکو بوده .

[juve's fan]

Juventus 3-0 Napoli: 3-5-2 v 3-4-3

یوونتوس در دیدار مقابل ناپولی تیم برتر میدان بود.همان طور که انتظار میرفت آنتونیو کونته در این دیدار از آرایش 2-5-3 استفاده کرده بود اما سورپرایز کونته در لاین آپ خود
نفرات خط خمله اش بود جایی که ماتری از ترکیب اصلی بیرون گذاشته شده بود و مارکو بوریلو در کنار ووچینیچ در خط حمله قرار گرفته بود.
-یازذه نفر ابتدایی ماتزاری کاملا قابل پیش بینی بود و در آرایش 3-4-3 ماتزاری هیچ سورپرایزی برای بینندگان بازی وجود نداشت.
- کونته در این دیدار در این دیدار هم مثل 2 بازی مقابل اودینزه و بازی رفت مقابل همین تیم ناپولی از 3 مدافع(بونوچی.کیه لینی و بارزاگلی) در آرایش تیمی خود استفاده کرده بود.

جنگ در میدان

چیزی که به طور واضح از سبک بازی دوتیم در نیمه اول استنباط میشد تمایل بازیکنان دو تیم به ارزیابی یکدیگر و کنترل بازی بود به همین دلیل در نیمه اول بازی کم هیجانی
را از جانب دو تیم شاهد بودیم.ماتزاری در این دیدار دو هافبک را در منتهی الیه 1/3 میانی خود مستقر کرده بود تا در مقابل نفوذهای ویدال و مارکیزیو از برابری نفرات برخوردار باشند
همچنین به هامسیک توصیه شده بود که نزدیک به پیرلو بازی کند و به بازیساز یووه فشار وارد کند تا در روند بازیسازی یووه از عقب اختلال ایجاد شود به همین خاطر هامسیک در
بیشتر مواقع ناچار به بازگشت به عقب زمین بود.حال این سوال پیش می آید که با این شلوغی میانه میدان دو تیم چگونه میتوانستند به دروازه یکدیگر نزدیک شوند؟

شاید در نگاه اول این جواب به ذهن هر بیننده ای خطور میکرد که نقش بار تهاجمی تیمها میتوانست به دوش وینگرهای دو تیم باشد اما هیچ یک از 4 وینگر حاضر
در زمین برتری محسوسی را نسبت به یکدیگر نداشتند.استفان لیختشتاینر بیشتر در زمین خودی بود و از فضای پشت سر خود و سرعت لاوتزی وحشت داشت و کمتر میل به
نفوذ داشت و شاید از جانب کادر فنی از این کار منع شده بود و تنها حرکت استفان سانتری بود که در اوایل نیمه اول برای بوریلو ارسال کرد و بوریلو موقعیت را از دست داد.
در طرف مقابل وینگرهای ناپولی که یکی از نقاط قوت این تیم به شما می روند هم در جریان بازی چیز خاصی از خود نشان ندادند.
توجه دو تیم بیشتر به برهم زدن نظم و آرایش تیم مقابل علی الخصوص 1/3 میانی حریف بود.شاید در حالت تئوریک ناپولی می توانست این هدف را بهتر در زمین اجرا کند اما بازگشت
هامسیک به عقب و فشار آوردن به پیرلو باعث شده بود که هامسیک در زمین بیشتر هافبک صرف باشد تا مهاجم و این کار را برای بازیکنان یووه آسان تر کرده بود.
یکی دیگر از نقاط ضعف بازی یاران ماتزاری کندی جابجایی و حرکات بازیکنان این تیم در زمین بود که در حرکات بازیکنان این تیم به وضوح مشخص بود.از طرف دیگر اجرای پلن یارگیری
3 نفر عقب زمین ناپولی نوعی سردرگمی برای بازیکنان این تیم علی الخصوص هافبک ها به بار آورده بود و نوعی شلختگی در حرکات آنان در بازی به وضوح قابل مشاهده بود.
-در حالت تئوری در آرایش دفاعی ناپولی پائولو کاناوارو به عنوان نفر پشتیبان آرونیکا و کامپانیارو به شمار میرود اما در میان مدافعان ناپل عملا هیچ نظمی دیده نمیشد.نفوذهای گاه و بیگاه
کاناوارو سبب ایجاد شکاف میان او و مدافعین کناری اش گشته بود.در طرف مقابل حرکات مهاجمین یووه (بوریلو و ووچینیچ) در 1/3 دفاعی ناپل کاملا حساب شده و با هدف بود هرچند بعضا
در اجرای تاکتیک های هجومی تیم و بازی بدون توپ ضعف هایی در کار آنان واضح بود.
بازیکنان یووه(علی الخصوص ویدال) با مشاهده شکاف ایجاد شده میان کاناوارو و دو مدافع کناریش به سرعت خود را به ووچینیچ میرساندندو برتری عددی برای یاران کونته در زمین پدید می آمد و
این خود سبب میشد تا ووچینیچ در نفوذهای خود از آزادی عمل بیشتری برخوردار باشد و به طبع آن فشار بیشتری بر والتر گارگانو هافبک تدافعی ناپولی وارد میشد.

