| آندره آ آنیلی |

- آندره آ آنیلی، متولد ۶ دسامبر ۱۹۷۵، فرزند اومبرتو آنیلی بزرگ.
در سال ۲۰۰۵ با اما وینتر ازدواج کرد و ۲ فرزند داره ازش و بعد در سال ۲۰۱۵ با مدل ترکی به نام دنیز آکالین ازدواج کرد و ازش یک دختر داره.

در سال ۲۰۱۰ رسما رییس یووه شد و یکی از تاریخی ترین نسل های یووه رو رقم زد.
در سال ۲۰۲۲ نیز در بخاطر پرونده های مالی، خودش و دیگر اعضای هئیت مدیره یووه استعفا دادند ...

میشه درباره ش خیلی حرف زد ...

قبل از ورود آنیلی ، یووه شرایط خوبی نداشت و یک سردرگمی و آشفتگی ای در تصمیمات مهم و کلان باشگاه دیده می شد .
بعد از ورودش به نظرم با انتخاب های درست و هوشمندانه ی ماروتا به عنوان مدیر و کونته به عنوان سرمربی و زحمات غیر قابل کتمان این دو نفر حرکت جدید و رو به جلوی باشگاه شکل گرفت و آغاز شد .
به نظرم در کل تا ۲۰۱۷ و فینال لیگ قهرمانان اروپا ، اکثر تصمیمات ( نه همه ی اونها ) با منطق صحیحی اتخاذ شدند و قابل قبول بودند .
اما جدایی ماروتا که نبودش در سالهای اخیر و عدم جایگزینیش با یک فرد قابل تر به چشم آمد و همچنین ادامه دادن با آلگری بعد از ۲۰۱۷ شروع تصمیمات مخرب آنیلی بود
که به مرور تعدادشان اینقدر زیاد شد که تیمی رو که امکان لول آپ جدی داشت ، فلج کرد .
این اواخر هم پرونده سود های سرمایه واقعا شرم آور بود ...
من کاری ندارم که همه ی تیمها این کار و انجام می دهند یا نه ، اما وقتی اینقدر یوونتوس زیر ذره بین و تنفر داخلی هست و با برنامه ی نابخردانه ی سوپر لیگ
انگشت در چشم یوفا کرده ، چرا باید مدیرانش احمقانه آتو و بهانه برای بی اعتباری باشگاه فراهم کنند .
من فکر می کنم آنیلی تمام زحمات و کارهای درستش رو با تصمیمات عجیب و احمقانه ی خودش نابود کرد .

به نظرم بزرگترین اشتباه آنیلی آوردن رونالدو بود. این کارش تیم رو نابود کرد. جدایی ماروتا و آلگری در ادامه ی انتقال رونالدو نشون می ده که آنیلی تصمیم خودش رو به بخش فنی تحمیل کرده. و خب در ادامه هم دیدیدم نتیجه چی بود...

ولی به هر حال آنیلی فکر می کنم نسبت به طول دوره ای که داشت از موفق ترین مدیران تاریخ یووه به حساب بیاد. ۹ قهرمانی لیگ پشت سر هم به نظرم از فتح لیگ قهرمانان ارزشمندتره، هر چند که ما هوادارا تشنه ی اون دیگری بودیم!...
مخصوصا تا وقتی که بوفون نرفته بود...

نظر من اینه : فرض من اینه   

رونالدو اگه برا ما اب نداشت برای انیلی و دوستان حتما نون داشت!!!

انیلی و چند نفر دیگه میدونستند که رونالدو داره به یووه اضافه میشه

خودتون شاهد بودید اون زمان چقدر سهام یووه ترقی کرد

یعنی چی ؟

با رانت اطلاعاتی که داری ، کافیه قبل از حضور رونالدو مبلغ زیادی از سهام یووه رو بخری و بعد از ترقی سهامو بفروشی 

از این نظر میتونیم بگیم خرید رونالدو سود خوبی برای خود رونالدو و برخی اعضای یووه داشت

 

به نظرم یک نکته ی مهم دیگه در دوره ی آنیلی رفتارش با بازیکن های با سابقه و محبوب هست. رفتارش با دل پیرو فوق العاده زشت و حال به هم زن بود! نحوه ی خداحافظی ترزگه، کامورانزی و مارکیزیو هم اصلا دلچسب نبود. انگار که دور انداخته شدن!

