19- کفرن تورام

- کفرن تورام، پسر لیلیان تورام و برادر مارکوس تورام در یک قدمی پیوستن به یووه قرار داره.
متولد ۲۰۰۱ هست و فوتبال رسمی خودش رو از تیم B موناکو شروع کرد و سپس تیم اصلی موناکو، همین مسیر رو در نیس هم طی کرد.

۱۹۲ سانتی متر قد داره، از تکنیک و قدرت تخریبی خوبی برخوردار هست.
در همه رده های سنی تیم ملی فرانسه بازی کرده.

قیمت تقریبی تورام ۲۰ میلیون اعلام شده،
به گفته اکثر خبرنگارها انتقال تورام قریب الوقوع هست و تنها مسائل غیر طبیعی مثل تاپیک زدن من می‌تونه جلوی این انتقال رو بگیره

روز به روز داره ارزش بازیکنای چند پسته بیشتر میشه و این ویژگی بسیار با بودجه و سکنات یوونتوس جور هست. در 50 بازی اخیر :

 

37 بازی هافبک وسط

11 بازی هافبک دفاعی

2 بازی بال چپ

 

 

+ فقط "یک" تورام وجود داره و اونهم کفرن هست...

آقا ، برادر ، دوست عزیز ، مدیر باسابقه دست از زدن تاپیک بردار

حیف شد بازیکن خوبی بود به یوونتوس هم نزدیک بود
بهمن لعنتتتیی هر بازیکنی که نمیخای که بیاد یوونتوس تاپیکشو زود میزنی که بترکه معامله

- توتو اسپورت :

توافق کامل یوونتوس و کفرن تورام. این بازیکن آماده امضای قراردادی 5 ساله است، در حالی که بیانکونری برای او حدود 20 میلیون یورو (با احتساب پاداش) پرداخت خواهد کرد.

از اون نوع خریداست که هیچ ضرری نداره در صورت جواب ندادن با توجه به سن و ملیتش میشه ضرر رو جبران کرد کاملا فیزیک و مشخصه بازی تو سری آ رو داره و امیدوارم تکل و بازیخونی باباش رو به ارث برده باشه لیلیان خائن جز بازیکنای محبوبم بحساب میومد 

خب عملاً رسمی هست ؛ 20 + 5 میلیون... این درحالیه که تگی که سایت transfermarkt روش زده ، 35 میلیون یورو هست!! وقتی میگیم ایلینگ و بارنچه آ مفت رفتن ، این طرف قضیه رو هم باید ببینیم.

 

کفرن در فصل اخیر 1 گل + 1 پاس گل داشته ولی در 3 فصل آخرش در لوشامپیونا (از 2021-22) بیشترین دریبل (113) ، بیشترین خلق موقعیت (89) و بیشترین شوت به سمت دروازه (29) رو در بین بازیکنان نیس داشته...

 

طلسم بهمن هم شکسته شد...

^^^بهمن تو سال های که الگری سرمربی بود طلسم شده بود
خیلی خیلی حس خوبی بهش دارم امیدوارم موفق باشه تو تیم
الان دیگه فقط برین سراغ کالافیوری

خب انشاالله برامون خاطرات خوب بسازه، در کلی که من اصلا اعتقاد به این همه خرید در یک پنجره نداشتم، و این رو عامل بی ثابتی در ترکیب میدونم اما چاره ای هم جز این نبود، خرابه ای که اون یارو به جا گذاشت رو فقط میشد با این روش جبران کرد، این تغییرات سبب تقویت نگرش تیم میشه، علاوه بر اون انگیزه بالای بازیکنانی نظیر تورام و لوییس و گزینه هایی که به یوو لینکن برای کسب افتخارات خودش می‌تونه موتور محرکی برای نتایج خوب باشه، امیدوارم موتا بتونه خیلی سریع این بازیکنان رو به هم سینک کنه، البته با توجه به عملکرد قابل ستایش مدیر تیم قطعا به این قضایا هم فکر شده و اعتقاد دارم اگر ترکیب درست بچینه برای این فصل و موتا تا نیم فصل حداقل بر اساس توانایی بازیکن ها و پست های تخصصی هر کدوم ارنج کنه تیم رو هر بازی میتونه از پتناسیل بازیکنان بیشترین استفاده رو بکنه تا هماهنگی صورت بگسره و بدون افت عملکرد جدید ها با نکرش و فضای تیم آشنا بشند. یوونتوس دقیقا همون تیمی هست که اینا بتونن با اطمینان خاطر برای جاه طلبی هاشون برنامه‌ریزی کنن و بهش برسن، قطعا جنتولی به نگرش بازیکن هاش فکر کرده و جذب میکنه. فصل جذابی خواهیم داشت.

