1 پاسخ برای این موضوع

[Reza]

پسر طلایی : میشل پلاتینی
نوشته فدلو رومانو (سایت فوتبال ایتالیا)


جیانی آنیلی در حال یکی از بازدید های همیشگی اش از رختکن یووه بود که در بین نیمه یک بازی یووه پلاتینی رو گوشه از رختکن در حال کشیدن سیگار دید، آن مرد بزرگ مکثی کرد و از پلاتینی پرسید : میشل، تو بین نیمه سیگار می کشی ؟! بازی ساز اسطوره ای فرانسه کمی فکر کرد، به هم تیمی هایش نگاه کرد و ماسیمو بونینی هافبک دفاعی یووه را دید، بعد با جوابی فیلسوفانه گفت : اوکاتو، نباید نگران باشی که من سیگار می کشم یا نه، مهم اینه که بونینی سیگار نکشه، چون اون قراره جای من هم بدوه !

افرادی اندکی شجاعت اینگونه صحبت کردن با ارباب یووه را داشتند، هرچه که باشد در آن زمان خانواده ی آنیلی به عنوان خانواده ی سلطنتی غیر رسمی ایتالیا شناخته می شد. اما پلاتینی هم "لو روی"، پادشاه، یووه بود حتی اگر شروع بدی در یووه داشت. او با این حال خیلی زود توانست همه را فتح کند، آن هم در زمانی که سطح فوتبال ایتالیا به حدی بالا بود که به عقیده ی خیلی ها بهترین لیگ تاریخ بود. او با ناپولی ماردونا دوئل کرد، با رم فالکوئا، و با اودینزه ی زیکو و در بیشتر نبردها پیروز خارج شد و این یوونتوس او بود که بالاتر از همه قرار می گرفت.

ورود پلاتینی به یووه سرآغاز دوره ای تاریخی در یووه بود، دوره ای که اون ها در هر تورنمنتی که وارد می شدند قهرمان می شدند ! تیمی فوق العاده که توسط تراپاتونی هدایت می شد. کیفیت اعضای این تیم به حدی قابل توجه بود که 10 بازیکنی که در اواخر دهه 80 در یووه بازی می کردند جزو 50 اسطوره ای هستند که در ورزشگاه جدید یووه ستاره گرفته اند. اما در بین همه ی این ستاره ها چون شیره آ، پائولو روسی، جنتیله و بونیک این ستاره ی پلاتینی بود که درخشان تر از همه بود. اوج تاثیر پلاتینی در تیم یووه 3 مقام آقای گلی بین سال های 83 تا 86 بود، درحالی که 2 توپ طلا از 3 توپ طلای او او سر آغاز و پایان دوره ی طلایی او بودند.

شاید اوج افتخار او قهرمانی سال 85 اروپا باشد، ولی اتفاقاتی که در آن فینال هیسل افتاد باعث شد که این افتخار همیشه آغشته به تراژدی باشد.


پلاتینی 2 سال بعد در حالی که تنها 32 سال داشت بازنشسته شد. اما با این حال خاطرت بسیاری از خود به جای گذاشت، شاید از لحاظ فردی ماندگار ترین آن گلی بود که به آرژنتینیوس جونیورز در فینال جام بین المللی زد و مردود اعلام شد. او توپ را لبه ی محوطه ی جریمه دریافت کرد، با سینه آن را روی زانوی راست خود انداخت، و با یک ضربه سر پا آن رو از روی مدافع رد کرد و با یک ضربه والی پای چپ توپ را دور از دسترس دروازه بان به سمت راست بالای دروازه انداخت.

گل به راستی شگفت انگیز بود، ولی به اشتباه آفساید اعلام شد، پلایتین در مورد گل می گوید : "گل به شکل احمقانه ای توسط کمک سنگاپوری مردود اعلام شد، اون گل به خاطر یکی از هم تیمی های من که اصلا در متن حرکت نبود و داشت بند کفش خودش را می بست مردود اعلام شد." اما با این حال این گل به عنوان یک گل هنری، از یکی از هنرمند ترین فوتبالیست های تاریخ ثبت شد، هم در تاریخ هم در خاطرات.

[جمال دلپیرو]

اگه الان هم مثل اون تو تیممون داشتیم تیممون چیییییییییییییی میشددددددددد