ايتاليا

سلام دوستان...
ابتدا بذاريد چند مورد در رابطه با اين تاپيك رو بگم و بعد به بحث بپردازم:
1.اين تاپيك رو فقط براي آشنايي بيشتر با كشور ايتاليا و كشور مورد علاقه‌ي خودم و خيلي هامون ساختم و لطفا توش در مورد هيچ چيز ديگه اي بحث راه نندازيد.
2.از دادن پست هايي كه ارزش كاري ندارند مثل:ايول،ممنون و پست خالي كه تازگي ها مد شده بود بپرهيزيد.
3.اگه كار خاصي در مورد اين تاپيك داشتيد يا برام پيغام خصوصي بفرستيد يا به موبايلم زنگ يا SMS بزنيد.
4.براي مديران محترم:با عرض تشكر بابت همكارزي شما لطفا اين تاپيك رو بصورت همكاري كنترل كنيد تا مثل برخي از تاپيك ها با همين مضمون يا مضامين شبيه به اين پاك يا قفل نشوند.
===================================================================================================
به نام خدا و با سلام...
اولين پست رو در مورد كشور ايتاليا مي دم تا بيشتر باهاش آشنا بشيد:
پرچم كشور ايتاليا:

نشانه‌ي ملي ايتاليا:

ايتاليا كجاي اين دنياي بزرگ است؟

===================================================================================================
اطلاعات اجمالي ايتاليا در يك نگاه:
پايتخت:رم
بزرگ ترين شهر:رم
زبان رسمي:ايتاليايي
حكومت:جمهوري كه 945 نماينده در دو مجلس دارد و رئيس جمهور و نخست وزير مسئولين ارشد كشوري هستند.
روز ملي وحدت: هفدهم مارچ در سال 1861
دامنه‌ي اينترنتي و پيش شماره‌ي تلفن: 0039 و it.
===================================================================================================
در مورد جغرافياي ايتاليا:
ایتالیا در جنوب اروپا با مختصات جغرافیایی تقریبی ۵۰ ۲۲ شمالی , ۳۰ ۱۲ شرقی قرار دارد.
مساحت کل آن ۲۳۰/۳۰۱ کیلومتر مربع (تقریباً یک پنجم ایران) است که از آن ۰۲۹/۲۹۴ کیلومتر مربع خشکی و ۲۱۰/۷ کیلومتر مربع آب است. ۷/۶۰۰ کیلومتر ساحل دارد.
جزایر ساردینیا و سیسیل در دریای مدیترانه تیز جزو ایتالیا است.
مرزهای این کشور ۲/۹۳۲/۱ کیلومتر است. با کشورهای زیر مرز مشترک دارد:
اتریش: ۴۳۰ کیلومتر
فرانسه: ۴۸۸ کیلومتر
واتیکان: ۳٫۲ کیلومتر (واتیکان در داخل شهر رم پایتخت ایتالیا قرار دارد)
سان مارینو: ۳۹ کیلومتر (کشور سان مارینو در شمال ایتالیا و در دل ایالت امیلیا رومانیا قرار دارد)
اسلوونی: ۲۳۲ کیلومتر
سوئیس: ۷۴۰ کیلومتر
آب و هوای ایتالیا مدیترانه‌ای است. در شمال به دلیل و جود رشته کوه آلپ سرد، در جنوب خشک و در کل کشوری تقریباً گرم است.
بلندترین نقطه آن کوه مونته بیانکو با ارتفاع ۷۴۸/۴ متر از سطح دریا و کمترین ارتفاع آن دریای مدیترانه است.
===================================================================================================
وضعيت مردمي ايتاليا:
مذاهب:
حاکمیت و اکثریت با مسیحیت کاتولیک است ولی پروتستان‌ها، یهودی‌ها و مسلمانان (که اکثراً مهاجر هستند) نیز در این کشور زندگی می‌کنند.
زبان‌ها:
ایتالیایی زبان رسمی این کشور است.
آلمانی: در بخش‌هایی از ایالت بولتزانو به دلیل هم‌مرزبودن با اتریش و آلمان مردم به این زبان آشنایی دارند.
فرانسوی: در شمال غربی و در شهرستان وال داگوستا به دلیل هم مرز بودن با فرانسه مردم با این زبان آشنایی دارند.
اسلوونیایی: در شهرهای تریست و گوریتزیا مردم به دلیل همسایگی با اسلوونی با این زبان آشنایی دارند.
همین‌طور که در بعضی مناطق ایتالیا زبا‌ن‌های دیگر وجود دارند به همین شکل زبان ایتالیایی نیز در کشورهای همسایه وجود دارد. دو ایالت جنوبی سوئیس که هم مرز ایتالیا هستند زبان رسمیشان ایتالیایی است.
ميزان توانايي علمي:
99 درصد مردان و 97.8 درصد زنان ايتاليا باسواد محسوب مي شوند.
===================================================================================================
يك قطب بزرگ گردشگري دنيا:
ایتالیا در مرکز دریای مدیترانه واقع شده است، ‌دریایی که تولد تمدن‌های بسیاری را بخود دیده است. ایتالیا دارای تاریخی غنی از تماس‌ها و تبادلاتی می‌‌باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاشته است.
فنیقی‌ها، ‌یونانی‌ها، ‌کارتاژها، ‌اعراب و نورمن‌ها از جمله مللی می‌‌باشند که در طول قرون با تأثیر گذاشتن بر فرهنگ محلی ایتالیا، باعث گردیده‌اند تا ایتالیا بطور فوق العاده‌ای غنی از آثار معماری و هنری می‌‌باشد.
بر اساس محاسبه‌ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده است، کشوری کوچک که مساحتش فقط ۲۵/۰ ٪ از کل خشکی‌های جهان است.
نشانه‌های باقیمانده از گذشته،‌آثار هنری و تنوع فوق العاده طبیعت در شبه جزیره ایتالیا از جمله عوامل جذب توریست به این کشور می‌‌باشد که امروزه یکی از توریستی‌ترین کشورهای جهان بشمار می‌آید.
رم،فلورانس،ونیز و بسیاری شهرهای دیگر،از جمله مقصدهای هنری هستند که برنامه هر بازدید کننده‌ای از شبه جزیره ایتالیا را تشکیل می‌دهند. در کنار این شهرهای بزرگ و معروف، میراثهای فرهنگی پنهانی هم در شهرهایی با تاریخ هزار ساله وجود دارند که البته در مسیر اصلی بازدیدها قرار ندارند و علیرغم اینکه کمتر شناخته شده‌اند، اما به همان اندازه شهرهای هنری ایتالیا دارای جذابیت می‌‌باشند.
شناخت ایتالیا با بازدید از شهرهای معروف و موزه‌ها و میادین آن کافی نیست، بلکه برای نیل به این مهم،باید دنیای رنگارنگ به اصطلاح ایتالیای کوچک را که غنی از زیبایی‌های طبیعی و هنری بی حساب و صدها مرکز شهری کوچک و متوسط که برخی از آنها پایتخت‌های باستانی با آثاری اصیل و بی نظیر می‌‌باشند، نیز در نوردید.
برای تکمیل این شناخت البته باید شراب‌ها و غذاهای ایتالیا را هم تجربه کرد. غنا و تنوع رسوم و لهجه‌ها در هر گوشه از کشور به آسانی قابل تشخیص می‌‌باشد. غذاهای ایتالیایی آینده این تنوع است. بخاطر همین تنوع منطقه‌ای می‌‌باشد که ایتالیا تبدیل به یکی از اصلی‌ترین قطبهای توریسم بین المللی شده است. از جمله دیگر عواملی که در پیشرفت صنعت توریسم در این کشور زیبا نقش داشته‌اند ‌می‌توان به نزدیکی ایتالیا به کشورهای صنعتی مرکز و شمال غرب اروپا، وجود وسایل ارتباطی سریع و اقتصادی با دیگر قاره‌ها و سطح عالی امکانات پذیرش توریست که کمتر کشوری از آن برخوردار می‌‌باشد،‌ اشاره نمود.
هر ساله بطور میانگین حدود بیست میلیون گردشگر خارجی از ایتالیا بازدید می‌‌کنند و این رقم طبیعتا علاوه بر میلیونها ایتالیایی می‌‌باشد که کشورشان را برای گذراندن تعطیلاتشان انتخاب می‌کنند و البته در این انتخاب، تکیه بر سی و پنج هزار واحد اقامتی موجود در کشور که دارای تقریباً دو میلیون تخت می‌‌باشند، دارند.
توریسم در عمل یکی از مهم‌ترین منابع اقتصادی ایتالیا به شمار می‌رود که حدود ۵/۵٪ از تولید داخلی کشور را به خود اختصاص داده است و این به معنای آنست که از نظر ارزش بالاتر از کل تولید بخش کشاورزی قرار دارد.
==================================================================================================
در پايان اضافه مي كنم اين كشور عضو اتحاديه‌ي اروپا و ناتو مي باشد و در حال حاضر رئيس جمهور جورجو ناپوليتانو و نخست وزير رومانو پرودي است كه چندي پيش استعفا كرد اما امروز دوباره به كار خود بازگشت.
==================================================================================================
مهم ترين شهر هاي ايتاليا:
رم
میلان
ناپولی
تورینو
پالرمو
ژنووا
بولونیا
فلورانس
جنوا
کاتانیا
باری
ونیز
مسینا
ورونا
تریسته
پادووا
تارانتو
برسیا
رججو دی کالابریا
مودنا
کالیاری
پراتو
پارما
لیورنو
فوگیا
پروگیا
سالرنو
راونا
فرارا
ری مینی
سیراکوزا
ساساری
مونزا
پسکارا
برگامو
لاتینا
ترنی
ویسنزا
فورلی
ترنتو
نووارا
==================================================================================================
اين شهر ها در ايالات زير واقعند:
. آبروتزو لاکویلا
2. واله دائوستا آئوستا
3. پولیا باری
4. باسیلیکاتا پوتنزا
5. کالابریا کاتانزارو
6. کامپانیا ناپل
7. امیلیارومانا بولونیا
8. فریولی ونتزیا جولیا ترییسته
9. لاتزیو رم
10. لیگوریا جنوا
11. لومباردي میلان
12. مارکه آنکونا
13. مولیسه کامپوباسو
14. پیه‌مونته تورینو
15. ساردنیا کالیاری
16. سیسیل پالرمو
17. ترنتینو آلتو آدیجه ترنتو
18. توسکانی فلورانس
19. آمبیا پروجا
20. ونه تو ونیز
در شكل زير نقشه‌ي ايتاليا با مناطق اين ايالت ها را مي بينيد:

