هفته پنجم سری آ : فیورنتینا 1 - 1 یوونتوس

هفته پنجم سری آ ایتالیا

Fiorentina - Juventus

تاریخ برگزاری : شنبه، 12 شهریور 1401

ساعت : 17:30 به وقت ایران

مکان : آرتمیو فرانکی، فلورانس

امروز ظهر شبکه ورزش بازی یوونتوس فیورنتینا که زمان کونته 4 - 2 باختیم رو گذاشته بود ... با سبک بازی فعلی پیش بینیم از این بازی یه همچین نتیجه ایه 

Perin

De Sciglio Danilo Bremer Sandro

McKennie Paredes Locatelli

Di Maria Milik Kostic

پيروزي يوونتوس مقابل فيورنتينا، بيانكونري را دست‌كم براي 3 ساعت صدرنشين سري A مي‌كند.

#عاقبت_طرفداري_از_يووه   

نمیدانم چرا، ولی آلگری هدفش همین یک امتیاز بود و بهش هم رسید. اگر بازی 900 دقیقه دیگه هم ادامه پیدا میکرد، این تیم گل بزن نبود

امروز ظهر شبکه ورزش بازی یوونتوس فیورنتینا که زمان کونته 4 - 2 باختیم رو گذاشته بود ... با سبک بازی فعلی پیش بینیم از این بازی یه همچین نتیجه ایه 

بی دقتی بازیکنان فیورنتینا مانع رخ دادن چنین نتیجه ای شد. 

متاسفانه فقط نیمه دوم رو تونستم ببینم. 

تیم زیادی تو دفاع بود:

1- یه دلیلش به تفکرات الگری برمیگرده که از همه میخواد برگردن عقب و به دفاع کمک کنن که گاهی اوقات زیاد از حد میشه. 

2- یه دلیل دیگه نفرات هافبک و حمله که نمیتونن توپو بگردونن که اینم دو دلیل داشت.

    1.2. کیفیت پایین کوادرادو، مک کنی و لوکاتلی و

    2.2. عدم شناخت بازیکنا از هم. 

تیم در کناره های زیاد از حد بی کیفیته. کوستیچ که هیچی، یه خرید پوچ بود تا به اینجا. دی ماریا هم که همون اول بازی رفت بیرون. دیگه کسیو نداریم و بازی دادن به مک کنی و کین در کناره ها عذاب روحیه. این دو تا توپو نمیتونن استپ کنن چه برسه پا به توپ بشن. حالا مدیریت بره مهاجم نوک بخره 

معضل بزرگ دیگه عدم شناخت بازیکنا از همه. عمده بازیکنا جدید هستن و زمان می بره تا همو بشناسن. پاردس، دی ماریا، میلیک، کوستیچ و در ادامه میرتی و فاجولی تازه وارد هستن. بماند که دنیلو وسط بازی کرد و دروازه بان دوم هم در زمین بود.

---

در نهایت بدون پوگبا، دی ماریا و کیه زا تیم خلاقیت نداره و تا بازگشت اینها برطرف هم نخواهد شد.  

از زمانی که من یادم میاد یوونتوس همیشه جلوی تیم های ضعیف با قدرت و صلابت بازی می کرد و جلوی تیم های هم سطح یا قوی تر عقب می نشست وبا دفاع اصولی منتظر اشتباه حریف می موند.به جز چند دوره کوتاه یوونتوس همیشه همین بوده، این دی ان ای باشگاهیه که ما دوستش داریم و با همین سبک فوتبال یکی از پرافتخارترین تیم های دنیا شده. ما از این تیم توقع توتال فوتبال نداریم، توقع نود دقیقه حمله کردن نداریم، ولی آخه این چیزی که ما داریم میبینیم اصلا اسمش فوتبال نیست!

بازی دفاعی زمانی خوبه که از روی قدرت باشه، همون که یوونتوس به خاطرش معروفه. مثل زمانی که حتی جلوی رئال کهکشانی و بارسلونای رویایی، من هوادار میدونستم حریف اگر یک ساعت دیگه هم حمله کنه محاله بتونه گل بزنه. نه اینکه جلوی سمپدوریا و اسپتزیا و فیورنتینا یه عده بازیکن سردرگم جمع بشن تو دفاع و هر لحظه ترس از گل خوردن وجود داشته باشه.