پدر بدی داره ولی از پارسال دوست داشتم بخریمش واقعا بازیکن خوبیه و تکنیک بالایی داره..‌ قیمت خریدشم ک عالیه. ب این بیشتر از داگلاس لوئیز خوشبینم!

لیلیان تورام الان ی پدر خوشبخته...

- هانری گفته تیم تورام رضایت نداده و اسمش رو از لیست تیم المپیک فرانسه خط زد.
در نتیجه اردوی پیش فصل رو از دست نمیده و همراه تیم خواهد بود.

دقایقی پیش همراه با پدرش به تورین رسید تا تست‌های پزشکی باشگاه رو پشت سر بذاره...

 

- پیش بینی میکنم یکی از بهترین خریدهای حداقل یک دهه اخیر تیم میشه

منم به این خرید خوشبینم یه مقدار اسکینی میزنه که ویدالم روز اول اینجوری بود و تو ایتالیا میتونه تبدیل به غولی بشه واقعا مدیریت حساب شده پیش رفته این فصل ازا خراج الگری تا به اینجا فوق العاده کار کرده جنتولی 

از اونجایی که بنده همچنان در اعماق وجودم حسرت پوگبا رو میخورم و در ترکیب های ذهنیم همیشه پوگبا رو میبینم که در سالهایی که در منچستر هدر داد میتونست پشت سر امثال رونالدو حتی به توپ طلا هم برسه، این فرانسوی قد دراز رو خوش یمن میبینم و چون هم بلک هم درازه هم فرانسوی با اشتیاق پوگبایی با ارفاق براش ارزومندم، و اگر هم عین پدرش خائن از آب در بیاد، سرنوشت پوگبایی هم از خداوند منان خواستارم. و من الله التوفیق .

رسمی شد؛ قراردادی 5 سال و مبلغ انتقال هم 20 میلیون + هزینه‌های اضافی 0.6 میلیون

 

 

تبرییک

ک.تورام :

 

« از زمان بچگی آرزوی بازی در اینجا رو داشتم. هنوز یادمه که برای دیدن بازی پدرم به دل آلپی میرفتم.

بابا میگفت یوونتوس بزرگترین باشگاه ایتالیاست و برای او یووه حتی بزرگترین باشگاه دنیا بود! وقتی به این باشگاه میپیوندی ، برای پیروزیه! »

یوونتوس، تورام و ترس از سندرم «دستـه خرابــه!»

 

 

اکثر آنها که تجربه‌ی بازی با یکی از کنسول‌های کامپیوتری را در دوران نوجوانی و جوانی‌شان داشته‌اند، با کلید واژه‌ی توجیه‌گرِ «دسته خرابه» آشنا هستند. همان گزاره‌ی نجابت‌بخشی که پس از شکست و باخت در یکی از گیم‌ها از سوی بازنده بیان می‌شد تا هم توجیهی باشد بر حیثیت بر باد رفته‌اش و هم مرهمی برای زهرهای تحقیرآمیزِ «شکست»

 

با درخشش مارکوس تورام در جم آبی‌های میلان، یکبار دیگر واهمه‌ی اصل و بدل بودن دیگر ولدِ لیلیان تورام، (خصوصاً پس از پیوستنش به یوونتوس) جهان یوونتوسی‌ها را دستخوش انواع و اقسام دلواپسی‌ها کرده.