===================================================================================================
خب اميدوارم خوشتون اومده باشه و فكر كنم براي اولين پست بس باشه.
بهرحال اگه كاري با اين تاپيك داشتيد با خودم تماس بگيريد.

تاریخ از میان مشکلات عدیده‌ای که اتحاد ایتالیا (۱۸۷۰ ـ ۱۸۴۸) بدنبال داشت، آنچه بیش از همه اضطراری می‌‌نمود، همانا یکدست ساختن سرزمینی بود که از لحاظ سیاسی و اقتصادی بسیار متفاوت بود. بکار گیری ساختارهای اداری دوره رژیم سلطنتی ساوويا در طول زمان باعث وخیم تر شدن اختلافات قبلی میان مناطق مختلف ایتالیا گردید و بدنیال آن موج مهاجرت طبقه روستایی به سوی آمریکای شمالی و جنوبی آغاز شد. میان سالهای پایانی قرن نوزدهم و سالهای آغازین قرن بیستم، چند میلیون ایتالیایی به خارج از کشور مهاجرت نمودند. از دیدگاه اقتصادی و اجتماعی،دوره قبل از اتحاد تا زمان آغاز جنگ اول جهانی با پدیده رشد کلی کشور همراه بود که با تکیه به موقعیت بین المللی مثبت، این امکان را یافت تا سر و سامانی به وضعیت مالی و ساختارهای دولتی داده و بخش‌های اصلی برای کمک به پیشرفت و توسعه صنعتی را گسترش دهد و در این راستا البته از کمک سخاوتمندانه سرمایه‌های خارجی نیز بهره برد. شرایط اجتماعی کشور، که همراه با اختلافات پیش گفته میان مناطق روستایی و شهری بود ،سالهای اولیه ”صنعتی سازی کشور” و اولین قدمها بسوی یک ساختار مدرن اجتماعی را با شکل گیری احزاب سیاسی رقم زد. ظهور این احزاب سیاسی و تنش‌های اجتماعی ناشی از آن تأثیر گسترده‌ای بر جریانهای بعدی تاريخی ایتالیا بجای گذاشت. جنگ اول جهانی بدنبال بر خورداری شهروندان ایتالیایی از حق رای در سال ۱۹۱۳، روند یکپارچه سازی سیاسی کشور تکمیل شد و این در حالی بود که چهره بین‌المللی ایتالیا که بدنبال اصلاحات آغاز شده از فردای روز اتحاد، هماهنگ تر و مدرنتر شده بود، وجهه بیشتری یافته و تقويت می‌‌شد. در آستانه جنگ اول جهانی، ایتالیا چشم انداز ترسیم شده تا آن زمان را دگرگون ساخته و در کنار قدرتهای متحد، فرانسه، انگلیس و ایالات متحده وارد جنگ شد. بدنبال کنفرانس صلح ورسای در سال ۱۹۱۹ مناطق شمالی ترنتینو، التوادیجه و ونتریا جولیا را که برای کامل ساختن روند اتحاد ملی مورد نیاز بود، بدست آورد. ایتالیا هر چند که از مبارزه پیروز خارج شده بود، اما از نقطه نظر اقتصادی زیر بار فشارهای وارده،دچار چنان آشفتگی‌هایی گردیده بود که دولتهای وقت آن زمان توان هدایت آن را بسوی دست آورده‌های مثبت نداشتند. در این برهه برخی از تشکیلات سیاسی که بعدها بمدت دهها سال بر آینده کشور تأثیرات عمیقی گذاشت، پا به عرصه وجود ‌‌گذاردند، ‌از جمله حزب ملت (۱۹۱۹) که بعدها به حزب دموکرات مسیحی تغییر شکل داد،حزب سوسیالیست، حزب کمونیست که توسط گرامشی پایه گذاری شد (۱۹۲۱) و طبقات مبارز که توسط موسولینی شکل گرفت (۱۹۱۹) و بعدا در سال ۱۹۲۱ به حزب فاشیست ملی تغییر شکل داد و عامل به قدرت رسیدن موسولینی شد. ایتالیا میان دو جنگ در سال ۱۹۲۵ با ممنوع شدن فعالیت تمامی دیگر احزاب، دوره رژیم فاشیست آغاز می‌‌شود که با سیاست استبدادی و در پوشش ملی گرایی، باعث دگرگونیهای ریشه‌ای در زندگی کشور گردید و آزادی‌های سیاسی را محدود نمود. این رژیم برای ممانعت از دشمنی کلیسای کاتولیک، به توافقی با واتیکان (۱۹۲۹) دست یافت. در آن سالها اقدامات جدی برای تقویت و توسعه فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی صورت گرفت. در زمینه سیاست خارجی، موسولینی سعی کرد با اتکا به سیاست توسعه طلبانه و قدرتهای متحد، پرستیژ خود را تثبیت نماید که نقطه اوج آن اتحاد با آلمان و ورود به جنگ دوم جهانی (۱۹۴۵ ـ ۱۹۴۰) علیه متفقین و متعاقبا سقوط رژیم فاشیست بدنبال ناکامی‌های نظامی بود. بازسازی دموکراسی و اداره وضعیت سخت کشور بعد از پایان جنگ و سعی در از بین بردن هر آنچه از رژیم فاشیست به ارث مانده بود، باعث شد تا مجمع قانون اساسی شکل بگیرد. در دوم ژوئیه سال ۱۹۴۶،و بدنبال انجام رفراندوم ”جمهوری ایتالیا” متولد شد و این تاریخ تبدیل به جشن ملی شد. قانون اساسی جدید از تاریخ اول ژانویه ۱۹۴۸ رسمیت یافته و به مرحله اجرا در آمد. ایتالیا بعد از جنگ،تلاش زیادی برای نزدیکی به کشورهای غرب انجام داد و در این راستا به ”اتحاد آتلانتیک” ملحق شد که سازمانی نظامی دفاعی است که به ابتکار آمریکا شکل گرفت و اکثر کشورهای اروپایی غربی نیز به آن پیوستند. در سطح اروپا،ایتالیا در آن دوره از جمله کشورهایی بود با حداکثر توان در راستای یکپارچگی اروپا در طی مراحل مختلف آن،چه از نظر اقتصادی و چه سیاسی کوشش نمود. از اول ژانویه ۱۹۹۹،ایتالیا از جمله ۱۱ کشوریست که واحد پولی یورو را به عنوان پول واحد بر گزید

لئوناردو داوینچی


لئوناردو داوینچی (۱۵ آوریل ۱۴۵۲ - ۲ مه ‌‌۱۵۱۹) از دانشمندان و هنرمندان ایتالیایی دروه رنسانس است.

