تیم یوونتوس

از اشتباهات گذشته درس بگیرید . اصلا امیدی به لیگ قهرمانان نداشته باشید !!!

ایشالا یکی بیاد یووه رو بخره راحت شیم از دست ایتالیایی های احمق و با افکار پوسیده یه مصاحبه هم از کالوو خوندم که الگری صد درصد هست فصل بعد واقعا نمیدونم بخندم یا ناراحت بشم 

واقعا مسخرست.

اگه قرار بود امتیاز کم کنن باید از فصل بعد عملی میکردن؛ نه اینکه دو هفته مونده به پایان لیگ 10 امتیاز کم کنن

توتواسپورت : « یوونتوس فصل بعد در اروپا بازی نخواهد کرد. اگه بیانکونری موفق بشه دو باز باقی مونده رو ببره ، دادگاه بلافاصله رأیی در خصوص پروندۀ حقوق ها (-10 امتیاز برای پروندۀ سودهای سرمایه ای بود!) صادر خواهد کرد... »

کاسانوی دیوانه از تصمیم فدراسیون ایتالیا در کسر امتیاز از یووه انتقاد کرده اما این همه اسطوره و ستاره ی سابق کلمه ای بابت این موضوع صحبت نکردند ...

کاسانوی دیوانه از تصمیم فدراسیون ایتالیا در کسر امتیاز از یووه انتقاد کرده اما این همه اسطوره و ستاره ی سابق کلمه ای بابت این موضوع صحبت نکردند ...

دلیلش واضحه،‌همه ناراضین از مدیرایه یووه حتی قدیمیترا

- شایعات مختلفی در خصوص اخراج آلگری پخش شده، از صحبت های الکان که فقط از ۲ بازی آینده اسم برده تا خبرنگارهای مختلف که از اختلاف آلگری و مدیران یووه صحبت کردند و البته تقریبا همه معتقد هستند با روی کار اومدن جونتلی، آلگری جایی در تیم نخواهد داشت.
به جز اسکای که ظاهراً رابطه دوستانه ای با آلگری داره، هیچ رسانه ای صحبت از ابقای آلگری نکرده.

خبر امیدوار کننده می‌تونه این باشه که توی لیست جونتلی، اسمی از کونته نیست. از ایتالیانو و تودور اسم برده شده.
چیزی که در کل به نظر میرسه این هست که اخراج آلگری علی رغم ضرر هنگفتی که به باشگاه میزنه اصلا دور از انتظار نیست.

والا اخبار کسر امتیاز تموم شد، حالا رسیدیم به آلکری و جنتولی، باز شروع کردن، این میگه میمونه، اون میگه الکان لحنش اینجوری بود نه نمیمونه اون یکی میگه کالوو از آلکری نا امید شده، اون یکی میگه جنتولی بیاد آلگری میره، گوشت قربونی خبرنگار ها نشده بودیم که اینم به لطف مدیریت شدیم، پیکر نیمه جان یوونتوس هنوز گرمه همه دارن سهمشون رو برمیدارن تا دیر نشده.

- شایعات مختلفی در خصوص اخراج آلگری پخش شده، از صحبت های الکان که فقط از ۲ بازی آینده اسم برده تا خبرنگارهای مختلف که از اختلاف آلگری و مدیران یووه صحبت کردند و البته تقریبا همه معتقد هستند با روی کار اومدن جونتلی، آلگری جایی در تیم نخواهد داشت.
به جز اسکای که ظاهراً رابطه دوستانه ای با آلگری داره، هیچ رسانه ای صحبت از ابقای آلگری نکرده.

خبر امیدوار کننده می‌تونه این باشه که توی لیست جونتلی، اسمی از کونته نیست. از ایتالیانو و تودور اسم برده شده.
چیزی که در کل به نظر میرسه این هست که اخراج آلگری علی رغم ضرر هنگفتی که به باشگاه میزنه اصلا دور از انتظار نیست.

