عــمــر ســیــووری - El Cabezon

- یکی از شخصیت های محبوب من در تاریخ یوونتوس ـه،

سیووری یکی از سوپر استارهایی بود که یووه با خریدش حسابی غوغا کرد و البته عملکرد متحیر کننده ای نیز داشت.

یک بازیکن واقعا کامل بود، خلاق، گلزن، پاسور، تکنیکی و سرعتی !

گازتا قبلا نوشته بود که سیووری یکی از 5 خرید برتر تاریخ یوونتوس ـه !

سیوری بعد از 24 بازی 17 گل برای یووه زد 

که رونالدو بعد از 26 بازی 16 گل 

(صرفا اماری)

اسطوره در اسطوره

سیوری و رناتو چزارینی 

چزارینی بازیکن و مربی سرشناس یووه بوده و پر از افتخار

 

وقتی گروهبان آهنین یعنی هریبرتو هره را بعنوان مربی یوونتوس انتخاب میشه در همون بدو  ورودش نظم خاصی ایجاد میکنه و و تمرینات سختی در پیش میگیره و شعار 

“Per me i giocatori sono tutti uguali, Coramini è come Sivori”. 

هم سرلوحه کاراش میشه ، میگفته همه بازیکنا برای من برابرند و سیوری با آلبرتو کورامینی (بازیکن جوان یووه)فرقی نداره 

اون معتقد به بازی جمعی بوده و شعارش هم movimiento movimiento

که سیوری نمیتونه باهاش کنار بیاد و یووه رو ترک میکنه .

 

چند سال بعد و در یکم سپتامبر 1968 یووه در زمین ناپولی بازی داشته که سیوری توپ رو جلوی هره را محکم میزنه روی زمین و تشنج ایجاد میشه و بعد با ارمینو فاوالی(گویا یارگیر سیوری بوده) درگیر میشه و بهش ضربه میزنه . ساندرو سالوادوره مدافع برجسته یووه هم توی همین بازی درگیر میشه و اخراج میشه و چند جلسه هم محروم میشه 

به این بازی میگن بازی "mazzate". 

 

کاراش یه چیزی شبیه خداداد عزیزی بوده و مارادونا 

یکی مثل سیوری با توپ طلاش شناخته میشه و یکی هم مثل کورامینی !!!

کورامینی اون روزها تیتر اول روزنامه ها میشه!!!

امروز سالروز تولدشه

جالبه سیوری 2005 فوت میکنه و کورامینی 10 سال بعد

 

سیوری بعد از جدایی از یوونتوس به ناپولی پیوست ... ناپلیهادر دسامبر 1968موفق شدندیوونتوس را در سن پائولو 2.1مغلوب بکنند

...اتفاق جالب اون بازی این بود که سیوری با بازیکن خط میانی یوونتوس ( ارمینیو فاوالی) درگیر شد و به اون لگد زدو این تنش باعث اخراج سیوری از زمین بازی شد و همچنین سیوری بمدت 6 مسابقه محروم شد ...
بعد از این اخراج،بازی به اشوب مقطعی کشیده شد و این وسط مشتهایی پرتاب شد که یکیش به ساندرو سالوادوره برخورد کرد وووو ... ساندرو با صورت خونی بازی رو ترک کرد ... ( توضیح : لگد سیوری انچنان هم لگد نبود و شماره 7 یووه یه کم اغراق کرد)
این بازی سه اخراجی داشت که ساندرو سالوادوره از یوونتوس بود و 2 بازیکن ناپولی هم از اخراجیها بودند ...
 

 

 

تناقض!!!

چقد سنگدل شدیم ما  

واما بعد

سیوری از یووه به ناپل رفت و روبروی ما در یک دعوا هم شرکت کرد و حتی کاپتان یووه رو در ناپل زدند .

به سرمربیمون اهانت کردند 

ولی هنوز سیوری اسطوره ماست  

اما بونوچی که به تیم برگشت و عذر خواهی هم کرد ،،،!!!

http://www.quicampan...entus-1968.html

 (Gianni Brera ebbe a dire che il centrocampista juventino Bobo Vieri, il papà del Vieri bomber, si stancava solo a guardarli, questi allenamenti...).