داوینچی در رشته‌های معماری، موسیقی، کالبدشناسی، اختراع، مهندسی، تندیسگری، نقاشی و هندسه شخصی برجسته بود.

داوینچی را کهن‌الگوی "فرد رنسانسی" دانسته‌اند. او شخصی بود بی‌نهایت کنجکاو و بی‌نهایت خلاق.

بیشتر معروفیت و بخاطر نگارگری نقاشی‌های شام آخر و مونا لیزا است.


زندگی
برای این بخش از این مقاله منبعی نیامده‌است. لازم است بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع منبعی برای آن ذکر شود.
لئوناردو داوینچی در سال 1452 در یک روستای توسکانی زاده شد. او را به شاگردی به آتلیه ای در فلورانس فرستادند تا نزد آندرئا دل وروکیو(1435-1488) که نقاش و پیکرتراش بود، آموزش ببیند. وروکیو شهرت عظیمی داشت، یعنی آنچنان شهرتی که شهر ونیز ساخت بنای یادبود بارتولومئو کولئونی را به او واگذاشت. کولئونی سرداری بود که بیش از دلاوریهای نظامی، از جهت اعمال نوعدوستانه خود حق بر گردن مردم ونیز داشت. در آتلیه ای که قابلیت ساخت چنین شاهکارهایی را داشت، لئوناردوی جوان محققا می توانست چیزهای زیادی بیاموزد. بدون شک در آنجا با رموز فنی کارهای ریخته گری و کارهای فلزی آشنا شده و آموخته است که چگونه با مطالعه و مشاهده دقیق مدلهای برهنه و پوشیده، تابلوها و تندیس هایی را پدید آورد. او همچنین به پژوهش درباره گیاهان و جانوران مختلف پرداخت تا بتواند از آنها در تابلوهایش استفاده کند؛ فزوده بر آن، دانش گسترده ای در باره نورشناسی، ژرفا نمایی و استفاده از رنگها کسب کرد. چنین آموزشی کافی بود که از هر نوجوان با استعداد دیگری هنرمندی برجسته بسازد، و در واقع شمار زیادی از نقاشان و پیکر تراشان خوب از هنر آموزان آتلیه موفق وروکیو بودند. ولی لئوناردو بسی بالاتر از یک نوجوان با استعداد بود. نابغه ای بود که ذهن توانایش تا زمان باقی است آدمیان فانی را به اعجاب و ستایش وا خواهد داشت. خوشبختانه از دامنه وسیع آفرینش گری ذهن لئوناردو اطلاعاتی در دست است، زیرا شاگردان و مریدانش، دفاتر پیش طرح ها و یادداشتهای او را به دقت برای ما حفظ کرده اند، دفاتری با هزاران صفحه مملو از نوشته ها و طراحی ها و گزیده کتابهایی که می خوانده، و پیش نویس کتابهایی که قصد نگارششان را داشته است. هر چه بیشتر از این اوراق را بخوانیم کمتر دستگیرمان می شود که چگونه آدمیزاده ای توانسته است در همه آن حوزه های گوناگون پژوهشگری، به کمال برسد و در تقریبا همه آنها خدمات ارزنده و مهمی انجام داده باشد.

ایتالو کالوینو

ایتالو کالوینو (۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ - ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم است. بسیاری از آثار وی به زبان فارسی ترجمه شده است.
زندگی
کالوینو در سانتیاگو دِلاس وگاس در کوبا به دنیا آمد پدر و مادرش هر دو گیاه‌شناس بودند وتأثیر آن‌ها در طبیعت‌گرایی آثار وی مشهود است. وی تا پنج سالگی در کوبا ماند، سپس به ایتالیا رفت و بیشتر زندگی خود را همان‌جا سپری کرد. کالوینو تا هجده سالگی در سان‌رمو ماند، سپس، در سال ۱۹۴۱ به تورین رفت. در سال ۱۹۴۳ به نهضت مقاومت ایتالیا و بریگاد گاریبالدی، و پس از آن بهحزب کمونیست ایتالیا پیوست،

کالوینو در سال ۱۹۴۷ با نوشتن پایان‌نامه‌ای دربارهٔ جوزف کنراد در رشتهٔ ادبیات از دانشگاه تورین فارغ‌التحصیل شد، و سپس به همکاری با روزنامهٔ محلی حزب کمونیست لونیتا پرداخت. در همین سال، پس از انتشار کتاب راه لانهٔ عنکبوت با مضمون نهضت مقاومت که برای او جایزهٔ ریچنه را به ارمغان آورد، با برخی مشاهیر ادبی ایتالیا از قبیل ناتالیا گینزبرگ و الیو ویتورینی آشنا شد. او در این سال‌ها با مجلات کمونیستی مختلفی همکاری می‌کرد.

کالوینو در سال ۱۹۵۰ به اتحاد جماهیر شوروی سفر کرد. یادداشت‌های این سفر بعدها جمع‌آوری و چاپ شد. در دههٔ پنجاه به نوعی تخیل ادبی‌تر نزدیک به حکایت‌های پندآمیز گرایش پیدا کرد که در آن هجو اجتماعی و سیاسی با تفننی طنزآمیز همراه است. چند کتاب از جمله شوالیهٔ ناموجود و مورچهٔ آرژانتینی را منتشر کرد و با نشریات کمونیستی و مارکسیستی همکاری کرد، تا این که در سال ۱۹۵۷ به شکل غیرمنتظره‌ای از حزب کمونیست کناره‌گیری کرد و نامهٔ استعفایش در نشریهٔ «لونیتا» چاپ شد. کتاب بارون درخت‌نشین هم در همین سال منتشر شد.

به رغم سخت‌گیری‌های موجود برای ورود بیگانگان متمایل به دیدگاه‌های کمونیست، توانست با دعوت بنیاد فورد به امریکا سفر کند و شش ماه آنجا بماند. کالوینو چهار ماه از این شش ماه را در نیویورک گذراند و به گفتهٔ خودش کاملاً تحت تأثیر دنیای جدید قرار گرفت. در این مدت با ایستر جودیت سینگر هم آشنا شد، که چند سال بعد در سفری به کوبا، در هاوانا با او ازدواج کرد. کالوینو در این سفر کوبا، به زادگاهش نیز رفت و با ارنستو چه گوارا هم دیدار کرد.

کالوینو در طول دههٔ ۶۰ به همراه الیو ویتورینی نشریه ادبی منابو را منتشر كرد. از این دوره به بعد، کالوینو بی آن که از طنز دور شود و یا خوانش بسیار شخصی خود را از کلاسیک‌ها را منکر شده باشد، به داستان‌های مصور و علمی-تخیلی با ترکیب بندی شکل‌گرایانه روی آورد. در این زمینه می‌توان از «مارکو والدو»، «کمدی‌های کیهانی»، «کاخ سرنوشت‌های متقاطع» و «شهرهای نامرئی» نام برد. مرگ ویتورینی در سال ۱۹۶۶، روی کالوینو که یکی از معدود دوستان زندگیش را از دست داده بود تأثیر عمیقی گذاشت. پس از آن بود که سفرهای زیادی به پاریس داشت و با رولان بارت ملاقات کرد، و فعالیت‌هایی در زمینهٔ ادبیات کلاسیک در سوربن و دیگر دانشگاه‌های فرانسه انجام داد. به این ترتیب آثار چاپ شده از او در طول دههٔ هفتاد (از جمله «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری») چاشنی یا درون‌مایه‌ای از ادبیات کلاسیک دارند.

در سال ۱۹۸۱ نشان افتخار فرانسه به او اعطا شد.

او بر اثر خونریزی مغزی در سیه‌نا چشم از جهان فرو بست.