چه ضرر هنگفتی میزنه؟ سالی ۹ میلیون خیلیه واسه یووه؟ ولاهویججج و پوگبال کلا ۲۰ میلیون میگیرن هر فصل،‌کلا عملکردشون به اندازه یه بازیکن ۵ میلیونی نبود،‌۹ میلیون هیچی نیست واسه باشگاه

آنجلو دی لیویو (مدافع-هافبک یوونتوس در دهۀ 90) :

 

 

« یوونتوس باید بازیکنانی رو پیدا کنه که در آینده کلیدی میشن. دیگه خرید ستاره بسه. امسال بازیکنایی بودن که واضحاً اونچه که باید انجام میدادن رو انجام ندادن!

من دلم میخواد یووه همونکاری که ناپولی با کوآراتسخلیا کرد رو انجام بده... »

- این فصل بهترین فرصت هست برای تغییر سرمربی،
ربیو، دی ماریا و پارادس که رسما آخرین بازی خونگی رو انجام دادند، یعنی حقوق ربیو و دی ماریا آزاد میشه.
دیپورتی ها هم به جز آرتور، بقیه مشتری دارند و میشه ازشون حتی درآمد داشت،

توقعات هم که در پایین ترین حد ممکن ...
مربی جدید می‌تونه با ترکیبی از بازیکن های جوون و باتجربه هایی نظیر دنیلو، کیه زا، ولاهویچ، کوستیچ و ... تیم پویا و خوبی رو بسازه.
یعنی اگه یک مربی بیاریم که ابتدایی ترین الفبای فوتبال رو هم بلد باشه، می‌تونه از این بازیکن ها، بازی بگیره

ولی باید کسی باشه که در کنار مسائل فنی، از سطح روانشناسی بالایی هم برخوردار باشه، چون مشکل این تیم به لطف الاغی که روی نیمکت نشسته مسائل روحی و روانی هست و نیاز دارند که دوباره ریکاوری بشن. البته کار بسیار سختی هست و البته زمان بر.

این یوونتوس فقط «خـــون» می‌خواهد!

 

 

بالاخره لوکوموتیورانِ قطار اروپا بر سرعت قطار تحت هدایتش افزود و ما قطعی و برای همیشه‌ی تاریخ، لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2024-2023 را از دست دادیم. همین‌قدر آسان، همین‌قدر بـــی امید و بــــی سرانجام.

 

انگار فقط یک شاهکار کم داشتیم؛ هم برای تحقق و زنده نگه‌داشتن امیدی ولو اندک برای حضور در لیگ قهرمانان و هم به مثابه گیلاسی روی کیک برای تکمیلِ افتضاحات این فصل. شاهکاری دو وجهی که طبعاً مثل همیشه دومی را برگزیدیـم.

 

بیانکونری در مقابل روسونری ایفاگر همان سناریویِ مشمئزکننده در دیدار با امپولی بود. با این تفاوت که فاتحانه و در منظر چشم یارانِ وفادارش وقیحانه امید را ذبح و با خواری و سرشکستگی و زیر تگرگی از هو شدن برای آخرین بار در این فصل، زمین آلیانتز را ترک کرد.

 

به لطف همت یاران نالایق یوونتوسی (از صدر تا ذیل) یکبار دیگر نشان دادیم در همان مسابقاتی که نتیجه گرفتن برای‌مان حیاتی‌ست آماده انجام انواع و اقسام اشتباهات، قصورات و نمایش ناتوانی هستیم. هرچند مقابل میلان، به رسم سنوات اخیرمان تئاتر اشتباهات را در آوانسن آلیانتز به نمایش گذاشتیم اما آنها با تمرکز بر شیوه‌ای کاملاً حرفه‌ای، پذیرای هیچ اشتباهی نبودند تا آخرین تپه باقی‌مانده‌ی یوونتوس در خانه آباد و حاصلخیز شود!