 

این گردوی سربسته، مدافعان و مخالفان خود را دارد؛ موافقان بر تخصیص توجه یکسان از سوی پدر به هر دو فرزند تأکید می‌کنند و پس از مشاهده‌ی خروجیِ مثبت مارکوس، بر اصل بودن کفرن خوش‌بین هستند. در سوی دیگر مخالفان، توجهات را به فرجامِ «تیمومتی وِآ» جلب می‌کنند؛ همان انگور ترشی که هنوز پیش چشمان متورم و سرخ‌ تیفوسی‌های یووه است و اجازه نمی‌دهد جرعه‌ای آب از نیمه‌ی پر هیچ لیوانی نوشیده شود.

 

آیا در پایان نیم فصل نخست و در مقابل طعنه‌های اینتری‌ها، باید در اندیشه‌ی استمداد از ترکیب‌ رهایی‌بخشِ «دسته خوبه (بخوانید مارکوس تورام) رو خودتون برداشتید، دسته خرابه (بخوانید کفرن تورام) رو انداختید به ما!!!» باشیم یا از داشتن یک سهم از خانواده‌ی هیجان‌انگیز «تورام» جونتولی و موتا را تقدیس کنیـــــم؟

 

*******************

دیدگاه مخالف

 

17 سال پس از آخرین بازی مشترک لیلیان تورام با تیاگو موتا در بارسلونا، اینک پسر کوچک این مدافع 52 ساله‌ به دعوت و درخواست رفیق و همبازی سابق پدرش، جنوب‌شرقی فرانسه را به سمت شمال‌غربیِ ایتالیا ترک و به غول‌های تورین پیوسته است.

 

این انتقال اگرچه در پیوند با خاطرات شیرین حضور تورامِ پدر در تورین (منهای پشت‌کردنش به بانوی‌پیر پس از کالچوپولی) و عملکرد چشم‌گیر و خیرکننده‌ی برادرش در جمع نراتزوری، ذهنِ خسته و شوقِ ترک‌خورده‌ی برخی از طرفداران یووه را اندکی با امید هم‌مسیر کرده اما  از سوی برخی دیگر از تحلیلگران با نگرانی‌ و اما و اگرهای فراوانی همراه شده است.

 

تردید، ابهام و یا پرسش اساسی اینجاست: «فراخواندن او از سوی موتا به جمع بیانکونری، آیا تزریق یک نیروی جدید برای «بازسازی» دوباره است یا  ادای دینی به همبازی سابقِ پدر و یا تطابق و استفاده‌ در سیستمی که قرار است یووه در فصل آینده با هدایت مربی جدیدش ارائه دهد؟!»

 

«لیلیان» یکی از بهترین مدافعان زمان خودش بود؛ «مارکوس» نیز در حال‌حاضر یکی از با تبحرترین بازیکنان در پست خودش به حساب می‌آید و توانایی تحسین‌برانگیزی در تطابق با نقش‌های مختلف تهاجمی دارد. اما آیا با اتکا به این بدیهیات می‌توان این حقیقت قابل تأمل را کتمان کرد که «کفرن» بازیکنی کاملاً متفاوت با پدر و برادرش است؟

 

اگرچه نام کفرن تورام دو فصل پیش (2023 - 2022) در اکثر فهرست‌های تیم برترِ سال لیگ فرانسه حضور داشت اما این اوج‌گیری در فصل گذشته به طرز محسوسی متوقف و در برخی از فواصل زمانی نیز رو به تنزل بود.

 

او با 192 سانتی‌متر البته فیزیکی با ابهت دارد اما در عین‌حال این ویژگی گاهاً تبدیل به یکی از پاشنه‌های آشیل او در جریان بازی‌ها می‌شود. مثلاً یکی از بارزترین نقاط ضعف تورام که قطعاً نیاز به بهبود دارد، تکل‌های خطرناک او در جریان بازی‌ست؛ روند رو به تزاید او در پارامتر «خطا» از حیث آماری نشان می‌دهد که تنها در 27 بازی‌ فصل گذشته‌اش برای نیس در لوشامپیونه، 33 بار مرتکب خطاهای بسیار سنگین و متعاقباً دریافت کارت از داورها شده است.