آثار
داستانی
۱۹۴۷ راه لانهٔ عنکبوت
۱۹۵۱ شوالیه‌ ناموجود
۱۹۵۱ ویکنت دوشقه‌ یا «ویکنت دو نیم‌شده» در فارسی ویکنت شقه‌شده، مترجم: بهمن محصص
۱۹۵۲ مورچه‌ آرژانتینی
۱۹۵۶ افسانه‌های ایتالیایی،مترجم: محسن ابراهیم، ناشر: نیلا
۱۹۵۷ بارون درخت‌نشین، مترجم: مهدی سحابی ناشر: نگاه
۱۹۵۹ سه‌گانهٔ «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت شقه‌شده و بارون درخت‌نشین)
۱۹۶۳ مارکووالدو
۱۹۶۵ کمدی‌های کیهانی، مترجم: موگه رازانی، ناشر: کتاب نادر
۱۹۶۷ تی صفر
۱۹۶۹ کاخ سرنوشت‌های متقاطع
۱۹۷۲ شهرهای نامرئی
۱۹۷۹ اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری، مترجم: لیلی گلستان ناشر: آگاه
۱۹۸۳ آقای پالومار
غیر داستانی
شش یادداشت برای هزارهٔ بعدی
چرا کلاسیک‌ها را می‌خوانیم

زمینه فعالیت نویسنده
تولد ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳
سانتیاگو دِلاس وگاس، کوبا
مرگ ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵
سیه‌نا، ایتالیا

مونیکا بلوچی
مونیکا بلوچی، مانکن مد، مدل عکاسی و بازیگر، متولد سپتامبر سال ۱۹۶۴ در یکی از روستاهای ایتالیا است.

وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل در رشته حقوق به شهر می‌آید. برای کمک هزینه تحصیل به صورت آزاد مانکنی مد پیشه می‌کند و بعد از مدتی تحصیلات دانشگاهی را رها می‌کند تا تمام وقت به این کار بپردازد.

چهره خاص ایتالیایی - شرقی او باعث می‌شود که تهیه‌کنندگان به عنوان بازیگر از او دعوت به همکاری کنند. اولین حضور هالیوودی او در نقش عروس دراکولا در فیلم دراکولای برام استوکر فرانسیس فورد کاپولا بود. درخشش جهانی بلوچی اما با فیلم مالنا جوزپه تورناتوره رخ داد، باوجود این که مالنا نام بلوچی را جهانگیر کرد او پس از آن نتواست به شایستگی از نامی که به دست آورده استفاده کند، و مدل عکس‌های نیمه برهنه بودن را به پیگیری جدی‌تر هنرپیشگی ترجیح داد. به هر حال بازي او در مالنا يك مشخصه منحصر به فرد داشت.او بدون داشتن ديالوگي و تنها با حركات بدن و صورت خود تا حد يك ستاره درخشيد. مونیکا بلوچی اکنون همسر هنرپیشه‌ای فرانسوی است و یک دختر به نام دیوا دارد. لیست فیلمهایی که این هنر پیشه در آن بازی کرده به این شرح است .

در نقش Dracula's Bride Dracula (1992)

در نقش Myrtille Comme un poisson hors de l'eau (1999)

در نقش Malena Scordia Malena (2000)

در نقش Sylvia Pacte des loups, Le (2001)

در نقش Alex Irreversible (2002)

در نقش Marina (voice: french version) Sinbad: Legend of the Seven Seas (2003)

در نقش Persephone The Matrix Revolutions (2003)

در نقش Persephone The Matrix Reloaded (2003)

در نقش Dr. Lena Fiore Kendricks Tears of the Sun (2003)

در نقش Magdalen The Passion of the Christ (2004)

انيو موريكونه، يكى از بزرگترين آهنگسازان فيلم در جهان اگر چه نزديك به هشتاد سال از عمرش می‌گذرد و تا به حال جوايز متعددی، از شير طلايى جشنواره ونيز گرفته تا جايزه گلدن گلوب را كسب كرده ، اما جاى جايزه اسكار در كلكسيون افتخارات اين آهنگساز بزرگ ايتاليايى خالى بوده كه حال اين خلا نيز پر شده است.
برای دومین بار در تاریخ هفتاد و نه ساله مراسم اسکار، جایزه یک عمر فعالیت هنری به یک آهنگساز سپرده می‌شود. انیو موریکونه نامی است که همه علاقه مندان سینما و به ویژه سینمای وسترن را به سال‌های دور برده و تداعی کننده نوای دلنشین فیلم «خوب ، بد ، زشت» است.
انیو موریکونه در سال ۱۹۲۸ در شهر رم پایتخت ایتالیا به دنیا آمد و در یکی از معروف‌ترین کنسرواتوارهای دنیا سانتا چچیلیا Santa Cecilia موسیقی را آموخت. او نواختن ترومپت، آهنگسازی و همچنین رهبری کر را در همان کنسرواتوار فرا گرفت.
در سال ۱۹۶۲ کار نوشتن موسیقی فیلم را آغاز کرد و توانست در یک سال ۲۰ موسیقی متن فیلم بنویسد. نام موریکونه با موسیقی فیلم «برای یک مشت دلار» اثر سرجیو لئونه بر سر زبان‌ها افتاد و از آن پس پله‌های پیشرفت را یکی بعد از دیگری بالا رفت.
چندی پس از آن موریکونه با ساختن موسیقی برای فیلم «خوب، بد، زشت» اثر همان کارگردان به یکی از چهره‌های مشهور موسیقی در سینما تبدیل شد و به خصوص نام او با سینمای وسترن گره خورد. البته وسترن از نوع ایتالیایی که در بین منتقدان سینمایی به وسترن اسپاگتی شهرت دارد.
او با استفاده از صداها و ابزار الکترونیک در موسیقی فیلم «خوب، بد، زشت» دست به خلق اثری زد که در زمان خود یک نوآوری محسوب می‌شد. موریکونه در موسیقی خود از افکت‌ها و صداهایی استفاده کرد که نمی‌شد آنها را با سازهای آکوستیک تولید کرد. از آن جمله می‌توان به استفاده او از سوت اشاره کرد.
ترکیب بندی سازهای «خوب ، بد ، زشت» و هم چنین استفاده از اصوات نامتعارف و الکترونیک از کارهایی بود که در آن زمان (دهه شصت میلادی) بسیار بدیع و خلاقانه جلوه می‌کرد و همین نوآوری او، منتقدان را از آن زمان تا اکنون به ستایش واداشته است.
تنوع سبک در کارهای موریکونه از دیگر خصوصیات این آهنگساز است. او شیوه‌های مختلف را در آهنگ‌هایش تجربه می‌کند . به عنوان مثال درست برخلاف موسیقی فیلم «روزی روزگاری آمریکا» که در ذات خود تم زیبا و برجسته‌ای دارد، موریکونه در فیلم «خوب ، بد ، زشت» از یک تم ساده و پیش پا افتاده و حتی هزل آمیز مجموعه‌ای دلنشین و به یاد ماندنی برجای می‌گذارد.
یکی از ابتدایی‌ترین اصول برای ساخت موسیقی فیلم آن است که موسیقی نباید از فیلم برجسته تر باشد بلکه باید در خدمت آن قرار بگیرد. یکی از ویژگی‌های آثار موریکونه آن است که نه تنها آهنگ‌هایش در خدمت فیلم هستند بلکه بسیاری از آنها به عنوان موسیقی محض و جدا از سینما و فیلم نیزقابل تامل می‌باشند.
از دیگر آثار این آهنگساز که بسیار متفاوت از آهنگ‌های فیلم‌های گذشته از جمله فیلم‌های وسترن اوست، می‌توان به سینما پارادیزو به کارگردانی جوزپه تورناتوره اشاره کرد. موسیقی موریکونه به این فیلم وجهه‌ای خاص بخشیده چراکه بیشتر از دیالوگ‌های رد و بدل شده بین شخصیتها، موسیقی، مدیوم ارتباطی بین فیلم و تماشاگر است.
همکاری موریکونه با تورناتوره ادامه پیدا می کند تا در سال ۲۰۰۰ برای فیلم مالنای او نیز آهنگ می سازد. این فیلم از جمله فیلم هایی بود که کاندید دریافت اسکار برای بهترین موسیقی متن فیلم شد.
اگر چه شاید داوران اسکار دیر به فکر تقدیر از موریکونه افتادند اما او پیش از این در اروپا جوایز بسیاری را تصاحب کرد. از آن جمله می‌توان به شیر طلایی ونیز در سال ۱۹۹۵ برای یک عمر فعالیت سینمایی ، جایزه گلدن گلاب در سال ۲۰۰۰ برای فیلم «افسانه ۱۹۰۰» به کارگردانی جوزپه تورناتوره اشاره کرد.
او هم چنین در سال ۱۹۹۰ برای موسیقی فیلم سینما پارادیزو ساخته تورناتوره توانست سه جایزه مهم اروپایی یعنی بافتای بریتانیا، کن فرانسه و داود دوناتللوی ایتالیا را به دست آورد.
انیو موریکونه در گفتگویی که چندی پیش با رادیو کاپیتال ایتالیا درباره دریافت جایزه اسکار انجام داده بود می‌گوید: «این اعتباری است که از میان سایرین به من تعلق می‌گیرد بنابراین نمی‌گویم که می‌توانستند این جایزه را خیلی پیش از این به من بدهند.»
موریکونه با وجود آن که با بسیاری از کارگردانان و تهیه کنندگان مطرح هالیوود کار کرده است اما هیچ وقت نمی‌خواهد به آمریکا نقل مکان کند. برای ترغیب او به زندگی در آنجا حتی ویلایی در بورلی هیلز هم پیشنهاد داده‌اند ولی موریکونه می‌گوید: « من همیشه عاشق شهر رم هستم و هرگز به زندگی در کالیفرنیا فکر نکردم.»
در ايتاليا موريكونه را به عنوان آهنگساز ترانه‌های معروفی چون (Se telefonando) برای مينا ماتزینی Mina Mazzini خواننده مطرح ايتاليايی نيز می‌شناسند. اين ترانه درسال ۱۹۹۶ بهترين ترانه سال شد و خواننده‌اش را به اوجی رساند كه هيچوقت ديگر نتوانست آن را تكرار كند. این ترانه هنوز هم از جمله ترانه‌های بسیار محبوب ایتالیا به شمار می‌رود.