جیانی بره را گفته تمرینات هره را  بقدری سخت بوده  که مطمئن باشید ویری با دیدن اونا خسته میشد  (نقل به مضمون)

حرفم اینه نمیشه معیارهای دوگانه داشت

مثلا سیوری اسطوره است پس حق داره علیه یووه جنگ راه بندازه  و اهانت بکنه به مربی و بره ناپولی ولی مثلا مثلا مثلا مثلا باجو اسطوره نیست چون رفته میلان!!!

یا بونوچی کثیفه

این تناقضها و معیارهای دوگانه جالب نیست

خود من هم در گذشته بازیکنا رو خائن میدونستم و.... اما به مرور تغییر کردم

حالام معتقدم بازیکنا غالبا دوست داشتنی هستند ولی برخی بیشتر برخی کمتر

 

لیپی : "هر گاه در مورد یوونتوس حرف میزدیم ، چشمان سیوری برق میزد !"

بسیاری فوتبال سیوری را " بی باکانه و درخشان " توصیف می کنند . استایل فوتبال سیوری و مهارت او در دریبل مدافعان حریف ، فوتبال او را در دوران خود از دیگران متمایز میکند . تخصص سیوری ، عبور توپ از بین دو پای حریف و جای گذاشتن مدافع پیش روی خود بود .

با این که سیوری بازیکنی چپ پا بود ، اما بسیاری از گل های خود را با استفاده از پای راست و سر به ثمر رسانده است .

سیوری زمانی که در یوونتوس توپ میزد ، با بازیکنانی مانند چارلز و بونیپرتی هم دوره بود و کنار آنان بسیار هماهنگ بازی می کرد . سیوری در زمان خود با ستاره ای که بعد از او ظهور کرد ؛" دیگو مارادونا " نیز مقایسه می شود . بسیاری ، او را مارادونا ی دهه ی 60 می دانند .
 

روبرتو بتگا : "او مانند یک برادر بزرگتر برای من بود . زمانی که کودک بودم ، او بُت من بود و بعد ها ما دو دوست نزدیک شدیم . او از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال بود .

. پس از رسیدن سیوری به تیم اصلی ، به سرعت او از هواداران لقب El Cabezón یا " کله شق " را به خاطر استایل بازی او دادند .


در طی فصل 1957-58 ، عمر سیوری 21 ساله توسط Renato Cesarini کشف شد و همان موقع با مبلغ 91,000 پوند به یوونتوس ایتالیا منتقل شد . این انتقال ، گرانترین انتقال جهان تا آن زمان بود .  .

یوونتوس :

همان فصل ، دو بازیکن آرژانتینی دیگر نیز به لیگ ایتالیا منتقل شدند . آنتونیو آنجلیو ( اینتر ) و همبرتو ماسچیو ( بلونیا ) . این سه نفر به " فرشته های زشت " ملقب شدند . این لقب گذاری ، به رنگ پوست بازیکنان آرژانتینی بود . " مثلث مرگ " دیگر لقبی بود که به خاطر بازی بدون ترس آن ها و قدرت فوق العاده ی آن ها در تمام کنندگی ، به آن ها داده شده بود .
 .

 

همبرتو مسچیو :" او اعجاب انگیز بود . یک دریبلر کلاس A که با سرعت و توانایی خود می توانست در هر لحظه همه را شگفت زده کند ."

تیم های ملی :

سیوری برای آرژانتین 19 بازی به میدان رفته و 9 گل نیز به ثمر رسانده است . خط حمله ی آرژانتین در آن زمان با وجود سیوری بسیار درخشان عمل می کرد . خط حمله ی آرژانتین ، آن زمان از سیوری ، کرباتا ، اسوالدو کروز ، ماسچیو و آنجلو تشکیل می شد . به گروه بازیکنان ، لقب " چهره های کثیف " را داده بودند . این لقب به خاطر چهره ی شیطنت آمیز آنان به آن ها داده شده بود .

بونیپرتی : "بازی در کنار سیوری تفریجی فوق العاده بود. چارلز، مهاجم نوک و هدف ما بود و سیوری با مدافعان حریف درگیر می شد . سیوری بدون حفاظ و با جوراب های پایین بازی میکرد تا به همه نشان دهد از مدافعان حریف ترسی ندارد . روحیه ی پیروزی او استثنائی بود ."

 

i#LaJuveNonSiArrendeMai

« اینجا همیشه باید بجنگی و وقتی همه چیز از دست رفته بنظر میرسه ، باید هنوز باور داشته باشی ، یووه هیچوقت تسلیم نمیشه... »