 

با اینکه اکثر کارشناسان فرانسوی معتقدند عملکرد او در فصلی که سپری شد ابداً رضایت‌بخش نبود اما فرانچسکو فرایولی، سرمربی فصل گذشته‌ی نیس در مورد او نظری دیگر دارد: «انتقادات را می‌پذیرم اما در عین‌حال معتقدم او امروز بازیکنی کامل‌تر شده. کفرن از نظر بلوغ ذهنی در روند بازی به وضوح پیشرفت داشته و به خوبی بار مسئولیت‎های محول شده به او را به دوش می‌کشد.»

 

فارغ از این دفاعیه‌یِ ضمنی، خود «کفرن» نیز افت نسبی‌اش در فصل گذشته را اینگونه توجیه کرده: «برخی از فشارهای جسمانی ناشی از حضور در مسابقات یوروی زیر 21 سال باعث شده بود تا نتوانم بهترین عملکردم را در نیم فصل نخست به نمایش بگذارم اما فکر می‌کنم رفته‌رفته توانستم تمرکزم را به دست بیاورم و شرایطم را بهتر کنم.» فرزند کوچک‌تر لیلیان تورام در ادامه اعتراف کرده: «من سعی می‌کنم هر روز باهوش‌تر از قبل شوم؛ مثلاً اگر قبلاً روی تاکتیک‌های هجومی متمرکز بودم، در ماه‌های اخیر تلاش کرده‌ام روی جنبه‌های تدافعی نیز به صورت ویژه تمرکز کنم.»

 

*******************

 

دیدگاه موافق

 

هیچ چیز برای یک ستاره‌‌ی نوظهور یا فوتبالیستی جوان به مثابه‌ی برگ برنده و ارزشمندتر از تولد در خانواده‌ای فوتبالی با بالاترین افتخارات ممکن نیست. قطعاً تنفس، تجربه و شناخت فوتبال به مدد کاتالیزوری مثل یک پدر پر افتخار که از یووه تا بارسا را با قهرمانی‌های فراوان درنوردیده و با تیم ملی کشورش فاتح بزرگ‌ترین آوردگاه فوتبالی شده، نمی‌تواند فاقد تأثیر باشد. بله، مسیر هجی کردنِ الفبای بزرگـی، گاهی از مرزهای خانواده‌ای بزرگ عبور می‌کند.

 

نقش‌آفرینی «کفرن تورام» در نیس معمولاً به عنوان یک هافبک (متمایل به) چپ (LMC) و غالباً با میلی تهاجمی محقق شده. خیلی‌ها در فرانسه امیدوار بودند تا از کالبد او یک پاول پوگبای دیگر ظهور کند؛ هافبکی (حتی) کامل‌تر از ستاره‌ی سقوط کرده‌ی فرانسه؛ آگاه به ویژگی‌های تدافعی با درکی صحیح از میان‌داری و جلوه‌گرِ شکلی از نخبگی در میانه‌ی میدان.

 

فیزیک بدنیِ «کفرن تورام» با میان‌داریِ «قامت و قدرت بدنی‌اش» مزیت اصلی او برای پیروزی در دوئل‌هاست. با اینکه نقش او نزدیک‌ترین نسخه به گرانیت ژاکا در آرسنال است اما استقامت، استارت‌های انفجاری، دویدن‌های بی‌امان و سرعت‌ قابل‌توجه او موجه تمایزش با ستاره‌ی سوئیسیِ یادشده است. پاهای بلند و بزرگیِ طول گام‌هایش به او این اجازه را می‌دهند که با سرعت از مقابل و کنار حریفان عبور کند؛ شوت‌های ناگهانی، قدرت دریبل‎زنی بالا و نقش ممتازش در انتقال بازی به سمت جلو، از جمله ویژگی‌های قابل مشاهده در بازی این فرانسویِ جوان در «نیس» بوده است.

 

نتیجه‌ی یک پژوهش تحلیلی بر شیوه‌ی بازی تورام نشان می‌دهد، چنانچه به او در یک تیم که تاکتیکش مبتنی بر مالکیت توپ باشد، نقشی معادل هافبک شماره 8 اعطاء شود، آمار ضربات او (اعم از پاس یا شلیک به سمت دروازه رقیب) دو برابر می‌شود و این یعنی افزایش موقعیت‌های منجر به گل توسط او. در عین‌حال اعطای آزادی بیشتر به او در همین فرماسیون، در کنار قرار گرفتن در جوار بازیکنان با کیفیت، می‌تواند عملکرد او را به ارتقاء داده و او را تبدیل به بازیکنانی فوق‌العاده خطرناک کند.