تورین با تلفظ ایتالیایی تورینو (Torino) شهری در شمال غربی ایتالیا و مرکز ایالت تورین است که در تلاقی دو رود پو و دورا ریپاریا واقع شده‌است. شهر مرکز بزرگ فرهنگی و صنعتی است، با تولید کنندگان وسایل نقلیه موتوری، چرم ، لباس و وسایل پلاستیکی.
بجز کلیسای جامع سن جیوانی باتیستا که متعلق به اواخر قرن پانزدهم است، اغلب بناهای عمومی مهم در تورین متعلق به قرون ۱۷ و ۱۸ هستند که به سبک باروک ساخته شده‌اند.
در کلیسای کوچک کفن مقدس، واقع در کلیسای جامع، ظرفی وجود دارد که حاوی کفنی است که گفته میشود حضرت مسیح را در آن دفن کرده بودند.
از دیگر نقاط قابل توجه اسلحه‌خانه آرمریا رئاله است که موزه برجسته‌ای از اسلحه و وسایل جنگی است.
پلازو ماداما مکانی است که اکنون موزه هنرهای باستان است.
پلازو کارینانو محل تولد ویکتور امانوئل دوم پادشاه ایتالیا در سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۷۸ است.
معبد موله آنتونلیانا در سال ۱۸۶۳به منظور پرستشگاه یهودیان و آکادمی علمی ساخته شده‌است.
سوپرجا باسیلیکا که در سال ۱۷۳۱ تکمیل شده، مقبره و زیارتگاه خاندان ساوی، سلسله سلطنتی شمال ایتالیا، است که در روی تپه‌ای رو به شهر واقع شده‌است.
دانشگاه تورین، مرکز دانشمندان تورین، در سال ۱۴۰۴ تاسیس شده‌است
يكي از مهمترين جذابيت هاي تورين در سال هاي اخير تيم [glow=red,2,300]يوونتوس [/glow] اين شهر بوده است كه پرطرفدار ترين و پر افتخار ترين تيم اين كشور محسوب مي گردد.

ایتالو کالوینو (۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ - ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم است. زندگی کالوینو در سانتیاگو دِلاس وگاس در کوبا به دنیا آمد پدر و مادرش هر دو گیاه‌شناس بودند وتأثیر آن‌ها در طبیعت‌گرایی آثار وی مشهود است. وی تا پنج سالگی در کوبا ماند، سپس به ایتالیا رفت و بیشتر زندگی خود را همان‌جا سپری کرد. کالوینو تا هجده سالگی در سان‌رمو ماند، سپس، در سال ۱۹۴۱ به تورین رفت. در سال ۱۹۴۳ به نهضت مقاومت ایتالیا و بریگاد گاریبالدی، و پس از آن بهحزب کمونیست ایتالیا پیوست، کالوینو در سال ۱۹۴۷ با نوشتن پایان‌نامه‌ای دربارهٔ جوزف کنراد در رشتهٔ ادبیات از دانشگاه تورین فارغ‌التحصیل شد، و سپس به همکاری با روزنامهٔ محلی حزب کمونیست لونیتا پرداخت. در همین سال، پس از انتشار کتاب راه لانهٔ عنکبوت با مضمون نهضت مقاومت که برای او جایزهٔ ریچنه را به ارمغان آورد، با برخی مشاهیر ادبی ایتالیا از قبیل ناتالیا گینزبرگ و الیو ویتورینی آشنا شد. او در این سال‌ها با مجلات کمونیستی مختلفی همکاری می‌کرد. کالوینو در سال ۱۹۵۰ به اتحاد جماهیر شوروی سفر کرد. یادداشت‌های این سفر بعدها جمع‌آوری و چاپ شد. در دههٔ پنجاه به نوعی تخیل ادبی‌تر نزدیک به حکایت‌های پندآمیز گرایش پیدا کرد که در آن هجو اجتماعی و سیاسی با تفننی طنزآمیز همراه است. چند کتاب از جمله شوالیهٔ ناموجود و مورچهٔ آرژانتینی را منتشر کرد و با نشریات کمونیستی و مارکسیستی همکاری کرد، تا این که در سال ۱۹۵۷ به شکل غیرمنتظره‌ای از حزب کمونیست کناره‌گیری کرد و نامهٔ استعفایش در نشریهٔ «لونیتا» چاپ شد. کتاب بارون درخت‌نشین هم در همین سال منتشر شد. به رغم سخت‌گیری‌های موجود برای ورود بیگانگان متمایل به دیدگاه‌های کمونیست، توانست با دعوت بنیاد فورد به امریکا سفر کند و شش ماه آنجا بماند. کالوینو چهار ماه از این شش ماه را در نیویورک گذراند و به گفتهٔ خودش کاملاً تحت تأثیر دنیای جدید قرار گرفت. در این مدت با ایستر جودیت سینگر هم آشنا شد، که چند سال بعد در سفری به کوبا، در هاوانا با او ازدواج کرد. کالوینو در این سفر کوبا، به زادگاهش نیز رفت و با ارنستو چه گوارا هم دیدار کرد. کالوینو در طول دههٔ ۶۰ به همراه الیو ویتورینی نشریه ادبی منابو را منتشر كرد. از این دوره به بعد، کالوینو بی آن که از طنز دور شود و یا خوانش بسیار شخصی خود را از کلاسیک‌ها را منکر شده باشد، به داستان‌های مصور و علمی-تخیلی با ترکیب بندی شکل‌گرایانه روی آورد. در این زمینه می‌توان از «مارکو والدو»، «کمدی‌های کیهانی»، «کاخ سرنوشت‌های متقاطع» و «شهرهای نامرئی» نام برد. مرگ ویتورینی در سال ۱۹۶۶، روی کالوینو که یکی از معدود دوستان زندگیش را از دست داده بود تأثیر عمیقی گذاشت. پس از آن بود که سفرهای زیادی به پاریس داشت و با رولان بارت ملاقات کرد، و فعالیت‌هایی در زمینهٔ ادبیات کلاسیک در سوربن و دیگر دانشگاه‌های فرانسه انجام داد. به این ترتیب آثار چاپ شده از او در طول دههٔ هفتاد (از جمله «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری») چاشنی یا درون‌مایه‌ای از ادبیات کلاسیک دارند. در سال ۱۹۸۱ نشان افتخار فرانسه به او اعطا شد. او بر اثر خونریزی مغزی در سیه‌نا چشم از جهان فرو بست. آثار وي عبارتند از: داستانی ۱۹۴۷ راه لانهٔ عنکبوت ۱۹۵۱ شوالیه‌ ناموجود ۱۹۵۱ ویکنت دوشقه‌ یا «ویکنت دو نیم‌شده» در فارسی ویکنت شقه‌شده، مترجم: بهمن محصص ۱۹۵۲ مورچه‌ آرژانتینی ۱۹۵۶ افسانه‌های ایتالیایی،مترجم: محسن ابراهیم، ناشر: نیلا ۱۹۵۷ بارون درخت‌نشین، مترجم: مهدی سحابی ناشر: نگاه ۱۹۵۹ سه‌گانهٔ «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت شقه‌شده و بارون درخت‌نشین) ۱۹۶۳ مارکووالدو ۱۹۶۵ کمدی‌های کیهانی، مترجم: موگه رازانی، ناشر: کتاب نادر ۱۹۶۷ تی صفر ۱۹۶۹ کاخ سرنوشت‌های متقاطع ۱۹۷۲ شهرهای نامرئی ۱۹۷۹ اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری، مترجم: لیلی گلستان ناشر: آگاه ۱۹۸۳ آقای پالومار غیر داستانی شش یادداشت برای هزارهٔ بعدی چرا کلاسیک‌ها را می‌خوانیم