 

یوونتوس در زمین کمبودهای فراوانی دارد که هر کدام قابل بررسی‌ست؛ عدم دقت، نداشتن تمرکز، ناتوانی در یافتن مسیر گلزنی و سردرگمیِ تاکتیکی. مهم‌ترین غایب اما «فقدان تعهد» است. دیگر نه خبری از دی‌ان‌ای یوونتوس است و نه سلحشوریِ مبارزانه‌‌‌ی بازیکنان. نه یک ناجی روی نیمکت و نه نوحی کشتی‌‌بانِ بی‌ایمانی سیاه و سپیدهاست. همچون قایقی فکسنی حتی در آرامش و تلاطمات ساده‌ی آب‌ها نیز درهم‌شکسته و غرق می‌شویم و تنها نشان بازمانده از آن هیمنه و اقتدار تنها خطوط راه‌راه لباس‌هایمان است و دیگر هیـــچ.

 

بدون هیچ دستاورد و افتخار، اینک جیب‌هایمان نیز خالی‌تر از همیشه خواهند شد. مثل شرکتی ورشکسته و کارمندی مستعفی، مغبون و سرخورده باید مسیرها را از نو بپیماییم.

 

یوونتوسی‌ها امــــروز نه ناراحت و دلگیر که خشمگین و بی‌قرارند. قصاص و کیفر مقصران و مجرمان نه تمام مطالبه که صرفاً «نخستین قدم» برای آشتی و کلید زدن پروژه‌ی «امیدسازی» است. یوونتوسِ امـــروز از پروژه‌های اصلاح و رفرم بریده و انقلابی دوباره را فریاد می‌زند؛ انقلابی وارسته از تفکراتِ چه‌گوآرایی و گاندی‌وار؛ نهضتی بدون آنتونیو کونته‌ها و دور از آندره‌آ آنیلی‌ها؛ یک خیزش بنیادین و تحولی اساسی و راهبردی. یک شرایط جدید که در آن همه‌چیز در کوتاه‌ترین زمان ممکن دوباره احیاء، و شرف و تعهد از دست رفته به طرفه‌العینی به منظومه یوونتوس بازگردانده شود.

 

با اتمام فصلی که هواداران در آن ذره‌ذره فرسوده، تحقیر و نابود شدند، اینک یوم‌الحساب و رستاخیز نهایی فرا رسیده است. باید تمام آنها که در بروز این احوالِ ناخوش متهم‌اند به اَخیه کشیده و تاوان پس دهند.  برای چاپ مجدد کتاب «یوونتوس» به مترجمان و ویراستارانی جدید نیاز داریم؛ هرقدر از زبونی و خفت شکست‌ها و عقب‌نشینی‌های‌مان بیشتر فاصله بگیرم، یک گام به تاریخ‌نامه‌‌ی فتوحات و دورانِ شکوه‌ و سربلندی‌مان نزدیک‌تر می‌شویم. به انقلابی صوری راضی نشویم که یوونتوس این‌بار نه خاکستری برای برخاستنی ققنوس‌وار که هموچون عقابی زخمی و گرسنه برای پرواز و اوج‌گیریِ دوباره «خون» می‌خواهد؛ شاید هم یک قربانی در پیشگاه معبد خدایان و یک آزمون برای اثبات ایمان و عزم و اراده‌اش برای جبرانِ مافات.

 

گله‌مندی و نیازمندی‌هایمان برای ترمیمِ این «یوونتوس» بسیار کَران‌مند است؛ از یک مدیر ورزشی کارآمد تا سرمربی‌ای توانمند گرفته تا بازیکنانی غیرت‌مند و شرافتمند و البته مالکانی نظام‌مند و هدفمند. همه‌ی مطالبات ارزشمند است اما چه کنیم که خردمندی و آرزومندی برای مرتفع ساختن این نیازها، کندمند (ویران) است.

 

دست‌ها کاملاً رو شده و دیگر چیزی برای پنهان کردن و کتمان وجود ندارد. دو سوی این معادله‌ی فروپاشی و اتحادِ نانجیبانه عیان و عریان است: دستانی تهی در مدیریت و تُبره‌ای عاری از عنوان در زمین با مقادیری نامتناهی از استخفاف و بی‌اعتباری به عنوان چاشنــــی. فصل منفی در کارنامه‌ی سه دهه‌ی اخیر یوونتوس کم نبوده اما سیاهی و تباهی فقره‌ی اخیر بعید است با ایماژهای فراوانش به این زودی‌ها و راحتی‌ها از یادها زدوده شود.