 

بِن متینسون، تحلیل‌گر و ورزشی‌نویس انگلیسیِ TEAMtalk که از تعقیب‌کنندگان بازی او در باشگاه «نیس» بوده، در مورد این فرانسویِ متولد بولونیا نظری خواندنی دارد: «شاید اگر یورگن کلوپ از لیورپول جدا نمی‌شد او یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های این سرمربی آلمانی برای پیوستن به جمع قرمزهای آنفیلد بود؛ چه‌آنکه خبرهایی از علاقه‌ی لیورپول به او نیز در تابستان گذشته در رسانه‌ها شنیده می‌شد. او در مقایسه با بازیکنی مثل جود بلینگام، ارزان‌تر و از قضا با میزان آسیب‌پذیری بسیار کمتر است. توانایی‌های بالای فیزیکی او در کنار قوه‌ی فنی رو به پیشرفتش عاملی کلیدی در پویایی حرکات با توپ و تشدید پرس‌های تهاجمی است. هرچند او هنوز 23 ساله‌ است اما تمام آن چیزهایی که یک باشگاه برای دگرگونی و بازسازی خط میانی‌اش نیاز دارد را داراست.

 

اما این نویسنده‌ی بریتانیایی تنها هواخواه «کفرن تورام» نیست، وب‌سایت باشگاه یوونتوس نیز پس از پیوستن او، هافبک جدید خود را اینگونه توصیف کرد: «دید استثنایی او در دادن پاس‌های رو به جلو و بلند، خصوصاً در لحظات پر فشار بازی، یکی از ویژگی‌های چشم‌گیر اوست. با او می‌توان به نتیجه‌ای جدید از نقش یک شماره‌ی 8 در تیم دست یافت؛ همان گمشده‌ای که می‌‎تواند واسطی مؤثر میان دو بخش تدافعی و تهاجمی در میدان باشد.»

 

*******************

نقطه سر خط . . .

 

در مقطعی که بازیکنان از چشم‌افتاده‌ی یووه در مسیر درهای خروجی باشگاه قرار گرفته‌اند، همه تصمیم گرفته‌اند به خریدهای نه‌چندان چشم‌نواز، بعضاً مجهول و البته ناگزیر یووه توسط جونتولی دلخوش کنند. «کفرن تورام» نیز بی‌تردید از جنس همین ورودی‌هاست؛ هافبکی که بیش از توانمندی‌های فنی و کیفی‌ خود، سایه‌ی سنگین پدر و جلوه‌گری‌های ناب برادر به تعریف و توصیفش مشغول‌اند؛ وخامت آنجا نگران‌کننده می‌شود که او نه به اندازه‌ی کافی از خود آمارهای قابل‌اتکا به جا گذاشته و نه می‌توان مدعی شد که در ایده‌آل‌ترین شرایط و بهترین فرمش رهسپار تورین شده است.

 

شاید اگر بخواهیم واقع‌بین و اندکی با احتیاط او را توصیف کنیم، باید به مفهومی نزدیک به این گزاره اکتفا کنیم:

 

«جذب کفرن تورام توسط یوونتوس، قمار روی پتانسیل‌های شکوفا نشده و (صرفاً) بالقوه‌ی یک استعدادِ فعلاً در حال رشد است.»

 

- اگه نگیم عالی ولی خیلی خوب بود مقابل نورنبرگ.
قشنگ وسط زمین رو‌ شخم میزد و از برخورد و درگیری نمی ترسید.

به نظرم به مرور و هماهنگی با دیگر بازیکن ها، می‌تونه تبدیل بشه به یکی از کلیدی ترین بازیکن های تیم.
خیلی ازش راضی بودم به عنوان اولین بازی.

2 نکتۀ کلیدی در مراسم معارفۀ امروزش ؛

 

- « تمایل به بازی طولی * و گردش توپ دارم... »

 

- « پدرم گفته یووه بزرگترین باشگاه ایتالیا و دنیا برای اوست... »

 

* چیزی که به شدت این سالها بهش نیازمند بودیم...