 

عوض کردن لوگوی باشگاه و برند سازی و این جور خزعبلات هم اصلا به مزاق من شخصا خوش نمیاد! اما از این جهت فکر می کنم که دیگه این مشکل یوونتوس نیست! کلا بشریت داره به قهقرا می ره! انگار راه بقا بوده در نظر آنیلی!...

 

این چیزهایی که می گم می تونن برای بعضی از هوادارها خیلی مهم باشن و دلیل کافی برای نفرت از آنیلی! 

درسته

رونالدو خریدن

دل بستن به بازیکنای امریکای جنوبی که هیچوقت توی یووه جایگاهی نداشتند

اجمالی بگیم که ذائقه خریدهای یووه رو کلا عوض کرد

جوی ساخت که امثال دنی الوز معلوم الحال اون شرایط رو توی فینال ایجاد کرد

کاپتانی رو هم الان دادن به یه برزیلی !!!

- عملکرد و جایگاه آندره آ وجه های زیادی داره که نمیشه با یکی دو پست به همه شون پرداخت.
در درجه اول باید این مسئله رو مد نظر داشته باشیم که آندره آ علاقه قلبی به یووه داشته و داره ولی در عین حال آدم باسواد و حرفه ای هم هست و مسائل کلان رو از دید اقتصادی/سیاسی میبینه تا فوتبالی و شاید احساسی.

در اینکه یکی از ماندگار ترین مدیران تاریخ یووه هست اصلا درش شکی نیست، یعنی کتمان این موضوع از عدالت به دوره حتی اگه این جریان اخیر در بدترین حالت ممکن به پایان برسه ولی مهم ترین و اولین نقدی که بهش دارم این هست که با اساطیر باشگاه و گروه‌های هواداری اصلا رفتار جالبی نداشت و بزرگترین نقطه ضعفش بود.
این همه سرمایه گذاری برای احداث ورزشگاهی مدرن ولی بدون احساس و تماشاگرانی که لرزه بر پیکر حریف بندازن ؟ اصلا منطقی نیست !
رفتارش با شخصیت های برجسته باشگاه هم که دیگه جای صحبت نداره، الکس، بوفون، مارکیزیو، ترزگه و ...

دومین نقد به نظرم اخلاق لجوجانه ش هست، فوتبالی باید نگاه کرد، آلگری بعد از سال سومش رسما نه تنها درجا زد، بلکه عقب گرد داشت ولی ۲ سال بیخود گذشت، سپس ۲ انتخاب اشتباه و ۲ سال دیگه هم گذشت و در نهایت یک انتخاب اشتباه تر از گذشته ها اونم با قراردادی عجیب.
یعنی رسما کالکشن اشتباهات رو تکمیل کرد.
اجازه خروج به ماروتا و تقویت دشمن مستقیم هم واقعا از همین لجبازی سررشته گرفته بود.

نقد سوم رو میتونم به عدم نفوذ کافی در سیستم فاسد فوتبال ایتالیا عنوان کنم.
به عنوان فرزند اومبرتو و اصلا کسی که فامیلی آنیلی رو یدک می‌کشه واقعا توقع داشتم مقتدرتر ظاهر بشه و در مقابل ناعدالتی ها ساکت نباشه، در واقع اصلا اجازه بروز بی عدالتی رو نده ...

نقدهای دیگه ای هم دارم که به تناوب اشاره خواهم کرد،
البته انتقاد از اعضای خانواده آنیلی برای من یکی از سخت ترین کارهاست به واسطه تعصبی که به این خانواده دارم و قلبا آندره آ رو دوست دارم و ازش بابت همه این افتخاراتی که برای باشگاه به ارمغان آورد تشکر میکنم. حداقل از جنبه‌ قهرمانی میتونیم بگیم جانشین به حقی بود ...

کارنامه آندره‌آ آنیلی ب نظرم دقیقا مثل پیراهن یووه سیاه و سفیده! البته از زمان آنیلی لباسهای یووه ب سمت سفید متمایل تر بوده پس نتیجه می گیریم کارنامه خودشم سفیدی بیشتری داره!! سعی میکنم متعصبانه نظر ندم! حقیقتا خودمم نمیدونم چ احساسی بهش دارم از بس تصمیمات درست و اشتباه زیادی گرفته! فقط ی چیزی برای قضاوت آنیلی تنها نباید نتایج یووه رو دید! برخی کارهای آنیلی ب قدری مهم بود ک حتی کل فوتبال ایتالیا رو تحت تاثیر قرار داد ک در ادامه بهش میپردازیم...

