هر تیم و مربی می تونه بازی بد داشته باشه و برای رویارویی بعد به مسابقه برگرده. به نظرم تیم مشکل انگیزه شدید داره و بازیکنان تیم اوایل همه بازی ها خیلی بی خیال و ... بازی می کنند.
ولی مشکلی که از اول در تیم ساری می دیدم و در نمی کنم فضا سازی و حرکت بازیکن ها هست.
1-زمانی که توپ را در یک سوم دفاعی حریف داریم بازیکن ها بسیار ایستا هستند و هیچ بازیکنی با حرکت بدون توپ فضا سازی نمی کنه.
2- سرعت پاس دادن توپ بسیار پایین هست و بازیکنان حریف همیشه فرصت کافی برای تغییر جا و پوشش فضا دارند.
3- مهاجمین همیشه پشت به دروازه هستند و توپ را پشت به دروازه دریافت می کنند که اکثر مواقع مجبور می شند پاس رو به عقب بدند که توپ را از دست ندهند.
4- مهمترن مشکل تیم به نظرم عدم استفاده از فضا هست. فوتبال ورزش فضا سازی هست ولی تاکتیک ساری به صورتی هست که تیم حریف را به مرکز زمین جمع می کنه و بعد تلاش می کنند از این فضای کم موجود پیشروی کنند که این کاملا عجیب هست برای من. برای چنین کاری واقعا شما به یک اینیستا و ژوای در خط هافبک نیاز دارید!!! بماند که به یک مسی هم نیاز دارید که در صورت لازم نظم دفاعی حریف را به هم بریزه!!! حتی در اون صورت هم کار خیلی عاقلانه ای نیست!!!
تازه این ها مشکلات حمله بود!!!!
----------------------
در خط دفاع که واقعا میزان جاگیری ها اشتباهات اینقدر زیاد هست که دسته بندیشون سخت هست. ضمن اینکه بونوچی واقعا داره افتضاح بازی می کنه و همونطور که از اول فصل نظرم این بود که بونوچی بازی ده لیخت را هم خراب می کنه باز هم همین طور هست ولی این دیگه ده لیخت هست که آهن آب دیده شده وداره سوتی های کاپیتان !!! را جمع می کنه.
روی گل اول دقت کنید به جاگیری تیم، من چنین جاگیری احمقانه در هشت سال اخیر از تیم ندیده بودم. ضمن اینکه کلا خط هافبک ما در دفاع کردن نقش بسیار کمی ایفا می کنه و به دلیل اینکه مهاجمین به اندازه کافی عقب نمیان عملا یک جاهایی فضا را از دست می دیم.
خط دفاع به نظر من یک آشوب هست و اصلا نحوه تفکر دفاعی ساری باید عوض بشه.
--------------------------------------------------
موردی که توی دو تا مصاحبه دیدم تا حالا گفته شده از بازیکنان سابق چلسی کسل کننده بودن تمرینات ساری هست که می تونه تاثیر توی انگیزه و سرحال بودن بازیکنان بزاره.
---------------------------------------------
مورد نهایی انتظارات از ساری هست!!! کاری که کونته و آلگری برای یووه کردن گام های بسیار بزرگی هست که مربیان خاص در دنیای فوتبال می تونند برداند. واقعا شانس با یووه هم یار بود که این دو مربی پشت سر هم در یووه بودند. کونته معماری یک یوونتوس جدید را بنا نهاد و آلگری یووه را به شخصیت اروپایی که نیاز داشت رسوند. رفتن به مرحله بعد نیاز به یک مربی بزرگ داره، ساری به نظرم مرد این کار نیست و اون کاریزمای لازم را هم نداره. به نظرم این گام فقط و فقط توسط مربیانی مثل زیدان، گواردیولا و ... می تونه برداشته بشه. حضور ساری را می توان اینجور تفسیر کرد که دوران آلگری به یووه به پایانش رسیده بود و ادامه غیر ممکن بود و مربی برای رفتن به گام بعدی در دسترس نبود، پس ساری به عنوان مربی برای سپری کردن این مرحله گذار انتخاب میشه!!! امیدوارم حداقل از عناوین کسب شده در سال گذشته دفاع کنیم.