وِنیز شهری است در کشور ایتالیا. ونیز به شهر کانال‌ها مشهور است و با جمعیتی بالغ بر ۲۷۱،۶۶۳ نفر مرکز ناحیه وِنِتو است. شهر ونیز در شمال ایتالیا و در میان دریای آدریاتیک قرار گرفته است. ونیز بصورت جزیره‌های کوچکی است و خشکی‌ها به وسیله کانال‌ها از هم جدا شده‌اند و تردد در شهر به وسیله قایق صورت می‌گیرد تاريخچه 117 جزيره و ناحيه Lido به قرن پنجم بر ميگردد. در آن زمان برخي از ساكنين مناطق Vento و Aquileya از سوي قوم هون (476) و لومباردها (568) مورد حمله قرار گرفته و در مناطق مردابي مذكور مخفي شده ساكنان اين تالاب با ماهيگيري و استخراج نمك روزگار مي گذارندند. آنها با فرمان راوي بيعت كرده و وابسته به امپراطور بيزانس بودند آنها در سال 697 از ضعف فرمانروا استفاده كرده و Anafesto را به جاي او برگزيدند. آنها به واسط فعاليت هاي بازرگاني من جمله تجارت برده با آنكه پاپ اين كار را ممنوع كرده بود اما به دليل سود زياد، تجارت برده متداول بود – قدرت بيشتري كسب كردند. در سال 810 شارلماني فرزند خود را براي تصاحب ونيز به اين منطقه فرستاد اما كشتي هاي جنگي او پس از برخورد با موانع موجود در منطقه مراجعت كردند. روح بازرگاني يكي از اجزاي ضروري ونيز بوده و بازرگانان همراه تاثير به سزايي بر حكومت داشته اند. به همين دليل خانواده هاي اشرافي و ثروتمند نوعي حكومت جمعوي برپا كرده بودند كه در قرون وسطي در هيچ يك از ساير مناطق ايتاليا وجود نداشت. آنها مصمم كه تحت سلطه هيچ كس قرار نگرفته خصوصاً زماني كه منافع مالي آنها درگير باشد. به همين دليل شورش هاي مكرري اتفاق مي افتد در يكي از شورش ها در سال 976 عليه قاضي كل Pietro Candiano چهارم آتش سوزي مركز شهر شامل قصر و كليساي اول San Marcos را تخريب كرده در ادامه نقش قاضي ها به تدريج ضعيف شده و به حفظ و برقراري صلح داخلي محدود شد. در كنار محدود شدن قدرت قضات شوراي حكگومتي تشكيل شد. اعضاي اين شورا از خانواده هاي سرشناس بوده و همگي به دنبال منافع شخصي خود بودند. از سال 1172 مهمترين نهاد منطقه ، شوراي شهر بودند قاضي كل ديگر انتخاب مي كرد. اعضاي شورا از 35 به نزديك 2000 نفر افزايش يافته و در سال 1297 عضويت شوراي موروسي شد. اسامي خانواده هاي برجسته و صاحب منصب در كتاب طلايي ثبت شد. Signoria شوراي حكومتي – مشكل از قاضي كل، شش مشاور و consiglieri 3 سخنگوي quaranta و چهل عضو دادگاه عالي بود. هدف اصلي انين اوليگارشي اشراف زادگان كاهش تعداد پست هاي حكومتي و برقراري امكان كنترل كاملتر بود. در سال 1310 پس از شورش Bajamote Tiepolo عليه شورا، شوراي ده تشكيل شد كه در واقع نوعي پليس دولتي مخفي بود. تلاش ديگري براي كودتا – به رهبري شخص قاضيب كل – توسط Diecia (1355) كشف شد. Marin Faliero تلاش كرده بود قدرت را از خانواده هاي اشراف زاده شورا بگيرد. تجارت ادويه اهالي ونيز زمين كافي براي كشاورزي گسترده در اختيار نداشتند. كاربرد ادويه ها كه توسط سربازان و مسافران از مشرق زمين آورده شده بود پط از مدتي به آشپزخانه توده مردم وارد شد ونيزي ها اين تجارت را تا قرن 14 كنترل مي كنند. در اتدباي قرن 15 تجارت ادويه سالانه 540000 سكه طلا گردش مالي داشت. در ابتدا بازرگانان سوار بر كشتي هاي روحي به ونيز وارد مي شدند. اما ونيزي ها به زودي كشتي هاي خود را ساختتند در ابتداي قرن 15، 3000 كشتي بازرگراني تحت پرچم ونيز فعاليت مي كردند كه اغلب آنها به تجارت در سواحل وماهيگيري مي پرداختند.300 كشتي نيز به تنهايي يا همراه كاروان هاي مصلح به تجارت به مناطق دور دست مشغول بودند تجارت به همراه اين كاروان ها امنيت بيشتري داشت اما هزينه زيادي براي محافظت پرداخع مي شد. مالكان حخخصوصي كه بدون محافظت سفر مي كردند. با پذيرش خطر سود بيشتري به دست مي آيد. با تشكيل شركتي به نام La Colleganzo خطر تجارت فردي كاهش يافت. بر اساس يك قانون ملي خطر مذكور ميان دو بازرگان تقسيم مي شد يكي از آنها سه چهارم سرمايه را تامين كرده و در ونيز مي ماند. نفر ديگر يك چهارم سرمايه را تامين و همراه كشتي سفر مي كرد. متداولترين مسير تجاري به سوي انگلستان و از آن جا به Tana و Trebisonda در درياي سياه بود . ونيز عمدتاً با مصر تجارت مي كرد. ساير بنادر مهم ديگر نيز بيرون و بيزانس (استامبول) بودند. ونيزي ها در تمام شهرهاي بزرگ و موسسات تجاري داشتند و از اين طريق قدرت سياسي قابل توجهي را در اكثر كشورها به دست آوردند. با وجود اينكه تجارت برده رسماً از قرن نهم ممنوع شده بود اما منبع درآمد خوبي محسوب مي شد برده ها عمدتاً از tana ( ايپوي) آورده مي شدند. تجارت برده هاي غير مسيحي ممنوع نبود و بنابراين مخالفتي از سوي مردم به دنبال نداشت. در اواسط قرن 15 ساليانه 4 كاروان تجاري به همراه كشتي هاي محافظ از ونيز به راه مي افتادند. 1- مسير درياي سياه كه پس از رسيدن به قسطنطنيه دو بخش مي شد:‌يكي به جنوب اكراين،درياي آزوف و از آن جا به محل تجمع كاروان هاي مغول و روسيته مي رفت. قسمت دوم كاروان نيز به سمت چين و بندر ترابوزان رهسپار مي شد. 2- مسير فلسطين و سوريه از طريق Morea جزيره كرت و قبرس 3- مسير مصر كه ادويه ها از طريق درياي سرخ به آن جا مي رسيد. 4- طولاني ترين مسير اروپاي شمالي با توقف هاي در سيسيل،‌مالت، تري پلي ، تونس، الجزاير، اوران، تنجه، ليسبون، بوردو بوروژ آنتورب، لندن و در مسير بازگشت توقف هاي در اسپانيا، جنوب فرانسه و بنادر ايتاليا. Goguiana يك كشتي غرق شده بود كه در سال 1967 در سواحل يوگسلاوي پيدا شد. بر اساس اسناد بيمه اين كشتي در 1853 با بيش از 2000 شيء بلوري Murano زيور آلات متسي، زردآلو، پارچه هاي پشم انگليسي، سفال هاي هنري، طلا و نقره و سنگ هاي قيمتي سفر خود را آغاز كرده بود. وقتي ترك ها استانبول را گرفتنتد و مسيرهاي پرتغال توسط هنري و همچنين اكتشافات كلمب صورت گرفت تجارت ونيز نيز رو به افول نهاد. رابطه با ترك ها عثماني ها پس از افول نوادگان مغول توانستند در 1400 قدرت خود را گسترش دهند. از آنجا كه ترك ها براي دستيابي به بازارهاي اروپا فقط مسير ونيز را داشتند روابط پيچيده اي پر از منافع متعارض به وجود آمد. ونيز براي اطمينان از استمرار تجارت دريايي نوعي سياست كجچ دار مريض با استانبول آغاز كرد. سفير ونيز جايگاه ارجمندي داشت. ونيزي ها دژهاي مستحكمي در كورفو، كرت، قبرس،‌يونان و دالما شيار در كرواسي برپا كردند. از سال 1545 بود كه كشتي هاي ونيزي با برده ها تقويت شدند. كشتي هاي مسلح در هر دو سمت بالاي خط پارو زنان مجهز به توپ بودند. طاعون در سال 1630 يك سوم جمعيت را از بين برد و خاندان سلطنتي هاپسبورگ و بندر تريست را عليه منافع ونيزي ها تحريك كردند. در اواسط سال 1845 كشتي هاي ترك در كرت تخليه مي شدند كه در 1669 متوقف شد. صلح Passowitz ونيز (1718) براي تحويل Morea شبه جزيره اي كه بخش جنوب يونان را تشكيل مي دهد و آخرين ممالك ان منطقه اژه صورت گرفت. سال هاي شكوه و قدرت ونيز با كنترل گستردة درياها به يك كلان شهر تجاري تبديل شده بود. اين شهر در سال 827 زماني كه بازماندگان نستين مبلغان مسيحي از اسكندريه به آن جا اورده شدند رسما به Sant mar منصوب شد. Enrico Donaldo در 1204 قسطنطنيه را گرفت. ونيز در قرن پانزده مركز تجارت دنيا و همچنين بزگترين بندر با 200000 نفر سكنه بود. كاخ ها كه بر اساس آداب و رسوم شرقي ساخته مي شدند هر روز مجلل تر از گذشته مي شد. هنرمنداني مثل Tintoretto,Giorgione,Titan,Veronese اقدام به ساخت و تزئين قصرهاي جديد مي كردند. شهر 150 كانال و 400 پل به اوج خود رسيده بود. وقتي ترك ها قسطنطنيه ها از آنها پس گرفتند اين شكوه رو به افول نهاد =================================================================== فلورانس (یا فلورنس) یکی از شهرهای تاریخی و بسیار زیبا در ایتالیا است و همکنون پایتخت ناحیه توسکانی ایتالیا میباشد. شهر فلورانس از سال ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ پایتخت پادشاهی ایتالیا بوده است. در قرون وسطا فلورانس مرکز تجارت و امور مالی اروپا بوده و بعدها رنسانس ایتالیا از این شهر آغاز شد. خاندان مدیچی سالهای طولانی در شهر فلورانس فرمانروایی داشتند. انواع هنر بخصوص هنر معماری و مجسمه سازی در شهر فلورانس جایگاه ویژه‌ای داشته و دارد به طوری که این شهر را به یکی از مهمترین مراکز هنری اروپا تبدیل کرده است. همچنین فلورانس یا به زبان ایتالیایی (Firenze)دارای بیش از چهل موزه و گالری هنری می باشد که مهمترین آنها Palazzo Pitti , Galleria degli Uffizzi به حساب می آید. همچنین آثار دیگر تاریخی فلورانس بشرح زیر است: 1-Palazzo Vecchio 2-Loggia de,Lanzi (دراین محل آثار هنری زیبای چلینی بنام Perseus دیده می شود.) 3-Doumo (در آنجا آخرین مجسمه که میکلانژ ساخت مشاهده می شود.) 4-Palazzo Riccardi (محل اقامت خانواده مدیسی) 5-کلیسای سانتا کروچه به معنای (صلیب مقدس) *(میکل آنژ و مکیاویلی در آنجا دفن شده اند.) بیش از سیصد و پنجاه تن از یکهزار مهمترین هنرمندان دومین هزاره اروپا (از سال هزار میلادی تا دوهزار) در این شهر میزیسته‌اند. عمده درآمد گردشگری در اروپا از این شهر می باشد. ============================== پالِرمو شهر اصلی و مرکز ناحیه خودمختار سیسیل و نیز مرکز شهرستان پالرمو در ایتالیا است. مساحت آن ۴۹۹۲ کیلومتر مربع و سکنه آن بالغ بر ۱٬۲۳۴٬۰۰۰ نفر می‌باشد. پالرمو در دامنه «مونته پلگرینو»[1]* واقع شده و در ساحل شمالی جزیره سیسیل قرار دارد. این شهر دارای دانشگاه (تأسیس‌شده در ۱۸۰۵)، بنیاد علوم، فرهنگستان موسیقی و دانشسرای تربیت معلم، رصدخانه و برج هواشناسی، کتابخانه، موزه و بندرگاه می‌باشد. اين شهر مركز تجارت محصولات كشاورزی جزيره ميباشد و كارخانه های آن در زمينه محصولات غذايی، فولادسازی، كشتی سازی، محصولات چرمی، شيشه، شيميايی، سيمان، پارچه بافی و كاغذ در آن فعاليت می‌كنند. پالرمو از مراکز مهم سیر و سفر بوده و دارای نمایشگاه بین المللی است. این شهر دارای ساختمانهای تاریخی و آثار باستانی متعدد می‌باشد که در دوره حکومت نورمان‌ها در سده یازدهم و دوازدهم میلادی تا سده هیجدهم ساخته شده‌اند.