زمانی ک آندره‌آ ریاست یووه رو ب عهده گرفت تیم اوضاع خوبی نداشت حتی در خود ایتالیا کاملا ب گِل نشسته بودیم! بازیکنان ضعیف و پا ب سن گذاشته زیادی داشتیم ک متعاقب اون نتایج ضعیفی هم میگرفتیم ضمن اینکه بخاطر مسائل کالچوپولی وجهه تیم آسیب زیادی دیده بود. جمع کردن اون تیم کار ساده‌ای نبود ب هیچ عنوان... تصمیمات اولیه آنیلی مبنی بر انتخاب زیردستان خودش کاملا عاقلانه بود و قماری هم ک در انتخاب سرمربی (کونته) کرد جواب داد و نتایج خوب خیلی زود شروع شدن و حتی با خروج کونته هم با ورود آلگری تیم روند رو ب رشدشو ادامه داد و جامهای داخلی زیادی رو درو کردیم و در مسابقات اروپایی هم خوش درخشیدیم شاید اگه خوش شانس بودیم در اروپا قهرمان میشیدیم و آنیلی ب اوج دوران خودش میرسید ک متاسفانه نشد. با این حال در مسابقات داخلی ب قدری خوب بودیم ک همه هوادارا اشباع شدن! کسب 9 اسکودتوی متوالی و تعداد زیادی کوپا و سوپرکاپ ک پیش از این سابقه نداشت. متاسفانه آنیلی با قطع همکاری با ماروتا و بدتر از اون ارتقای پاراتیچی دوران افول یووه رو کلید زد. بعد از ماروتا اکثر تصمیمات آنیلی و دوستانش اشتباه بود و ب مرور چوبشو خوردیم! اخراج آلگری ک دیر انجام شد، استخدام ساری، اخراج ساری و آوردن پیرلو! بازگشت دوباره آلگری با این قرارداد سنگین هم گیلاس روی کیک بود... تو قضیه سوپرلیگ باید منتظر نتیجه باشیم اگه ب سرانجام برسه لطف بزرگی در حق یووه کرده. در پرونده‌های اخیر هم قطعا خرابکاری ها کار پاراتیچی بود در واقع آندره‌آ بیش از حد ب پاراتیچی اعتماد داشت و از این جهت مقصره...

در رابطه با رفتار بد آنیلی با اساطیر یووه گرچه قبولش دارم اما باید بگم شامل حال همه نشد! ندود هم اسطوره یووه بود ک دست راست آنیلی بود یا مثلا ب نظرم با بوفون هم رفتار بدی صورت نگرفت اگه اینطور بود ک شاهد برگشتش نبودیم در رابطه با بوفون کم لطفی بیشتر از طرف سرمربیان وقت بود. یا مثلا با کیه‌لینی هم رفتار بدی نشد.

کارهای مهم آنیلی ک تحت هیچ شرایطی نباید کم ارزش جلوه داده بشن:

ورزشگاه اختصاصی و جدید ک در پیشرفت یووه تاثیر بسزایی داشت. درسته ک کلید ساخت ورزشگاه از قبل زده شده بود اما ب هر حال در زمان آنیلی ب بهره‌برداری رسید ضمنا فقط استادیوم نبود و زمین تمرینی جدید و پیشرفته (کونتیناسا) و موزه یوونتوس و ... تاسیس شدند ک از این نظر خودمونو از سایر باشگاه‌های ایتالیایی جدا کردیم.


تیم بانوان یووه رو از یاد نبریم ک از آغاز کارش تا ب حال هر سال قهرمان سری‌آ بانوان میشه و نتایج خوبی هم تو اروپا گرفته. کسی ک فوتبال بانوان رو حتی دورادور دنبال کنه میفهمه فوتبال باشگاهی بانوان ایتالیا توان رقابت با دیگر کشورهای اروپایی رو نداره با این حال تیم بانوان یووه با فاصله کمی از تاسیس خودش تونسته تیمهای بزرگ اروپا رو ب چالش بکشه از این نظر باز هم تو ایتالیا پیشگام بودیم و تیمهایی مثل اینتر هم ترغیب شدن راه ما رو برن...

تیم ب یوونتوس ک در سری سی مشغول هست و برای بار چندم اولین و تنها تیم ایتالیایی هستیم ک تیم ب داریم ثمره‌هاشم کم‌کم داریم میبینیم میرتی، ایلینگ، سوله و ... تو تیم دوم رشد کردن البته اینا کافی نیست ولی بدم نیست اصلا!