آقای الگری! این که جلوی تیم قوی و ضعیف، بازی خانگی یا خارج از خونه، وقتی تیم از حریف جلو افتاده یا زمانی که گل می خواد، همیشه یه عده بازیکن بدون هیچ برنامه ای پخش بشن تو زمین، فاصله خطوط به اندازه سال نوری باشه، حتی یه کار تمرین شده انجام نشه و هیچ برنامه ای برای گل زدن وجود نداشته باشه اسمش فوتبال نیست!

واقعا شرم آوره!

از زمانی که من یادم میاد یوونتوس همیشه جلوی تیم های ضعیف با قدرت و صلابت بازی می کرد و جلوی تیم های هم سطح یا قوی تر عقب می نشست وبا دفاع اصولی منتظر اشتباه حریف می موند.به جز چند دوره کوتاه یوونتوس همیشه همین بوده، این دی ان ای باشگاهیه که ما دوستش داریم و با همین سبک فوتبال یکی از پرافتخارترین تیم های دنیا شده. ما از این تیم توقع توتال فوتبال نداریم، توقع نود دقیقه حمله کردن نداریم، ولی آخه این چیزی که ما داریم میبینیم اصلا اسمش فوتبال نیست!

 

بازی دفاعی زمانی خوبه که از روی قدرت باشه، همون که یوونتوس به خاطرش معروفه. مثل زمانی که حتی جلوی رئال کهکشانی و بارسلونای رویایی، من هوادار میدونستم حریف اگر یک ساعت دیگه هم حمله کنه محاله بتونه گل بزنه. نه اینکه جلوی سمپدوریا و اسپتزیا و فیورنتینا یه عده بازیکن سردرگم جمع بشن تو دفاع و هر لحظه ترس از گل خوردن وجود داشته باشه.

 

 

آقای الگری! این که جلوی تیم قوی و ضعیف، بازی خانگی یا خارج از خونه، وقتی تیم از حریف جلو افتاده یا زمانی که گل می خواد، همیشه یه عده بازیکن بدون هیچ برنامه ای پخش بشن تو زمین، فاصله خطوط به اندازه سال نوری باشه، حتی یه کار تمرین شده انجام نشه و هیچ برنامه ای برای گل زدن وجود نداشته باشه اسمش فوتبال نیست!

 

واقعا شرم آوره!

قشنگ بود .ساده و حق

تیم الگری بعد یک سال و خورده ای هنوز نمی تونه خودش رو به حریف تحمیل کنه و این صرفا ضعف مربی رو میرسونه

+ در مورد موفقیت های دوره اول الگری، بنظرم عمده موفقیت یووه در ایتالیا به خاطر فاصله عجیبی بود که توی اون سالها بین یووه و سایر تیم ها بود. یه جور شبیه فاصله بایرن با بقیه تیم های بوندس لیگا. میلان و اینتر قبل از بازی مستفیم از پیش باخته بودند

اما در سالهای اخیر این فاصله کم شده. توی یووه BBC و بوفون و پیرلو و سایرین بودند و الان توی تک تک اون پست ها معمولی هستیم. توی رقبا هم میلان و هم اینتر بازیکن های سطح جهانی دارن. 10 سال پیش خنده دار بود اگر میگفتن که بازیکنی از رئال به تیمی در سطح فیورنتینا میاد اما حداقل 2 فصله که اوضاع تغییر کرده (پیوستن یوویچ و اودریوزولا به همین فیوره) 

توی اروپا هم تقریبا همین بود. واقعا نعمت حضور بوفون توی ترکیب رو نمیشه با حضور شزنی یکی کرد یا BBC که واقعا ترکیبشون بهترین در اروپا بود

پس به نظرم بخش زیادی از موفقیت تیم بخاطر بازیکن ها بود و نه صرفا تاثیر مربی. همونطور که لیپی با نسل 2006، ایتالیا رو قهرمان جهان کرد و توی 2010 با نصف اون ترکیب نتونست حتی از گروهی صعود کنه

 

هفته پنجم سری آ ایتالیا

Fiorentina - Juventus

تاریخ برگزاری : شنبه، 12 مرداد 1401

ساعت : 17:30 به وقت ایران

مکان : آرتمیو فرانکی، فلورانس

 

لطفاً برای ثبت در تاریخ فروم اصلاح بفرمایید: شهریور به‌جای اَمرداد