اكثر معلم‌هاي ايتاليايي بالاي ‪ ۵۰‬سال سن داشته و مسن‌ترين معلم‌ها در جهان محسوب مي‌شوند. روزنامه ايتاليايي"لارپوبليكا" در شماره روز پنجشنبه خود نوشت: متوسط سن معلم‌هاي ايتاليايي ‪ ۵۱‬سال است در حاليكه در آلمان ‪ ۴۶‬سال ، ژاپن ‪۴۵‬ سال، انگليس ‪ ۴۱‬سال، آمريكا ‪ ۴۱‬سال و فرانسه ‪ ۴۰‬سال است. تعداد معلمان زير ‪ ۳۰‬سال از ‪ ۶‬هزار نفر در سال گذشته به ‪ ۴۴۴۵‬نفر در سال جاري كاهش يافت و بيش از ‪ ۴۰‬هزار معلم نيز بالاي ‪ ۶۰‬سال سن دارند. درايتاليا ‪ ۶۹۶‬هزار و ‪ ۱۴۰‬معلم رسمي وجود دارد كه ازاين تعداد ‪ ۵۲‬درصد بالاي ‪ ۵۰‬سال و ‪ ۱۲/۸‬درصد زير‪ ۴۰‬سال و ‪ ۵/۸‬درصد بالاي ‪ ۶۰‬سال و ‪ ۶‬دهم درصد بالاي ‪ ۶۵‬سال و ‪ ۷‬دهم درصد نيز زير ‪ ۳۰‬سال سن دارند. سن متوسط معلم‌هاي مدارس ابتدايي ‪ ۴۸‬سال و در مدارس متوسطه ‪ ۵۱/۸‬سال و در دبيرستان‌ها ‪ ۵۰/۸‬سال است. در مدارس ايتاليايي فاصله ميان دانش آموزان كه همواره تكنولوژيكي‌تر بوده و معلم هايشان كه چيزي از تكنولوژي سردرنمي آورند عميق تر مي‌شود. دانش آموزان جنوب ايتاليا نيز همواره در حال كمتر شدن بوده و سالانه ‪ ۴۰‬هزار نفر كاهش مي‌يابند. ‪ ۸۱‬درصد معلم‌ها در ايتاليا را زنان تشكيل مي‌دهند چيزي كه در ساير كشورها كمتر است مانند نروژ (‪ ۶۱‬درصد)، فرانسه (‪ ۶۴‬درصد) و ژاپن ( ‪۴۵‬ درصد).   شايد يك شوخي جلوه كند؟ زبانت را بيرون بياور ، زودباش...؟ يك شوخي است؟ زبانت را بيرون بياور تا آنرا ببرم وديگر نتواني حرف بزني. يك بار ، دو بار و بار سوم كودك بيگناه زبانش را بيرون آورد و خانم آموزگار با قيچي زبان كودك رابريد! به نوشته روزنامه كوريره دلا سرا ، اين حادثه روز سه شنبه 20 فوريه در يك مدرسه ابتدايي شهر ميلان رخ داد. كودك دانش آموز 7 سال و نيمه دو بار براي تراشيدن مدادش از جا برخاست و به كنار سطل زباله در گوشه كلاس رفت. آموزگار كودك را صدا زد وبه او دستور داد تا زبانش را بيرون بياورد تا آنرا را ببرد. كودك پس از مدتي ترديد زبانش را بيرون آورد و آموزگار با قيچي كه در دست داشت زبان كودك معصوم را بريد! خونريزي و فرياد كودك باعث شد تا آموزگار بلافاصله ‌او را به‌دستشويي ببرد و دهان او را بشويد. كودك سپس با يك آمبولانس به بيمارستان منتقل شد و پزشكان توانستند با زدن بخيه زبان نيمه بريده كودك را دوباره پيوند بزنند. آموزگار پس ازاين حادثه از كار معلق شده تا پس از خاتمه تحقيقات دادگاه در مورد او تصميم بگيرد. روزنامه كوريره دلا سرا در شماره سه شنبه 27 فوريه مي افزايد، با گذشت يك هفته كودك هنوز شوكه بوده و حاضر نيست ديگر به مدرسه بازگردد. والدين كودك ار آموزگار و مسوولان دبستان شكايت كرده اند. آموزگار بيرحم گفته است ، فقط قصد ترساندن كودك را داشته و نمي خواسته زبان او را ببرد!