برند یووه تحت ریاست آنیلی رشد فوق العاده ای داشت ک از تغییر لوگو شروع شد. منم لوگوی جدید رو کمتر از لوگوی قبلی دوست دارم اما باید واقعیت رو پذیرفت. ب شخصه زمان بچگیم داغ ی لباس یووه موند رو دلم از بس کمیاب بود! الان پنج شیش سالی هست ک تو خیابون هم ک میری فقط یووه میبینی! حتی بیشتر از تیمهای ایرانی!

اگه الان ایتالیا چهار سهمیه سی ال داره مستقیما ب تلاشهای آنیلی (و رومنیگه) برمیگرده تا چندسال پیش سهمیه‌های ایتالیا دو نیم بود! اون نیمشم هیچوقت صعود نمیکرد! الان ایتالیا هم اندازه انگلیس و اسپانیا سهمیه داره با وجود نتایج افتضاحشون! اینارو کسی یادش نمونده! البته تو دو سال اخیر شامل حال خودمونم شده این افزایش سهمیه وگرنه اوضاعمون از اینی ک الان هست خیلی بدترم بود!

در آخر بگم خیلی از مشکلات ما از زمان کرونا شروع شد متاسفانه خیلی از پروژه‌ها عقب افتاد و ... یادمه قرار بود یووه تیم بستکبال، فوتسال و ... راه اندازی کنه ک بخاطر ضررهایی ک دادیم منتفی شدن

در مکالماتی که اخیرا بیرون اومده ، انتقادات فراوان کروبینی به آنیلی بابت پرداخت دستمزدهای بالا و غیر منطقی به بازیکنان ، قابل توجه هست ...

در همین مکالمات هم داشته تلاش می‌کرده دل‌پیرو رو ی جوراب برگردونه ب یوونتوس
از نظر من یوونتوس تو یکی کلمه خلاصه میشه اونم. خانواده آنیلی
الآنم همه قبول داریم کلی اندرا آنیلی. نکات مثبت داشته و یه سری اشتباهات مرگبار هم داشته خب نسبت ب سن و تجریش کارنامه موفقی داشته
این جور در نظر بگیرید که ما یک سال در نیون هم می‌خواستیم قهرمان سری ا و جام های دیگه هم بشیم بازم تعدادش از ۹ تای متوالی کمتر میشد
در مجموع خیلی خوب بود اون اشتباهات مرگبارش هم جز پروسه بزرگ شدن و با تجربه تر شدن یا بهتره بگیم جیانی آنیلی شدن هست و الآنم ظاهراً مدیر یوو نیست اما یقین دارم دوباره برمیگرده و این بار قویی تر حالا چند سال دیگه نمی‌دونم
انسان جایزالخطا هست ولی کسی که آلگری رو سرمربی تیم می کنه بعد اون همه فساحت و وقاهت دوره اولش واقعا مدیر نیست و یه احمق به تمام معناست حالا میخاد آنیلی باشه یا هر کس دیگه ای نقطه سر خط .
وسلام

کسی نمی دونه که محرومیتی چیزی در انتظارش هست یا نه؟
امکان برگشتش دیگه نیست؟
به بقیه ی مدیرایی که بعد از سری بی داشتیم فکر می کنم واقعا می ترسم که چه قراره بر سر تیم بیاد!
البته نمی دونم! شایدم یکی بهتر اومد! دل پیه رویی کسی!...

کسی که یووه رو دوست داشته باشه کاری نمیکنه که یووه در مظن اتهام قرار بگیره

باور نمیکنم انیلی به یووه علاقه داشته باشه

اون به پول شهرت مقام ترقی بیشتر علاقه داره

یووه هم یه جور بازیه براش

همه حرکاتش عینه دیکتاتورهاست

اینو آوردم اینجا ، شاید جای بهتری باشه...

 

رویکردهارو هم از همون مقطع به بعد بررسی کنیم نتایج جالبی میده.
شاید اصلا بشه دوران ریاست آنیلی رو هم به بعد و قبل از 2017 تقسیم کرد.

 

آنیلی موفقترین مدیرعامل تاریخ یووه ست. 19 جام با تیم مردان ، 10 تا با تیم زنان و یکی با تیم ب (کوپا ایتالیای 2019-20 سری سی) ....