شرایط بازی بعد از گل اول یووه:

چیزی که پس از گل اول یووه در عملکرد ناپولی واضح بود عکس العمل ضعیف آنان در قبال گل یووه بود.در فوتبال همواره در بازی های سخت و دشوار زدن گل اول برای تیم ها فوق العاده
حساس و حیاتیست. یووه این مهم را بلافاصله بعد از آغاز نیمه دوم عملی کرد این در حالی بود که در این دیدار بازیکنان ناپل بی محابا در 1/3 دفاعی و میانی خود به بازیکنان یووه ضربات آزاد تقدیم میکردند
در حالی که یووه گوهری مانند پیرلو در اختیار داشت و این عملکرد بازیکنان ناپولی کاملا تعجب برانگیز بود و نوعی هاراگیری از نوع فوتبالی به شمار میرفت.
ماتزاری پس از خوردن گل چاره ای جز دستور به حمله نداشت به همین دلیل با بیرون کشیدن هامسیک و آوردن پاندف به زمین سعی در اجرای این هدف داشت.مهمترین ویژگی بازی گوران پاندف سرعت و
توانایی نفوذ او در عمق است کاری که هامسیک در این دیدار از اجرای آن ناتوان بود.ناپلی ها با اضافه کردن پاندف با 4 نفر به درواز یووه یورش میبردند که نفر چهارم این مهاجمان گارگانو بود عملا در بیشتر اوقات
در 1/3 دفاعی یووه 4 در برابر 4 شکل میگرفت.نبود گارگانو در زمین خودی عملا باعث برتری هافبک های یووه در مقابل ناپل گشته بود و فضایی بزرگ برای مارکیزیو و ویدال در زمین ناپولی ایجاد شده بود به همین
خاطر در ادامه ماتزاری ناچار به اضافه کردن زمایلی در زمین شد و آرایش تیم خود را به چیزی شبیه به 3-4-3 کرد.نفوذ هافبک های تدافعی ناپولی به سمت دروازه یووه عملا باعث قرار گیری مدافعان ناپولی در حالت
رخ به رخ با هافبک های یووه شده بود به همین دلیل ویدال به راحتی توانست از این برتریشان در به ثمر رساندن گل دوم به ناپولی استفاده کند.حضور کوالیارلا و استفاده از سرعت و خلاقیت دل پیه رو منجر به
به ثمر رساندن گل سوم یووه شد.

برآیند بازی:

این بازی رقابتی بسیار بسته و پرهیجان بود به خصوص در نیمه اول.یووه در این دیدار تیم برتر میدان بود و فوتبالی مستحکم تر و زیرکانه تر ارائه کرد و ایده ضدحمله ناپولی به هیچ وجه در
این دیدار شکل واقعی به خود نگرفت.

The end