ولی خودمونیما این Work Offline هم چیز خوبیه ها!!!

ولی خودمونیما این Work Offline هم چیز خوبیه ها!!!

عزيزم مي تونم بپرسم چه ربطي داشت؟؟؟

نه نمیشه بپرسی ;D

نه نمیشه بپرسی ;D

از من پرسیدند آقای علی!!!

ولی خودمونیما این Work Offline هم چیز خوبیه ها!!!

عزيزم مي تونم بپرسم چه ربطي داشت؟؟؟

علی جان آخه من دو تا پست اول رو خوندم گشنم شد ماشالا پر باره!!!

Work Offline هم نمیشه آخه برا من نمیدونم چشه!!!
ولی به هر زحمتی بود تا وسطای انيو موريكونه رو خوندم

خب صفحه رو SAVE كنيد و بخونيد. راستي بزودي يكي از دوستان آموزش زبان هم توي اين تاپيك مي ذارن...

خب صفحه رو SAVE كنيد و بخونيد.
راستي بزودي يكي از دوستان آموزش زبان هم توي اين تاپيك مي ذارن...

خب حالا این چه ربطی داشت؟

ربطش اين بود كه بتونن بخوننش و بعد هم بتونن برن توي ايتالياايي زبان ها هم بنويسن...

كاهش زاد و ولد و بهبود كيفيت داروها باعث مي‌شود تا شمار افراد بالاي ‪ ۶۰‬سال در ايتاليا درسال ‪ ۲۰۵۰‬ميلادي (از ‪ ۱۴‬ميليون نفر در سال ‪ (۲۰۰۱‬به ‪ ۲۱‬ميليون نفر افزايش يابد ، در حاليكه شمار جوانان زير ‪ ۳۰‬سال ( از ‪۱۹‬ ميليون نفر در سال ‪ ( ۲۰۰۱‬به ‪ ۱۳‬ميليون نفر كاهش خواهد يافت . روزنامه "اونيره" ارگان اسقف‌هاي ايتاليا در شماره روز شنبه خود نوشت: تا پنجاه سال ديگر ايتاليا مملو از پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها و خالي‌از نوه‌ها خواهد بود. البته ازاواسط دهه نود زاد و ولد درايتاليا كمي رو به رشد گذاشته‌است و ضريب آن نيز بيش از ‪ ۱/۳‬فرزند براي هر زن مي‌باشد كه اين مساله بخاطر وجود مهاجران در اين كشور است. شمار فرزندان مهاجرين در ايتاليا از ‪ ۹‬هزار نوزاد در سال ‪ ۱۹۹۵‬به بيش از ‪ ۵۲‬هزار در سال ‪ ۲۰۰۵‬افزايش يافته است. با ادامه جريان مهاجرت به ايتاليا روند جمعيتي اين كشوراز ضريب مثبتي برخوردار شده است . تا ‪ ۵۰‬سال آينده ايتاليا تبديل به كشوري چند قومي و پير خواهد شد و بر عكس ساير كشورهاي اروپايي كه مهاجران آن را كشورهاي سابق تحت استعمار شان تشكيل مي‌دهند ، در ايتاليا اقليت‌هاي متفاوت زندگي خواهند كرد. شمار سالمندان ايتاليايي بالاي ‪ ۸۰‬سال ، از ‪ ۵۱۰‬هزار نفر در سال ‪،۱۹۵۱‬ به ‪ ۷‬ميليون و ‪ ۵۱۱‬هزار نفر در سال ‪ ۲۰۵۱‬افزايش خواهد يافت. همچنين شمار كودكان از يك روزه تا ‪ ۱۹‬سال از ‪ ۱۶‬ميليون و ‪ ۴۶۲‬هزاردر سال ‪ ۱۹۵۱‬به ‪ ۸‬ميليون و ‪ ۱۰۴‬هزار نفر در سال ‪ ۲۰۵۱‬كاهش مي‌يابد.

سلام قراره از اين به بعد من در اين قسمت آموزش زبان ايتاليايي رو بذارم من خودم ايتالياييم خوبه اگه سوالي چيزي داشتين بپرسين اگرم كاري جاييش مشكل داشت حتماْ بگين تا رفعش كنم خوب از اوله اول شروع مي كنم با اين كه مي دونم اين چيزا رو همتون مي دونيد اما خوب مي گم كه يه ياد آوريي داشته باشيم مطمئن باشيد اگه همه ي چيزايي كه مي گمو با دقت بخونينو يادبگيريد ظرفه 3يا4ماه ديگه مي تونيد خيلي راحت ايتاليايي صحبت كنيد زبان ايتاليايي 21 حرف داره a.b.c.d.e.f.g.h.i.l.m.n.o.p.q.r.s.t.u.v.z در زبان ايتاليايي حرفhتلفظ نمي شه و فقط براي تغيييرات آواييه حروفه ديگه به كار مي ره خوب يه سوال دارم من گرامر ايتاليايي رو بذارم يا فقط كلمات يا جمله هاي پركاربرد رو ياد بدم؟ به هر حال من تو اين پست چند تا كلمه ي پر كاربرد رو ياد مي دم شما اگه كلمه ي خاصي مورده نظرتونه بهم بگيد تا براتون بگم! خوب كلماتي كه تو مكالمه هاي ساده ي روزانه استفاده مي شه: ciao چااٌ سلام come va? كمٍ وا چطوري؟ va bene وا بٍنٍ خوبم e lei? اٍ لٍي شما چطوريد؟ buon giorno بٌن جٌرنٌ صبح به خير(براي سلام هم استفاده مي شه اما به صورت محترمانس) boun pomeriggio بٌن پٌمبريجٌ بعد از ظهر به خير buon sera بٌن سٍرا عصر به خير buon notte بٌن نتٍ شب به خير ciao چااٌ خداحافظ كم كم مي ذارم كه كسايي كه قصد دارن ايتاليايي رو از پايه ياد بگيرن بتونن راحت كار كنن البته مطمئنم كه اينا رو همتون بلد بودين اما من يه روز در ميون ميام و هر روز كلمات سخت تر مي ذارم!

لطفا تلفظارو هم بگین بعضیاش سخته