 

کیوزانو و بونیپرتی ، روی 16 توقف کردن. البته برخی میگن ارزش جامهای کیوزانو و بونیپرتی بیشتر بوده بخاطر رقبای قدرتمندتر ولی حتی اگه 10 تا جام آنیلی رو هم قابل بدونیم ، بازم جایگاه کوچیکی تو تاریخ یووه نداره..

 

یوونتوس در دهۀ دوم 2000 ، شونزده جام بُرده که بیشترین تعداد در یک دهه توسط یک تیم ایتالیایی در تاریخه! قبلاً این رکورد در اختیار خود یووه و میلان بوده با 13 جام در 1990-1999 ...

 

اینتر میتونست بهترین استفاده رو از خُفتگی پسا کالچوپولی یووه بُکنه ولی هر چی زور زد ، بیشتر از 6 جام نُبرد! میلان (4) ، ناپولی (3) و لاتزیو (2) در رده های بعدین...

 

بگذریم از رسوندن درآمد 153 میلیون یورویی یووه در 2010-11 به رکورد تاریخی 459 میلیون یورو در 2018-19 ... بنظرم بیشتر از اینکه قبلِ 2017 و بعدِ 2017 مهم باشه ، بیرون انداختن ماروتا نقطۀ عطفه...

 

به گواه گاتزتا ، پاراتیچی 500 میلیون یورو رو ریخته توی جوب...

تقریباً همه (حتی کنته) در مورد 100 اُمین سال مالکیت خانوادۀ آنیلی بر یوونتوس گفتن و نوشتن الا کسی که بیشترین قرابت و شایدم صلاحیت رو داره!

 

شرایط خیلی شبیه روزهای بعدِ کالچوپولی هست ؛ پذیرفتن احکام ، ترجیح اکسور به عدم دفاع ، تغییر هیئت مدیره و...

مشکل آنیلی این بود که ظرفیت تو اوج موندن رو نداشت،‌یکی از پس از دیگری تصمیمات اشتباه گرفت و یووه رو مضحکه عام کرد

 

البته این میتونه واسه هر کسی اتفاق بیوفته ولی رکودش از اونجاهایی شروع شد که از زنش طلاق گرفت به زن یکی از کارمندایه باشگاه چشم داشت دقیقا یادم نیست فکر کنم مدیر مالی یا حسابرسی چیزی بود،‌ ماروتا رو بیرون کرد که مثلا بگه من همه کارم... خلاصه یه آدم فوق بی ظرفیتی بود

 

ندودم که فیلماش در اومده بود که تو چه مهمونایی بود... کلا یه پاراتیچی بود که اونم کلا هیچی حالیش نبود

آندره آ آنیلی دیشب در تورین و محل مراسم برگزار شده در اتاق بازرگانی تورین حاضر بود و با اینحال از جواب دادن به هر گونه سوال در مورد یوونتوس خودداری کرد... #توتویووه

رپوبلیکا : « آندره آ آنیلی که این هفته در تورین بود ، توی یک میخونه با آلگری دیده شد که به شوخی لیوانش رو به لیوانش میزنه و میگه "بزن بریم ..." .. او همچنین با جونتولی هم از طریق فشردن دست ، خوش و بش کرد... »

به نظرم مگه اتفاق عجیبی بیفته ک آنیلی برنگرده! از برگشتنش استقبال می‌کنم! آندره‌آ افکار بزرگتری نسبت ب بقیه داره فقط بلد نبود درست پیادشون کنه! امیدوارم با تجربه بیشتری برگرده و دوباره تیم قدرتمندی بسازه... از وقتی آنیلی رفته و این اسامی جدید اومدن هیچ چیز دلگرم کننده‌ای ندیدیم بماند ک ب خود آنیلی هم نقدهای زیادی وارده...

اگه اومد باید ترمز این جونتولی رو هم بکشه ؛ درسته که کیه زا + ولاهوویچ + برمر رو به هر ترتیبی که بود نگه داشت ، ولی روولا رو رد کرد که الان مثه .. توش مونده و همچنین خبر اومده که میخواد موقع تمدید ولاهوویچ ، تو قراردادش بندِ آزادسازی بگنجونه...

امروز اولین سالگرد استعفاء آنیلی از مدیریت یوونتوس هست... بنظرم بیشتر از اینکه چیزی از این جدایی نصیبمون بشه ، چیزهایی رو از دست دادیم. بهرحال از اخبار و ملاقاتها اینطور بر میاد که بین او و مدیریت و کادر فعلی یوونتوس رابطۀ خوبی وجود داره و میشه اُمید داشت به بازگشتش...