لااستامپا : « بازیکنان یوونتوس بعد از باخت 1-0 به میلان و بازماندن از سی ال تصمیم به یک خودکاوی گرفتن به رهبری بونوچی و دنیلو. اونها ارزش پیراهن یوونتوس رو یادآور شدن. اسکوآد اشتباهاتش و سختی های حال حاضر باشگاه رو با این فحوا خلاصه کرد : "ما خالی کردیم!" »

گاتزتا : « بخش قابل توجهی از رختکن دیگه در مدار فکری آلگری نیستن. بازیکنایی چون کیه زا ، ولاهوویچ ، کوآدرادو ، دی ماریا و شزنی ، سبک بازی او رو زیادی دفاعی میدونن در قیاس با کیفیات خودشون... »

 

دیدن شزنی در این دسته تعجب برانگیزه... بنظر میاد تفکرات سیاسی انعطاف پذیری داره!

^^^^
- مصاحبه تندی رو بعد از بازی با سویا انجام داد و از همون موقع بود که رسانه های مختلف از شکاف بین شزنی و آلگری نوشتند،
حتی گازتا (اگه اشتباه نکنم) نوشته بود شزنی مدت بیشتری هست که دیگه اون رابطه دوستانه رو با آلگری نداره.

آگرستی هم خیلی سوسکی خبر برکناری آلگری رو کار کرده و کار رو تموم شده دونسته،
ولی مربی بعدی رو نوشته مربی نامداری نیست ...

از طرف دیگه الکس هم بیش از پیش به باشگاه نزدیک شده و ظاهراً بعد از اتمام لیگ رسما وارد باشگاه میشه.
با این تفاسیر طی ۱۰, ۱۵ روز آینده میشه منتظر ۳ خبر اصلی بود :
۱- اومدن جونتلی
۲- اخراج آلگری
۳- اومدن الکس

هنوز اتفاقی نیفتاده بگم حاضرم تو هیچ بازی اروپایی نباشیم تا اینکه بریم لیگ کنفرانس 

 

 

تصورشم وحشتناکه بازی جلوی تیمایی مثل فاتودس . اس سی دینپرو یا بالکانی و پیونیک و هارتس 

آنتونلو آنیلینی، روزنامه‌نگار ایتالیایی، در گفت‌وگو با اسکای معتقد است آلگری به پایان کار خود در یوونتوس رسیده است. او گفت: "کار تمام شده و آلگری در حال مذاکره است تا بتواند خروج خوبی داشته باشد. منبعی که من دارم می‌گوید آلگری به زودی رسما اخراج شده و مربی بعدی بیانکونری تیاگو موتا است .

مربی شدن تیاگو موتا برای من احتمالا فاجعه ی بزرگتریه از اومدن رونالدو که تجربه اش کرده ایم.


کلا بین ۴ مربی ای که فراز اسمشون رو آورد به نظرم فقط اسپالتی می تونه گزینه ی معقولی باشه مخصوصا که تجربه ی همکاری موفقیت آمیز با مدیر جدید( که انشاءالله جونتولی قراره باشه!) رو داره.
با سه نفر دیگه فکر نمی کنم چیزی بهتر از آلگری رو تجربه کنیم.

تیاگو موتا بیاد و ناپولی نتونه مهره هاش رو حفظ کنه از همین الان قول قهرمانی میدم 

 

البته یووه هم نباید مهره خاصی رو از دست بده . 

 

حالا ربیو و ساندرو اینا برن که بهتر

گاتزتا : « در صورت مخالفت دلائورنتیس با جدایی جونتولی ، یوونتوس همچنان به توافق با جونتولی وفادار خواهد موند و او در 2024 به باشگاه اضافه خواهد شد! »

 

توتومرکاتووب : « چفرین در پی محرومیت 2 سالۀ یوونتوس ؛ 1 سال بخاطر تحقیقات انجام شده توسط فدراسیون فوتبال ایتالیا و 1 سال بخاطر تحقیقات خود یوفا ... »